Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Interessante columns uit de media

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • https://www.telegraaf.nl/opinie/mari.../89711129.html


    © redactie illustratieColumn

    Marianne Zwagerman: we raken verstrikt in een strijd tussen populisten en moralisten

    Het wederzijds begrip is weg, constateert Amerika-correspondent Paul Jansen na de moord op Charlie Kirk. Amerika is kapot, niets kan de bevolking nog verenigen. In Nederland is de situatie niet anders. We zijn verstrikt geraakt in een strijd tussen populisten en moralisten, die in rap tempo radicaliseren.

    Populisme is ergerlijk. Populisten praten het ontevreden volk naar de mond zonder oplossingen te bieden, waardoor de mensen alleen maar ontevredener worden.

    Moralisme is dodelijk. De moralist denkt te weten wat goed is voor de wereld, en ziet in iedereen die daar anders over denkt een levensgevaarlijke vijand. Daar ga je niet mee in debat, die ruim je uit de weg. Soms bloederig, zoals Volkert deed met Pim. Vaker demoniserend, zoals met de door Oxfam Novib gefinancierde posters waarop minister Casper Veldkamp als schietschijf werd afgebeeld.

    Altijd verpakt in morele verhevenheid en goedgepraat door meebuigende media.

    We zien elkaar niet meer als mensen, maar als soldaten van een vijandig kamp. Het gesprek is gesmoord in oorverdovend geschreeuw en blikken soep tegen een eeuwenoud schilderij. De nieuwsgierigheid om naar elkaars overtuigingen te luisteren is vervangen door censuur en morele verkettering.

    Een gemeenschappelijke droom voor een mooier land is ingeruild voor een loopgravenoorlog. We kropen in onze schuttersputjes, gevuld met woede, angst en wantrouwen.

    (Sociale) media


    Dat komt niet doordat we slechtere mensen zijn geworden. Het komt doordat de wereld van nu te snel gaat voor ons brein. Via internet en sociale media worden we dag en nacht overspoeld door leed, onrecht en conflict. Een ontwikkeling die onze hersenen niet bij kunnen houden.

    Ons brein heeft na honderdduizenden jaren evolutie nog een ingebouwde alarmfunctie. Die hielp ons overleven in de bloeddorstige prehistorische wereld, waar elke voorbijganger een moordenaar kon zijn.

    Prikkels


    Zodra er een negatieve prikkel komt, gaat ons alarm af. Dat was ooit bedoeld om je te redden van een slang in het gras of een vijand in de struiken. Nu wordt het geactiveerd bij een tweet. Een krantenkop. Een TikTok-video.

    De alarmfunctie was nuttig toen we in berenvellen bij het kampvuur waakten over de slapende groep. In een wereld die nooit slaapt, is het verlammend. Ons brein is niet gebouwd voor miljoenen meningen en miljarden nieuwsfeiten.

    En onze wereld is te groot voor ons brein. Dat kan net bijbenen wat er in het dorp gebeurt, maar moet zich nu druk maken over 9/11, George Floyd, 7 oktober en Charlie Kirk. Het enige wat we kunnen doen: onze wereld weer kleiner maken. Niet de hele planeet willen dragen, maar gewoon je buren, je ouders, je wijk.

    Speur niet op internet naar het motief van de moordenaar van Kirk, maar vraag eens aan je buurvrouw waarom ze verdrietig kijkt. En of je wat voor haar kunt betekenen. Zet een bankje naast je voordeur. Zet je telefoon uit. Spreek eens iemand aan. Een mens, geen profielfoto.

    Comment


    • https://www.telegraaf.nl/opinie/bina.../90001502.html

      Bina Ayar: de moord op Charlie Kirk bewijst dat het vrije woord wordt gevreesd

      ’Woorden doen er toe’, zei Sigrid Kaag als reactie op de moord van Charlie Kirk. Dat klopt natuurlijk, maar de schokkende moordaanslag en de reacties erop laten zien dat er heel veel meer is wat ertoe doet.

      De moord op de jonge conservatieve ’activist’ Charlie Kirk laat zien dat Amerika tot op het bot verdeeld is, schrijven de kranten. Die polarisatie wordt verder aangewakkerd door enkele media of opiniemakers die het niet kunnen laten om Kirks opvattingen steeds te labelen als ’desinformatie’ of ’extreemrechtse complottheorieën’. Het zijn bekende dooddoeners van het vrije debat. Ook woorden als ’fascist’, ’racist’ of ’nazi’ worden te pas en te onpas gebruikt om tegenstanders monddood te maken.

      Nog meer dan dat, doen daden er toe. Het debat, of vooral veel gescheld en geschreeuw, wordt vaker overstemd door kogels. Ja, ook linkse politici kunnen daar helaas over meepraten, maar de lijst met ’rechtse’ politici die hun standpunten met geweld moeten bekopen wordt langer. Van Duitsland tot Colombia, en van Amerika tot Nederland. Vooral in Nederland komt geweld tegen rechtse spraakmakers vaker voor dan andersom. De moord op Pim Fortuyn is daar een voorbeeld van, net als de recente aanvallen op politicus Thierry Baudet.

      Rebellie komt nu van rechts


      Geweld is te allen tijde af te keuren, maar feiten doen er toe. Deze specifieke feiten laten zien dat het selectief verwerpen van intolerantie zorgelijk is. Het laat ook zien dat de tijden veranderen. Ooit stond links voor tegen de stroom ingaan, nu komt de rebellie van rechts.

      Zulke constateringen vallen in het niet bij de juichende reacties op de moord op een mens, vooral te lezen op zogenaamd ’fatsoenlijke’ sociale media als Bluesky. Veel Bluesky-gebruikers zitten op dat medium omdat X zou staan voor ’online haat’. Nu zijn er daar langer hypocriete haatreacties, maar dat maakt hypocrisie niet minder ergerlijk of verwerpelijk. Oprechtheid doet er toe.

      Verbindende woorden waren er ook. President Trump sprak verzoenende woorden, net als een aantal linkse politici als Joe Biden, Barack Obama en in eigen land Rob Jetten. Niet iedereen op links staat te juichen bij geweld. Dat vermelden is belangrijk, want nuance doet er toe.

      Het vrije woord wordt gevreesd


      Ik ben geen Kirk-kenner. Ik weet wel dat hij stond voor het vrije woord. Dat vrije woord wordt gevreesd. De trend om tegenstanders de mond te willen snoeren vertaalt zich naar oproepen voor censuur en verdere inperking van meningsvrijheid. Verkeerde woorden staan gelijk aan haatzaaien, of er zijn zorgen over het verkeerd veronderstelde waarheidsgehalte van woorden die dan weg moeten, zoals ik hier eerder schreef. Woordvrees staat aan de wieg van geweld tegen meningen.

      ’Verschrikkelijk hè, wat er is gebeurd?’ zei ik de dag na de moord op Theo van Gogh tijdens de lunch met een potentiële opdrachtgever in Rotterdam. De vrouw met wie ik mogelijk zou samenwerken aan een gemeentelijk ’diversiteitsproject’ bleek mijn afschuw niet te delen. „Vind je? Hij discrimineerde moslims,” luidde haar koele reactie.

      ’You can tell a lot about a person by how they react when someone dies’, schreef Charlie Kirk in 2016 op toen nog Twitter. Menselijkheid kan van voormalige vrienden vijanden maken. Fundamentalisme doodt mensen. De moord op Kirk en de reacties daarop zijn veelzeggend. Ze laten zien dat het vrije woord niet vanzelfsprekend is. Ze herinneren ons er vooral aan dat menselijkheid ertoe doet.

      Comment


      • https://www.telegraaf.nl/opinie/rob-.../88714640.html


        Rob Hoogland © Matty van WijnbergenKringen

        Rob Hoogland: over antisemitische collaboratie gesproken

        Wacht even hoor… dus dat bezoek van Willem-Alexander aan de Portugese Synagoge, ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan, was om veiligheidsredenen niet aangekondigd? En het is ook echt waar dat die maatregel bij koninklijke bezoeken aan Joodse instellingen inmiddels tot de standaardprocedures behoort?

        Mijn hemel.

        Het gaat hier om het STAATSHOOFD, godbetert!

        Hoewel ik niet kan ontkennen dat ik de drang nu en dan nauwelijks kon weerstaan, heb ik de laatste tijd niet onder een steen geleefd. Dat lafheid onze ordehandhaving typeert, weet ik daardoor wel degelijk. De-escaleren staat hier voorop. Soms is daar best iets voor te zeggen, maar vaak ook niet. Voorbeeld van dat laatste: het buitengewoon beperkte gebruik, door de ME, van het waterkanon toen de stinkrebellen zich dag in dag uit aan het asfalt van de A12 vastplakten.

        Helaas werden ze meestal niet, wegens ernstige belemmering, met volle kracht van de weg gespoten, zoals ik telkens weer met gansch mijn hart hoopte. De driehoek verordonneerde dat ze slechts met zachte straaltjes water werden bevochtigd, zo miniem dat ik subiet een spoedafspraak met de uroloog zou maken indien ik ze in het urinoir zou produceren.

        Gezien de lol die ze erbij hadden, ervoeren onze extinctionsofties de zachte douche waarmee zij al de-escalerend door zo’n kanon werden bestreden bij warm weer soms zelfs als aangenaam, ofschoon ze een enkele keer, in hun extreme hang naar aandacht, óók niet terugdeinsden voor het inschakelen van de rechter.

        De inzet van het waterkanon door de politie was ’volstrekt onnodig’, ’disproportioneel’ en ’vernederend’, riepen deze lifestyle actievoerders dan plots diep verontwaardigd. Gelukkig bleek de edelachtbare in deze zaak ongevoelig voor hun argumenten, hetgeen mij tot de conclusie verleidde dat nog niet alles is verloren.

        Maar nu is er dus nog een sterker voorbeeld van de mislukking, in negen van de tien gevallen, van dat de-escalatiebeleid, dat overigens óók zo veelvuldig wordt toegepast omdat de verantwoordelijken drommelsgoed weten dat zij de groei van het aantal dienders de laatste decennia bepaald geen gelijke tred hebben laten houden met de woekering van het maatschappelijke wangedrag. Ook dáárom past men steeds weer de de-escalatietruc toe wanneer er dient te worden opgetreden. Men kan niet anders.

        Zelfs als de koning een bezoek aflegt, zoals nu is gebleken.

        Tot mijn verbazing hoorde ik er tot nu toe nauwelijks een misprijzend woord over. Zelf nam ik er in elk geval met walging kennis van. Want zover is het dus gekomen in dit land. De palliewappies hebben het met hun hyperagressieve en schandelijk intimiderende gedrag werkelijk voor elkaar gekregen dat onze ordehandhavers zelfs wanneer het staatshoofd een officieel bezoek aflegt, iets wat anders altijd breed wordt uitgemeten, geheimhouding prefereren wanneer het een bezoek aan een Joodse instelling betreft.

        Over antisemitische collaboratie gesproken.

        Het is de ultieme knieval.

        Comment


        • https://www.buttkicken.nl/2025/09/13...goed-nieuws-4/

          99 woorden: Goed nieuws


          “Turkse Beverwijkers”.

          “Marokkaanse Haarlemmers”.

          Het staat gewoon in de krant, in verhalen over de oorlog tussen groepen losgeslagen schorem. Die oorlog leidde al tot het sluiten van vijf middelbare scholen in Heemskerk en Beverwijk op last van de burgemeester. En nadert, door de publicatie van martelfilmpjes, niet bepaald het stadium van ‘vredesbesprekingen’.

          Het zal toch niemand met gezond verstand verbazen dat dit soort uitwassen het gevolg zijn van het die veelbezongen ‘multiculturele samenleving’?

          Zolang politie, OM en rechters het uitschot blijven pamperen, wordt het alleen maar erger.

          Het goede nieuws?

          Dat de “jongeren” eindelijk geen “jongeren” meer worden genoemd.

          Comment


          • https://www.buttkicken.nl/2025/09/07...ke-halsema-15/

            Briefje van Jan – aan Femke Halsema



            Mevrouw Halsema,

            “Over de weg waar het lichaam van de 17-jarige Lisa werd gevonden, kreeg de gemeente Amsterdam de afgelopen tweeënhalf jaar meer dan honderd meldingen binnen over kapotte verlichting. Reparaties lieten lang op zich wachten.”

            Zo begon gisteren een artikel in het Algemeen Dagblad, dat samen met het KRO-NCRV-onderzoeksplatform Pointer even verder keek dan het ‘femicide’-geleuter waarmee u en vele anderen de paarse olifant in de kamer proberen te ontwijken.

            Meer hoef je eigenlijk niet te weten.

            Maar omdat ik fair and balanced ben, citeer ik ook nog even wat het AD schrijft over de maatregelen die de gemeente Amsterdam heeft genomen.

            “Amsterdam stelt dat storingen in de verlichting aan de Holterbergweg nu met voorrang worden opgepakt. Ook is er meteen een aantal reparaties verricht. Daarnaast zijn lampen feller gezet. Op het deel waar de Holterbergweg overgaat in de Spaklerweg en een aantal direct aangrenzende straten stond de verlichting in dimstand vanwege energiebesparing. Na de moord op Lisa zijn de lantaarnpalen ook weer volop aangezet.”

            Tja.


            Als het kalf verdronken is, dempt men de put.

            Natuurlijk bent u als burgemeester van Amsterdam niet persoonlijk verantwoordelijk voor de straatverlichting.

            Anderzijds: u bent de burgemeester die bij ‘Zomergasten’ de linkse kijkertjes zat te paaien door te stellen dat u zich “verantwoordelijk voelt voor elke opengetrokken vuilniszak” die u “fietsend naar mijn werk” tegenkomt.

            Dan moet u ook niet spastisch reageren als u wordt aangesproken op het feit dat u het leven van mensen in het algemeen en 17-jarige meisjes in het bijzonder in gevaar brengt door energiebesparing en labbekakkerigheid.

            Of ben ik nu extreemrechts?

            Groet,

            JanD

            Comment

            Working...
            X