https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...dt-uitgesloten

Lale Gül: vernederend en kleinerend dat helft van wereldbevolking wordt uitgesloten

Stelt u zich eens voor: u hebt idealen over hoe we de samenleving moeten inrichten, u bent ontzettend gedreven en besluit dat in de politiek te doen (iets wat bijna niemand meer wil overigens), maar u krijgt te horen dat u dat niet mag. Niet omdat u de capaciteiten of de opleiding niet heeft, of te veel stottert, of taalfouten maakt, of er te smakeloos uitziet, nee, u heeft het verkeerde geslacht. U bent een vrouwmensch.




En blijkbaar vinden sommige mensen in onze samenleving, anno 2025, dat de Tweede Kamer of de gemeenteraad niet ’de door God gegeven plaats’ is voor een vrouwmensch.


Hoe vernederend en kleinerend kun je zijn. En wat voor wereldbeeld moet je dan hebben? De helft van de wereldbevolking bij voorbaat uitsluiten van het meedenken over de samenleving en besturen. Jonge meisjes de boodschap geven dat ze maar beter kunnen leren koken, wassen en breien, hun pen afpakken en een pan in de hand duwen. Dat is precies wat mijn moeder hoorde als jong meisje in de bergen van Turkije. ’Jij hoeft niet naar school, laat dat over aan je vijf broers. Jij bent een meisje, dat is niet jouw roeping.’



Mijn moeder bleef daardoor analfabeet en was er zelf ook van overtuigd geraakt dat studeren en denken iets typisch mannelijks was. Het is een selffulfilling prophecy: maak een groep wijs dat ze iets niet kunnen vanwege hun ’aard’ en ’roeping’, en ze geloven het zelf ook.Volk dom en tam gehouden



Het is hetzelfde mechanisme wat lange tijd een groot deel van het volk dom en tam heeft gehouden. Je moest als arbeidersklasse vooral werken, niet willen lezen en schrijven, ook de Bijbel niet zelf lezen, vooral alles van de kerk klakkeloos aannemen en overtuigd raken van het idee dat alleen de adel uitverkoren was om politiek betrokken te zijn en het goede leven te leven. Ik dacht dat we afgerekend hadden met dit soort achterlijkheid, zo om en nabij de Franse Revolutie. Ik dacht dat alleen de islamitische wereld er niet in slaagde tot deze basis van verlichte ideeën te komen.



Ik moet de SGP nageven dat ze niet een gemeenschap zijn waar je als afvallige schrijver je leven niet meer zeker bent, elke week aangifte moet doen en permanente beveiliging nodig hebt, in tegenstelling tot bepaalde andere geloofsgemeenschappen. Dat is waar; ze hebben niet de mohammedaanse geweldsdrang voor alles wat ’godslastering’ is. Dat idee hebben ze toch maar bij de Inquisitie gelaten. Toch stelt het me teleur.

Ellende in Zijn naam




Het stemt mij diep bedroefd dat er mensen onder ons zijn die daadwerkelijk denken dat hun dochter of zus maar beter dat soort ambities moet laten varen, omdat ze het zwakkere geslacht zijn, die vooral het gezin en het huishouden moet faciliteren. En dat allemaal met ’Gods wil’ en ’Gods woord’ in de hand. Als er één iemand misbruikt is in de geschiedenis, en in veel landen nog steeds, moet het toch de Lieve Heer zelf zijn, want de hoeveelheid ellende, onderontwikkeling, dood en verderf er in Zijn naam uitgevoerd wordt door zijn fanatiekste volgelingen, is niet te omvatten.



Dit alles, terwijl discriminatie om geslacht wettelijk gezien gewoon verboden is. Er is een uitspraak van de Hoge Raad geweest die zegt dat het verplicht is om vrouwen toe te laten op kieslijsten. Anders valt het onder institutioneel seksisme; je verklaart dat vrouwen minderwaardig zijn in het publieke en politieke domein. En je mag niet discrimineren op geslacht, afkomst, huidskleur of geaardheid in Nederland.



Ik draai het graag om. In mijn geloof, de kerk van het Vliegende Spaghettimonster, geloven wij dat de roeping van de man is om te geloven in de gelijkwaardigheid van man en vrouw, homo en hetero, gelovige en ongelovige. Sterker nog, je krijgt extra puntjes (en 72 maagden!) in het mooiste paradijs als je vrouwen als Lilian Janse (SGP) en Gerard Joling op de kieslijst zet.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/16...te-politie-toe

Column
Nausicaa Marbe: minister staat religieus gebrainwashte politie toe

De neutraliteit van de politie wordt opgeblazen. Door de institutionele druk om de politiehoofddoek in te voeren, door bedrijfsiftars met biddende agenten in uniform en sinds 7 oktober 2003 door agenten die partij kiezen in de Gaza-oorlog. De aankondiging van minister Van Weel dat de politiehoofddoek er niet komt, vormt geen garantie voor neutraliteit. Dat kiertje doet hij dicht, maar elders zet hij de deur wagenwijd open voor islamisering. Daar komt het op neer, aangezien andere religies geen hoofdrol opeisen in de dagelijkse politiepraktijk.




Van Weel draait om de hete brij heen, zonder benul van de consequenties van zijn onkundige houding. De motie van de SGP tegen politie-iftars raadde hij af, omdat hij vond dat de politie bijeenkomsten moet kunnen organiseren rond ’betekenisvolle dagen’. Ter verduidelijking sloeg hij wartaal uit: ’Ik vind wel van belang dat iemand in uniform zich neutraal opstelt, maar dat kan ook neutraal zijn op een religieuze bijeenkomst.’

Misverstanden rechtzetten




Even wat misverstanden rechtzetten. Ten eerste: de politie is geen evenementenbureau. De taak is niet om ’betekenisvolle dagen’ te organiseren, maar om daar neutraal aanwezig te zijn voor de openbare orde. De sociaal-culturele franje van politiefestijnen zorgt voor de schijn van belangenverstrengeling, partijdigheid in de praktijk en verwachtingen van cliëntelisme.

Ten tweede: een politieagent in uniform kan niet, zoals de minister beweert, ’neutraal zijn op een religieuze bijeenkomst’. Met het uniform aan ben je altijd in functie die je dan vermengt met religieviering. Het is onzin wat de minister, zonder enige rationele onderbouwing, beweert. Hier speelt weer de multiculturalistische jubelemotie op, die bestuurders met weke knieën zo vaak verhindert om helder na te denken over secularisme en onwenselijke rolvermengingen bij ambtenaren.



Hoe zich dat in de samenleving vertaalt, was onlangs in Barneveld te zien, waar de politie meesnoepte van het suikergoed van Oemma voor Gaza, een bende die daar was om een bijeenkomst van Christenen voor Israël te verstoren. Toen ze burgers dwongen om over een bebloede Israëlische vlag te lopen, was de baklava-schransende politie ineens wel ’neutraal’ en greep die niet in. Na afloop bedelde de politie bij de Oemma om genade voor de aftocht van de christenen, die vervolgens werden gewaarschuwd dat ze de Oemma-types niet in de ogen moesten kijken, want dat kon ’fysieke emoties’ opwekken.

Gesensibiliseerde politie



Wat in een normale situatie zou gebeuren: agressief tuig dat burgers lastigvalt, wordt door de politie opgepakt en afgevoerd. Wat er met een islamistisch gesensibiliseerde politie gebeurt: er is begrip voor de agressor vanwege zijn ’Gaza-emotie’, zijn wetsovertredingen worden gepardonneerd. Supporters van Israël worden als foute partij gezien die zich moet aanpassen: ze moeten het gebouw verlaten met gebogen hoofd en niet opkijken. Onderwerping, zoals bij islamitische vrouwen die bedekt moeten zijn omdat mannen hun seksuele driften niet zouden kunnen beheersen.

In plaats van zelf na te denken over de gedragscode lijfstijlneutraliteit – hem in herinnering gebracht door de SGP – laat Van Weel dit over aan anderen. Dit zei hij: „Het is aan de korpschef om te zorgen dat in de praktijk de scheiding wordt gewaarborgd.’ Het is hem kennelijk ontgaan dat de hele problematiek op z’n bord ligt omdat korpschefs die neutraliteitsgrens juist níet kunnen waarborgen. De korpschefs die herhaaldelijk dubieuze keuzes maakten, krijgen van de minister nu carte blanche.

Warhoofd.

Dat de minister problemen niet ziet, betekent niet dat die er niet zijn. De neutraliteit is al op de schop als de politie religieuze vieringen als taak krijgt. De politiechefs kunnen het seculiere karakter en de vertegenwoordiging van gezag voor álle burgers niet waarborgen. Dat heeft als gevolg dat sommige politie-agenten zich gesterkt zullen voelen in het uitdragen van hun religie en leefregels en die zullen toepassen of opeisen op hun werk. Dat werk wordt dan halfbakken gedaan en discriminerend naar anderen toe, maar goedgekeurd als ’diversiteit’.

Partij kiezen in Gaza-oorlog



Op dit moment is er ophef over het sectorhoofd van politie Flevoland, een persoon die op de sociale media vanuit zijn functie essayerend partij kiest in de Gaza-oorlog. Je vraagt je af hoe je aangifte tegen antisemitisme behandeld wordt op zo’n bureau, als daar geen neutraliteit, maar partijdigheid en activisme worden aangemoedigd. Eerder waren agenten in opspraak die weigerden Joodse instellingen te beveiligen. De korpsleiding waarin de minister zoveel vertrouwen heeft, ontsloeg zulke antisemieten niet, maar bood ze ’ruimte voor gesprek’.

Het gebrek aan beleid en regie van deze minister blijft niet zonder gevolgen. De seculiere overheid wordt een wassen neus, de toegestaan activistische of religieus opererende politie doet slecht werk en polariseert (ook naar collega’s toe), burgers die niet tot geprivilegieerde groepen horen, verliezen het vertrouwen in de overheid.
Intimidatie, agressie en geweld



Op straat vertaalt zich dit nu al in onveilige situaties waarin een gebrainwashte of gefrustreerde politie sociale spanningen en geweld niet meer aankan, verkeerde inschattingen maakt of vleugellam wordt gemaakt. Intimidatie, agressie en geweld zullen alleen maar toenemen. Dankzij een VVD-minister die niet nadenkt, niet weet wat hij wil en het niet door heeft dat de sociale spanningen al grimmig geëscaleerd zijn.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/48...aan-het-worden

Column
Bart Nijman: antisemitisme is de grootste sociale hype van Nederland aan het worden

Antisemitisme is langzaamaan de grootste sociale hype van Nederland aan het worden en daar dragen veel media gretig aan bij. De Volkskrant werd door de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding op de vingers getikt voor een analyse waarin stond dat „de nazaten van de slachtoffers van de Holocaust zelf dader zijn geworden.” Een „klassiek antisemitisch mechanisme”, aldus de NCAB.




De NOS kopte deze week ’Hoe Palestijns land officieel Joods bezit wordt: bureaucratisch landjepik’, waarmee het onderscheid tussen de statelijke actor Israël en het Joodse volk werd opgeheven. Ook dat werkt antisemitische stereotypering in de hand.

NRC ging nog veel verder in een interview met een hoge VN-functionaris, die verbolgen is dat Israël samen met de Amerikanen aan een eigen voedselhulpprogramma voor Gaza is begonnen. De Verenigde Naties zijn zo ongelukkig over hoe Israël hun monopolie op humanitaire hulp heeft afgenomen, dat de politieke organisatie zich tot zieke propaganda verlaagt.
Bart Nijman: NRC tekent bewering van Tom Fletcher op als feit



In het interview claimt VN-chef humanitaire zaken Tom Fletcher dat zakken tarwe, die door Israël en de VS gratis worden uitgedeeld, 500 dollar kosten. Veel erger nog is hoe NRC een bewering van Fletcher als feit optekent: „Ter plekke zag de Brit hoe mager de mensen zijn en hoe vet de honden. ’Die doen zich te goed aan de lijken’”, vulde het vakblad voor BuZa-ambtenaren deze vrijdag het een-tweetje met de VN in.



Fletcher is ook degene die de leugen verspreidde dat binnen 48 uur 14.000 baby’s in Gaza zouden sterven van de honger. Dat gebeurde niet. In die 48 uur werden wel twee jonge Israëlische ambassademedewerkers in Washington vermoord door een Palestina-activist.Warenhuis vol door Hamas gestolen VN-voedsel



Uit Gaza komen ondertussen video’s van burgers die zonder wachten, zonder controle en zonder betalen voedsel en voorraden ophalen en daarvoor Donald Trump bedanken. Ook verwijten ze Hamas („een militante beweging”, volgens Algemeen Dagblad) hun ellende, en hopen ze op spoedige vrede. Honger en tekorten zullen er zeker zijn, maar uitgemergelde mensen zijn nergens te zien.



Wel circuleren er video’s van Palestijnen die een warenhuis vol door Hamas gestolen VN-voedsel ontdekken, en dat uiteraard onmiddellijk plunderen. Op weer een andere video zie je Hamasterroristen vanuit een gevuld warenhuis op Israëlische militairen schieten. Zodra de IDF terugschiet, ronken veel westerse headlines: „Israël bombardeert warenhuizen vol hulpgoederen.” Mede daarom papegaait ook het Parool vroom burgemeester Halsema na door voortaan te spreken over „genocidaal geweld”.

Harry Pettit vult zijn colleges aan Radboud Universiteit met propaganda




Maar vlak ook de rol van het hoger onderwijs niet uit in deze antisemitische trends. Haatprediker Harry Pettit ontzegt zijn studenten hun grondrecht op onderwijs door zijn colleges aan de Radboud Universiteit te vullen met propaganda waarin hij zionisme met nazisme vergelijkt.



Vervolgens is de Brit, die al anderhalf jaar lang zijn eigen campus ontregelt met openlijke demonstraties tegen Israël, dagenlang woedend als de audio van zo’n college via de podcast van Bert Brussen en Roderick Veelo openbaar wordt.

Een dorp verderop, in Wageningen, weigeren 387 medewerkers van de universiteit aldaar uitwisselingsstudenten uit Israël te begeleiden. Dat is domweg discriminatie, die eveneens naar antisemitisme riekt.
XR-demonstratie tegen de NOS met Palestijnse vlaggen



Het enige lichtpuntje kwam deze week van PowNed. Verslaggever Tom Olthof was bij de XR-demonstratie tegen de NOS, waar uiteraard ook Palestijnse vlaggen wapperden en arafatsjaals werden gedragen. Uit zijn interviews blijkt dat de demonstranten zo ontiegelijk retorisch gehandicapt, gehersenspoeld complotdenkend en stijfkoppig leugenachtig zijn, dat hij besluit: „Dit wordt zo dom, we gaan weg. Ik wil dit eigenlijk helemaal niet uitzenden.”



Dit vleesgeworden social media-sentiment verdwijnt vermoedelijk nooit meer helemaal uit het straatbeeld. Hopelijk zijn alle camera’s het op een dag wel beu, niet alleen die van PowNed. Maar de vieze geur van activistisch antisemitisme en agressieve propaganda zal nog heel lang aan het zogenaamde hogere onderwijs en kennelijke kwaliteitskranten blijven kleven.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...oe-tanks-nodig

OPINIE
Marianne Zwagerman: Stop de denktanks, we hebben doe-tanks nodig

„Buitenlandse handel is het fundament onder onze economie. We verdienen ongeveer een derde van ons inkomen in het buitenland”, zei premier Schoof woensdag op zijn persconferentie. Waarna hij aankondigde dat het kabinet zich voor export gaat richten op „kansrijke sectoren zoals halfgeleiders, kwantumtechnologie en fotonica.” In dezelfde ademteug kondigde Schoof aan dat zijn kabinet meer geld vrijmaakt om agrarische ondernemers met varkens, melkvee of pluimvee te laten stoppen.




Nederland is na de VS de grootste voedselexporteur ter wéreld. De helft van dat voedsel komt weliswaar niet uit Nederland, maar gaat via onze havens de grens weer over. Maar dan nog! Het belang van export bezingen én aankondigen dat ondernemers in een van je belangrijkste exportsectoren moeten stoppen?

We exporteren niet alleen kippenpoten en varkenssnuiten. Landbouw voedt een ecosysteem van innovatie. Lely, wereldleider in melkrobots, haalt bijna een miljard euro omzet – grotendeels uit export. In hun kielzog bloeien start-ups als Andela, dat wiedrobots bouwt voor akkers. Zoals Philips de basis legde voor ASML, bouwt de boer de basis voor landbouwtechnologie. Zonder proeftuin geen oogst.

Barbara Baarsma van Denktank Nederland 2040



Schoof begon zijn persconferentie met de oorlog in Oekraïne. Hij hoeft zelf maar één generatie terug om te weten hoe het is om bloembollen te eten. Er was de laatste 80 jaar nooit méér reden om voedselmakers te koesteren. Maar we mogen niet meer trots zijn op de beste voedselmakers ter wereld. We moeten ons ervoor schamen.

Boeren zijn een probleem dat opgelost moet worden. Ze nemen te veel schaarse ruimte in, schrijft econoom Barbara Baarsma, samen met haar collega’s in de Denktank Nederland 2040. Ruimte die opgevuld moet worden met een miljoen huizen voor nieuwe landbewoners die onze grenzen overspoelen. In 2040 mogen er nog maar 25.000 boeren zijn (rond de eeuwwisseling waren dat er nog 100.000). „Nu produceren wij veel meer vlees en veel meer zuivel dan wij in Nederland en Europa nodig hebben,’ zei Baarsma bij Sven Kockelmann. Ja dus? ASML produceert ook meer halfgeleidermachines dan wij nodig hebben.

D66’er demonstreert waarom we geen denktanks meer nodig hebben



De onvermijdelijke D66’er Baarsma illustreert perfect waarom we vooral geen denktanks meer nodig hebben. Ze worden gevuld met mensen uit steeds hetzelfde kleine vijvertje. Mensen met de verkéérde mening – zelfs van de juiste partij – mogen niet meedenken. Vraag maar aan professor David Smeulders (GroenLinks, maar voor kernenergie) en professor Han Lindeboom (D66, maar nuchter over stikstof).

En ze bouwen voort op elkaars desinformatie. De leugen in het ene rapport wordt een feit in het volgende. In het rapport van Baarsma staat: ’Nederland is, als laaggelegen delta, extra kwetsbaar voor de gevolgen van klimaatverandering’. Waterprofessor Matthijs Kok legde juist recent nog uit dat dat Nederland uitzonderlijk goed is voorbereid op zeespiegelstijging.

Denktanks veroorzaken problemen. Wat we nodig hebben zijn doe-tanks met oplossingen. Met mensen die weten hoe een machine draait, een kalf wordt geboren of een gewas groeit. Geen rapporten over de toekomst van Nederland, maar handen die de toekomst bouwen.

https://www.telegraaf.nl/opinie/rob-.../70235095.html



Kringen credit redactie illustratieKringen

Rob Hoogland: zal Dilan Frenske als vicepremier gedogen?

Amsterdam- Tuurlijk, ze schoof op de avond na de val van Rutte 5 al bij Nieuws van de Dag aan, bij de wel heel wreed uit hun zomerdromen weggerukte Wilfred Genee en Johan Derksen van Vandaag Inside, bij Goedenavond Nederland en bij nog 317 programma’s. Maar ze zat niet bij De Nachtzoen, bij Dierenridders en bij Tommy Teleshopping.


Rob Hoogland

Says it all.
Rob Hoogland: Dilan Yesilgöz in talkshows na val kabinet


De nieuwe verkiezingen zijn nog ver weg, maar Dilan Yesilgöz-Zegerius (het blijft opmerkelijk dat zij zichzelf niet als Dilan Zegerius-Yesilgöz presenteert, ik ken die Zegerius, die gaat echt geen tweede viool spelen) weet nu al dat zij kan freewheelen: a. Geert is af en vindt dat stiekem wel prima, b. Frenske blijft de rasopportunist die zichzelf steeds in de voet zal schieten.

Dat laatste is voor een VVD-leidster op zich al bemoedigend genoeg, waar nog eens bijkomt dat Timmerfrans leiding dient te geven aan een vereniging van onverenigbaren, waarvan een GL-vertegenwoordiging met onder anderen Tofik Dibi en Khautar Bouchallikht opzien baarde door onder de titel ’Geen woorden maar daden’ - goh, hoe verzinnen ze het - te pleiten voor gewapend (!) verzet tegen Israël.

Ad Melkert, Gerdi Verbeet en Job Cohen


Inmiddels durf ik wel te veronderstellen dat Frenske daar anders op reageerde dan de leden van RoodVooruit, dat geen samenwerking met GroenLinks wenst en vast ook geen gewapend verzet tegen Israël.

Figuren als Ad Melkert, Gerdi Verbeet en Job Cohen vormden die club, zoals elders LinksBoven in het leven werd geroepen en ongetwijfeld ook - ik moet dat nog checken - GoedLinks en Mooi Rood Is Niet Lelijk, want als het op het verzinnen van namen voor bewegingen aankomt zijn ze helemáál niet te stuiten.

Warmtepomp of een goedgevulde boodschappentas?


Lennart Booij, ooit van de vernieuwingsclub Niet Nix en óók tegen, had wel een goeie: „Ga je voor een warmtepomp of een goedgevulde boodschappentas?” Maar toen had hij Frenske nog niet gehoord bij Tijs van den Brink.

„Niets kan dit willekeurige geweld tegen Israëlische burgers legitimeren. Wij leven mee met de inwoners van Israël in deze angstige tijden”, zei de PvdA/GL-voorman na de terreuraanval op 07-10-23 tot tranen toe geroerd. Vervolgens ging hij mee in alle leugens en fantasieën van de afdeling Pers & Publiciteit van Hamas, totdat hij de vraag van Tijs van den Brink of Israël doelbewust vrouwen en kinderen vermoordde woedend beantwoordde met: „JA!!!”

„Zie je die arme Palestijnse baby daar in de armen van zijn moeder, Sam?”

„Ja, Moos.”

„Allebei afknallen!”

Wordt Frans Timmermans vicepremier onder Yesilgöz?


Zo communiceren volgens Frenske Israëlische soldaten in Gaza. De nuchtere feiten vertellen een ander verhaal en dat weet hij natuurlijk ook wel, maar ja, die nieuwe achterban, hè? Dit staaltje meedogenloos opportunisme gaat hem net zo lang achtervolgen als die blunder over de MH17-ramp bij Jeroen Pauw, en als Dilan Zegerius-Yesilgöz verstandig is roert zij het tot aan de verkiezingen bij elk tv-debat aan.

Desnoods ook bij De Nachtzoen.

Zal Dilan Frenske als vice-premier gedogen?

Dat wordt misschien ook wel een belangrijke vraag.

https://www.telegraaf.nl/opinie/leon.../69888028.html

Column

Leon de Winter: op Binnenhof zal naast de Nederlandse vlag fier de Palestijnse wapperen

Frans Timmermans, de toekomstige premier van Nederland, beschuldigt joodse soldaten ervan met opzet vrouwen en kinderen te vermoorden. Hij beweert dat meer dan vijftigduizend Gazaanse burgers door deze joodse mannen om het leven zijn gebracht.

Hij deed die uitspraken afgelopen zaterdag in een tv-programma; hij verloor zich daarbij in een bittere tirade. Toen hij zwaarder was viel dat niet zo op, maar er is iets demonisch in zijn gezicht verschenen, iets wreeds dat hij nu in volle afzichtelijkheid openbaart.

Timmermans liegt: joodse soldaten willen geen vrouwen en kinderen doden. Hun jihadistische vijanden schuiven Gazaanse burgers in de vuurlinie in de hoop dat de joden zich verlagen tot het niveau dat de jihadisten op 7 oktober 2023 bereikten: het niveau van barbaarse rituelen ter ere van hun god Allah. Israël doet er alles aan om burgers te ontzien, maar in de chaos van de Gazaanse stadsoorlog is dat een helse opgave.

Satanische zwavel


Hamas offert Gazanen in de verwachting dat demagogen zoals Frans Timmermans de doden gaan misbruiken voor hun eigen doeleinden, en dat lukt: Frans wil de moslim-stem winnen, dus reken erop dat hij de komende maanden nog wilder wordt. Ik heb een bescheiden neus, kleiner dan sommige andere joden, maar wij hebben speciale reukvermogens: gedurende duizenden jaren, en tegen wil en dank, hebben wij het vermogen ontwikkeld om op kilometers afstand haters en opportunisten te ruiken. Bijvoorbeeld, als iemand vol overgave de leugens van Hamas herhaalt, dan ruiken joden satanische zwavel.


Twee dagen voordat Frans aan zijn verkiezingscampagne begon met het vertrappen van de joodse staat, deed de voormalige verzetskrant Trouw niet voor hem onder. Dat gebeurde in een stuk met de titel „Deze ’woeste’ theorie trekt het bijbelse tapijt onder het huidige Israël weg”.

Zieke fantasten


Welke theorie was dat? Het betrof het gerucht dat de joden niet echt de joden zijn. Eildert Mulder, een voormalige redacteur van Trouw, schreef enthousiast: de joden hebben niet in het joodse land hun verhalen en rites ontwikkeld maar elders op aarde.

Ik ken dit antisemitische gerucht, het is al oud. Soms beweegt het gerucht naar de Kaukasus, soms naar Saoedi-Arabië of, zoals bij Eildert, naar Jemen. Volgens deze zieke fantasten zou er nooit een tempel in Jeruzalem hebben gestaan. Eildert schrijft: „Volgens orthodoxe joden stonden op dat plein [op de Tempelberg] ooit de bijbelse tempels van Salomo en Herodes. Er is een beweging die er een ’derde tempel’ wil bouwen. Desnoods ten koste van die mooie koepel. Toen die plannen concreet leken te worden, was dat voor Hamas een van de redenen voor de slachting op 7 oktober 2023.”

Geloofswoede onder de moslims


Let u op? Eildert schrijft nadrukkelijk: „volgens orthodoxe joden”. Die kun je natuurlijk niet geloven. Eildert weet het beter: die tempels stonden in Jemen.

Begon Hamas met het graven van oorlogstunnels omdat er joodse plannen waren voor de bouw van een derde tempel? Dat is quatsch. Maar dit is exact het dolle gerucht dat de Moeftie (de hoogste geestelijke) van Jeruzalem in de jaren twintig van de vorige eeuw verspreidde. Hij stimuleerde geloofswoede onder de moslims van het Britse mandaatgebied Palestina. Het leidde tot massaslachtingen van joden in onder meer Hebron en een innige vriendschap met Adolf in Berlijn.


Wat wil Eildert? Ik ruik dat hij in navolging van islamisten het hele jodendom als een valse religie wil wegschuiven. En daarmee verheft hij de moslims, die tweeduizend jaar geleden niet bestonden, tot de ware erfgenamen van Judea en Samaria.

Terughoudendheid door Holocaust


Vorige week wist de redactie van het tv-programma Nieuwsuur opeens precies waarom Israël door sommige Nederlandse en internationale politici wordt gespaard: de Holocaust! Ze hadden iemand nodig die zou zeggen wat Nieuwsuur wilde horen. Dus toog Nieuwsuur naar de historicus Geert Mak. Nette mensen die ook wel eens een boek lezen zijn dol op hem. Ik ruik haters, Mak ruikt kansen.

Mak verklaarde de politieke terughoudendheid over Israëls ’genocide’ in Gaza door te wijzen op: de Holocaust! Als Nederlanders waren we toen wegkijkers. En door het schuldgevoel daarover kijken Nederlanders nu weg bij de genocide in Gaza, die toch ook een soort Holocaust is, aldus Mak. Hij maakte geen woord vuil aan de jihadisten van Hamas, die geen twijfel laten bestaan over hun brandende ambitie om alle joden in de wereld de hals af te snijden, en mijn neus waarschuwde: in die knuffelbeer Mak schuilt een eersteklas manipulator. Je hoort zijn nette publiek verontwaardigd denken: kunnen die vervelende joden niet wat beschaafder omgaan met die arme jihadisten in Gaza?

Het item met Mak begon met beelden van ’Stolpersteine’ in een Amsterdamse straat, dat zijn die koperen naamplaatjes die herinneren aan de weggesleepte joden. Vol treurnis staarde Mak ernaar. En mijn neus zei me: daar heb je er weer een, een progressieve Europese intellectueel die van dode joden houdt maar de levende verafschuwt.

Kortom: dit is de toonzetting van een toekomstig links kabinet. Op het Binnenhof zal naast de Nederlandse vlag fier de Palestijnse wapperen.

https://www.buttkicken.nl/2025/06/07...den-nooit-zat/


99 woorden: Nooit zat



“Word jij dat volgen van die politiek nou nooit zat”, vroeg mevrouw Dijkgraaf.

“Pfff”, antwoordde ik.

“Da’s duidelijk.”

“Nou, natuurlijk is het strontvervelend dat de VVD D66 is geworden, dat kiezers het geheugen van een garnaal hebben, dat één van de meest onfatsoenlijke politici van dit moment ‘fatsoen’ als belangrijkste thema heeft, dat media niet deugen, dat Brussel de baas is en Joost Eerdmans een lul…”

“Maar?”

“Maar ik kan dan wel weer erg genieten van zo’n kansloze foto van twee PvdA’ers die denken ook maar enige kans te maken tegen de Kakelkip.”

“Want?”

“Want dat is niet zo.”

https://www.buttkicken.nl/2025/06/07...n-yesilgoz-19/

Beste Kakelkip,


Briefje van Jan – aan Dilan Yesilgöz



De Vlaamse politicus Sam van Rooy plaatst al jaren met grote regelmaat op Twitter voorbeelden van de islamisering van West-Europese landen.

Hij begint elke tweet met de vraag: ‘Maar wat is dat dan toch, die islamisering?’ en verwijst vervolgens naar een veelzeggend voorbeeld.

Het leidde in 2018 tot de publicatie van zijn zeer lezenswaardige boek ‘Voor vrijheid dus tegen islamisering’.

We zijn zeven jaar verder en als Van Rooy het boek zou willen aanvullen met voorbeelden die hij sindsdien voorbij heeft zien komen, moet de postbezorger bij alle kopers aanbellen omdat het niet meer door de brievenbus past – en na een rondje door zijn wijk langs de fysiotherapeut om een hernia te voorkomen.

De VVD-fractie in de Tweede Kamer maakte zich vorige week ook weer schuldig aan een staaltje islamisering.

Dat was toen die fractie (onder jouw leiding) op advies van VVD-minister/professioneel windvaan David van Weel tegen een motie van de SGP en JA21 stemde om het organiseren en faciliteren van iftars op politiebureaus te verbieden.

Wat kan een mens veranderen, hè?

Want ik herinner me nog heel goed een commissiedebat in de Tweede Kamer waarin jij als VVD-Kamerlid het volgende zei: “Iftars bij de politie horen wat ons betreft niet bij de neutraliteit”.

Wel, dát is dus die islamisering.

Daarom snap ik ook zo goed dat jij niet wilt dat de portefeuille van ex-minister Marjolein Faber van Asiel en Migratie naar iemand van BBB of NSC gaat.

Die partijen stemden namelijk wél voor de motie van de SGP en JA21 om iftars op politiebureaus te verbieden.

Jij wilt per se dat een VVD’er de portefeuille van Faber overneemt.

Zodat het ‘kom maar binnen met je familie’-beleid dat eerder werd gevoerd door VVD-bewindspersonen als Fred Teeven, Klaas Dijkhoff, Mark Harbers, Ankie Broekers-Knol en Eric van der Burg, niet in gevaar komt.

En ondertussen maar liegen dat je hetzelfde wilt als Geert Wilders…

Groet,

JanD

En wat als straks een VVD nee zegt tegen PvdA/GL, dan wordt het lastig een coalitie te vormen.

Dan weer nieuwe verkiezingen

https://www.telegraaf.nl/opinie/rob-.../70847289.html


Rob Hoogland
Kringen

Rob Hoogland: Greta Thunberg lacht, bel de dokter

Als ik de Israëlische marinier was geweest die Greta Thunberg, nadat hij aan boord van de Madleen was gestapt, een broodje pastrami overhandigde (of een broodje hummus, zoals andere geruchten willen, omdat madam veganiste is zal daar zeker & vast nog diepgaand journalistiek onderzoek naar worden verricht), dan had ik haar iets heel anders te eten gegeven: een bord patat met appelmoes.

Dat was namelijk het favoriete gerecht van Pippi Langkous.

En ik maar denken dat Joden en humor onlosmakelijk met elkaar verbonden waren. Aan de andere kant had die militair misschien een off-day.

Rob Hoogland: overschatte Greta Thunberg is heilig verklaard


Je zult er maar reeds urenlang van op de hoogte zijn dat je geacht wordt om namens een land dat een existentiële strijd voert een schip te enteren waarmee een over het paard getild Asperger-wicht wordt vervoerd.

Je vrienden lopen in Gaza hun leven te riskeren en jij moet op een doodkalme zee de meest overschatte en irritante gnoom aller tijden inrekenen. Dat doet iets met je, vooral omdat je weet dat zij en haar mede-Palliewappies alleen maar naar dat oorlogsgebied opstomen om er publicitair misbruik van te maken: een miljoenmiljard camera’s voeren mee.

’Frans Timmermans applaudisseerde minutenlang voor Greta Thunberg’


Omdat die meid nu eenmaal door heul de groene en linkse wereld, inclusief tal van uitbundig beoogklepte media, heilig is verklaard – nog zie ik Frans Timmermans en zijn collega’s minutenlang voor haar applaudisseren toen zij als 14-jarige klimaatactiviste zijn toenmalige werkplek in Brussel bezocht – besef je dat haar dat nog zal lukken ook.

Dat doet je de lol van het leven evenmin inzien, dus eigenlijk is best begrijpelijk dat die soldaat geen zin had in een Pippi Langkous-witz.

Al bleef hij haar wél zo aardig bejegenen dat zelfs zíj erom moest lachen.

Hoe zouden ze bij de Thunbergjes thuis naar die foto kijken?

„Zie je dat, Malena?”

„Wat, Svante?”

„Je dochter lacht.”

„De dokter bellen! Nu!”

Eregast bij begrafenis Hezbollah-leider Nazrallah


Mijn hemel, wat een vertoning. Echt alles was er fout aan. Met reeds opgenomen (!) filmpjes stelden Greta en haar elf trawanten, van wie er eentje zelfs eregast was bij de begrafenis van Hezobollah-leider Nazrallah, dat zij door het Israëlische leger werden ’gekidnapt’ – je moet de gore lef maar hebben om dat woord na de gebeurtenissen op 07/10/23 te gebruiken.

En natúúrlijk was de situatie volgens de ’Freedom Flotilla Coalition’ zeer ernstig. En natúúrlijk was de onderschepping van het schip een schending van het internationale recht. En natúúrlijk misdroeg Israël zich.

Dat werd allemaal beweerd en het was allemaal onzin, en dat het voor het klimaatactivisme geen goede zaak is als het kopstuk ervan dusdanig aan aandacht blijkt te zijn verslaafd dat zij probleemloos naar een ander activisme switcht, daar werd dus niet op gewezen.

Kijken naar beelden 7 oktober 2023


Had defensieminister Katz de opvarenden níet gedwongen moeten laten kijken naar beelden van 07/10/23?

Ach, hij had ze, voordat hij ze het land uit schopte, ook een videootje ervan kunnen meegeven.

Plus een stapeltje dvd’s van Pippi Langkous uiteraard.

https://www.telegraaf.nl/opinie/leon.../71091221.html


OpinieLeon de Winter © redactie illustratie
Column

Leon de Winter: de bevolking in Gaza verviervoudigde in minder dan vijftig jaar – een curieuze massamoord

Hier is een voorbeeld van de emails die ik de laatste tijd ontvang: „Wat een verwerpelijk regime steun jij! Wat de joden in de 2de WO overkwam doen zij nu met de Palestijnen. Zowel in Gaza als in de Westelijke Jordaanoever. Stuitend gewoon en je durft/laat niets van je horen. Onbehoorlijk en dan zeg ik het nog heel netjes.”



De schrijver van deze mail verschuilt zich niet achter een pseudoniem. Hij laat me weten wie hij is, trots op zijn mening, en dat niet alleen: hij eist communicatie. Die communicatie heb ik geprobeerd met perspectieven die mijn emailvriend niet kent, maar hij kan mij niet geloven en ik ben ermee gestopt. Toch dringt hij aan.

Mijn verse emailvriend lijkt me een gevoelige man die niet twijfelt aan wat de media presenteren. Hij kan zich niet voorstellen dat de media gevoed worden door ’journalisten’ van Hamas en door de mannen en vrouwen die een doktersjas dragen maar net zo hartstochtelijk massamoorden steunen als de terroristen van 7 oktober. Hij kan zich niet voorstellen dat de media een mondiaal netwerk vormen dat gevoed wordt door mensen die keuzes maken en weglaten wat haaks staat op hun prioriteitenlijsten.

Hij kan zich niet voorstellen dat de organisaties van de Verenigde Naties al decennialang met de grootste heftigheid de enige democratie en de enige joodse staat in het Midden-Oosten veroordelen, meer dan alle andere landen op aarde bij elkaar. Hij kan zich dat alles niet voorstellen omdat de media daarover niet berichten. Wat de media momenteel wel veroorzaken, is explosieve razernij.

De conclusie van mijn emailvriend, in de voortdurende storm van items in het NOS Journaal en op NPO Radio 1 en de artikelen in de NRC en de Volkskrant en Trouw, luidt, nogmaals: „Wat de joden in de 2de WO overkwam doen zij nu met de Palestijnen”. Items met een ander perspectief op de tragedie in Gaza bestaan voor hem niet. Ik denk dat mijn emailvriend zich niet heeft opgewonden over de 600.000 doden in Israëls buurland Syrië, dat net zo ver van zijn bed is als Gaza.

De filtering van berichten, het bouwen van een eenzijdig perspectief, het vertrouwen van informanten die belangen hebben of bevooroordeeld zijn, begon niet met de huidige oorlog. Tijdens de pandemie begroette ons land dagelijks experts als Ab Osterhaus en Marion Koopmans; het virus was van dier naar mens overgesprongen, en de kans dat eraan geknutseld was door andere experts in een lab in Wuhan, wuifden ze grijnzend weg, en lockdowns waren o zo effectief.

Of wat te denken van die lastige vragen over het ontstaan en de groei van de Russische agressie? Was er wel of geen afspraak over het consolideren van de oostgrenzen van de NAVO? Ik stel deze vragen terwijl ik een fervent aanhanger ben van de Pax Americana – maar er zijn grenzen aan het manipuleren van verre naties die cruciaal zijn voor het zelfbeeld en de belangen van een nerveuze wereldmacht. En nu hebben we het stadium bereikt dat we de schitterende economische machine die Nederland is in een soort oorlogseconomie moeten veranderen.

Generaal na generaal verschijnt in de media. Over Gaza en Israël herhalen ze wat ze in de media horen en zien, en ze denken dat het genoeg is (en dat doen de redacties van die Israël-hatende media ook) om online de Israëlische krant Haaretz te lezen. Dat is zoiets als het leunen op de berichtgeving in de communistische krant de Waarheid ten tijde van de Koude Oorlog. De adoratie in de media van onze generaals vind ik bedenkelijk: ze doen kul-uitspraken over Gaza, bewijzend dat ze volstrekt ongeïnformeerd zijn. Ik vrees dat ze net zo onbenullig zijn wanneer ze uitspraken doen over Oekraïne.

Elke vorm van kritiek blijft bij de pers ook achterwege als Ab en Marion aanschuiven. De deskundigen aan de praattafels geven het gewenste narratief over energie, Rusland, het virus, Gaza, Israël, Wilders, Trump. Het enige nieuwsmedium dat nog steeds onafhankelijk buiten de politiek-correcte en sociaal-cultureel aanvaardbare paden kan stappen, is de Telegraaf.

Mijn emailvriend heeft geen idee dat tussen 1967 en 2005 het Gazaanse volk tijdens de Israëlische bezetting is gegroeid van 350.000 naar 1,3 miljoen. Verviervoudigd in minder dan vijftig jaar – een curieuze massamoord. Daarna groeide de Gazaanse bevolking door naar vermoedelijk 2 miljoen in 2023. Volgens de Hamasbronnen die door onze media heilig zijn verklaard, zijn er sinds 7 oktober minstens zoveel kinderen geboren als er Gazanen zijn gestorven.

„Wat de joden in de 2de WO overkwam doen zij nu met de Palestijnen,” mailde mijn emailvriend een paar dagen geleden, koortsig door mediarazernij. Ofwel: die joden en hun collaborateurs zijn de nieuwe nazi’s. En als fatsoenlijke burger is het je plicht om nazi’s met alle middelen te vernietigen. Diabolisch draait mijn emailvriend alles om: feit en fictie, oorlog en vrede, aanval en verdediging. Interessante tijden zijn aangebroken.

https://www.telegraaf.nl/opinie/rona.../70974801.html


Ronald Plasterk © Matty van Wijnbergen

Opinie

Ronald Plasterk: je kunt kritiek hebben op wat Israël doet, genocide is het niet

Genocide is de allergrootste misdaad. Genocide is iets anders dan oorlog. Oorlog is al verschrikkelijk: militairen sneuvelen, en er vallen veel burgerslachtoffers. Tegelijk kijken we er niet met wroeging op terug dat de geallieerden Hitler-Duitsland en Japan hebben verslagen in de Tweede Wereldoorlog. Als onze (groot)ouders ’s nachts in bed lagen en ze hoorden de bommenwerpers overvliegen vanuit Engeland naar Duitsland dachten ze niet: ’wat een misdaad; ze dachten: ’zet hem op!’

Het uiteindelijke bombardement op Dresden en de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki hebben bijgedragen aan de eindoverwinning van de geallieerden. Er vielen daarbij zeer veel burgerslachtoffers. De bombardementen waren afschuwelijk en er is sindsdien twijfel uitgesproken of ze proportioneel en militair strikt noodzakelijk waren, maar Churchill en Eisenhower zijn nooit beschuldigd van genocide, en de bombardementen zijn nooit als genocide beoordeeld. Het waren oorlogshandelingen.

Voor het vaststellen of iets genocide is is de hamvraag: wat is de intentie? Is het doel om een volk uit te roeien, en wordt dat ten uitvoer gebracht, dan is er sprake van genocide. Die intentie was onmiskenbaar aanwezig bij de nazi’s: die hadden zich ten doel gesteld de wereld vrij te maken van Joden. De intentie is er ook in Darfur waar de islam alle christenen probeert om te brengen; daar spreken de politieke leiders het nadrukkelijke doel uit alle ongelovigen te doden.



Inmiddels hebben een paar Nederlandse burgemeesters en Kamerleden van PvdA/GL gesteld dat Israël in Gaza genocide pleegt. Voor de onderbouwing van dit standpunt verwijst men naar een interview gegeven door prof. Martijn Eickhoff, hoogleraar archeologie, en directeur van het NIOD (Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie). Die heeft zijn particuliere opvatting gegeven. Of het verstandig is dat hij dat in zijn rol doet, kun je je afvragen, maar iedere persoon mag zeggen wat hij wil. Politici en bestuurders daarentegen zouden wel drie keer mogen nadenken voordat ze zulke oordelen voor de rekening nemen. Wat zijn de feiten?

Israël verdedigt zich tegen Hamas


Zoals elk land heeft Israël het recht zich te verdedigen. Het verdedigt zich tegen Hamas, een internationaal als terroristische organisatie aangemerkte groepering, die een oorlog is begonnen op 7 oktober 2023, daarbij de meest verachtelijke wreedheden heeft begaan, onschuldige burgers heeft meegenomen als gijzelaars, en nadrukkelijk heeft verklaard deze actie een groot succes te vinden, en dergelijke acties te zullen herhalen totdat de staat Israël van de kaart is geveegd en alle Joden vermoord zijn (‘from the river to the sea’). Dat is overigens wél een genocidale intentie.

De intentie van Israël is om de organisatie Hamas te vernietigen, om daarmee herhaling van 7 oktober-acties te voorkomen, en om de gijzelaars, voor zover ze inmiddels niet door Hamas doodgemarteld zijn, vrij te krijgen. Dat zijn volledig legitieme doelstellingen, en ze zijn zeker niet genocidaal. Of alle militaire daden van Israël in deze oorlog juist zijn wordt ook regelmatig door de oppositie in het parlement van Israël betwist. In elke oorlog worden fouten gemaakt dus hier ongetwijfeld ook, maar de intentie om een volk uit te roeien is er niet. Je kunt kritiek hebben op wat Israël doet, genocide is het niet.

Omgekeerd kat-en-muisspel


Hamas daarentegen speelt een omgekeerd kat-en-muisspel waarbij het de eigen burgers zoveel mogelijk vasthoudt op de plaatsen waar zich de militaire doelen en de leiders van Hamas bevinden, met de bedoeling dat elke keer dat Israël doel treft, er ook Palestijnse burgerslachtoffers vallen. Elk normaal land in oorlog (ook destijds Duitsland en aan de andere kant de geallieerden) heeft schuilkelders met de bedoeling de eigen burgers te beschermen tegen aanvallen. Israël waarschuwt voordat gebombardeerd wordt, zodat mensen kunnen schuilen, maar dan moet Hamas de burgers daartoe wel in de gelegenheid stellen.

De doodscultuur van Hamas maalt niet om mensenlevens, in de hemel wachten 72 willige maagden; in een preek op het internet pocht een geestelijk leider van Hamas dat er sinds het begin van de oorlog in Gaza meer baby’s geboren zijn dan kinderen omgekomen, dus - zegt hij - het gaat helemaal goed! Tegen zulke afschuwelijke logica is geen kruid gewassen.

Nederlandse burgemeesters en politici zouden om te beginnen, juist omdat ze zelf bestuurders zijn, de verantwoordelijkheid moeten voelen om te zeggen wat Israël in hun ogen dan wél zou moeten doen om zich te verdedigen tegen Hamas. En dan is het niet voldoende om te zeggen: stoppen met oorlogshandelingen, want we weten inmiddels dat Hamas zo cynisch is dat het de door Israël verschafte voedseltransporten bij de eigen bevolking heeft weggehouden, en dat het elke wapenstilstand zal gebruiken om capaciteit op te bouwen voor een nieuwe 7 oktober-aanval.

Bestuurders zouden zich ook ten volle moeten realiseren dat woorden gevolgen hebben. Door losjes te strooien met extreem zwaarbeladen termen als genocide maken ze zich medeverantwoordelijk voor de daden van antisemieten en jihadisten, die over de wereld Joden discrimineren, bedreigen en aanvallen. Die bestuurders zijn niet zelf antisemieten, maar ze inspireren ze wel.

https://www.telegraaf.nl/opinie/leug.../71721029.html


Kamran Ullah Leugens: alsof Gaza democratie vol vrijheden was

De eerste zin van een artikel recent op een nieuwssite luidde: ’Lokale Palestijnse journalisten zijn de ogen en oren van de rest van de wereld in Gaza.’ Hoeveel verhalen publiceerden Nederlandse media voor 7 oktober over het bewind van Hamas in Gaza? Waren deze Palestijnse collega’s toen ook de ogen en oren van de rest van de wereld?

Deze week stuurden nieuwsmedia een brief aan minister Veldkamp. De Telegraaf was geen afzender. Natuurlijk moeten journalisten in Gaza beschermd worden, maar in de brief worden cijfers als feiten gebracht waarvan we niet weten of die kloppen. Bovendien wordt in de brief veroordeeld dat Israël een kantoor van Al-Jazeera sloot. Het is volstrekt naïef om te veronderstellen dat de Qatarese nieuwsorganisatie daar onafhankelijk opereerde. Redenen voor ons om de brief niet te ondertekenen.

Uitroeien van Hamas en bevrijden van gijzelaars


In de regering-Netanyahu zijn al een tijd de remmen los. Bij het uitroeien van Hamas en het bevrijden van gijzelaars worden onschuldige burgerslachtoffers gemaakt. Het is wreed wat er gebeurt in Gaza. Maar politici, opiniemakers en journalisten, die in de eenzijdige tunnel zijn beland dat Israël ’genocidaal geweld’ pleegt, lijken vergeten hoe de situatie in Gaza voor 7 oktober was. Wie naar ze luistert, zou haast denken dat de democratie in Gaza vrijheid van meningsuiting, betoging en van pers kende. Niets is minder waar.

Onder het dictatoriale bewind van de Hamas-terroristen kende Gaza al die vrijheden niet. We zagen of lazen vrijwel nooit reportages omdat dat niet mogelijk was. Het is dan ook ingewikkeld om vast te stellen welke omgekomen journalist daadwerkelijk een collega was en wie een paard van Troje.
Internationale journalisten toelaten tot Gaza


Israël moet juist daarom internationale journalisten toelaten tot Gaza, zoals het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren vorig jaar al in een brief aan de Israëlische autoriteiten vroeg. Diezelfde oproep van Reporters Without Borders steunen we wel.

En iedereen die zich in de tunnel van ’Israël pleegt genocidaal geweld’ bevindt, moet beseffen dat dat democratische land Hamas probeert uit te schakelen. Een terreurclub met als kerndoel de vernietiging van Israël, een genocide. De verontwaardiging hierover is bij velen weggezakt. Wanneer een columnist erop wijst dat hier sprake van is in bijvoorbeeld bepaalde politieke partijen dan is de wereld te klein.

Greta Thunberg ’Hamas-aanhanger’


Ditzelfde zagen we bij een artikel over activiste Thunberg. Een vooraanstaand journalist pikte het niet dat we in de kop van het artikel benoemen dat ze volgens Israël een ’Hamas-aanhanger’ is. Op LinkedIn bekritiseerde hij ons artikel, en verspreidde daarbij leugens over de journaliste die het artikel schreef. Door haar te taggen in zijn bericht zorgde hij voor haatreacties vanuit zijn achterban aan haar adres.

Het blijft opmerkelijk: wel opkomen voor Thunberg en Gazaanse journalisten, maar een Telegraaf-journaliste moedwillig voor de bus gooien. Kritiek mag, maar aanvallen op individuele journalisten zijn onaanvaardbaar.

Ja Hamas wil geen vrede, weigert dat steeds en offert continue een deel vh Palestijnse volk op wat ze zelf ook onderdrukken. From the river to the sea.

Hun moslimbroeders in buurland Egypte helpt Hamas en de bevolking ook niet. Alleen extremisten zoals de dictatuur Iran en wat oliestaten helpen Hamas met als doel Israel van de kaart te vegen. Israel, USA en het Westen zullen dit nooit toestaan.

https://www.telegraaf.nl/opinie/bart.../71958476.html

Column

Bart Nijman: waanzin geslopen in activisme, dat gevaarlijke trekken krijgt met beïnvloedbare onwetenden

Breed lachend voor de ANP-fotograaf stonden ze op Schiphol klaar voor vertrek naar Egypte: honderd veelal blanke, zeer blije kijk-mij-nou deelnemers aan de ’March to Gaza’, een wandeling door de woestijn naar de Egyptische grens met het oorlogsgebied aan de andere kant. Hun Kruistocht in Havermelk werd echter een fantastisch fiasco.

Amper was Greta Thunberg teruggekeerd nadat ze met een zeiljacht vol selfiesticks probeerde Gaza te bereiken (maar al dat ze kreeg was een broodje pastrami van het Israëlische leger, en de eerste vlucht naar huis), of de volgende ploeg protestreizigers wilden zich aan de frontlinies van het oorlogsnarcisme melden.

Geen reisbureau zou zo’n tocht aanbevelen


De bedoeling was om een mars te maken van bijna vijftig kilometer van El Arish door de Sinaï-woestijn naar de grensovergang met Gaza bij Rafah, om daar met in totaal zo’n drieduizend mensen uit 32 landen een sit-in te houden. Er is geen reisbureau die zo’n tocht zou aanbevelen: zowel El Arish als de weg naar Rafah zijn militair gebied. Er liggen mijnenvelden in de Sinai, waar bovendien jihadistische, aan IS gelieerde milities actief zijn. Dat is natuurlijk nog los van het Egyptische leger, dat het gebied tot verboden toegang heeft verklaard.

Desalniettemin tekende de NOS de opgewekte citaten op van deelnemer Milan, die een slaapmatje had aangeschaft voor de overnachtingen in een tent en alleen nog zonnebrand moest kopen. „Als ik het weerbericht goed begrijp, wordt het 30 graden overdag. Dat is op zich nog wel te doen in een woestijn, maar een beetje bescherming kan natuurlijk geen kwaad.”

Naïviteit deelnemers ’March to Gaza’ bijkans aandoenlijk


De naïviteit is bijkans aandoenlijk. Gelukkig bekommerden de Egyptische autoriteiten zich zeer om de gezondheid van deze onwetenden. Na aankomst in Caïro werden hun paspoorten ingenomen en werd hen de verdere toegang tot het land ontzegd. Niemand mocht door een gemilitariseerde zone naar een oorlogsgebied wandelen.

Dat ingrijpen had er wellicht ook mee te maken dat de woordvoerder van de Nederlandse delegatie gelieerd is aan de Palestijnse Gemeenschap Nederland (PGNL), die in verband wordt gebracht met Hamas.

De afwijzing leverde in ieder geval fantastische beelden op van activisten die huilend in hun selfiecamera’s hun wanhoop met de wereld deelden. Egyptenaren waren helemaal niet aardig! De politie behandelde hen superruw! Ze werden bespuugd en geslagen door burgers!

Uithuilen bij de NOS


Nederlandse Katja van Rennes, de zus van de kapitein van de Greta-boot naar Gaza Mark van Rennes, mocht uithuilen bij de NOS: „Ik dacht echt dat we verder zouden komen, ik wilde zo graag aan de mensen in Gaza laten zien dat we om ze geven en ons grote zorgen maken.”

Daar is ie weer, het eeuwige woordje „ik”. Ook de eerdergenoemde Milan deed het vooral voor zichzelf: „Als ik hier niet aan mee zou doen, denk ik dat ik echt heel somber zou worden”, verklaarde hij met de plechtigheid van iemand die iets te veel in zichzelf gelooft.

Het is natuurlijk allemaal razend grappig en gelukkig worden de deelnemers ongeschonden huiswaarts gestuurd en niet opgesloten in een Egyptische kerker. Maar er is ook een waanzin in het activisme geslopen, dat ronduit gevaarlijke trekken krijgt als beïnvloedbare onwetenden op zeilboten door gevaarlijke wateren of te voet door een woestijn naar een oorlogsgebied willen trekken en dat ze niet begrijpen, dat ze er niets te zoeken hebben, en waar ze dingen willen doen waar helemaal niemand iets aan heeft, behalve hun eigen social mediakanalen.

Het doel van de mars was om Egypte te bewegen de hermetisch gesloten grens te openen voor voedselhulp en medicijnen. Zeg maar de middelen die Israël wel naar binnen brengt in Gaza, maar Egypte absoluut niet. Dat is opnieuw aangetoond. Hebben ze toch iets bijgedragen met de gefaalde bedevaart voor narcistische dwaallichten.

https://www.telegraaf.nl/vrouw/hoe-k.../72235876.html


Catherine Keyl: Met mijn westerse hersens zeg ik dan: ’Maar daar kom je toch tegen in opstand?’ © Carilijne PietersColumn

’Hoe kun je over een land oordelen als je niet kunt voelen wat de helft van de bevolking voelt?’

Heel opmerkelijk: vrouwen in de vrije, westerse wereld willen een hoofddoek dragen, vrouwen in onderdrukt Iran juist niet. Het is heel moeilijk om aan mijn mannelijke vrienden uit te leggen, hoe vernederend het is, zo’n hoofddoek.

Ik was een paar weken in Iran, paste me aan aan het land (hetgeen de bezoekers van die landen hier ook zouden moeten doen) en droeg dus een paar weken een hoofddoek. Op een gegeven moment waaide die af, en werd er door een luidspreker geroepen: ’Lady, cover yourself!’ Een mannelijke stem, natuurlijk. Ik voelde me bespied, vernederd en beledigd. Geen man die dat begrijpt. Hoe kun je over een land oordelen als je niet kunt voelen wat de helft van de bevolking voelt?

Ik nam de gelegenheid waar om aan iedereen die ik daar tegenkwam vragen te stellen: ’Waarom haten jullie Israël zo?’ Ik geef toe, in een paar weken spreek je relatief natuurlijk weinig mensen. Er zijn 90 miljoen inwoners daar. Maar toch, het kan geen toeval zijn dat de tientallen mensen die ik sprak allemaal hetzelfde zeiden: ’We haten Israël helemaal niet, we willen eigenlijk dolgraag met ze samenwerken en een welvarend land worden. Dit is iets van de Ayatollahs, die vinden dat Israël vernietigd moet worden, maar dat vinden wij niet.’

Met mijn westerse hersens zeg ik dan: ’Maar daar kom je toch tegen in opstand?’ En dan vertellen ze hoe ze onderdrukt worden. Dat je niet mag zingen, mag dansen of naar een buitenlandse tv-zender mag kijken. Toch staat heel Teheran vol met verborgen antennes. Word je gesnapt, dan ga je de gevangenis in. Denk maar aan Roya Zakeri die in 2023 werd opgepakt voor het niet dragen van de hoofddoek en naar een psychiatrisch ziekenhuis werd gebracht waar ze onder dwang verbleef.

Grappen maken op de app over leiders, kan ook gevangenisstraf opleveren. Jullie begrijpen zeker wel, dat ik heel neerslachtig werd in dit van oorsprong fantastische land.

Wij zijn zo verwend, we kunnen het ons allemaal niet voorstellen. En dan vraagt een Nederlandse tv-journalist aan een Nederlandse militaire deskundige die nog nooit in Iran is geweest, hoe hij denkt dat het Iraanse volk reageert.

Dat is nou humor. God zij dank zei de militair dat hij het niet wist.

Je kunt je niet voorstellen hoe anders het Midden-Oosten is. En wij maar de Nederlandse lat er langs leggen. We zijn zo tevreden met onszelf, dat we iedereen onze normen ook op willen dringen. Maar zo gek, er bestaan ook andere culturen dan de Nederlandse (18 miljoen inwoners).

https://www.telegraaf.nl/opinie/leon.../72396585.html


Leon de Winter © redactie illustratie
Column

Leon de Winter: moellahs in Teheran kunnen geen vuist meer maken

Aan de oorlog van de Iraanse moellahs tegen het Westen is een einde gekomen. Dat hebben de Joden van Israël voor elkaar gekregen, samen met duizenden Iraniërs die binnenin Iran met Israëlische inlichtingendiensten hebben samengewerkt.

De ramp van 7 oktober vaagde bij elke Israëliër de illusie weg dat de leiders van Hamas hetzelfde wilden als de leiders van een willekeurig westers land: vrede, welvaart, goede scholing, gezondheidszorg. De bevolking van Gaza wilde wat anders. Die was opgevoed met de mythe van de terugkeer naar de huizen van vóór de Arabische aanval op de Joodse staat in 1948.

In handen van Arabische heersers werd de ’Palestijnse kwestie’ een belangrijk middel om hun eigen tirannie te rechtvaardigen. In de massa’s van tientallen miljoenen vluchtelingen na de Tweede Wereldoorlog bleef deze ene groep weigeren haar lot te aanvaarden. In Gaza heeft ongeveer 75 procent van de bevolking de status van vluchteling. Deze Gazanen offerden alle generaties op voor dat ene doel: de dood van de Joden.

Smerige oorlog


Na de Iraanse Revolutie van 1979 gaf ayatollah Khomeini hen een rol in zijn smerige oorlog tegen de Joden en het Westen. Hij was volstrekt open over zijn Jodenpsychose. Ik las een artikel van hem uit de jaren zestig, toen hij in Irak in ballingschap leefde. Daarin omschreef hij de richting van zijn vorm van islam-zijn: naar de islamitische wereldheerschappij. Maar eerst moest de Joodse staat worden opgeruimd. Alle Joden moesten worden gedood. De oude Perzische cultuur werd vergiftigd met apocalyptisch jihadisme.

De moellahs ontwikkelden een meerjarenplan. Met behulp van ’proxies’, ofwel milities die Irans ambities steunden, zou Israël worden omsingeld met de zogenoemde Ring of Fire, en op een dag zouden deze proxies samen met Iraanse legers Israël vernietigen. Ter voorbereiding werden tienduizenden raketten vanuit Gaza, Libanon, Syrië, Irak, op Israël afgevuurd. Verwacht werd dat die (in hun ogen) laffe en decadente Joden zouden vluchten. Maar de Joden gaven niet op. Het werd tijd voor het ultieme wapen: de atoombom. Die werd, o paradox, de val van de moellahs.

Na Israëls furieuze reactie op 7 oktober 2023 zette het einde in van de drie belangrijkste proxies: Hamas, Hezbollah, Syrië. Daardoor nam de behoefte aan een Iraans atoomwapen toe, versterkt door de verkiezing van Donald Trump. De moellahs beseften dat Israël van Trump de vrije hand kreeg, en zij begonnen aan een race tegen de tijd. Die verloren ze in de vroege ochtend van vrijdag 13 juni 2025. Met een briljante aanval vernietigde Israël de interne machtsstructuren en de nationale luchtafweer van Iran. Aan militaire academies zal deze aanval nog lang worden bestudeerd.

Geopolitiek spel


De moellahs dachten dat zij zich in een ideale positie hadden gemanoeuvreerd: Rusland en China hadden Iran nodig. Rusland voor wapens, China voor goedkope olie en als doorvoergebied in de ’zijderoute’ naar Europa. De moellahs konden niet de keerzijde van hun kracht herkennen: in het geopolitieke spel dat de Amerikanen spelen is China de gevaarlijkste tegenstander, en de rol van Iran was daarin een serieus obstakel geworden, evenals Irans wapenleveranties aan Rusland. Trump en Netanyahu hadden beiden dus hun eigen motivatie voor het inperken van de macht van de moellahs. En zij werden het eens.

Trump heeft geprobeerd Iran te isoleren om China’s netwerk te ondermijnen. Hiervoor had hij Poetin nodig. De afgelopen weken is er opvallend veel contact geweest tussen Poetin en Trump en Netanyahu. Tot nu toe heeft Poetin passief toegekeken hoe de moellahs in het moeras zakten, en het is niet uitgesloten dat Trump hem daarvoor zal belonen met de definitieve erkenning van de Russische suprematie over de Donbass en de Krim.

Als de moellahs vallen, dreigt het Chinese plan in te storten om via Iran economische – en daarna politieke – afhankelijkheid van Europa te forceren. Het soennitische, Arabische Midden-Oosten, dat vanaf de zijlijn juichend de Israëlische militaire successen gadeslaat tegen hun sjiitische aartsvijanden, ziet in dit alles de bevestiging van hun keuze voor de Abraham Akkoorden: de Joden zijn het sterkst, dus hun nieuwe partners.

Rol Chinezen


Israël heeft alles gewonnen wat het wilde winnen. De wrede geloofswaanzinnigen in Teheran kunnen geen vuist meer maken, en Trump kan dankzij Netanyahu de Russisch-Iraans-Chinese as breken. Ook kan door het wegvallen van Iran als bondgenoot van Rusland het einde van de oorlog in Oekraïne worden versneld. Eén factor blijft onduidelijk en verontrustend: wat gaan de Chinezen doen?

De komende weken zal ik dieper ingaan op al deze issues, nu nog even het volgende over de Gazanen: vanaf 1948 hebben zij zich moordzuchtig en krankzinnig laten maken door hun eigen leiders en hun eigen illusies over hun belang voor de geopolitieke reuzen.

Ze zijn niet meer dan mishandelde figuranten geweest in het Iraanse en Arabische theater. In het krachtenveld tussen de VS, Rusland en China spelen zij geen enkele rol. Hun lijden, hun offers, waren vergeefs. Zij brachten moordenaars en verkrachters voort, terwijl in Israël Bibi Netanyahu opstond, al bij leven een legende.

Als men een regime change in Iran weet te bewerkstelligen is de as vh kwaad van China-Iran-Rusland doorbroken. Saudie Arabie zou dat erg goed uitkomen om meerdere redenen zowel economisch, religieus als militair. De VS zouden dan ook blij zijn dat China een klap krijgt qua macht omdat ze deels afhankelijk zijn van de olie uit Iran en ook Rusland wordt economisch en militair geraakt gezien olie en drones vanuit Iran.

Iraanse volk zou af zijn van hun gehate extreme moslim dictatuur.

Israel zou weer veiliger zijn vanweg agressie vanuit Iran, Hamas en Hezbollah, meer vrede in het Midden Oosten. En Egypte zou ook veel baat hebben bij een meer pro westerse en pro midden oosten buurlanden van Iran. Hopen is dat het volk van Iran de door Israel ingezette chaos in Iran en verzwakking van het regime de kans kan grijpen om het regime omver te werpen zo dat een betere toekomst voor hun land en de gehele regio daar kan komen waarbij ook wij in het vrije westen baat bij hebben.

https://www.parool.nl/columns-opinie...gaat~b1ade101/

Theodor Holman

‘Ik zeg: de volgende Pride in Teheran. En dan hopen dat Femke Halsema erheen gaat’

“Goed hè, van Israël dat ze Iran hebben aangevallen. En zover ik kan zien: met steun van een groot deel van de Iraanse bevolking dat totaal genoeg heeft van de moellahs.”

“Maar ik wil het met jou hebben over Israël en genocide en…”

“Tuurlijk, gaan we straks over praten. Maar vind je het niet geweldig dat de mogelijkheid bestaat dat die ayatollahs verdwijnen en dat dan al die kunstenaars vrijkomen die nu in Iran in de gevangenis zitten? Al die journalisten ook, dat moet je toch aanspreken, en die dichters en schrijvers, die door dat Iraanse regime zijn gemarteld… Wat zou het fantastisch zijn als die door die Israëlische interventie weer in vrijheid kunnen werken.”

“Maar we zouden praten over Israël en genocide, en…”

“Tuurlijk, gaan we het zo over hebben. Het is geen genocide, overigens. Maar geef nou eens antwoord, is het niet verstandig en fijn dat de vrijheid van meningsuiting kan worden hersteld als neveneffect van de bombardementen van Israël?”

“Je ontloopt de discussie, oud-rechters, officieren van justitie, journalisten en vele anderen menen dat Israël genocide pleegt, en…”

“Nee. Ze willen in Israël genocide voorkomen, zeggen ze. Voorkomen is altijd goed, natuurlijk. Maar is het niet geweldig dat het nucleaire gevaar van Iran wordt verminderd? Iran had zeker de atoombom op Israël gegooid, denk je ook niet? Want die moellahs haten Israël. Het gewone Iraanse volk niet. Integendeel. Maar die moellahs wel… En straks lopen er weer vrouwen zonder hoofddoek in Teheran, horen ze weer mooie muziek, want dat mocht ook niet. De vrouwenrechten worden hersteld. Schitterend toch?”

“Wat er in Gaza gebeurt is vreselijk, en…”

“Tuurlijk is het vreselijk wat er in Gaza gebeurt. Hamas had op 7 oktober thuis moeten blijven, maar zeg nou, vind je het niet geweldig, dat Iran weer uitzicht heeft een vrij land te worden? En straks vormen ze ook geen gevaar meer voor hun rechtstreekse buren.”

“Maar genocide en Israël is…”

“En al die homo’s die nu vrij kunnen zijn. Al die leden van de lhbtq-gemeenschap… Ik zeg: de volgende Pride in Teheran… En dan hoop ik dat Femke Halsema daarnaartoe gaat.”

“Maar die Israëlische nazi’s die…”

“Ach, hou op… Die onzin allemaal… We krijgen nu nog een tijd bombardementen, maar als het meezit, wordt Iran bevrijd. Vind je niet dat er dan een dankdemonstratie moet komen voor Israël?”

“Ik vind die genocide…”

“Een dankdemonstratie voor de democratische bevrijders. En een parade.”

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Drie keer per week lees je hier zijn column. Lees alle columns van Theodor Holman terug.

Reageren? t.holman@parool.nl

De ware aard komt nu tevoorschijn bij die doorgeslagen linkse extremisten, daar zijn de PVV ers nog onschuldig bij.

https://www.telegraaf.nl/opinie/rob-.../73012525.html


Kringen © redactie illustratie

Kringen

Rob Hoogland: volgende voorstel van Kati Piri is 7 oktober uitroepen tot nationale feestdag

Dat een foto meer zegt dan duizend woorden wordt al beweerd sinds Henrik Ibsen een zin van gelijke strekking aan zijn oeuvre toevoegde. Het spreekwoord kwam weer eens in mij op toen een kiek van de Tweede Kamerfractie van PvdA/GL in omloop werd gebracht, waarop Frans Timmermans met gesloten ogen en een grimas die wanhoop leek te verraden onderuit gezakt op zijn fractievoorzittersstoel het middelpunt vormde.

Nu is er best wel iets op het waarheidsgehalte van dit gezegde aan te merken. Een foto is slechts een momentopname en kan dientengevolge een beeld schetsen van een situatie die niet conform de algemene werkelijkheid is. Wellicht is het daarom beter om te stellen dat een foto meer dan duizend woorden suggeréért. Toch ben ik ervan overtuigd dat Frenske zich inderdaad vaak vertwijfeld afvraagt hoe hij met het zooitje ongeregeld dat hij sinds de samensmelting van zijn PvdA en GL leidt dient om te gaan.

Opgepast, nu volgt een vulgair rijmpje.

Hangt-ie niet dan staat-ie

Ik stel u voor aan Kati

Excuses voor dit malle bruggetje, gedeeltelijk ontleend aan een act van mijn goede vader wanneer hij op het punt stond een glas bier op zijn kale kop te zetten (ik heb het glas nooit zien vallen).

Om het onderwerp enige lichtheid te verschaffen, gebruik ik het om van Frans Timmermans naar Kati Piri te gaan, de alles wat naar Israël riekt hatende PvdA/GL-gnoom die vlak voordat die foto werd gemaakt opzien baarde met een mededeling die impliciet duidelijk maakte dat de Joodse staat wat haar betreft volledig mag worden vernietigd (waarmee vier miljoen meer slachtoffers zouden kunnen vallen dan tijdens de holocaust, voeg ik daar toch maar aan toe).

Kati Piri bracht voorstel serieus in stemming


Kati Piri bracht haar voorstel om Israël niet langer van Iron Dome-onderdelen te voorzien (met dat luchtafweersysteem onderschept het land 95 procent van de raketten die sinds een eeuwigheid vanuit talloze hoeken, waaronder Iran, op haar worden afgevuurd) daarna zelfs serieus in stemming, en tot algehele verbijstering zette Frans Timmermans er net als 34 anderen pardoes zijn handtekening onder.


„De Iron Dome als verdedigingsmiddel verdient onze steun, maar de Iron Dome als manier om jezelf onkwetsbaar te maken, zodat je anderen kunt aanvallen, dat is niet goed”, verklaarde Frenske. Kunt u daar krijgskundige chocola van maken? Ik evenmin.

En ik vrees eerlijk gezegd dat dat eveneens voor Frans Timmermans zelf geldt, de rasopportunist die reeds jaren van het premierschap droomt en in de aanloop naar 29 oktober zó graag de totaal ontbrekende, maar wel broodnodige eenheid wil uitstralen, dat hij er niet voor terugdeinst om zijn ziel aan de duivel te verkopen.

Bracht de foto misschien het moment in beeld dat hij dat zelf ook besefte?

Volgende voorstel van Kati Piri: 7 oktober uitroepen tot nationale feestdag omdat gevierd moet worden dat Israël twee jaar geleden op die datum niet in staat bleek zich te verdedigen.

Benieuwd of Frenske ook hiermee zou instemmen.

https://www.telegraaf.nl/opinie/marc.../73166313.html

Marcel Peereboom Voller: Eindelijk waardering voor de ayatollah

Er was één man die dit weekeinde het ’historische’ PvdA-congres met bijzondere interesse volgde en dat was de altijd goedlachse ayatollah Ali Hosseini Khamenei.



De ontvangst zal wat krakkemikkig zijn geweest in de bunker diep onder grond, maar hij heeft wel meegekregen dat er na 45 jaar mensenrechtenschending, onderdrukking van vrouwen, homoseksuelen en andersdenkenden, terreur, oorlogszucht en haat eindelijk waardering is voor zijn levenswerk en dat van zijn collega-ayatollahs.

Weliswaar komt de steun uit het onbeduidende Nederlandje, dat hij eerst moest opzoeken op de wereldkaart maar dat hij, als hij zou willen, met één vingerbeweging van diezelfde kaart zou kunnen vegen. Dat weet hij zeker. Zijn hoofd van de revolutionaire garde knikt instemmend, maar die is het eigenlijk altijd wel met hem eens. Hij zal wel moeten, lacht de ayatollah. En lachen doet hij graag!

Er staat een vrouw op het podium. Ze heeft geen hoofddoek om, ziet de ayatollah. De vrouw pleit voor een wapenembargo tegen Israël. Eigenlijk heeft de ayatollah een bloedhekel aan pratende vrouwen met een mening en zonder hoofddoek. Meestal vallen ze ten prooi aan zijn hobby: marteling en ophanging, maar dit exemplaar pleit openlijk voor het neerhalen van de Iron Dome.

Een inlichtingenofficier fluistert hem in dat zij steun heeft van ruim 80 procent van haar partijleden, maar dat de motie een paar dagen eerder, door iets dat de Tweede Kamer heet, hoofdelijk werd weggehoond.

Het zal dus geen enkel verschil maken. Zie je wel, denkt de ayatollah, democratie: je bereikt er niks mee.

Gut, hoe noem je het ook alweer als iets een overwinning lijkt, terwijl het eigenlijk een verlies is? Een electoraal verlies in dit geval. De ayatollah krabt zich op de kin alsof hij het antwoord in zijn baard zoekt. Kom, hoe heet dat ook alweer? Als je een staande ovatie oogst, maar een té hoge prijs hebt betaald? Iets met py.. pyrr...?

Ach, een Piri-overwinning. Dát is het!

Er komt een man in pak het podium opgelopen. Wie hebben we daar, denkt de ayatollah, die uit verveling het almaar instemmend knikkende hoofd van de revolutionaire garde een kopje kleiner laat maken. Gewoon, even lachen. Voor hem tien anderen.

De man in pak heet Frans Timmermans. Het is de ayatollah van die partij, begrijpt de ayatollah. Die doet ook al zo gewichtig over de Nederlandse bijdrage aan de Iron Dome van Kleine Satan, maar – hij heeft het zijn inlichtingenofficier laten uitzoeken – die bijdrage lijkt vrij beperkt. Tja, denkt de ayatollah, waar zit ik dan naar te kijken?

Boem. Er klinkt een zware dreun. De inlichtingenofficier komt binnenstormen, buiten adem. Die heeft het veel te goed, denkt de ayatollah, en belooft zichzelf om de man aan het einde van de dag op een dieet van water en brood te zetten. De Amerikanen!, hijgt de officier paniekerig. Bunker busters!

De ayatollah zet de tv harder. Nu doorpakken Frans!, roept hij tegen het scherm. Nu ook de Amerikanen betichten van oorlogsmisdaden!

Niet bang zijn, collega!

Je kunt het!

Hilarisch en o zo waar

https://www.telegraaf.nl/opinie/rob-...cbo=v2-jAhkZHS


Rob Hoogland. © redactie illustratie
Column

Rob Hoogland: Frenske maakt zo’n beetje alles ondergeschikt aan zijn eigenbelang

Het gaat wel heel erg snel nu: ik word ook al hardhorend. Ik dacht echt dat Frans Timmermans „Hou elkaar vast, laat elkaar nooit los!” riep tijdens die Noord-Koreaanse Opperste Volksvergadering in Nieuwegein.

Of had ik mij te veel laten beïnvloeden door de wetenschap dat hij die woorden, indien hij meent dat onvervalste pathos is vereist, wel vaker gebruikt? Ditmaal klopte het in elk geval niet. „Hou elkaar vast, dan laat ik jullie los”, zei Frenske, dat kan niet anders gezien het vervolg.

Het zal je collega maar wezen. Je ooit zo machtige en invloedrijke partij, die grote staatslieden voortbracht, valt aan een welhaast Stalinistische zuivering ten prooi. Je mag er nog iets in maximaal 30 seconden over zeggen en je wordt onbeschaamd weggehoond. Samen met oude geestverwanten als Gerdi Verbeet, Rob Oudkerk, Job Cohen, etcetera, die de sociaaldemocratie óók niet willen uitleveren aan een stel onverdraagzame en neomarxistische groene gnomen die nog helemaal niks hebben gepresteerd en de vrijheid van meningsuiting slechts toestaan wanneer de geuite mening met de hunne strookt (een buitengewoon enge ontwikkeling die donkere tijden in herinnering brengt en helaas ook in de media weer koppen kost), ga je vervolgens in een hoekje van de zaal zitten treuren, hetgeen ieder normaal mens aangrijpt. En wat gebeurt er dan? De partijleider die vroeger tot de inner circle van jouw clubje behoorde en die veel, zo niet alles aan jou te danken heeft, vindt er helemaal niks aangrijpends aan en laat jou vallen als een baksteen.

Hij negeert je!

Je bestaat niet meer voor hem!

Frenske verliest wel zijn kilo’s, maar niet zijn streken, dacht ik.

Alles ondergeschikt aan eigenbelang


Dat Frans Timmermans niet vrij is van opportunisme was al bekend. Maar dat hij zo’n beetje alles aan zijn eigenbelang ondergeschikt maakt? Dat hij er ook zijn oorspronkelijke partijgenoten voor in de stront laat zakken? Dat hij in zijn onstuitbare streven om de machtigste man van het land te worden er niet alleen op los liegt, maar zelfs Israël ervoor wil opofferen?

Eerst „Ja!” antwoorden op de vraag of Israël bewust vrouwen en kinderen vermoordt, daarna instemmen met een motie van Kati Piri waarin impliciet wordt uitgesproken dat de Joodse staat van de rivier tot de zee mag worden weggevaagd (tussenstand qua raketten op Israël: 45.000): meneer deed dat gewoon. Ik moest er bijkans van kotsen.

Steun van nieuwe club verzekerd


Nou ja, Frenske – ook zoiets: over Nederland sprak hij tijdens dat congres met geen woord – weet zich nu tenminste van de steun van zijn nieuwe club verzekerd. Dat de ene na de andere PvdA-prominent hevig geëmotioneerd zijn lidmaatschap opzegt, dat er wellicht een nieuwe sociaaldemocratische partij aan de verkiezingen gaat meedoen, het zal hem een zorg zijn.

Zijn kostje is voorlopig gekocht, al spreek ik wel de hoop uit dat veel kiezers die eerst in zijn doorzichtige verkooppraatjes tuinden elkaar na de recente onverkwikkelijkheden inderdaad blijven vasthouden, maar Frans Timmermans inmiddels hebben losgelaten.