Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Woke, de nieuwe maat van wie?

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Wil men nou juist het verleden zichtbaar houden met uitleg of alles weghalen? Ik kan het niet meer volgen.

    Comment


    • 19 december gaat de Nederlandse regering op maar liefst 8 plekken waaronder ook in de overzeese gebiedsdelen excuses aanbieden voor het slavernijverleden.

      Comment


      • https://www.ad.nl/buitenland/stichti...laaf~a7ffb67b/


        Stichting eist dat koning naar Suriname komt voor excuses: ‘Weerwind is zelf nazaat slaaf’


        SLAVERNIJVERLEDENNiet minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) maar koning Willem-Alexander moet naar Suriname komen om excuses te maken voor het slavernijverleden. Dat wil de stichting Eer en Herstelbetalingen Slachtoffers van slavernij in Suriname.


        het is ook nooit goed, zullen we alle mensen die denken er wat over te zeggen te hebben (de slachtoffers zijn al jaren dood, eerst ff op papier laten zetten wie wat waar excuses moet gaan aanbieden en in watvoor kleur pak dat moet? Voordat we er aan beginnen, en dan excuses aan wie? De nazaten van de slaven hun leven terug geven en naar het land van herkomst sturen waar hun voorouders vandaan kwamen toen ze slaaf waren, zodat dat ook weer hersteld is, of is dat ook weer niet goed?


        Comment


        • https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...en-van-familie

          Barbados overweegt om Brits Lagerhuislid te laten betalen voor slavernijverleden van familie

          De regering van Barbados overweegt om een rechtszaak aan te spannen tegen Brits Lagerhuislid Richard Drax, die een nakomeling is van een Britse slavenhoudersfamilie, voor herstelbetalingen. Het welgestelde conservatieve parlementslid is het eerste individu dat voor de rechter wordt gesleept voor herstelbetalingen vanwege een voorouder die zich schuldig heeft gemaakt aan slavernij.

          Drax zou onlangs in de eilandstaat en voormalige Britse kolonie Barbados geweest zijn en gesproken hebben met premier Mia Mottley. Daar zou een rapport over liggen bij Mottley’s kabinet waarin de vervolgstappen staan beschreven, waaronder een rechtszaak als er geen overeenstemming wordt bereikt met Drax.

          De familie Drax heeft sinds de 17e eeuw een plantage op Barbados en hebben een prominente rol gespeeld in de suikerteelt en slavenhandel in het Caribisch gebied en de Verenigde Staten. De voorzitter van de Barbados Task Force, een werkgroep die zich inzet voor herstelbetalingen, benadrukt dat de Verenigde Naties slavernij als een misdaad tegen de mensheid heeft verklaard. ‘’Als de kwestie niet kan worden opgelost, zullen we juridische stappen ondernemen bij de internationale rechtbanken’’, zegt de voorzitter. "Bij de zaak tegen de familie Drax gaat het om honderden jaren slavernij. Het is aannemelijk dat de schade veel hoger is dan de waarde van het land.’’

          De Barbados Task Force is aangesloten bij Caricom, een samenwerkingsverband van landen in het Caribisch gebied, dat zich inzet voor herstelbetalingen door voormalige koloniale machten en instellingen die profiteerden van slavernij. Suriname is daar onder andere ook lid van.

          De taskforce kijkt ook naar andere families die zich schuldig hebben gemaakt aan slavernij en daar rijk van zijn geworden, waaronder de Britse koninklijke familie.

          Comment


          • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/82...nk-liever-zelf

            Denk liever zelf


            Aimé Césaire, de bij ons niet zo bekende Frans-Martinikaanse dichter en schrijver, was ook een van de stichters van de ’Mouvement de la négritude’, een ideologische beweging van zwarte intellectuelen tegen het racisme in het Franse koloniale rijk in de jaren 30 van de 20ste eeuw. Wat mij daaraan altijd opvalt is hun brede kijk op de dingen. Toen men Césaire vroeg wat zwarte jongeren moesten lezen om te weten wie ze zijn, zei hij: „De algehele cultuur! Alles moet hem interesseren: Grieks, Latijn, Shakespeare, de Franse klassieken, romantici, enzovoort.” Césaire kwam als een van de eersten op voor de rechten van zwarte mensen, maar verzette zich tegen alles wat woke is, voor woke bestond.

            Wokers blijken geen helden maar cultuurbarbaren. Het valt trouwens op hoe agressief die wokisten zijn geworden. En des te onderdaniger onze politiek. Ze excelleren in zelfkastijding door bijvoorbeeld excuses te bieden voor de slavernij. Het Westen en zeker blanke mensen zijn schuldig, moeten excuses aanbieden voor alles. Desondanks worden de (meestal professionele) slachtoffers met de dag agressiever; hun slachtofferschap is oneindig en eeuwig. Dat is pervers. En het slaat nergens op. De agressiviteit is verscholen achter het slachtofferschap. Je moet zoveel slechte wil hebben om zo professioneel slachtoffer te zijn dat je je agressiviteit zo goed kan verbergen en anderen aanduiden als dader voor iets dat zelfs niet bestaat.





            Zoals het zogeheten racisme van Zwarte Piet. Of de zogeheten islamofobie van een perfect geïntegreerde vrouw en politica als minister Dilan Yeşilgöz-Zegerius. Omdat die het durft op te nemen voor de politiemannen en -vrouwen die zomaar zonder meer het etiket racist krijgen opgeplakt. Laten we wel wezen: racisme bestaat en moet worden aangepakt. Maar wie overal racisme ziet, zorgt er finaal voor dat écht racisme verdrinkt in een zee van zogeheten slachtoffers en zogeheten daders. Dat is een cadeau voor de échte racisten.

            Professioneel slachtofferschap


            Sylvana Simons van Bij1 bijvoorbeeld is een ongezien talent in professioneel slachtofferschap. De politie, Nederland, alles wat niet links is, is per se slecht, en vooral tegen de zwarte mensen.

            Zij - mensen die alle mogelijke kansen kregen en ze gelukkig (!) ook grepen - maken anderen wijs dat ze hulp nodig hebben. Allicht om hen in die hulp te houden. Dat is voor de wokers stukken comfortabeler dan zeggen Hier zijn er kansen, grijp ze.

            Hun verhaal voor zwarte jonge mensen is dat ze altijd en overal slachtoffers zijn, en niets kunnen op eigen kracht. Ze krijgen te horen dat hun lot wordt bepaald door boze blanke mannen en hun geprivilegieerde kinderen. Het gewicht van het verleden, wordt hen verteld, is te zwaar om te dragen: er is de slavernij, de kolonisatie, en Zwarte Piet loopt nog altijd rond, de knecht van Sinterklaas. Ga maar lekker janken, kind. Je bent een slachtoffer.

            Ander verhaal


            Ik wil een ander verhaal vertellen. Ik wil niet een slachtoffer zijn om wie ik ben.

            Ik wil wijd en zijd verkondigen dat dit een vrije samenleving is, met problemen, zeer zeker, maar vooral ook met huizenhoge kansen voor iedereen. Waar men in heel veel landen van deze planeet nog lang niet aan toe is. En dat is niet de schuld van het verleden of van de blanke mensen van nu. Dat is de schuld van hun leiders van nu.

            Wie zoveel energie steekt in slachtoffer zijn, houdt zichzelf én de anderen voor de gek. Waarom krijgen die zoveel aandacht? Wat helpt dat ons vooruit? Waarom willen we in godsnaam mensen per se in de achterstelling houden?

            Waarom mogen mensen van kleur niet zelf nadenken? Zelf kiezen? Zelf beslissen om niet langer slachtoffer te zijn? Zelf aan politiek doen? Politiek gaat immers over oplossingen, over ideeën om de wereld beter te maken. Niet over kleur. Een wereld waarin keuzes afhangen van huidskleur – zwart kiest zwart, blank kiest blank – is niet mijn wereld. En al zeker niet de wereld waarvan ik droom.

            Waardigheid


            Ik ben geboren in een land waar de kansen niet voor het grijpen lagen. Maar ik heb mij verzet; tegen de onderdrukking in mijn eigen gemeenschap. Ik heb mijn eigen weg gezocht en gevonden. Dankzij la culture universelle, en alle kennis, waarden en bagage die ze me meegaf. Ik ben eeuwig dankbaar dat mijn vader dacht zoals Aime Cesaire en me Voltaire gaf. Hij heeft ons nooit gezegd dat we slachtoffers waren. Hij zei dat als je wat wilde krijgen je dat zelf moest verdienen. Hij gaf me boeken, lessen, huiswerk. Om zelf te leren denken; over vrijheid, waardigheid en zelfrespect.

            Je waardigheid vind je niet in de slachtofferschap. Integendeel.

            Comment


            • https://www.parool.nl/nederland/gewe...orst~b4daca1a/

              Nieuws

              Geweld en eieren gooien: politie grijpt in bij sinterklaasfeesten Zaandam en Staphorst


              De politie heeft zaterdag in Zaandam twee mensen aangehouden die met eieren gooiden naar demonstranten tegen Zwarte Piet. Ook in Staphorst moesten agenten in actie komen.

              Volgens de actiegroep Zaankanters tegen Racisme deden zestig mensen mee aan de demonstratie. De demonstranten vonden dat er bij het feest nog te zwart geschminkte pieten rondliepen, naast de roetveegpieten. De gemeente had de demonstranten verboden om megafoons en verstrekt geluid te gebruiken.

              Eerder op de dag greep de politie en de Mobiele Eenheid in bij de afrit Staphorst op snelweg A28. Daar was een confrontatie tussen zeker honderd demonstranten van actiegroep Kick Out Zwarte Piet (KOZP) en een grote groep tegendemonstranten die het protest van KOZP wilden tegenhouden. Het is nog niet bekend of er gewonden zijn en of er mensen zijn aangehouden.

              Volgens Jerry Afriyie van KOZP zijn leden van zijn groep gewelddadig bejegend door de tegendemonstranten, van wie enkelen hun gezicht zwart hadden geschminkt. Daarbij zijn auto’s bekogeld en beschadigd en is een ruit van een van de twee bussen van de groep vernield.



              “Opnieuw is ons op het laatste moment het recht op demonstreren afgenomen en hebben de autoriteiten ons laten stikken ten gunste van een groep die ons dat recht niet gunt,” aldus Afriyie. KOZP denkt nog na over eventuele te nemen stappen tegen het demonstratieverbod.

              Vorige week zaterdag werden actievoerders tegen Zwarte Piet in Westzaan ook al bekogeld met eieren en uitgescholden.

              Comment


              • https://www.briefjevanjan.nl/aan-de-surinamers/

                Aan de Surinamers

                Beste Surinamers,

                In Nederland kennen we het gezegde ‘Je geeft ze een vinger, en ze pakken je hele hand’.

                Blijkbaar heeft commandeur Abraham Crijnssen van de Zeeuwse admiraliteit, die Suriname op 28 april 1668 definitief veroverde op de Engelsen, dat gezegde niet helemaal goed overgebracht met zijn fregat Zeelandia.

                Of het is later verbasterd.

                Maar sinds gisteren weet ik zeker dat het bij jullie anders luidt.

                ‘Ze geven ons een hand, maar we willen hun hele lichaam’.

                Die ‘hand’ die Nederland aan Suriname geeft, bestaat uit excuses voor wat de voorouders van meer dan 99,99 procent van de autochtone Nederlanders jullie voorouders tussen 1668 en de afschaffing van de slavernij níet hebben aangedaan.

                En wat jullie, nog levende Surinamers, sowieso niet is aangedaan.

                Want zoals het Engelse gezegde luidt: I never owned any slaves and you never picked any cotton.

                Maar goed, ‘Nederland’ (lees: leden van het kabinet) gaat dus op 19 december op acht plaatsen in de wereld sorry zeggen voor de misdaden van een kleine elite uit de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw (en aankondigen dat er een schip met geld achteraan komt).

                Een van de Surinaamse herstelbetalingseisers in Nederland, ene Berryl Biekman, heeft al gezegd waarop jullie volgens haar recht hebben.

                Ze dacht aan 40.000 euro voor iedere (!) nazaat van een slaaf.

                Belastingvrij.



                Als vóórschot.

                Éigenlijk moet dat gezegde dus worden aangepast.

                ‘Ze geven ons een hand, maar we willen hun hele lichaam én hun portemonnee’.

                (Tussen haakjes: ik las ergens een veel beter voorstel, waar iederéén iets aan heeft)

                Maar goed, terug naar gisteren.

                In augustus was er een kneiterlinkse delegatie van Tweede Kamerleden (D66, CDA, PvdA, SP, GroenLinks, ChristenUnie, Volt en Bij1) wezen kijken welk leed een kleine Nederlandse elite de slaven had aangedaan.

                In september ging premier Mark Rutte.

                Begin november meldde het kabinet dat er excuses zouden komen voor het slavernijverleden.

                En eergisteren werd dus duidelijk dat acht kabinetsleden op 19 december op acht plaatsen excuses komen maken.

                Doorpakken heet dat!

                Minister voor Rechtsbescherming Franc Weerwind, naar ik heb begrepen zelf nazaat van voormalige slaven, is aangewezen om dat in Suriname te doen.

                Good for you, zou ik denken.

                Éindelijk die excuses waar al zo lang om werd gevraagd.

                Éindelijk de poorten naar de door de Nederlandse belastingbetalers gevulde schatkisten geopend.

                Mis!

                Het is wéér niet goed.

                Ik som even de klachten op:

                Nederland gaat te haastig te werk.

                Het mag niet op 19 december gebeuren, maar moet op 1 juli 2023, 150 jaar na de afschaffing van de slavernij.

                Eerst moet nog door Surinamers worden bepaald waarvoor precies excuses worden gemaakt.

                Dan moet de tekst van de excuses voor akkoord worden voorgelegd aan de nazaten van de Surinaamse slaven.

                Verder moet Nederland niet de onderknuppel Franc Weerwind de Surinamers excuses laten maken, omdat het er dan op lijkt dat die het doet omdat-ie toevallig toch al voor een lang geleden gepland werkbezoek in Suriname is.

                Sowieso nemen jullie geen genoegen met een onderknuppel; Mark Rutte is wel de minste die jullie verwachten, maar liever nog koning Willem-Alexander.

                En, oh ja, er moet ook eerst overeenstemming zijn over ‘een uit te voeren programma van herstel’ (in goed Surinaams: de befaamde herstelbetalingen).

                Ik verzin dit allemaal niet, de NOS zegt het zelf.

                Weet je wat ik zou doen als ik het kabinet was?

                Ik zou tegen die Surinamers die nu lopen te zeiken zeggen dat ze mijn rug op kunnen.

                Het blijft 19 december, het blijft Weerwind en welke tekst die windvaan uitspreekt maakt hij zelf wel uit.

                En als dat jullie niet bevalt, krijg je alleen maar een vinger.

                Jullie snappen wel welke.

                Groet,

                JanD

                Comment


                • https://www.trouw.nl/politiek/het-ka...uses~b9fcc074/

                  Het kabinet heeft bijna een dagtaak aan het aanbieden van excuses

                  Sorry seems to be the hardest word, zong Elton John ooit. Vooral voor politici lijkt het aanbieden van excuses soms een loodzware opgave. Als ze iets doms hebben gezegd of gedaan en de buitenwereld vervolgens excuses eist, dan komen ze vaak niet verder dan een knarsetandend ‘Ik betreur de ophef’. Daarmee zeggen ze eigenlijk dat niet zij, maar de buitenwereld dom is geweest door zo hysterisch te reageren.

                  Als het om grotere gehelen gaat, zoals ‘het kabinet’ of ‘het koninkrijk der Nederlanden’, buitelen de excuses de laatste jaren over elkaar heen. Het hele excuusveld overziend, vraag je je af of het niet eens tijd wordt voor een staatssecretaris voor excuses.

                  Het blijkt makkelijker te zijn om ‘sorry’ te zeggen namens een collectief dan namens jezelf. Toch maakt dat de excuses niet eenvoudiger, zoals we de afgelopen week zagen met de ophef over de Nederlandse slavernij-excuses. Daarover is nog veel onduidelijk, maar één ding staat vast: dit moet de grote knaller worden in een lange reeks van kabinetsexcuses voor dingen die in het verleden niet helemaal goed zijn gegaan.

                  Van Rawagede tot alle misstanden


                  Neem Indonesië. In december 2011 bood Nederland – in de persoon van ambassadeur Tjeerd de Zwaan – excuses aan voor het bloedbad dat Nederlandse militairen in 1947 aanrichtten in het dorp Rawagede.

                  In maart 2020 pakte koning Willem-Alexander het grootser aan. Tijdens een staatsbezoek aan Indonesië bood hij excuses aan voor alle misstanden tijdens de koloniale periode en de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd van na de Tweede Wereldoorlog.

                  Twee maanden eerder had premier Rutte in Amsterdam verontschuldigingen aangeboden voor ‘het overheidshandelen’ tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij doelde daarbij vooral op ‘de bittere consequenties van registratie en deportatie’ tijdens de Jodenvervolging.

                  Van recenter datum is het donkere hoofdstuk dat Srebrenica heet, de moslimenclave die in 1995 onder toeziend oog van Nederlandse Dutchbat-militairen werd overrompeld door het Bosnisch-Servische leger.

                  Dit jaar kwamen er op twee plekken kabinetsexcuses: in juni klonk het e-woord uit de mond van Rutte, bestemd voor de Dutchbat-veteranen. Een maand later sprak defensieminister Ollongren in Bosnië-Herzegovina de ‘diepste excuses’ uit tegenover de nabestaanden van de genocide onder de Bosnische Moslims.
                  Lodewijk Asscher en de toeslagenaffaire


                  De vergelijking met zulke (oorlogs)tragedies gaat mank, maar de laatste jaren zijn er ook misstanden in Nederland zelf geweest die opeenvolgende kabinetten tot knievallen hebben gedwongen. Als dieptepunt geldt de toeslagenaffaire. Daarvoor bood Lodewijk Asscher, minister van sociale zaken in Rutte II, in december 2020 al zijn excuses aan, een maand voordat het hele kabinet-Rutte III erover viel. Overigens was Asscher toen Kamerlid, waardoor hij niet namens het kabinet sprak.

                  Opvallend was dat de PvdA’er het collectieve overheidsfalen wel degelijk betrok op zichzelf. “De constateringen over mijn eigen rol hierin zijn pijnlijk en vervullen me met schaamte.” Waar zie je dergelijke ootmoed nog, tegenwoordig.

                  Een klein jaar later kregen tweehonderd gedupeerden een ‘persoonlijke’ excuusbrief van Rutte en staatssecretaris Van Huffelen.

                  Bijzonder waren de verontschuldigingen die voormalig minister Van Engelshoven een jaar geleden aanbood voor de oude Transgenderwet (1985-2014). De voorwaarden daarin voor het laten veranderen van de geslachtsaanduiding werden als mensonterend beschouwd.

                  Van iets langer geleden is het ‘sorry’ uit 2013 van toenmalig minister Opstelten voor de manier waarop het Openbaar Ministerie vroeger slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk aan hun lot heeft overgelaten. In 2018 was het de beurt aan defensie-staatssecretaris Visser om ‘sorry’ te zeggen tegen de werknemers die decennialang door overheidsinstellingen zijn blootgesteld aan het giftige, roestwerende (verf)bestanddeel chroom-6.
                  Beroemde kabinetsexcuses


                  1 – Slavernijverleden (komen nog)

                  2 – Misstanden Nederlands-Indië (2011 en 2020)

                  3 – Srebrenica (2022)

                  4 – Toeslagenaffaire (2021)

                  5 – Transgenderwet (2021)

                  Comment


                  • De lijst met verboden woorden worden ook steeds langer. Scholen passen zich al aan. Steeds meer gekkies bij de overheid.

                    Comment


                    • Lijst met verboden woorden? Door wie of wat?

                      Comment


                      • zie https://www.telegraaf.nl/nieuws/6606...oeit-en-groeit

                        Woorden als ’ontwikkelingsland’, ’vrouw’ en ’verzetsheld’ ter discussie
                        Zwarte lijst met ’verboden’ termen van activisten groeit en groeit

                        Het woord ’verzetshelden’ gaat in de ban bij het Verzetsmuseum, want, zo stelt de leiding, ook die mensen maakten fouten. Zo wordt de lijst met ’verboden woorden’ alsmaar langer, vaak aangevuld door activisten die zaken als racisme en seksisme aan de kaak willen stellen. Maar, zo weet een taalkundige: „Woorden verbieden, dat werkt niet.”

                        Is ’vrouw’ nog wel een acceptabel woord om ongeveer de helft van de bevolking te beschrijven? Op de universiteit niet altijd meer, weten ze bij de redactie van het Maastrichtse studentenblad Observant. Nadat ze berichtten over een actie van feministen die gratis tampons uitdeelden, kregen ze een boze mail van de actiegroep. Het artikel zou ’transfoob’ zijn omdat de auteur schreef dat de actie was bedoeld voor ’vrouwen’. Er werd gesommeerd om het te vervangen door ’mensen die menstrueren’.



                        De ’taalpolitie’ zit ook in de collegebanken, weten docenten in het hoger onderwijs. Net het verkeerde woord laten vallen, kan je op een vermaning of klacht komen te staan. Lastig, want de veranderingen gaan snel. Als je studenten vergeet te vragen wat hun persoonlijke voornaamwoorden zijn (bijvoorbeeld ’hij’ of ’zij’), of als je niet weet dat een woord als ’ontwikkelingsland’ neerbuigend en ’koloniaal’ is, dan ben je al snel ’fout’.

                        Het nieuwe taalgebruik wordt openlijk omarmd door veel onderwijsinstellingen. In Leiden staan geen persoonlijke voornaamwoorden meer op de diploma’s en worden cursussen gegeven over ’inclusieve taal’. In Maastricht wordt een genderneutrale taalgids verspreid met onder meer het advies om zoveel mogelijk de meervoudsvorm te gebruiken. „Taal is flexibel en evolueert, en genderinclusieve taal bestaat al en is gemakkelijk te gebruiken, zelfs als het een beetje oefening vereist.”

                        Ja, de taal verandert altijd, zegt Jan Stroop, taalkundige en ex-hoofddocent aan de UvA. „Maar normale taalveranderingen zijn spontaan en gaan geleidelijk. Dan hebben mensen het niet eens echt door dat hun taal verandert. Dit zijn kunstmatige, politiek gestuurde veranderingen – taalingrepen eigenlijk.”

                        Ook in andere delen van de samenleving leeft een drang naar een taal die meer ’deugt’. Deze week kondigde het Verzetsmuseum aan dat ze het woord ’verzetshelden’ vervangen door ’verzetsmensen’. „Mensen kunnen heldhaftig zijn, maar zijn nooit 100 procent een held”, aldus de directeur in gesprek met Trouw. Het waren ook ’maar’ gewone mensen met tekortkomingen.

                        Eerder besloot een groep musea woorden als handicap, dwerg en zigeuner te vervangen. De lijst ’verboden woorden’ is inmiddels lang: een brandweerman moet een brandweerkracht zijn, moedermelk wordt vervangen door mensenmelk en een slaaf ’tot slaaf gemaakte’.
                        Verdeeldheid


                        Al die ’regels’ kunnen leiden tot verdeeldheid tussen mensen die allemaal nieuwe of juist nog vooral oudere woorden gebruiken. „Het sociale oordeel speelt altijd mee in taalgebruik. Als mensen je gaan veroordelen omdat je een ’verkeerd’ woord uitspreekt, denk je wel twee keer na voordat je dat wil gebruiken. Maar dat mensen elkaar uitschelden op basis van hun taalgebruik, dat is onderdeel van een maatschappij die aan het verharden is”, zegt Stroop.

                        Misschien wel de meest gevoerde discussie: gebruiken we blank of wit om mensen met een lichtroze huidskleur te beschrijven? Blank is de norm, maar wordt door een groep mensen gezien als problematisch en racistisch. ’Wit’ was juist een politiek statement, maar wordt normaler. „Het is in om ’witte mannen’ te zeggen, maar dat heeft iets negatiefs. Als het over witte mannen gaat, is het vaak een soort veroordeling.”

                        Als er één plek is waar ze weten welke nieuwerwetse woorden het schoppen tot gemeengoed en welke alleen in bepaalde kringen blijven rondzingen, dan is het op de redactie van de Dikke Van Dale. Hoofdredacteur Ton den Boon legt uit hoe een woord in het woordenboek terechtkomt: verschillende media moeten het langere tijd gebruiken, het liefst een paar jaar achter elkaar. Dan is er sprake van een ’duurzame trend’ en kan de Van Dale er niet meer omheen.

                        Gender is een voorbeeld: er staan inmiddels meer dan 50 samenstellingen in het woordenboek, van genderbeleving tot genderwisseling. En dan: klimaat, wat volgens Den Boon ’vijftig jaar geleden een heel klein woord was’. „Nu is het lemma enorm. Begrijpelijk, want het is letterlijk een heet onderwerp. Sommige woorden, zoals klimaatstress, bestonden al, maar zijn wat anders gaan betekenen. Maar dat gebeurde door de tijd heen en bleef daardoor relatief onopgemerkt.”

                        Bepaalde woorden hebben juist flink aan populariteit ingeboet. Zoals etnische termen die tot niet al te lang geleden veel werden gebruikt, maar nu als scheldwoorden worden gezien. Een woord als ’neger’ blijft overigens wel gewoon in de Van Dale staan, maar dan wel met een toevoeging: ’Door steeds meer mensen als beledigend ervaren’. Pas als ze echt amper meer in de taal voorkomen, kunnen ze uit het woordenboek worden gehaald. Dat gebeurt per jaar met enkele tientallen woorden.

                        Hoezeer activisten ook zouden willen dat bepaalde woorden verdwijnen, verbieden werkt niet, zegt taalkundige Stroop. „Enerzijds zijn mensen best geneigd om te luisteren naar iemand anders’ klachten – ze willen politiek correct zijn. Maar als je woorden gaat verbieden, dan komen er andere woorden voor in de plaats met dezelfde boodschap.”

                        Comment


                        • https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...lottige-termen

                          In de discussie over slavernij zijn ‘erfzonde’ en ‘herstelbetalingen’ noodlottige termen

                          Het komt allemaal teveel in de buurt van collectieve schuld: alsof je alle Nederlanders van Marokkaanse afkomst kunt aanspreken op de voetbalrellen van afgelopen donderdag.

                          Ze weten bij de Trouw de decembermaand lekker te beginnen. Een stevige kop luidt: “Zie slavernij als een soort erfzonde: we dragen allen de erfenis van dat kwade verleden met ons mee”. Dit zijn woorden van de theoloog Erik Borgman.

                          Over die erfzonde heeft broeder Blasius mij in het schooljaar 1955/’56 alles verteld. Adam en Eva hadden van de verboden vrucht geproefd. God de Vader boos. Hij verdreef ze uit het paradijs. Ze moesten voortaan sterven en voor hun brood werken in het zweet huns aanschijns. De bevalling zou voor Eva een pijnlijke affaire worden. So far so good. Maar mijn vader moest ook werken en iedereen ging uiteindelijk dood. Dit was, leerde broeder Blasius ons, het gevolg van de erfzonde die we allemaal als kinderen van Adam en Eva met ons mee droegen. Maar daarom niet getreurd. God de Vader had zijn zoon naar de aarde gestuurd die daar voor onze zonden aan het kruis gestorven.

                          Hij lichtte dit toe door een verhaal te vertellen over mensen die voor straf door een koning naar een eiland waren gestuurd vol giftige schorpioenen. Zulke mensen heetten ballingen, leerde broeder Blasius ons. Veel later ging de zoon van die koning uit medelijden ook naar dat eiland om hulp te bieden. Hij werd door een schorpioen gestoken en ging dood. Toen verloste de koning de ballingen allemaal. Zo waren ook wij verlost. We gingen nog wel dood. En we moesten werken. Maar onze ziel kon wel in de hemel komen als we goed ons best deden en geen kwaad bedreven. Over pijnlijke geboortes had men het in die dagen nog niet met zevenjarigen. Ik was ervan overtuigd dat mijn broertje ’s nachts door engelen (en niet door de ooievaar!) was gebracht. Nu begreep ik waarom de priester aan het eind van de zondagsmis altijd klaaglijk uitriep “wij ballingen, wij kinderen van Eva!”

                          Ergens zat het mij niet lekker dat ik, pa, ma en mijn broertje gestraft werden voor een zonde die we niet bedreven hadden. Het was net zoiets als de hele klas laten nablijven omdat één jongetje had zitten klieren. Achteraf vermoed ik dat toen al het mosterdzaadje is gelegd voor mijn latere ongeloof.

                          Dat paradijsverhaal is natuurlijk gewoon een mythe van het soort dat je over de hele wereld aantreft. Ze leggen uit waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Ze blijven plausibel zo lang je niks beters hebt, bijvoorbeeld de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Daarom behoudt het paradijsverhaal wél voor velen zijn waarde: het wordt een gelijkenis. Het krijgt een symbolisch karakter. Het laat je nadenken over het kwaad in de wereld. Dat zit vanaf het begin in ons allemaal. Zo is ook de benadering van de Tilburgse professor Borgman.

                          Ik houd niet van erfzondes. Het komt allemaal teveel in de buurt van collectieve schuld: alsof je alle Nederlanders van Marokkaanse afkomst kunt aanspreken op de voetbalrellen van afgelopen donderdag. Ook kun je de kinderen niet verantwoordelijk stellen voor de misdaden van hun ouders. Anders was Maxima nooit koningin geworden. Je kunt het wel hebben over het kwaad in ons maar dan zit dat ook in iedere mens, zonder uitzondering. Afkomst of huidskleur doen er dan niet toe.

                          Toch heb ik door mijn nationaliteit mijn lot verbonden met Nederland. Ik krijg daardoor deel aan het heden en het verleden van dat land met al zijn lichte en zijn donkere kanten. Daar horen niet alleen schilderkunst, wetenschap, armenzorg en ondernemerschap bij maar ook onrechtvaardige oorlogen en slavenhandel. Je hoort als Nederlander dat verleden in zijn totaliteit te erkennen. Daar passen excuses bij als land voor daden uit het verleden die we nu als misdaden tegen de mensheid beschouwen en ook het vaste voornemen het voortaan anders aan te pakken. Er zijn mensen die nu luidkeels roepen: “Ik heb er niks mee te maken gehad. Ik schaam me nergens voor”. Die geven daarmee vooral blijk van politieke onvolwassenheid. En dat ze als burger van dit land niet sterk genoeg in hun schoenen staan. Anders hoefden ze die zwarte bladzijdes in het nationaal verleden immers niet uit te scheuren.

                          Deze houding heeft niets met zondebesef te maken. Wel met de manier waarop je zelf als mens in de wereld wilt staan en hoe je verhouding is tot de medemens.

                          Daarom is slavernij géén erfzonde die de huidige generaties aankleeft. Het gebruik van die term staat een rationeel gesprek over hoe we met het slavernijverleden moeten omgaan alleen maar in de weg.

                          Berouw komt na de zonde. Ook dienen zondaars boete te doen. Mensen die hun identiteit ontlenen aan het gegeven dat hun voorouders slaven waren, eisen vaak herstelbetalingen. Ze willen dat de schade vergoed wordt. Daar hebben we in Europa een slechte ervaring mee. In 1918 besloten de geallieerden na de wapenstilstand die een einde maakte aan de vijandelijkheden van de Eerste Wereldoorlog, dat de verliezers – in het bijzonder Duitsland – alle schade moesten vergoeden, berekend op 269 miljard goudmark. Van de opgelegde herstelbetalingen is maar een beperkt gedeelte verricht, vaak ook nog op basis van leningen uit Amerika. De plicht tot herstelbetalingen (laatste termijn 2014) is een belangrijke oorzaak van de Tweede Wereldoorlog. Die fout hebben de overwinnaars na 1945 dan ook niet herhaald. Wel richtte de Duitse Bondsrepubliek een systeem van Wiedergutmachung in. Ze vergoedde materiële en immateriële schade aan de slachtoffers van de nazi’s. Op die basis is 80,5 miljard euro uitgekeerd. Met Israël sloot bondskanselier Adenauer in 1951 de Overeenkomst van Luxemburg. In 14 jaar zou het land 3 miljard Dmark ontvangen. Alles bij elkaar is echter tot 2007 25 miljard euro naar Israël gegaan, inclusief de schadevergoedingen aan overlevenden van het nazi-regime.

                          Armand Zunder van de Nationale Reparatie Commissie Suriname heeft uitgerekend hoeveel Nederland aan herstelbetalingen voor de slavernij zou moeten verrichten: 200 miljard euro. Ene Thomas Cramer calculeerde een dergelijke claim voor de Verenigde Staten. Hij kwam er niet helemaal uit maar presenteerde een brandbreedte van zes tot veertienduizend miljard dollar. Dit is een berekening à la het sommetje van de geallieerden: 269 miljard goudmark.

                          Daarbij blijft volstrekt onduidelijk wie precies deze bedragen moeten opbrengen en wie de ontvangers zijn. Hoe definieer je de nazaten? Hoeveel voorouders in slavernij moet je gehad hebben om voor vergoeding in aanmerking te komen? Of gaat het per voorouder? Je kunt natuurlijk op je demonstratiebord zetten: “De witte man moet betalen”. Wanneer ben je dan niet meer “wit”? Hoeveel “witte” voorouders moet je gehad hebben om zelf als “wit” te gelden? Is een grootouder van kleur al voldoende om van de lijst te worden afgevoerd of is dat te weinig? Zekere lezers met kennis van de vaderlandse geschiedenis moeten nu zeker denken aan een bepaald formulier dat je in een bepaalde zwarte periode van de twintigste eeuw ter invulling kreeg voorgelegd. Die overeenkomst is inderdaad treffend.

                          Kortom: de term “herstelbetalingen” brengt veel rancune en hopeloze discussies met zich mee. Ze zal net als “erfzonde” alleen maar tot misverstanden, woede, rancune en polarisatie leiden. En niet tot een wereld, waarin alle landen eerlijke kansen krijgen om zich te ontwikkelen.



                          De last van het verleden hoort in de rijke landen het besef aan te scherpen dat zij een bijzondere verantwoordelijkheid dragen ten opzichte van de planeet. Dat daarbij hoort streven naar mondiale gerechtigheid. Dat het terugduwen van vluchtelingenboten en het aankopen van massagoed in doodarme landen tegen bodemprijzen daar niet bij hoort. Dat het grootste deel van de wereld slechte ervaringen met onze landen heeft en dat het wantrouwen tegen wat tegenwoordig Het Westen heet, op goede gronden is gebaseerd. Het gaat om verantwoordelijkheidsgevoel, niet om schuldbesef.

                          Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

                          Comment


                          • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/11...overheid-komen

                            Column Afshin Ellian
                            Het Verzetsmuseum moet onder toezicht van de overheid komen

                            Ook al ben ik geen held, ik meen te weten wat een held is. Mijn leven is verweven met verhalen van helden. Niemand wordt als een held geboren.

                            NPO Radio 1 berichtte vorige week dat we tijdens een bezoek aan het Verzetsmuseum in Amsterdam geen verzetshelden tegenkomen. Het museum gebruikt voortaan het woord ’verzetsmensen’. De conservator van het Verzetsmuseum Karlien Metz zei daarover: ’Mensen kunnen heldhaftig zijn, maar ze zijn nooit 100 procent een held, omdat het idee van een held iets onfeilbaars heeft.’

                            Is een held een onfeilbaar persoon? Ik ben nog nooit in mijn leven zo’n onfeilbaar persoon tegengekomen. Metz zoekt in haar fantasieën naar een onfeilbaar persoon. Fantasieën, daar gaat het om.
                            Jezus van Nazareth


                            In de postmoderne fantasieën zoeken Metz en haar geestverwanten naar een onfeilbaar mens, en omdat ze die niet kunnen vinden, komen ze tot de conclusie dat heldendaden moeten worden gerelativeerd. Er bestaat slechts één onfeilbaar mens in de geschiedenis van de mensheid: Jezus van Nazareth, bekend als Christus, de Joodse rabbi die claimde de Messias te zijn. Wat maakte hem onfeilbaar? Tijdens het Concilie van Nicea in het jaar 325 werd onder leiding van Constantijn de Grote de geloofsbelijdenis (credo) van het christendom geformuleerd:

                            En in één Heer, Jezus Christus,

                            eniggeboren Zoon van God,

                            vóór alle tijden geboren uit de Vader.

                            God uit God (Deum de Deo), licht uit licht, ware God uit de ware God.

                            Geboren, niet geschapen, één in wezen met de Vader,

                            en door wie alles geschapen is.

                            Jezus is onfeilbaar. Hij is immers geboren als Deum de Deo, God uit God. Daarom kan hij als persoon geen voorbeeld zijn voor andere mensen, tenzij alle mensen claimen dat hun geboorte een goddelijke gebeurtenis zou zijn. Het christendom ziet zijn daden, zijn manier van denken en handelen, als voorbeeld voor alle mensen. Jezus is de enige mens die als held is geboren. Ook de Griekse en Perzische mythologieën kennen geen geboren helden, behalve goddelijke figuren. Wat is dan een held die niet onfeilbaar is? Een held is een gewoon mens die ondanks zijn gebreken, tekortkomingen, twijfels, angsten en zelfzucht beslist om zijn leven in de waagschaal te stellen voor anderen, met een onvoorspelbare uitkomst.



                            Protesten Iran


                            Na de gewelddadige dood van Mahsa Amini op 16 september door de Iraanse zedenpolitie wegens overtreding van de hidjab-regels (islamitische kledingvoorschriften voor vrouwen) gingen vrouwen protesteren tegen het despotische regime van Iran. Precies onder deze omstandigheden ontstaan verzetshelden. Een van die helden heet Hadis Najafi (20). Hadis maakte een korte videoboodschap voordat zij aan een demonstratie ging deelnemen: ’Ik ga aan een demonstratie deelnemen, ik hoop dat als ik over een paar jaar terugkijk, ik blij zal zijn met wat ik nu doe en dat alles is veranderd.’

                            Een uur later werd zij door een aantal kogels van de zelfbenoemde zonen van Allah gedood. Zij werd niet geboren als een held. Zij was caissière in een restaurant. Was zij een betrouwbare vriendin? Dat weten we niet. Misschien was zij gemeen voor haar vrienden, misschien had zij ooit een diefstal gepleegd. Maar dat is allemaal irrelevant. Zij besloot ondanks het gevaar voor haar eigen leven aan een demonstratie deel te nemen, en met een videoboodschap anderen aan te moedigen om in verzet te komen tegen de tirannie. Zij aanvaardde de aannemelijke kans dat zij gearresteerd, verkracht en gemarteld zou kunnen worden.

                            Mevrouw Metz, Hadis Najafi is een verzetsheld en niet een verzetsmens. De mens is een abstract begrip; wie Najafi of andere helden tot een abstractie terugbrengt, berooft hen van hun heldendaad.
                            Schande


                            Mijn neef Faramarz, een paar jaar ouder dan ik, besloot in de jaren tachtig van de vorige eeuw om in het noorden van Iran samen met een aantal vrienden politieke gevangenen te bevrijden. Hij werd opgepakt, geëxecuteerd en in een onbekend massagraf begraven. Ook hij is een verzetsheld.

                            Het is een schande dat onze overheid de herinnering aan de Nederlandse verzetshelden aan Metz en andere grachtengordelfiguren toevertrouwt. De verzetsdaden van verzetshelden zijn juist belangrijk voor de morele en democratische opvoeding van onze kinderen in een tijd van verwarring en relativisme. Het Verzetsmuseum moet daarom onder toezicht van Defensie komen. Het is de Nederlandse overheid die verantwoordelijk is voor het bewaken en eren van de nagedachtenis aan de verzetshelden door wier daden wij in vrijheid leven.

                            De overheid moet verantwoordelijkheid nemen voor het Verzetsmuseum.

                            Comment


                            • https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...jk-onderzoeken

                              Koning laat koloniaal verleden oranjes eindelijk onderzoeken



                              “Diepgaande kennis van het verleden is essentieel om historische feiten en ontwikkelingen te kunnen begrijpen en de impact daarvan op mensen en gemeenschappen zo scherp en eerlijk mogelijk onder ogen te kunnen zien”, stelt de koning in een verklaring.

                              De aankondiging van het onderzoek komt kort voor de Nederlandse overheid excuses zal aanbieden voor het slavernijverleden. Op 19 december zullen verscheidene bewindslieden daartoe afreizen naar Suriname en het Caribische deel van het Koninkrijk.

                              Minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) biedt de excuses aan in Suriname. Dat is tegen het zere been van verscheidene Surinamers. Zij vinden dat de koning naar Suriname moet komen. Gelet op het verleden van de oranjes is dat allesbehalve een gekke gedachte.

                              De NOS schrijft: “Voorouders van de koning hadden naar alle waarschijnlijkheid zelf slaven en ze waren via de West-Indische Compagnie ook betrokken bij de trans-Atlantische slavenhandel. Ook zouden de Oranjes hebben geprofiteerd van de geldstromen uit het voormalig Nederlands-Indië.

                              Philip Dröge, auteur van verscheidene historische boeken, hield anderhalf jaar geleden aanmerkelijk minder slagen om de arm. Hij schreef: “Verschillende Oranjes hadden zelf slaven. Stadhouder Willem III had volgens recent onderzoek zelfs een heel legeronderdeel van donkere lijfeigenen. Prinses Marianne (1810-1883), dochter van koning Willem I, liet zich graag bedienen door haar Egyptische slaafje. Ze had het jongetje voor de gein gekocht op de markt in Cairo of Alexandrië. (…) Maar de rol van de Oranjes in de slavernij gaat veel verder dan hun persoonlijk bezit. Stadhouder Willem V was bewindvoerder bij de West-Indische Compagnie en zo betrokken bij de trans-Atlantische slavenhandel. Ook toen Nederland een koninkrijk werd en de Oranjes promoveerden tot vorsten, profiteerde de familie stelselmatig van de handel in menselijk leed. Slavernij genereerde handel en daarmee inkomsten voor de schatkist. En die schatkist was in de eerste helft van de negentiende eeuw van de koning.

                              Foto: Koning Willem-Alexander en koningin Maxima bij de herdenking van de afschaffing van de slavernij in het Oosterpark in 2013.

                              Comment


                              • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/87...gen-praktijken

                                Maak excuses voor je eigen praktijken

                                Het is trendy om woorden en namen te veranderen, en om excuses te maken. Vooral in de kringen van GL is dit het favoriete thema, en dat komt goed uit. GL is het fusieproduct van de Communistische Partij Nederland (CPN), de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP), de Politieke Partij Radicalen (PPR) en de Evangelische Volks Partij (EVP). In de Tweede Kamer is één vergaderzaal vernoemd naar een directe voorganger van Jesse Klaver: de Marcus Bakkerzaal.

                                We maken tegenwoordig excuses voor dingen die niet hebben plaatsgevonden tijdens ons leven. Het gaat bovendien om zaken waar we nooit voorstander van zijn geweest. De slavernij heeft millennia bestaan, waarschijnlijk zolang er mensen zijn, en is afgeschaft (overigens nog niet overal) door verlichte progressieven, christenen, liberalen en sociaal bewogen burgers in de westerse wereld. En er is hier werkelijk niemand die slavernij niet verwerpelijk vindt, maar toch maakt de ene na de andere burgemeester of minister namens ons excuses.



                                Die excuses zijn afkomstig van mensen die iets niet gedaan hebben. Hoe anders is het met het zeer recente verleden van GL. CPN-leider Marcus Bakker was een stalinist. Stalin was als massamoordenaar geen haar beter dan Hitler, en dat was bekend in de tijd dat Bakker Stalin aanhing, en regelmatig op bezoek ging in de Sovjet-Unie.
                                Killing fields


                                Voorzitter Mao in China was met 65 miljoen slachtoffers de allergrootste massamoordenaar uit de geschiedenis; hij was de favoriet van Paul Rosenmöller, die tot 1982 lid was van de Centrale Leiding van de GML (Groep Marxisten-Leninisten). Rosenmöller bewonderde ook Pol Pot van de killing fields, waar twee miljoen mensen zijn doodgemarteld.

                                In 1978 verklaarde een (gemaskerd) lid van de GML op een 1 mei-bijeenkomst in Amsterdam: „Wat wij willen is de hele burgerlijke wereld naar de verdommenis jagen; die zullen we vernietigen in de gewelddadige revolutie’. In 1979 ontving de GML een kameraadschappelijke brief van de regering van Cambodja, die trots werd afgedrukt in het clubblad Rode Morgen.

                                Nadien heeft Rosenmöller een pamflet geschreven (’Een mooie hondenbaan’) waarin hij toegaf dat hij ’was misleid’. Dat is een begin van inzicht (al heeft door het woord ’misleiden’ toch een ander het weer gedaan). Op een gerichte vraag of hij spijt had, antwoordde hij in 2004: „Spijt is niet het begrip dat bij mij bovenkomt.”

                                Ook PPR-prominent Bas de Gaay Fortman is op het Binnenhof verschenen in een ’Mao-pak’ dat hij gekocht had tijdens zijn bezoek aan China in 1973, en hij verklaarde: ’China is een land waarin de absolute eerlijkheid, reinheid en liefde regeren.’

                                Eieren bakken


                                Marcus Bakker heeft nooit excuses gemaakt voor zijn steun aan het stalinisme. Daar komt bij dat Bakker ook zelf het stalinisme in de praktijk tot uitvoer bracht. Het doel heiligde de middelen. Zoals vadertje Vladimir Iljitsj Lenin het zo treffend uitdrukte: je kunt geen eieren bakken zonder schalen te breken. Zo is uitgebreid gedocumenteerd dat Marcus Bakker zijn politieke tegenstander Gerben Wagenaar, een verzetsheld in de Tweede Wereldoorlog, ervan beschuldigde dat hij fout zou zijn geweest in de oorlog. Dat was glashard liegen om met een politieke tegenstander af te rekenen. Marcus Bakker moge een joviale man geweest zijn en een goede debater, maar hij was in alle opzichten een stalinist.

                                Als de GL burgemeester van Amsterdam excuses kan maken voor zaken die zich afspeelden tweehonderd jaar voor ze geboren werd, zou de rechtsopvolger van Marcus Bakker die lijsttrekker is voor GL, Jesse Klaver, dat zeker moeten doen voor wat kortgeleden zijn partijgenoot Bakker heeft gedaan. En het zou Paul Rosenmöller, die wie weet straks fractievoorzitter wordt van een gezamenlijke GL/PvdA-fractie in de Eerste Kamer, sieren als hij voluit excuses maakt voor zijn vergoelijken van de massamoorden van Mao en Pol Pot en Stalin, en ook voor de actieve steun van Marcus Bakker aan Stalin in de tijd dat hij, Rosenmöller, zelf al een zeer politiek bewust lid van het politieke circuit was.
                                Vrijheidszaal


                                Het minste wat zou moeten gebeuren is de Marcus Bakkerzaal een andere naam geven. Het linkse Amsterdam kende ooit de Stalinlaan, die is herdoopt in Vrijheidslaan. De Marcus Bakkerzaal is in 1992 zo genoemd op voorstel van GL, en twee jaar later, in 1994, stond Bakker als lijstduwer op de GL-verkiezingslijst voor de EU (dat was al gek). Misschien kan de Marcus Bakkerzaal in de Tweede Kamer omgedoopt worden in Vrijheidszaal. Dat zou het voordeel hebben dat impliciet de misstappen van de CPN worden herdacht, door de naamsverandering te laten verwijzen naar de verandering van de Stalinlaan. Maar elke andere naam is ook goed.

                                Als je excuses maakt voor praktijken van anderen van eeuwen geleden, dan zou je dat in ieder geval moeten doen voor praktijken van jezelf, die je bij leven actief hebt gesteund, en waar we tot op de dag van vandaag door naamgeving van een zaal in het hart van onze democratie, de Tweede Kamer, eer aan bewijzen.

                                Comment


                                • https://www.ad.nl/binnenland/leerlin...odag~a5cb1ee2/

                                  Leerlingen moeten nog steeds wennen aan Paarse Vrijdag: ‘Waarom is er geen heterodag?’


                                  Honderden scholen vieren vandaag Paarse Vrijdag, een dag waarop scholieren en studenten door het dragen van de kleur paars op school hun solidariteit kunnen tonen met lhbtiq+’ers. De festiviteiten worden sowieso steeds breder omarmd in Nederland, leert een rondgang door onderwijsland. Ook onder mensen met een migratieachtergrond.

                                  Toch hebben sommige schoolleiders ook vandaag ‘ingewikkelde’ gesprekken bij de voordeur met ouders, klinkt het. Ouders die aangeven vanwege hun geloof of cultuur niet achter Paarse Vrijdag te staan. Een COC-woordvoerder hierover: ,,We krijgen allerlei signalen binnen over deze dag. Scholen vinden het best spannend. Wij willen ook via het onderwijs aan ouders en kinderen laten zien dat deze dag gaat om jezelf mogen zijn. Al wil je brandweerman, voetballer en balletdanser tegelijk zijn, het moet allemaal kunnen.”



                                  Siep de Haan is medeoprichter van de Gay Pride en leraar op een Utrechtse middelbare school. Hij constateert dat Paarse Vrijdag in recordtempo een landelijk evenement is geworden. ,,Ik moet al mijn regenboogsokken en paarse shirts uitlenen”, lacht hij. ,,Je ziet duidelijk een ontwikkeling: jonge mensen van welke achtergrond dan ook begrijpen de gedachte achter Paarse Vrijdag beter dan vroeger. Bij hun ouders ligt dat vaak veel moeilijker; die bellen en zijn verontrust.”

                                  Zulke mensen moet je volgens hem ‘wat ruimte geven als’ ze solidariteit tonen met lhbtiq+-’ers raar vinden of zich bot uiten. ,,Ik zit nu veertig jaar in het onderwijs, ben openlijk homoseksueel en ik weet dat deze groep een belevingsachterstand heeft over wat dat inhoudt. Ik moet altijd eerst een drempel over bij mensen.”



                                  Een extra reden om Paarse Vrijdag volop te vieren, vindt zorgcoördinator Sasha Loonen. Zij werkt op het Norbertus Gertrudis Lyceum in Roosendaal - waar vandaag volop aandacht wordt gevraagd voor lhbtiq+-onderwerpen - maar ziet ook dat bijvoorbeeld nog steeds veel ‘foute’ scheldwoorden worden gebruikt. ,,Ik schrik nog vaak van opmerkingen en probeer dan regelmatig het gesprek aan te gaan met zo’n leerling.”

                                  Loonen vindt het belangrijk dat alle leerlingen zich welkom en veilig voelen. ,,Dat we dat als school uitstralen. Daarom heb ik ook aangemoedigd dat collega’s eveneens paars dragen vandaag. En het blijft nodig dat we aandacht besteden aan dit onderwerp. ,,Daarstraks vroeg een leerling me: ‘Waarom is er geen heterodag?’ Vrijwel tegelijk riep een andere leerling: ‘Homo!’ Je zal nog maar uit de kast moeten komen”, verzucht ze.

                                  Ook ‘Lucas’ (17) wil het belang van Paarse Vrijdag best toelichten, maar niet onder zijn eigen naam. Veel mensen hebben er nog steeds verkeerde ideeën over wat het betekent om een lhbtiq+-er te zijn, vertelt hij. ,,Ze denken dat je hier bewust voor kiest of aandacht wil. En de meeste mensen snappen het begrip ‘seksuele voorkeur’ wel, maar ‘genderidentiteit’ wordt vaak lastig gevonden. Dus is zo’n evenement belangrijk. Als ik zo’n feest had meegemaakt toen ik in de brugklas zat, had ik het allemaal een stuk makkelijker gevonden.”

                                  Heikel punt


                                  Het blijft echter - niet zozeer onder schoolleiders als wel onder ouders - vooral op basisscholen een heikel punt of jongere kinderen al blootgesteld moeten worden aan het lhbtiq+-gedachtegoed, terwijl ze misschien nog met poppen of lego spelen.

                                  Lotte Terwel, stadsdeelbestuurder Amsterdam Centrum, was bij de viering van Paarse Vrijdag op een school. Zij hoort van schoolleiders dat er wel degelijk basisscholen zijn waar sommige ouders hun kinderen thuis houden vanwege Paarse Vrijdag. ,,Die vinden dan dat hun kinderen er te jong voor zijn en ja, hun afwijzende houding heeft helaas soms ook met het geloof te maken. Dat laat wat mij betreft alleen maar zien hoe belangrijk het is om dit te doen en te praten en leren over houden van wie je bent.”

                                  Wat Terwel wél een goed teken vindt: de kinderen zijn steeds positiever over Paarse Vrijdag. ,,Kinderen kijken er allang niet meer van op dat een medeleerling twee vaders of moeders heeft. Dus ook niet van zo'n Paarse Vrijdag. En op zo'n dag kan een kind met die gevoelens zich extra geliefd voelen. Dat ze denken: ‘Ik mag er zijn’.”

                                  Comment


                                  • https://www.parool.nl/nederland/rutt...ders~b9d1031f/

                                    Rutte over mogelijke excuses slavernij: ‘Niet namens nazaten daders maar namens bestuurders’

                                    Premier Mark Rutte wil nog niet bevestigen of er op het ‘betekenisvolle moment’ van 19 december excuses gemaakt gaan worden voor het Nederlandse slavernijverleden. Wel deelde hij dat deze dan niet in naam van de nazaten van de daders uitgesproken zouden worden, maar namens de bestuurders.

                                    [img]https://images0.persgroep.net/rcs/BQt2HqVvf77jDjIJA436eDYJW40/diocontent/225136298/_fitwidth/763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality =0.8&desiredformat=webp[img]

                                    en zo gaat het maar door en door, excuses, en dan de vorm weer niet goed dan de locatie weer niet goed, dan de datum weer niet goed, dan door wie weer niet goed en aan wie (zij al eeuwen dood de slachtoffers) en dan nog honderden miljoenen van ons duur betaalde belastinggeld over de balk gooien om die te betalen aan mensen die dankzij die slavernij in luxe wonen ivp een hutje in Suriname, we zijn compleet van de pot gerukt! En de oude of zieken mensen laten we in de steek, lekker verhaal, wat veracht ik meer en meer dit land en hun politici en vele wokisten en anders links denkende mensen die denken sociaal te zijn, terwijl ze dus puur a sociaal zijn en daarom zijn ze hun kiezers kwijt, gek he? Hoe zou dat toch komen????????

                                    Comment


                                    • https://www.telegraaf.nl/nieuws/1001...niet-overnemen

                                      Kabinet wil excuus-eisen niet overnemen

                                      DEN HAAG - Het eisenpakket rond de excuses voor de slavernij dat meerdere belangenorganisaties op tafel hebben gelegd, wordt door het kabinet terzijde gelegd. De groepen eisen onder meer herstelbetalingen en het einde van Zwarte Piet.

                                      Die wensen hebben zij naar het kabinet gestuurd in een brief die Nieuwsuur heeft ingezien. Onder meer de premier van Aruba, Kick Out Zwarte Piet en het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) ondersteunen de brief. Ze eisen een herstelfonds voor nazaten van de slavernij, het strafbaar stellen van het woord neger en een einde van Zwarte Piet.



                                      Pas als het kabinet die eisen inwilligt, gaan de organisaties akkoord met excuses voor de slavernij dat het kabinet in de maak heeft. Maar dat gaat niet gebeuren, laat een woordvoerder van het ministerie van Binnenlandse Zaken: „Ze weten dat we niet alles zullen overnemen, dat hebben we in het Catshuis ook besproken.” Een delegatie van het kabinet sprak daar donderdag met organisaties over de aanstaande excuses.
                                      Sorry-soap


                                      Die ’excuus-exodus’, waarbij meerdere kabinetsleden uitvliegen naar de voormalige koloniën terwijl premier Rutte in Nederland spijt betuigt, is inmiddels op een soap aan het uitdraaien. Na het vroegtijdige uitlekken leveren allerlei belangengroepen kritiek op de excuses. Ze pruimen onder meer de datum, 19 december, niet. Ze zien liever dat het op 1 juli, 150 jaar na het afschaffen van de slavernij, gebeurt. De premier zelf spreekt inmiddels van een ’betekenisvol moment’ op 19 december.

                                      Ook wordt er geklaagd over het afreizen van minister Weerwind (Rechtsbescherming) naar Suriname. De D66-bewindsman heeft zelf een Surinaamse achtergrond, maar in zijn land van oorsprong worden excuus van een ’wit persoon’ geëist.

                                      De nieuwe wensenlijst wordt door het ministerie van Binnenlandse Zaken ondanks de weigering de eisen over te nemen, wel positief ontvangen: „Het is goed dat een deel van onze gesprekspartners hun ideeën in de brief hebben samengevat. Want zij hebben de punten van verschillende organisaties op een rij gezet. We vervolgen komende periode het gesprek met hen en met andere betrokkenen.”

                                      Comment


                                      • Nou onze echte premier, Kaag dus, gaat nu naar Suriname om de excuses te bespreken. Neverending story die vele miljoenen kost terwijl er geen slachtoffers meer zijn. Wat gvd motten we hiermee

                                        Comment


                                        • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/64...-woke-politici

                                          Slachtoffers zijn goed voor verdienmodel van woke politici


                                          Ik wou dat mensen die hier geboren zijn en nu zo trots zijn op Marokko ook even trots konden zijn op Nederland of België. Maar helaas stel ik vast dat bij teveel mensen het hart niet klopt voor het land van aankomst, het land dat ze verzorgt, voedt en kansen geeft. Waarom anders zoveel vernieling en haat omdat er gewoon gevoetbald is?

                                          Het gaat om mensen die hier wonen, al lang, maar in hun hoofd en hart zijn ze niet echt van hier. Ze kijken alleen naar zenders van hun land van herkomst, spreken thuis zelden Nederlands en praten daar niet over wat er zich hier afspeelt. Ze vinden niet dat het land waar ze wonen, het Europese land, meer waarde heeft dan een paspoort. Ik betreur dat want identiteit is veel meer dan dit. Want hun attitude tegen de rechtsstaat, zo kunnen we vaststellen, is niet alleen bij voetbal maar is er altijd, elke dag.



                                          Uiteraard belet niemand wie dan ook trots te zijn op zijn of haar roots. Vraag is hoe je dat verenigt met het land waar je woont. Ben je van hier, of ben je een passant van elders die daarmee ook nergens trots op hoeft te zijn?

                                          Perfect geïntegreerd


                                          Mijn paspoort is voor mij veel meer dan een papier. Ik weet immers wat het is om in een land vanaf nul te beginnen. Ik heb altijd goed geweten wat ik van mijn land van herkomst het best kon overhouden en wat ik niet ging meenemen. Hoe dwaas zou het niet zijn, heb ik altijd gedacht, mijn toekomst te beperken door vast te houden aan mijn afkomst alleen? En ik ben gelukkig lang niet de enige die dat denkt, beseft of doet. Veel andere mensen met een migratieachtergrond zijn perfect geïntegreerd en delen die visie.

                                          De stem van al die mensen moet óók gehoord worden, maar van sommige politici mag dat dus niet. Ze houden liever hun hand op onze mond en roepen dat we niet weten wat we zeggen, dat we niet snappen hoe erg het is voor mensen met migratieachtergrond. Als je mensen met een migratieachtergrond wil verdedigen, waarom doe je dat dan ook niet met mij, met wie mondig is? Ze willen dat we zwijgen omdat we niet weten wat we zeggen, niet snappen hoe erg het is allochtoon te zijn. We moeten blijkbaar blijven sudderen in de slachtofferrol en die onderdanige traditie doorgeven aan onze kinderen.

                                          Zeker, al die slachtoffers, dat is goed voor hun politieke verdienmodel. Goede integratie kan dat alleen maar schaden. Er moeten in het stemhokje immers genoeg slachtoffers overblijven. Als dat ook betekent dat er in onze samenleving afgescheiden gemeenschappen bestaan met geheel andere normen en waarden, het zij zo. Allochtonen krijgen van hen een bemoedigend schouderklopje. En uiteraard weten zij beter dan jezelf wat je wilt of nodig hebt.

                                          Minachting


                                          Dat is racisme en minachting van de ergste soort, verscholen achter liefdadigheid en solidariteit.

                                          En toch. Die afkeurenswaardige rol van zogeheten progressieve politici kan niet de enige verklaring zijn. Er is meer aan de hand, en het blijft intrigerend: jonge mensen die hier geboren zijn, hier wonen, hier naar school gaan, en toch Marokko als hún enige land zien. Marokko, een land dat ze meestal niet eens echt kennen, waar ze hooguit elk jaar met vakantie gaan.

                                          En toch. Een samenleving die in hokjes is gedeeld, daar wordt niemand beter van. Zeker niet als die hokjes van doen hebben met daders aan de ene kant en slachtoffers aan de andere. En al helemaal niet als die opdeling dan ook nog eens te maken heeft met huidskleur.

                                          En toch vinden links en sommige liberalen afkomst blijkbaar belangrijker dan toekomst. Hoe jammer allemaal.

                                          Goed nieuws


                                          Maar er is ook goed nieuws. Gelukkig laten steeds meer mensen van mijn kleur een ander geluid horen. Ik sprak onlangs een Nederlandse dj. Wat een heerlijk, eerlijk, slim, moedig persoon. Wat een heldere gedachten, met name over kleur en identiteit.

                                          Hoewel… Ik durfde eerlijk gezegd eerst het gesprek daarover niet aan te gaan. Want dit soort onderwerpen zijn en blijven altijd zeer gevoelig. Maar wat was ik aangenaam verrast! Ik werd instant fan.

                                          Hij vertelde over dat eeuwige slachtofferschap en over hoe al die woke toestanden mensen van kleur beletten vooruit te gaan met hun leven. Dat gesprek heeft me diep geraakt. Want, hoe gek het ook moge klinken, het was de allereerste keer dat ik een man van mijn kleur hoorde zeggen wat ik tot nog toe alleen onder vrouwen had gehoord.

                                          Wie zijn kinderen laat opgroeien als natuurlijke slachtoffers, laat die kinderen in de steek, zei hij. Het is de hoogste tijd te geloven in de eigen dromen. Hoe mooi! Hoe juist! Hij verwees ook naar Martin Luther King en zijn strijd tegen racisme. I have a dream. King kwam op tegen een samenleving-in-hokjes. Done that, been there!
                                          Ons land


                                          Dit is jouw land, mijn land, ons land. Ons geloofde land. En dus lezen we de krant van hier, kijken naar het nieuws van hier. En we vinden samen elk onze eigen weg. Hier.

                                          Comment


                                          • Zit daar ook die kick out zwarte piet en ex Bij1 gast Quincy niet achter, met die absurde excuses eisen? En waarom laat men zo klein groepje zoveel invloed hebben en honderden miljoenen kosten wat naar mensen gaat die juist profijt hebben gehad van slavernijverleden tig generaties geleden in de familie?

                                            Comment


                                            • Ja en nu zijn ze ook niet tevreden met 200 miljoen, nee die dwazen willen miljarden Euros! Waarvoor? Alle slachtoffers leven niet meer en de nazaten wonen daardoor juist nu metceen beter leven in Nederland ipv in Suriname onder mindere omstandigheden. Waar praat de politiek nog met ze? Wat een schertsvertoning

                                              Comment


                                              • https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...gen-elke-prijs

                                                Slavernij-excuses niet tegen elke prijs

                                                Toen premier Mark Rutte afgelopen september in Suriname een krans bij het monument voor de decembermoorden legde, werd hij geconfronteerd met boze nabestaanden. Weliswaar hadden ze hem bij aankomst ontmoet, het gedenkteken was bij Fort Zeelandia op een verhoging gelegen. Toen hij daar met president Chan Santokhi was aangekomen, keek alleen de meegereisde Nederlandse delegatie toe.

                                                De nabestaanden werden vanwege de drukte beneden gehouden. Tot hun woede, bleek toen Rutte weer terugkwam. „Chan, we gaan nog een keer. Kom!”, zei de premier tegen de president. En ze deden het nog eens over, dit keer mét de nabestaanden. Er volgde een fotomoment en zo leek de kou weer uit de lucht.

                                                Op eieren lopen in Surinaamse sferen is Rutte dus gewend. Niet voor niets startte hij de ontmoeting met belangengroeperingen rond het slavernijverleden in het Catshuis vorige week met het voorlezen van de namen van de vijftien slachtoffers van de gruwelijke decembermoorden in 1982. De premier sloeg volgens een aanwezige ’een waardige en respectvolle toon’ aan. Zo werd in de bijeenkomst de verwachting gewekt dat Rutte de excuses ook op 1 juli nederig zal uitspreken en mogelijk zelfs in het Sranan Tongo (Surinaams).

                                                Dat het koorddansen blijft over het onderwerp, werd na afloop van de sessie duidelijk, toen een van de aanwezigen tegen journalisten aangaf dat niet minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) op 19 december naar Suriname moest, maar een ’wit persoon’. Om plooien glad te strijken. Het leidde in het parlement en regeringskringen tot verontwaardiging. Van excuses namens de Staat werd ineens een raciale kwestie gemaakt, iets waar Rutte vrijdag na de ministerraad overigens helder afstand van nam.

                                                Signaal


                                                Wel herkent Den Haag waar het signaal vandaan komt. Al voor de zomer besloot de ministerraad dat Nederland excuses zou aanbieden. Het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties van minister Hanke Bruins Slot zou het proces coördineren. De CDA-bewindsvrouw kennen we tot nu toe vooral van haar rol als invalminister in de zomer, toen ze bij de afwezigheid van haar collega’s na dagen stilte schande sprak van escalerende boerenprotesten. Voor de rest is het stil gebleven rond Bruins Slot. Geen nieuws bleek in dit geval geen goed nieuws.




                                                Binnenskamers spreekt men van een ’taxatiefout’ om Weerwind te vragen naar Suriname te reizen; benadrukt wordt bovendien dat de D66-minister hiervoor niet zelf zijn vinger opstak. Binnenlandse Zaken zou bij de voorbereiding van de excuses ook onvoldoende de dialoog hebben gezocht met Suriname, waar met de Caribische eilanden juist wel behoorlijk contact was. Maar ook wijst men naar Buitenlandse Zaken, dat immers de logische gesprekspartner is voor Paramaribo.

                                                Roomblank


                                                Een bende dus, waarna de kabinetstop in allerijl besloot om – inderdaad – plooien glad te strijken in Suriname. Vicepremier Sigrid Kaag (D66) gaat er nu heen. Roomblank, precies zoals geëist werd.

                                                Een andere ’eis’ van ’belangengroepen’ is dat de koning excuses gaat uitspreken. Dit staat vooralsnog niet op het programma. Sinds het staatsbezoek aan Indonesië in 2019 is er overigens wel precedent geschapen om ’oprechte spijtbetuiging’ van kabinetsleden in een later stadium door het staatshoofd te laten herhalen.

                                                Het kabinet blijft opvallend stil over de financiële component. Dit lijkt ingegeven om de lieve vrede te bewaren. Want hoewel er 200 miljoen wordt vrijgemaakt voor zogenaamde ’bewustwording’ over het slavernijverleden, klinkt dat het uitkeren van herstelbetalingen niet aan de orde is. Of komt. Zo verwijst men naar het kabinet-Den Uyl, dat in 1975 bij de onafhankelijkheid van Suriname al financiële afspraken heeft gemaakt. Met betrekking tot Caribisch Nederland is bij de staatskundige hervorming in 2010 de schuld van de eilanden grotendeels overgenomen. Nu nog eens de knip trekken? „Dat wordt een mooie boel”, zegt een bewindspersoon. „En dan zeker over vijf jaar weer?”

                                                Achtereenvolgende kabinetten merkten de afgelopen jaren dat niet cultuur of geschiedenis, maar geld de rode draad is in het contact met de eilanden. Er moeten geregeld miljoenen heen of schulden kwijtgescholden. Intussen gaat veel energie verloren aan pogingen van Caribische politici om de afgesproken verlaging van de eigen, royale salarissen terug te draaien.

                                                Nog een eis: het kwijtschelden van coronaleningen (!) à 1 miljard euro aan Aruba, Curaçao en Sint-Maarten, in het kader van de slavernij-excuses. Zelfs de Arubaanse premier pleit hiervoor.

                                                ’Strijd voor poen’


                                                Een kabinetslid bezweert evenwel dat niet de meerderheid, maar een vocale minderheid dit nastreeft: „Geen strijd voor gerechtigheid, maar voor poen.”

                                                En hoewel Den Haag graag een streep zet onder het slavernijverleden, legt ze tegelijkertijd de lat voor zichzelf onhaalbaar hoog. Zo zegt Rutte dat het proces pas is afgerond wanneer er in Nederland niemand meer gediscrimineerd wordt op basis van zijn of haar huidskleur.

                                                Wie een aantal ’feestvierende’ in Nederland geboren Marokkaanse supporters dit weekend hoorde schreeuwen dat ’alle Joden homo’s zijn’, weet dat de mens hardleers is en dat ook zal blijven, ongeacht zijn of haar achtergrond. Schandvlekken laten zich helaas niet met een Haags toverstokje of met een zak geld wegtoveren, hoe oprecht excuses ook bedoeld zijn.

                                                Comment


                                                • Rechter heeft die eisen al afgewezen

                                                  Comment


                                                  • Heel goed, is ook maar een klein groepje activisten weer die dat eisen. En Rutte wil ook niets weten van herstelbetalingen.

                                                    Comment

                                                    Working...
                                                    X