https://www.telegraaf.nl/opinie/rona.../73518926.html


Ronald Plasterk © De Telegraaf
Ronald Plasterk zegt lidmaatschap partij op: er zijn geen grijstinten of nuances, PvdA kiest voor het kwaad

Op mijn 19e ben ik PvdA-lid geworden, en altijd trouw lid gebleven. De partij is sindsdien meer van opvattingen veranderd dan ikzelf, maar zelf verander je ook. De partij heeft me hoge functies toevertrouwd: minister in twee kabinetten, en tweemaal nummer drie op de lijst voor de Tweede Kamer.

Niemand is het altijd met alle standpunten van een partij eens. Paar voorbeelden voor mij: kernenergie is de enige logische oplossing voor het energieprobleem, de PvdA is daar absoluut tegen, maar uiteindelijk is dit toch een technische kwestie.

Ik ben tegen de voortdurende overdracht van macht naar de bureaucraten in Brussel. In een referendum heeft twee derde van de Nederlandse kiezers daar ook tegen gestemd, maar de PvdA juicht het toe. Toch is dat uiteindelijk een bestuurlijke kwestie.

Ik ben voor het beperken van immigratie, terwijl de partijtop de komst toejuicht van steeds meer immigranten in buurten waar ze zelf niet wonen, hooguit soms op werkbezoek gaan, maar op dit onderwerp komt de PvdA op een dag heus nog wel tot inkeer.

Sociaaldemocratisch project


Allemaal geen reden om je lidmaatschap op te zeggen. Maar dan. Het enige democratische land in het Midden-Oosten is Israël, het land dat op het gebied van wetenschap meer presteert dan alle Nederlandse universiteiten bij elkaar, maar vooral het land dat na de Holocaust door de internationale gemeenschap tot vrijplaats is gemaakt voor de Joden die de Holocaust overleefd hebben. Bovendien een sociaaldemocratisch project, met kibboetsen, een meritocratie, met democratie en met diversiteit van geloof en etniciteit en ook diversiteit van seksuele geaardheid, als enige in de regio en daarmee voorloper in de wereld.

Natuurlijk is in een democratie weleens een partij aan de macht waar je het de ene keer meer mee eens bent en de andere keer minder. Dat is de essentie van democratie, ook in Israël.

Het land zou al tienduizend keer platgebombardeerd zijn, ware het niet voor het feit dat de technologische voorsprong op de naburige moslimlanden zo groot is, dat vrijwel elke bom uit de lucht geplukt wordt. Welke absolute idioot haalt het nu in zijn hoofd om uit te spreken dat dat afweerschild, de Iron Dome, weg zou moeten, met als logisch gevolg dat Israël compleet platgegooid wordt?

Natuurlijk is de motie-Piri materieel het papier niet waard waar die opstond, want Nederland draagt niet noemenswaardig bij aan de Iron Dome, maar de kern van de motie is een principiële: gooi Israël maar plat. Inclusief de hele burgerbevolking, Joden, Arabieren, christenen, atheïsten, wie er ook maar woont: van de PvdA mag het allemaal naar de filistijnen gebombardeerd worden, want aan de afweer tegen die vernietiging zou Nederland principieel niet meer moeten bijdragen.

Lakmoesproef


Dit is een duidelijk binair standpunt, het is ja of nee, je vindt dat Israël zijn bevolking mag beschermen tegen platgooien, of je vindt van niet. Er zijn geen grijstinten of nuances.

De PvdA vindt bij monde van de PvdA/GL-fractie in de Tweede Kamer unaniem (!): platgooien die burgers van Israël, en het congres steunt dat met meer dan 80 procent (de procedurele opwinding dat het presidium de stemming verplaatste van het PvdA-congres naar het gecombineerde PvdA/GL-congres laat ik voor wat het is, het maakt geen snipper uit zo bleek, de PvdA is ideologisch al lang opgegeten door de leden van GroenLinks, onder wie treurig genoeg ook antisemieten).

Tegen kernenergie, macht naar Brussel, alle immigratie verrijking vinden: het zijn onverstandige standpunten van de PvdA, maar overal heb je wel wat, en je wil graag je partij trouw blijven. Maar het standpunt over het voortbestaan van Israël en de Joden is, helemaal in ons land waar een record van 78 procent van de Joden is afgevoerd, een absolute lakmoesproef voor goed en kwaad.

De PvdA onder de leiding van Frans Timmermans kiest voor het kwaad. Een poging van drie (!) oud-partijleiders plus een oud-Kamervoorzitter om met een zeer gematigde motie Timmermans en de zijnen terug te fluiten, was kansloos op het congres.

Duidelijke keuze


Dan houdt het op. Hoe vaak in je leven sta je voor een duidelijke keuze? Ik heb als u dit leest na goed nadenken mijn lidmaatschap van de PvdA opgezegd. Ik heb daarbij de vele mensen bedankt met wie ik goed heb mogen samenwerken; het afscheid na bijna vijftig jaar lidmaatschap doet pijn omdat ik de twee elementen, sociaal en democratie, hoog heb.

Ten slotte: er is nog iets inconsistents en weinig dappers aan het PvdA-standpunt om geen bijdrage aan de bescherming van de burgers van het kleine Israël te willen leveren vanwege de bombardementen op het kernwapenprogramma van Iran, terwijl inmiddels Amerika dezelfde bombardementen heeft uitgevoerd. Als het om het grote Amerika gaat, is de PvdA er opeens voorstander van om de defensie-uitgaven naar 5 procent te verhogen omdat Trump dat vraagt, en men graag kans had willen maken op een handshake met Trump bij de NAVO-top.

Wat een ijzersterke column, de spijker op de kop

De rode duivel is eruit en is groen van oorsprong...

https://www.telegraaf.nl/binnenland/.../74581471.html


Annemarie van Gaal © redactie illustratie
Column

Annemarie van Gaal: asielzoekers meteen tweejarige maatschappelijke dienstplicht geven

Ik weet niet hoe u het ervaren heeft, maar ik kreeg vorige week in eerste instantie wel wat plaatsvervangende schaamte bij het zien van al die hielenlikkerij die kennelijk nodig was om Trump een beetje gunstig te stemmen voor de NAVO-bijeenkomst. Het slijmen kwam nogal ongemakkelijk over, maar gaandeweg de twee dagen kreeg ik steeds meer respect voor Mark Rutte, premier Schoof en zeker voor onze koning en koningin. Bewonderenswaardig hoe behendig zij zich in alle bochten wrongen om Trump te paaien. Alles voor de goede zaak. We hebben de premier van Engeland met zijn ’letter from the King’ behoorlijk afgetroefd.

Het zit van nature niet in onze cultuur om mensen zo te bewieroken. Wij zijn meer van ’doe maar gewoon’ en wij houden van een premier als Mark Rutte die met een appeltje in de hand op de fiets naar zijn werk gaat. Maar we hebben nu bewezen dat wij ons ook aan kunnen passen als dat nodig is en zo met het allergrootste gemak de Trumps van deze wereld aan kunnen.

Maar in deze column wil ik het ook nog even over de tijdens de NAVO-top toegezegde defensie-uitgaven hebben. We geven dit jaar al 22 miljard euro uit aan defensie en dat bedrag gaat in 2035 naar bijna 40 miljard euro. Het zal een flinke uitdaging worden om het geld goed te besteden. Met zulke verplichte uitgaven ligt verspilling op de loer omdat het budget nu eenmaal gehaald moet worden en het geld dus ’op’ moet.

Maar er is nóg een grote uitdaging. Naast het goed besteden van het budget zullen er ook veel meer defensiemedewerkers aangenomen moeten worden om het materieel te bedienen en de defensieorganisatie te bemannen.

Krappe arbeidsmarkt


Onze overheid verwacht dat er uiteindelijk zo’n 200.000 defensiemedewerkers nodig zijn en dat zijn er 160.000 meer dan er nu werken. De grote vraag is nu alleen, waar we deze medewerkers vandaan gaan halen in onze krappe arbeidsmarkt. Tegelijkertijd las ik vorige week in deze krant dat veel asielmigranten niet werken en dat wanneer zij net zoveel zouden werken als autochtone Nederlanders er ruim 300.000 extra arbeidskrachten bij zouden komen.

Overigens denk ik dat we het deels aan onszelf te wijten hebben dat zij in een uitkering blijven hangen, want wij laten hen wennen aan nietsdoen vanaf het moment dat ze dit land binnenkomen. Als je fitte jonge asielzoekers jarenlang laat lanterfanten op een azc, kweek je de bijstandsgerechtigden van de toekomst. Dat moeten we niet willen, dus laten we dit anders gaan aanpakken.

Even terug naar de enorme aantallen defensiemedewerkers die we in de toekomst nodig hebben. Denk even met me mee:

Waarom zouden we asielzoekers waarvan redelijkerwijs vaststaat dat zij recht hebben op asiel, niet meteen bij binnenkomst in ons land, een tweejarige maatschappelijke dienstplicht geven?

Gewoon, meteen in dienst bij defensie.

Beter integreren


Zij komen naar ons land vanwege een onveilige situatie in hun eigen land, dus ze weten als geen ander hoe belangrijk het is om de veiligheid van een land te bewaken. Bij defensie leren ze een vak, discipline en onze taal. Doordat ze met andere Nederlandse defensiemedewerkers omgaan, leren ze onze cultuur en integreren ze beter. Het argument dat ze uit een oorlogsgebied komen en dus niet willen vechten, kan ook opgelost worden. Er zijn bij defensie namelijk ook volop andere banen te doen.

Ze zijn niet afhankelijk van leefgeld of een uitkering, want zij krijgen betaald. En het gebrek aan woonruimte is hiermee ook opgelost want ze slapen gedurende hun dienstplicht op de kazerne. Twee jaar aan de slag met andere ambitieuze defensiemedewerkers als collega’s, is een betere start in ons land, dan twee jaar in een overvol azc hangen met alleen maar tot op het bot verveelde asielzoekers om je heen.

Misschien bevalt de baan bij defensie wel zo goed dat hij of zij er blijft. Mocht een asielzoeker de dienstplicht weigeren zonder goede reden, dan geeft dat wat mij betreft ook een duidelijk signaal af dat hij of zij hier niet is gekomen om iets bij te dragen aan ons land. Bij de beoordeling van het asielverzoek zou dat ook meegewogen kunnen worden, lijkt me.

Overigens zouden we, wat mij betreft, ook Nederlandse jongeren die bijvoorbeeld langer dan twee jaar een bijstandsuitkering hebben, op moeten roepen voor een verplichte tweejarige dienstplicht. Niet om ze te straffen, maar om ze te helpen hun leven op de rit te krijgen. Soms hebben jongeren een duwtje in de rug nodig om in beweging te komen.

Zij zullen zich in dienst optrekken aan de vele ambitieuze defensiemedewerkers om hen heen en ervaren hoe leuk het is om als team iets voor elkaar te krijgen. Ze krijgen een salaris en bouwen gaandeweg discipline en eigenwaarde op. En wie weet worden ze zo gemotiveerd dat ze blijven.

https://www.ad.nl/show/als-het-klopt...tend~a54f8e7f/

Als het klopt wat Douwe Bob zei, is de houding van de artiesten­we­reld ten opzichte van Joden ronduit stuitend


Angela Kijkt TVDe rel rond Douwe Bob geeft aan hoe eng en gevaarlijk het debat over Israël en Gaza is geworden. Volgens Dilan Yesilgöz is zijn statement ‘pure Jodenhaat’. Angela de Jong zag iets anders, schrijft ze. ‘Ik zag geen haat, maar pure onbenul.’

Ik had heus met Douwe Bob te doen aan tafel bij Renze zondagavond. Hij was duidelijk geraakt door wat hem online allemaal overkwam, tot doodsbedreigingen aan toe, na het cancelen van zijn optreden voor een groep Joodse kinderen omdat hij op het terrein een poster met het woord ‘zionisme’ had gezien.

Zodanig zelfs dat hij zich genoodzaakt voelde om in een talkshow te gaan zitten, normaal toch niet zijn hobby, om duidelijk te maken dat hij geen antisemiet is. Hij had nota bene bij de opening van het Holocaustmuseum opgetreden, ja. Had jarenlang een Joodse vriendin. Hij is zélf een Amsterdamse Jood, zei hij. Bij wijze van spreken dan.

Maar wat me vooral aan de kwestie treft, is hoe eng en gevaarlijk het debat over Israël en Palestina is geworden in ons land. Van beide kanten.

Het begon al met wat Douwe Bob zei over de houding in de Nederlandse artiestenwereld. Hij hakkelde, maakte zinnen niet af en zocht duidelijk naar zijn woorden, maar het kwam erop neer dat er artiesten of mensen in zijn omgeving waren die van tevoren al waarschuwden: zou je dat wel doen? En ‘dat’ is dus optreden bij een Joodse voetbaldag die al sinds jaar en dag wordt georganiseerd in Amsterdam. Zingen voor een stel onschuldige Joodse kinderen, die part noch deel hebben aan wat er in Gaza gebeurt, doe je blijkbaar niet wanneer je als artiest aan de goede kant van de streep wil staan. Die houding vind ik ronduit stuitend.

Maar voor u nu gaat fulmineren dat ik een Netanyahu-knuffelaar ben, want zo gaat dat nu eenmaal tegenwoordig in dit debat: ik vind de andere kant net zo schokkend en verwerpelijk. Douwe Bob cancelt zijn optreden en ineens is hij een nazi, een antisemiet en moet hij dood? Dilan Yesilgöz, de leider van de VVD, had het op X over ‘pure Jodenhaat, in het volle zicht’.

Dit zal het electoraal vast goed doen in bepaalde kringen, anders slingert ze het de wereld niet in, maar het slaat nergens op. Als ik het filmpje van Douwe Bob zie - dat waarin hij aan de kinderen voor het podium uitlegt waarom hij niet wil zingen - zie ik geen antisemiet of nazi. Ik zie geen haat. Ik zie vooral een gevalletje klok en klepel. Iemand met weinig historisch besef, zonder benul van wat de term ‘zionisme’ precies betekent, maar die wel een geharnaste mening heeft. Zoals zoveel mensen die zich luidruchtig roeren in dit debat. Uitgerekend de andere tafelgast, verslaggever Olaf Koens, van wie ik door zijn reportages en talkshowoptredens met zekerheid durf te zeggen dat hij geen fan is van Netanyahu, moest Douwe Bob uitleggen dat er van oudsher niks mis is met die term.

Maar dat is precies het giftige van het Israël-Palestina-debat. Begrippen worden gekaapt en van een nieuwe betekenis voorzien. Als je niet luidkeels tegen het een protesteert, ben je automatisch vóór het ander. Levensgevaarlijk en doodvermoeiend.

Om te bewijzen dat hij niks tegen Joden heeft, nodigde Douwe Bob bij Renze alle gedupeerde kinderen bij hem thuis uit voor een optreden. Lijkt me een mooie geste. Laten ze dan als cadeautje een geschiedenisboek meenemen.

Hoe maak je van een mug een olifanti

https://www.telegraaf.nl/opinie/lale.../75767131.html


Lale Gül © René BouwmanOPINIE

Lale Gül: maag draait om van vader die na moord op Ryan de rechter om begrip vraagt voor eerwraak

Elke keer gebeurt het. Elke keer als ik iets over de zaak van de vermoorde Ryan al Najjar (18) lees, gaan m’n haren overeind staan, de rillingen over m’n rug en draait m’n maag om als een tolmachine. Dus toen ik het rechtbankverslag van de zitting van afgelopen maandag las, toen haar verdachte broers voor de rechter moesten verschijnen, gebeurde hetzelfde. En elke keer weten haar familieleden zichzelf te overtreffen in weerzinwekkendheid. Het is bijna knap. Om zo in en in slecht te zijn.

Ik volgde de zitting via de tweets van Saskia Belleman, vanuit de rechtbank. Ryan was in mei in het water gevonden aan de Knardijk, nadat haar vader haar eerst met welgeteld 18 meter tape had gewikkeld en vervolgens levend in het water had gegooid. Ze verdronk. Hij vluchtte naar Syrië en mailde deze krant dat hij haar had vermoord omdat hij boos was. Dat doen we natuurlijk allemaal wel eens als we boos zijn, onze dochter vermoorden.

Afijn, hij was boos omdat zijn dochter de eer van de familie had geschaad met haar ’te vrije en te westerse levensstijl’. Ryan wilde namelijk niet uitgehuwelijkt worden, droeg make-up, deelde video’s op TikTok en had contact met een jongen die ze leuk vond. De vader riep de rechtbank en de rest van Nederland op om zijn culturele achtergrond, waarin eerwraak dus ’normaal’ is, als verontschuldiging te zien. Ik weet niet of ik hierom moet lachen of huilen.

De zitting van afgelopen maandag legde weer eens pijnlijk bloot hoe weerloos meisjes en vrouwen als Ryan zijn in Nederland, omdat er geen hulplijnen zijn die snel schakelen als er dreiging van eergerelateerd geweld uit de familie is. De afgelopen tien jaar zijn die cijfers in Nederland alleen maar aan het stijgen – het gaat al om ongeveer 650 gevallen per jaar die het tot de politie halen, veel meer achter de voordeur. Vooral mensen met een Syrische, Irakese, Pakistaanse, Afghaanse en Turkse achtergrond blinken erin uit.


Kort voor haar dood schreef Ryan aan haar broer Mohamed: ’Het is klaar. Mijn gedachtewijze en die van jullie botsen. Ik vind het heel moeilijk om jullie leefwijze te begrijpen’. Mohamed stuurde de appjes door naar de familie, waarna zij haar openlijk dood wensten. Vader Khaled: ’Ze heeft een kogel in haar hart nodig en gif in haar lijf’.

Ook de moeder hield zich niet in: ’Ze is een slet, het meisje is een slet en dient gedood te worden’. Mohamed: ’Er is niks anders dan de dood’. Moeder: ’Als God het wil, dan zullen we haar gewikkeld zien in een lijkwade’.

Het opvallende is dat de moeder niet verdacht wordt in deze zaak, terwijl ze open en bloot de moord op haar dochter heeft aangemoedigd. Ik vraag me af: waarom gaat zij vrijuit? En waarom mag ze de rest van haar kinderen nog opvoeden?

De familie was op de dag van de moord niet blind van woede en het was ook geen emotionele opwelling, maar een minutieus uitgedacht plan. Al maanden voor haar moord was de hele familie in appjes en afgeluisterde telefoongesprekken heel open over hun intenties met haar: ze moest en zou dood. Alleen dan kon het gezichtsverlies van de familie nog enigszins goedgemaakt worden. Dat vond niet alleen de vader, ook de moeder, broers en neven stonden erachter en stimuleerden het.

Ik vraag me nu ook af: wat doen alle andere Ryans van deze wereld? Waar kunnen ze heen voor hulp? Wie bekommert zich om hen? Wie staat er écht voor hun vrijheid? Niet alleen met gratuite woorden, maar ook daadwerkelijk in de praktijk? Wie reikt ze de hand?

Ryan is een martelaar van de Verlichting gebleken. Zij moest verdrinken, omdat zij autonomie en individuele vrijheid belichaamde. Ik hoop dat er niet nog meer martelaars volgen, maar wel volgelingen. En dat kan alleen als onze overheid onvoorwaardelijk achter deze vrouwen staat.