https://www.telegraaf.nl/opinie/rona.../73518926.html

Ronald Plasterk © De Telegraaf
Ronald Plasterk zegt lidmaatschap partij op: er zijn geen grijstinten of nuances, PvdA kiest voor het kwaad
Op mijn 19e ben ik PvdA-lid geworden, en altijd trouw lid gebleven. De partij is sindsdien meer van opvattingen veranderd dan ikzelf, maar zelf verander je ook. De partij heeft me hoge functies toevertrouwd: minister in twee kabinetten, en tweemaal nummer drie op de lijst voor de Tweede Kamer.
Niemand is het altijd met alle standpunten van een partij eens. Paar voorbeelden voor mij: kernenergie is de enige logische oplossing voor het energieprobleem, de PvdA is daar absoluut tegen, maar uiteindelijk is dit toch een technische kwestie.
Ik ben tegen de voortdurende overdracht van macht naar de bureaucraten in Brussel. In een referendum heeft twee derde van de Nederlandse kiezers daar ook tegen gestemd, maar de PvdA juicht het toe. Toch is dat uiteindelijk een bestuurlijke kwestie.
Ik ben voor het beperken van immigratie, terwijl de partijtop de komst toejuicht van steeds meer immigranten in buurten waar ze zelf niet wonen, hooguit soms op werkbezoek gaan, maar op dit onderwerp komt de PvdA op een dag heus nog wel tot inkeer.
Sociaaldemocratisch project
Allemaal geen reden om je lidmaatschap op te zeggen. Maar dan. Het enige democratische land in het Midden-Oosten is Israël, het land dat op het gebied van wetenschap meer presteert dan alle Nederlandse universiteiten bij elkaar, maar vooral het land dat na de Holocaust door de internationale gemeenschap tot vrijplaats is gemaakt voor de Joden die de Holocaust overleefd hebben. Bovendien een sociaaldemocratisch project, met kibboetsen, een meritocratie, met democratie en met diversiteit van geloof en etniciteit en ook diversiteit van seksuele geaardheid, als enige in de regio en daarmee voorloper in de wereld.
Natuurlijk is in een democratie weleens een partij aan de macht waar je het de ene keer meer mee eens bent en de andere keer minder. Dat is de essentie van democratie, ook in Israël.
Het land zou al tienduizend keer platgebombardeerd zijn, ware het niet voor het feit dat de technologische voorsprong op de naburige moslimlanden zo groot is, dat vrijwel elke bom uit de lucht geplukt wordt. Welke absolute idioot haalt het nu in zijn hoofd om uit te spreken dat dat afweerschild, de Iron Dome, weg zou moeten, met als logisch gevolg dat Israël compleet platgegooid wordt?
Natuurlijk is de motie-Piri materieel het papier niet waard waar die opstond, want Nederland draagt niet noemenswaardig bij aan de Iron Dome, maar de kern van de motie is een principiële: gooi Israël maar plat. Inclusief de hele burgerbevolking, Joden, Arabieren, christenen, atheïsten, wie er ook maar woont: van de PvdA mag het allemaal naar de filistijnen gebombardeerd worden, want aan de afweer tegen die vernietiging zou Nederland principieel niet meer moeten bijdragen.
Lakmoesproef
Dit is een duidelijk binair standpunt, het is ja of nee, je vindt dat Israël zijn bevolking mag beschermen tegen platgooien, of je vindt van niet. Er zijn geen grijstinten of nuances.
De PvdA vindt bij monde van de PvdA/GL-fractie in de Tweede Kamer unaniem (!): platgooien die burgers van Israël, en het congres steunt dat met meer dan 80 procent (de procedurele opwinding dat het presidium de stemming verplaatste van het PvdA-congres naar het gecombineerde PvdA/GL-congres laat ik voor wat het is, het maakt geen snipper uit zo bleek, de PvdA is ideologisch al lang opgegeten door de leden van GroenLinks, onder wie treurig genoeg ook antisemieten).
Tegen kernenergie, macht naar Brussel, alle immigratie verrijking vinden: het zijn onverstandige standpunten van de PvdA, maar overal heb je wel wat, en je wil graag je partij trouw blijven. Maar het standpunt over het voortbestaan van Israël en de Joden is, helemaal in ons land waar een record van 78 procent van de Joden is afgevoerd, een absolute lakmoesproef voor goed en kwaad.
De PvdA onder de leiding van Frans Timmermans kiest voor het kwaad. Een poging van drie (!) oud-partijleiders plus een oud-Kamervoorzitter om met een zeer gematigde motie Timmermans en de zijnen terug te fluiten, was kansloos op het congres.
Duidelijke keuze
Dan houdt het op. Hoe vaak in je leven sta je voor een duidelijke keuze? Ik heb als u dit leest na goed nadenken mijn lidmaatschap van de PvdA opgezegd. Ik heb daarbij de vele mensen bedankt met wie ik goed heb mogen samenwerken; het afscheid na bijna vijftig jaar lidmaatschap doet pijn omdat ik de twee elementen, sociaal en democratie, hoog heb.
Ten slotte: er is nog iets inconsistents en weinig dappers aan het PvdA-standpunt om geen bijdrage aan de bescherming van de burgers van het kleine Israël te willen leveren vanwege de bombardementen op het kernwapenprogramma van Iran, terwijl inmiddels Amerika dezelfde bombardementen heeft uitgevoerd. Als het om het grote Amerika gaat, is de PvdA er opeens voorstander van om de defensie-uitgaven naar 5 procent te verhogen omdat Trump dat vraagt, en men graag kans had willen maken op een handshake met Trump bij de NAVO-top.
Ronald Plasterk © De Telegraaf
Op mijn 19e ben ik PvdA-lid geworden, en altijd trouw lid gebleven. De partij is sindsdien meer van opvattingen veranderd dan ikzelf, maar zelf verander je ook. De partij heeft me hoge functies toevertrouwd: minister in twee kabinetten, en tweemaal nummer drie op de lijst voor de Tweede Kamer.
Niemand is het altijd met alle standpunten van een partij eens. Paar voorbeelden voor mij: kernenergie is de enige logische oplossing voor het energieprobleem, de PvdA is daar absoluut tegen, maar uiteindelijk is dit toch een technische kwestie.
Ik ben tegen de voortdurende overdracht van macht naar de bureaucraten in Brussel. In een referendum heeft twee derde van de Nederlandse kiezers daar ook tegen gestemd, maar de PvdA juicht het toe. Toch is dat uiteindelijk een bestuurlijke kwestie.
Ik ben voor het beperken van immigratie, terwijl de partijtop de komst toejuicht van steeds meer immigranten in buurten waar ze zelf niet wonen, hooguit soms op werkbezoek gaan, maar op dit onderwerp komt de PvdA op een dag heus nog wel tot inkeer.
Sociaaldemocratisch project
Allemaal geen reden om je lidmaatschap op te zeggen. Maar dan. Het enige democratische land in het Midden-Oosten is Israël, het land dat op het gebied van wetenschap meer presteert dan alle Nederlandse universiteiten bij elkaar, maar vooral het land dat na de Holocaust door de internationale gemeenschap tot vrijplaats is gemaakt voor de Joden die de Holocaust overleefd hebben. Bovendien een sociaaldemocratisch project, met kibboetsen, een meritocratie, met democratie en met diversiteit van geloof en etniciteit en ook diversiteit van seksuele geaardheid, als enige in de regio en daarmee voorloper in de wereld.
Natuurlijk is in een democratie weleens een partij aan de macht waar je het de ene keer meer mee eens bent en de andere keer minder. Dat is de essentie van democratie, ook in Israël.
Het land zou al tienduizend keer platgebombardeerd zijn, ware het niet voor het feit dat de technologische voorsprong op de naburige moslimlanden zo groot is, dat vrijwel elke bom uit de lucht geplukt wordt. Welke absolute idioot haalt het nu in zijn hoofd om uit te spreken dat dat afweerschild, de Iron Dome, weg zou moeten, met als logisch gevolg dat Israël compleet platgegooid wordt?
Natuurlijk is de motie-Piri materieel het papier niet waard waar die opstond, want Nederland draagt niet noemenswaardig bij aan de Iron Dome, maar de kern van de motie is een principiële: gooi Israël maar plat. Inclusief de hele burgerbevolking, Joden, Arabieren, christenen, atheïsten, wie er ook maar woont: van de PvdA mag het allemaal naar de filistijnen gebombardeerd worden, want aan de afweer tegen die vernietiging zou Nederland principieel niet meer moeten bijdragen.
Lakmoesproef
Dit is een duidelijk binair standpunt, het is ja of nee, je vindt dat Israël zijn bevolking mag beschermen tegen platgooien, of je vindt van niet. Er zijn geen grijstinten of nuances.
De PvdA vindt bij monde van de PvdA/GL-fractie in de Tweede Kamer unaniem (!): platgooien die burgers van Israël, en het congres steunt dat met meer dan 80 procent (de procedurele opwinding dat het presidium de stemming verplaatste van het PvdA-congres naar het gecombineerde PvdA/GL-congres laat ik voor wat het is, het maakt geen snipper uit zo bleek, de PvdA is ideologisch al lang opgegeten door de leden van GroenLinks, onder wie treurig genoeg ook antisemieten).
Tegen kernenergie, macht naar Brussel, alle immigratie verrijking vinden: het zijn onverstandige standpunten van de PvdA, maar overal heb je wel wat, en je wil graag je partij trouw blijven. Maar het standpunt over het voortbestaan van Israël en de Joden is, helemaal in ons land waar een record van 78 procent van de Joden is afgevoerd, een absolute lakmoesproef voor goed en kwaad.
De PvdA onder de leiding van Frans Timmermans kiest voor het kwaad. Een poging van drie (!) oud-partijleiders plus een oud-Kamervoorzitter om met een zeer gematigde motie Timmermans en de zijnen terug te fluiten, was kansloos op het congres.
Duidelijke keuze
Dan houdt het op. Hoe vaak in je leven sta je voor een duidelijke keuze? Ik heb als u dit leest na goed nadenken mijn lidmaatschap van de PvdA opgezegd. Ik heb daarbij de vele mensen bedankt met wie ik goed heb mogen samenwerken; het afscheid na bijna vijftig jaar lidmaatschap doet pijn omdat ik de twee elementen, sociaal en democratie, hoog heb.
Ten slotte: er is nog iets inconsistents en weinig dappers aan het PvdA-standpunt om geen bijdrage aan de bescherming van de burgers van het kleine Israël te willen leveren vanwege de bombardementen op het kernwapenprogramma van Iran, terwijl inmiddels Amerika dezelfde bombardementen heeft uitgevoerd. Als het om het grote Amerika gaat, is de PvdA er opeens voorstander van om de defensie-uitgaven naar 5 procent te verhogen omdat Trump dat vraagt, en men graag kans had willen maken op een handshake met Trump bij de NAVO-top.
Comment