https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...bij-integratie

OPINIE Jan van de Beek, migratieonderzoeker
’Bente Becker heeft gelijk: cultuur is een belangrijke factor bij integratie’

Heeft cultuur iets te maken met de integratie van immigranten? VVD-kamerlid Bente Becker denkt van wel. Op 25 november diende ze een motie in, waarin ze de regering oproept om de ’culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond bij te houden.’ Heeft ze een punt? Jan van de Beek vindt van wel.

© ANP/HH

Kamerlid Bente Becker heeft gelijk met haar motie, argumenteert migratieonderzoeker Jan van de Beek.




Na het aannemen van de motie-Becker stak een storm van protest op. De motie zou racistisch zijn en ’ongelijkwaardigheid institutionaliseren’. Frans Timmermans sprak van ’een dieptepunt in onze parlementaire geschiedenis’. Er werd op X gewag gemaakt van aangifte wegens discriminatie.

Migratieachtergrond




De formulering van de motie is wat onhandig. Bente Becker had moeten vragen om het bijhouden van normen en waarden van álle Nederlanders en niet alleen van Nederlanders met een migratieachtergrond. Alleen dan is het namelijk mogelijk om te onderzoeken hoe de normen en waarden van verschillende groepen onderling verschillen. En ook hoe ze mettertijd veranderen, want cultuur is altijd in beweging.

Ondanks de wat ongelukkige formulering, die de persoonlijke aanvallen geenszins rechtvaardigt, maakt Becker een terecht punt. Ik geef twee redenen waarom.
Onderzoek naar normen en waarden



Allereerst: dergelijk onderzoek gebeurt in Nederland al sinds jaar en dag. CBS-onderzoeker Ruben van Gaalen verbaast zich op X over de ontstane ophef over de motie-Becker. De ’opwinding over de opdracht tot het meten van culturele opvattingen, van normen en waarden, religiositeit etc. naar herkomst begrijp ik niet goed: het gebeurt al decennia en was allang ingepland voor 2025’.



Tekst gaat verder onder de foto

© MATTY VAN WIJNBERGEN

Migratieonderzoeker Jan van de Beek: „De integratie hangt sterk af van twee factoren: opleidingsniveau en cultuur.”



Ook internationaal is dergelijk onderzoek heel normaal. De Europese Commissie subsidieert bijvoorbeeld de European Social Survey, waarin normen en waarden kunnen worden uitgesplitst naar migrantengroepen.Integratie hangt af van opleidingsniveau en cultuur



De tweede reden dat ik de motie-Becker terecht vind, is dat het inzicht zal opleveren in de integratie van immigranten en hun kinderen. In mijn boek Migratiemagneet Nederland laat ik zien dat de integratie van de tweede generatie sterk afhangt van twee factoren: opleidingsniveau en cultuur. Voor cultuur gebruik ik bestaande cultuurgegevens van hetzelfde soort als waar de motie-Becker om vraagt.

Het is bekend dat opleidingsniveau sterk samenhangt met uiteenlopende zaken als inkomen, uitkeringsafhankelijkheid en criminaliteit. Bij tweede-generatiegroepen is dat niet anders. Echter, ook als je rekening houdt met opleidingsniveau blijven er bij tweede-generatiegroepen grote verschillen over. Die verschillen laten zich uitstekend verklaren vanuit cultuurverschillen.

Cultuurverschillen




Neem criminaliteit. Sommige tweede-generatiegroepen zijn minder vaak verdachte dan autochtonen, andere (veel) vaker. Ongeveer de helft van die verschillen is te herleiden tot verschillen in opleidingsniveau, de andere helft hangt samen met cultuurverschillen.



Ander voorbeeld. Gemengde relaties tussen autochtonen en immigranten zijn gunstig voor de integratie van de tweede generatie, toon ik aan in mijn boek. De neiging tot het aangaan van dergelijke gemengde relaties neemt echter af naarmate de culturele afstand tussen Nederland en het herkomstland groter is. Een hoger percentage moslims in het herkomstland heeft een vergelijkbaar effect. Cultuur en religie hebben langs die weg effect op integratie.Bente Becker



Bente Becker heeft gelijk: cultuur is een belangrijke factor bij integratie. Goed overheidsbeleid is gebaseerd op goede gegevens. Daarom is het terecht dat de motie-Becker oproept systematisch gegevens te verzamelen over de normen en waarden van verschillende bevolkingsgroepen.



Dr. Jan van de Beek is migratieonderzoeker en auteur van Migratiemagneet Nederland

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1772...istisch-geweld

AIVD: Klopjacht op Maccabi-fans was ’extremistisch geweld’

Zoetermeer - De klopjacht op Israëliërs rond de wedstrijd Ajax-Maccabi Tel Aviv was wel degelijk ’extremistisch geweld’. Dat schrijft inlichtingen- en veiligheidsdienst AIVD in het jaarverslag. Over de oorzaak van de rellen ontstonden vorig jaar felle strijd tussen twee kampen.




Na de geweldsuitbarsting op 6, 7 en vooral 8 november in Amsterdam ontbrandde een fel maatschappelijk debat over de vraag wat er was gebeurd. Ging het om een door antisemitisme gedreven Jodenjacht? Of was er sprake van gewone voetbalrellen, niet-antisemitisch, waarbij de Israëlische fans door hun provocaties het geweld zelf hadden uitgelokt?

De AIVD wijst de laatste visie van de hand. Er was wel degelijk sprake van antisemitisme en de daders pleegden hun daden ’gemotiveerd door een extremistisch ideologisch kader’, schrijft de dienst, die een eigen feitenanalyse maakte mede op basis van de kennis bij de politie.

Daders verwezen naar Gaza



„Natuurlijk vonden er ook provocaties plaats vanuit de supporters”, licht directeur Erik Akerboom toe. „Maar wij stellen vast dat het geweld met een politiek doel was gericht tegen deze groep. De beelden gingen de hele wereld over.”



’De daders verwezen naar de Gaza-oorlog’, schrijft de geheime dienst in het jaarverslag dat donderdag verscheen. ’Ze gebruikten in hun communicatie anti-Israëlische, antizionistische en antisemitische termen. Hun acties hadden grote impact op het veiligheidsgevoel van Israëliërs in Nederland en op Joodse Nederlanders. De AIVD beschouwt het die avond gebruikte geweld als extremistisch en als ondermijnend voor de democratische rechtsorde van Nederland.’

Het nieuws over de rellen veranderde in november opmerkelijk snel van toon. Na de eerste berichten over een ’Jodenjacht’ volgden tegengeluiden. Waren beide zijden schuldig? Waren de Maccabi-fans juist de grootste agressors? Die opvatting leefde vooral links van het politieke midden, bijvoorbeeld bij publicisten als Ramsey Nasser en Nadia Bouras, politici als Jazie Veldhuijzen van BIJ1 of oud-GL-Kamerlid Tofik Dibi.

Sociale stabiliteit



De AIVD noemt de rellen als voorbeeld van hoe de oorlog tussen Israël en de Palestijnen het afgelopen jaar de sociale stabiliteit van Nederland onder druk zette. Het conflict s een van de belangrijkste onderwerpen van het moment voor de links-extremistische beweging.



Opmerkelijk is volgen de dienst dat het geweld niet van al bekende extremisten kwam maar van individuen die het heft in eigen hand namen. Bij jihadisten en andere radicale moslims, vooral bij eenlingen, kan het thema leiden tot verdere radicalisering.

De dienst waarschuwt dat iets als de Maccabi-rellen vaker kan gebeuren zolang Gaza zo’n polariserend thema blijft. ’Hoe heftiger de tegenstellingen, hoe meer mensen in de radicale uitersten van het debat de oplossing kunnen zoeken in eigenmachtig optreden. En hoe meer mensen uitsluitend als onderdeel van een groep worden gezien, hoe sneller intimidatie of geweld tegen individuen de hele groep kan bedreigen. Ook dat ondermijnt de democratische rechtsorde.’

https://www.telegraaf.nl/nieuws/2069...iemand-ontmoet

’Denkbeelden van generatie op generatie doorgegeven’
Eeuwenoude Jodenhaat steekt steeds weer de kop op, maar wat doe je eraan? ’Het helpt als je een keer iemand ontmoet’


© anp/hh

Antisemitisme bestaat al eeuwenlang en steekt iedere keer weer de kop op. Ook nu, met de oorlog in Gaza, is de Jodenhaat weer opgeleefd.

https://www.telegraaf.nl/video/18302...en-seksistisch

Opiniemaker is tegen diversiteitsbeleid: ‘Racistisch en seksistisch!’

21:00Video



BBB wil stoppen met de miljoenen die jaarlijks naar diversiteitstrainingen en streefcijfers gaan, en dient een motie in. Opiniemaker Annabel Nanninga legt in Nieuws van de dag uit waarom volgens haar het diversiteitsbeleid niet alleen racistisch en polariserend is, maar ook een verdienmodel.

Mensen zitten in hun eigen denktunnel, elkaar overtuigen lukt niet. De info die we krijgen is vaak gekleurd, incompleet of deels niet waar. En de gewone man denkt ook overal verstand van te hebben...

En wat levert het op ? Niets we hebben er ook geen invloed op. Het is wat het is, geeft alleen maar irritatie onderling.

En het nieuws is per dag of zelfs verschillende malen per dag anders. Geen touw meer aan vast te knopen

Knettergek wordt je ervan

Steeds minder volgen,hooguit de koppen alleen

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1478...-binnengehaald

’Niemand wordt in een verkeerd lichaam geboren’
Progressieve historicus Martin Harlaar (68) verzet zich tegen woke- en genderideologie: ’We hebben paard van Troje binnengehaald’

Amsterdam - Hij is ’progressief’ en verzet zich tegen woke. Auteur Martin Harlaar pleit voor een terugkeer van het gezond verstand: ,,Niemand wordt in een verkeerd lichaam geboren.”

© Matty van Wijnbergen

Historicus Martin Harlaar schreef boeken als Ben ik wel woke genoeg? En zijn laatste publicatie, Het genderexperiment, hoe maakbaar is onze identiteit als m/v/x.




„Ik ben nog steeds, met moeite, GroenLinks-stemmer”, bekent Martin Harlaar (68). Harlaar is historicus en auteur, onder meer van boeken over woke- en genderideologie. Daarnaast is hij kandidaat-bestuurslid van de ’atheïstisch-humanistische’ Vrijdenkersvereniging De Vrije Gedachte (DVG). „De vereniging, opgericht in 1856, heeft nog altijd een nuttige rol te vervullen.”

Met name twee kernpunten van DVG zijn voor Harlaar belangrijk: „Het weren van indoctrinatie uit opvoeding en onderwijs en het bevorderen van een kritische onderzoekende, wetenschappelijke houding.”



Aan tolerantie voor dat laatste – een kritische houding – schort het tegenwoordig te vaak, vindt Harlaar. „In veel westerse landen is een jonge generatie opgestaan die onrecht te lijf gaat, maar het is jammer dat ze zo snel beginnen te piepen en te roepen dat ze zich ’onveilig’ voelen zodra ze geconfronteerd worden met kritische opmerkingen of afwijkende meningen. En het is schandalig als ze anderen de mond proberen te snoeren.”’Woke-activisme leidt tot intolerant dogmatisme’



Het ’woke’-activisme van die nieuwe generatie, dat niet zelden leidt tot intolerant dogmatisme, onderzoekt Harlaar, samen met andere auteurs, in zijn boeken met titels als Ben ik wel woke genoeg? Harlaars laatste publicatie, Het genderexperiment, hoe maakbaar is onze identiteit als m/v/x?, is actueel nu het Britse Hooggerechtshof bepaalde dat een vrouw iemand is, die biologisch als vrouw is geboren.

Transvrouwen – mannen die claimen ’vrouw’ te zijn – kunnen wettelijk gezien geen vrouw zijn.



Die duidelijkheid van het Hof is verheugend, vindt Harlaar. „Je zult begrijpen dat kinderen wijsmaken dat ze van geslacht kunnen veranderen in strijd is met de eerder door mij genoemde, twee kernpunten. Ik moet er niet aan denken dat allerlei onnozele juffen en meesters mijn kleinkinderen gaan vertellen dat ze in een verkeerd lichaam zijn geboren.”

Dit zijn explosieve uitspraken van een zichzelf ’progressief’ noemende auteur. Binnen de huidige genderideologie is ’zelfidentificatie’ (voorbeeld: ’Ik voel mij vrouw, dus ik bén vrouw’) immers een onwrikbaar leerstuk. Elke kritiek daarop, zoals die van Harlaar, kan rekenen op felle en niet zelden agressieve reacties. Harlaar: „Ik merk dat veel mensen in mijn kringen het weliswaar eens zijn met mijn kritiek, maar die niet durven uit te spreken. Maar ik ben gepensioneerd en heb die angst niet.”

Biologische feiten worden ontkend



Dat we in het Westen in een situatie terecht zijn gekomen waarin (biologische) feiten worden ontkend, met soms dramatische gevolgen, daar zullen toekomstige historici ’met verbijstering en schaamte op terugkijken’, voorspelt Harlaar. „Zo’n driekwart van de cliënten van genderklinieken zijn meisjes; tieners die hun borsten en in een latere fase ook hun eierstokken en baarmoeders laten verwijderen. En velen krijgen spijt. Hoeveel? Dat wordt door de genderklinieken niet bijgehouden.”

Hij ziet ’goedbedoelende’ politici, die onder de druk van de woke-tijdgeest meegaan in het verhaal dat kinderen in een ’verkeerd’ lichaam kunnen worden geboren en een ander geslacht kunnen aannemen. „Ze denken dat ze het goede doen, net als veel medewerkers van die genderklinieken. Maar het resultaat is: verminkte kinderen, talloze jonge vrouwen zonder baarmoeder. Zelfs ’eunuch’ wordt nu door de World Professional Association for Transgender Health erkend als een genderidentiteit. Voor deze mannen wordt onder meer castratie als medische interventie aangeraden. Ik vind het een schandaal, net als ooit lobotomie.”

Genderideologie belangrijk onderdeel van de woke-stroming



Hoe werd genderideologie zo’n belangrijk onderdeel van de woke-stroming, die de samenleving opdeelt in daders en slachtoffers, onderdrukkers en onderdrukten (lhtbq’ers, ’mensen van kleur’, vrouwen, moslims, gehandicapten, et cetera)? Harlaar: „Mijn voornaamste punt is: woke is een morele beweging, waarvan de conclusies breed worden geaccepteerd want velen zijn gevoelig voor de claim van slachtofferschap. Tot in de VVD klinkt het: ’Ach, die arme mensen’. Maar als opvattingen aantoonbaar wetenschappelijke onzin zijn, verandert dit niet omdat zovelen erin geloven.”



Aan het begin van de jaren 80 klonk de roep om pedoseksuele handelingen niet langer strafbaar te stellen, herinnert Harlaar zich.

„Daar kwam men later, terecht, op terug. Ik heb het gevoel dat met genderideologie hetzelfde aan de hand is: veel mensen op links zijn het met mijn kritiek eens, die zien ook dat het vrouwenrechten worden geschonden enkel omdat een paar mannen beweren dat zij vrouw zijn en dat zij als transgender onderdrukt zouden worden. Ik laat mij als oud-PSP-stemmer niet in een hoek drijven omdat een deel van mijn linkse broeders en zusters meegaat in die woke-waan.”



Tekst gaat verder onder de foto



Intussen heeft Donald Trump laten vastleggen dat er slechts twee geslachten bestaan en in de Tweede Kamer keert een meerderheid zich tegen een versoepeling van de transgenderwet, als gevolg waarvan transpersonen zónder gesprek met arts of psycholoog het geslacht op hun geboorteakte zouden kunnen laten veranderen. ’Wij willen jonge, vaak kwetsbare mensen, worstelend met hun identiteit, niet een pad op sturen dat de twijfel over wie zij zijn alleen maar verder aanwakkert’, oordeelde NSC-leidster Nicolien van Vroonhoven.’Genderidentiteit is een paard van Troje’



Martin Harlaar is er nog niet gerust op: „Ik zie de tegenreactie, maar ik denk niet dat al die woke-adepten zo snel van mening veranderen en ik ga ook niet ineens juichen voor Donald Trump, die ik zie als een ramp voor de wereld.”

Met Van Vroonhovens argumentatie is hij het eens. „Je maakt geestelijk kwetsbare kinderen makkelijk van streek als je hen leert dat zij in een verkeerd lichaam kunnen zijn geboren en dat zij medisch ingrijpen kunnen eisen. Genderidentiteit is een paard van Troje: we moeten ervan af, om te beginnen uit de wetgeving.”

https://www.parool.nl/columns-opinie...meer~b4f0037c/

Sylvia Witteman

‘Een beetje lol hebben op de bruiloft van je bloedeigen dochter; dat mag dus godverdomme óók al niet meer’

Om me heen worden steeds meer mensen zestig, en dat vieren ze. “Maar ik hoef écht geen cadeau!” zeggen ze er dan bij, en ze ménen het, want op je zestigste heb je écht alles al, sterker nog, je wilt juist van die ballast af, voordat het gapend graf je grijpt en je kinderen opgescheept zitten met al die vazen, fruitschalen en het complete oeuvre, compleet ongelezen, van de complete familie Heerma van Voss. (Toch algauw een plank of vier.)

Geen cadeau dus, maar je wilt ook niet helemáál met lege handen aan komen zetten. Tip: de feestwinkel. Daar koop je dan een stropdas/bierpul/rol wc-papier, nee niet met het getal 60 erop, maar 80, 90 of 100. Inpakken hoeft niet. Bij het overhandigen even ironisch grijnzen en klaar is Kees. Kom maar dóór met die margarita’s, en waar is het oestermannetje?

Daar stond ik weer eens in de feestwinkel, en keek vertederd naar het schap met fopartikelen. U kent ze wel: de muizenval vermomd als pakje kauwgum (‘Wrigley’s juicy fruit’), de drollen en kotsplakken, de corsage die water spuit, het scheetkussen, de snoepjes die smaken naar zweetvoeten, rode peper of zeep, de afgehakte duim, het ijsblokje met een spin erin, et cetera.

De verpakkingen zijn nog steeds, net als een halve eeuw geleden, voorzien van felgekleurde B-kwaliteit-striptekeningetjes: schaterende dikke mannen met mopsneuzen, en hevig schrikkende meisjes met pruillippen, wespentailles en puntborsten.

Er kwam een middelbare man naast me staan, die onrustig zoekend de schertsartikelen betastte. Hij was vierkant en kaal met nekhaar, en hij had zijn vrouw bij zich, die kort en dribbelig op de pootjes was, als een teckel. Zij hield hem een hagelwitte, satijnen kousenband onder de neus. “Deze is leuk, toch?” zei ze.

“Leuk?” smaalde de man. “Voor jou?!” “Nee, gek!” antwoordde ze. “Voor Kelly natuurlijk. Voor d’r bruiloft.” De man hoestte geërgerd. “Die jongen van haar klimt er heus ook wel op zónder al die flauwekul,” meende hij. “Zeg, ik zoek het jeukpoeder...”

“Wat moet je nou met jeukpoeder?” vroeg de vrouw verbaasd. “Een beetje lol hebben op de bruiloft van mijn dochter,” gromde de man. “Ik betáál ervoor, mag ik dan ook een beetje lol hebben? Nou, ik ga ’t wel effe vragen, bij de kassa.”

Even later was hij terug. “Je gelooft het niet,” sprak hij ontgoocheld. “Ze verkopen geen jeukpoeder meer. Schijnbaar zijn sommige mensen d’r allergisch voor. Al-ler-gisch?!” Hij vertrok zijn gezicht van afgrijzen, en concludeerde bitter: “Een beetje lol hebben op de bruiloft van je bloedeigen dochter; dat mag dus, godverdomme, óók al niet meer. ”

Sylvia Witteman (1965) is columniste en schrijfster. Drie keer per week lees je hier haar column. Lees alle columns van Sylvia Witteman terug.

https://www.ad.nl/show/veelbesproken...niet~a0f35964/

Bridget Maasland en Daphne Bunskoek © RTL

Veelbesproken docu over muziekzender TMF gewoon te zien: ‘Woke bestond daar niet’


RTL zal de veelbesproken documentaire over muziekzender TMF vanaf donderdag gewoon beschikbaar stellen op het platform Videoland. Eerder stuurde Lex Harding, medeoprichter van TMF, nog een advocaat op de commerciële zender af, omdat hij ontevreden was over de manier waarop hij naar voren komt in de documentaire.

Donderdag is het precies dertig jaar geleden dat de Nederlandse muziekzender TMF begon. In de documentaire gaat het onder meer over de zoektocht naar geschikte presentatrices bij de oprichting van de muziekzender. Uiteindelijk zouden Bridget Maasland, Fabienne de Vries, Isabelle Brinkman en Sylvana Simons daar de eerste jaren werken als vj.

Daarover zegt Harding in de documentaire: „Televisie is visueler dan radio, het is meer een vrouwenmedium. Ik had de gewoonte om één keer per jaar een barbecue te geven voor het hele bedrijf. Wij zaten toen net in een fase dat we lekkere wijven zeg maar, mooie meiden nodig hadden om op televisie te presenteren. Op een van die feestjes was Fabienne.”

De oud-presentatrice zegt vervolgens zelf over die uitspraak: „Wat had hij nou gezegd? ‘Zat er niet een wijf, die met die dikke tieten uit de polder, die vorig jaar op die barbecue zat, moeten we die niet eens bellen?’ Ik snap dat als je vier mannelijke dj’s hebt (...) daar ook iets vrouwelijks naast mag staan. Dat dat ook vrouwelijk mag zijn. Ja, dikke tieten of mooie borsten, geef het een naam.”

Verderop in de documentaire zeggen oud-presentatoren dat Harding tegen ze zei dat ze moesten doen alsof de camera ‘een lekkere grote kut’ was. Ook kreeg hij te maken met ‘divagedrag’, overwerkte personeelsleden en met affaires van vertrekkende presentatoren.

Verder zouden er grote verschillen zitten in salaris tussen de verschillende medewerkers. Oud-presentatrice Isabelle klaagde daar eens over bij Harding, maar die zou hebben gezegd: ‘Je hebt helemaal gelijk, maar je hebt geen tieten.’ Ze nam vervolgens ontslag.
Gevloekt en gescholden


Harding meldt zelf over de sfeer onder zijn leiding: „Woke was iets wat bij TMF niet bestond. Waren opmerkingen overschrijdend naar de maatstaven die nu worden gehanteerd? Zeer zeker. Er werd gevloekt, gescholden en mensen werden uitgelachen.”

Zo zou Sylvana van de muziekbaas van TMF bij haar afscheid te horen hebben gekregen: ‘Stiekem zijn we wel blij dat je weggaat, dan zijn we eindelijk van die apenmuziek af.’ De man in kwestie laat weten dat hij zich niet kan voorstellen dit te hebben gezegd.
Lex Harding in de documentaire. © RTL
In e-mails in bezit van De Telegraaf stelt Harding dat hij ten onrechte in verband wordt gebracht met ’uitbuiting, ontslag, seksisme en racisme’ in de tijd dat hij bij TMF werkte. Harding stuurde een advocaat op RTL af, Radboud Ribbert van Greenberg Traurig, stellen bronnen tegen deze website, maar dat leidde tot niets.

Hij zou inmiddels hebben besloten het hierbij te laten. Zowel Harding als Ribbert zijn vooralsnog niet bereikbaar voor commentaar.

Volgens Herman Braakman, die ook aan de wieg stond van TMF en net als Lex Harding ontevreden was over eerdere versies van de documentaire, zijn er aanpassingen gedaan om onjuistheden weg te nemen. De laatste versie heeft Braakman niet gezien. „Wij hebben nooit verzocht om deze documentaire niet uit te zenden, al had ik ‘m zelf zeker niet op deze wijze gemaakt. We hebben wel op een bepaald moment gezegd: ‘Haal ons er dan maar uit’.” Dat is niet gebeurd. Ook Braakman wil het er verder bij laten, meldt hij. „Ik weet niet eens of ik het eindresultaat nog wel ga bekijken.”

RTL laat weten nog altijd achter de inhoud van de documentaire te staan. „Sommige geïnterviewden waren inderdaad bezorgd over de insteek van de documentaire, maar we zijn ervan overtuigd dat het een gebalanceerd verhaal is geworden”, aldus een woordvoerster.

​Producent Het Volk stelt desgevraagd ‘helemaal niet bezig’ te zijn met de vraag of de documentaire wel kon doorgaan. Een woordvoerder verwijst naar RTL voor een toelichting op de kwestie met de klagers.

https://www.telegraaf.nl/entertainme...oel-voor-humor

John Cleese (85) grapt zonder genade: ’Woke mensen hebben geen gevoel voor humor’

Met zijn lange lijf, strenge blik en de motoriek van een opgevoerde flamingo, zwalkt John Cleese al ruim zes decennia door de wereld van de comedy. Nu komt hij – 85 jaar – nog één allerlaatste keer onze theaters binnen-struikelen. Last time to see me before I die, noemt hij zijn slotronde die zaterdag in Eindhoven te zien is. Heeft humor een houdbaarheidsdatum? Niet als het aan Cleese ligt.

© ANP / HH

John Cleese zoekt weer het podium op.




Wie herinnert zich niet zijn ’silly walk’, de sketch van ’Het ministerie van gekke loopjes’. De benen horizontaal voor zich uitwerpend. Of de manier waarop hij als hoteleigenaar Basil door Fawlty Towers marcheerde, twee vingers op zijn lip, de zin ’don’t’ mention the war’ schreeuwend tegen Duitse gasten. Zijn over-the-top bewegingen en ongepaste woede-uitbarstingen maken zelfs simpele situaties hilarisch, zoals de beroemde scène waarin Basil zijn auto slaat met een tak omdat deze niet wil starten.

Beroepsmopperpot




Cleese brak door met het satirische ensemble Monty Python. Hij creëerde er sketches die absurd waren, maar volgens een eigen interne logica werkten. Python was z’n tijd ver vooruit: op een gegeven moment draait Cleese in Dead parrot naar de camera om zich te beklagen. Iets dat toen helemaal nieuw was.

© ANP/HH

John Cleese en Michael Palin in Monty Python's Flying Circus.



Heeft humor een houdbaarheidsdatum? Kennelijk wel. Zo heeft de BBC tot zijn frustratie een aantal afleveringen verwijderd die in de huidige tijd als aanstootgevend ervaren kunnen worden. Het ging hier om ’racistische praatjes’ van beroepsmopperpot/gast Major Gowen, het karakter in de serie die vaak aan de balie hing van Fawlty Towers en eigenaar Basil van zijn werk hield. „De majoor was net een fossiel uit eerdere decennia”, zei Cleese daarover. „We steunden zijn mening niet, we wilden die juist belachelijk maken. Maar als mensen dat niet begrijpen, wat kun je dan nog zeggen?

”Woke BBC



In een interview vertelde de komiek dat hij televisie maakt voor de ’gewone Britse mensen’ die het beter weten dan de ’media-elite’. Hij zei niet te begrijpen dat een publiekszender als de BBC aanstoot neemt aan ’gewone mensen in gewone verhalen die absurd reageren zonder dat daarvoor een reden is’. Volgens Cleese werd de omroep bestuurd door ’een mengelmoes van marketingtypes en kleingeestige bureaucraten’ en zou hij bij de huidige ’te woke’ BBC nog geen vijf minuten kunnen worden uitgezonden zonder uit de lucht te worden gehaald.

© foto ANP/HH

John Cleese blijft mensen een spiegel voorhouden.



De laatste jaren viel Cleese vooral op door zich regelmatig kritisch uit te laten. Volgens hem vormt de huidige gevoeligheid rondom taal en humor een bedreiging voor de vrijheid van meningsuiting en de essentie van comedy. In interviews klaagde hij dat humor tegenwoordig vaak wordt gefilterd door morele en politieke kaders, waardoor comedians worden beperkt in hun creativiteit.



Cleese stelde dat humor juist vaak ontstaat door grenzen op te zoeken en taboes te doorbreken. Hij vindt dat je met satire ook ongemakkelijke waarheden moet kunnen benoemen, maar dat dit steeds moeilijker wordt door de angst om op iemands tenen te trappen. „Het probleem van woke mensen is dat ze geen gevoel voor humor hebben”, klaagde hij. Hij waarschuwde dat artiesten en schrijvers zichzelf steeds meer gaan censureren. „Je kan niets meer schrijven dat een beetje over het randje gaat, zonder dat iemand gaat schreeuwen dat het een belediging is.”


© ANP / HH

Fawlty Towers met Connie Booth (Polly) en Andrew Sachs (Manuel).



Op zijn 83e kwam hij tot vreugde van fans met het nieuws dat hij Fawlty Towers – bij ons bekend als Hotel op stelten – wil reanimeren. Over het waarom maakte hij – natuurlijk – een grap, die echter een kern van waarheid bevat. Eén scheiding kostte hem al 28 miljoen euro en hij heeft er inmiddels drie achter de rug. Het hotel opende al de deuren in het Londense theater en er moet een serie komen die hij met zijn dochter Camilla maakt. Het moet niet zozeer een reboot worden, maar eerder een vervolg op het origineel dat vaak genoemd wordt als beste comedy van de twintigste eeuw. Eentje waar mensen als John Lennon en Martin Scorsese lyrisch over waren.



De nieuwe opzet draait om Basil Fawlty die, inmiddels op leeftijd en lomp bewegend in de moderne tijd, samen met zijn tot dan toe onbekende dochter een klein boetiekhotel runt op een Caribisch eiland. Dat het zo lang duurt voor de serie gerealiseerd wordt kan alleen maar een goed teken zijn. Ook bij Fawlty Towers werd er héél veel tijd uitgetrokken voor de scripts. Aan sommige afleveringen werd liefst vier maanden gewerkt en er waren tien versies nodig om alles perfect getimed te krijgen. „Als je jezelf meer tijd geeft, krijg je meer grappen en goede ideeën”, aldus Cleese.

Hitler



Ondertussen blijft Cleese om zich heen schoppen met zijn stelten. Zo vergeleek hij onlangs op Twitter Trump met Hitler. Toch is hij waarschijnlijk de enige komiek ter wereld die iemand zich letterlijk ’dood liet lachen’. Het ging daarbij volgens Cleese zelf om een fan van A fish called Wanda. „Hij begon na twee minuten te lachen en is nooit meer opgehouden. Hij kreeg een hartaanval en ze hebben hem dood naar buiten gedragen.”



Cleese treedt 15 en 18 mei ook op in Rotterdam.

Geweldige vent, komiek, een legende bij leven. En oh so true wat ie zegt...

https://www.telegraaf.nl/nieuws/9408...andse-traditie

Koningsdag en Kerstmis ontbreken in boekje Feest in Amsterdam
’Inclusief’ kinderboekje Amsterdam doet wenkbrauwen fronsen: ’Geen één Nederlandse traditie’

AMSTERDAM - De hoofdstad is jarig en trakteert de jongste basisschoolleerlingen op een gratis boek dat bol staat van multiculturele feestdagen en inclusie. Volgens JA21-senator Annabel Nanninga gaat het alle satire voorbij. „Het is wéér een instrument om identiteitspolitiek door te drukken.”

Een gratis boekje dat onder Amsterdamse schoolkinderen wordt verspreid, schiet ver door, zeggen critici.




In totaal verspreidt de gemeente 60.000 kinderboeken op basisscholen in de stad. De jongste leerlingen krijgen Feest in Amsterdam van Ellen Brudet. Het gaat over Nine en Mella, die al centraal stonden in twee eerdere inclusieve kinderboeken van de schrijfster. „Een feestelijk voorleesboek waarin een plekje is voor iedereen”, staat achterop het boek, dat gaat over ’alledaagse avonturen in een multiculturele samenleving’.

Een van de gelukkige ouders die het boek als een van de eersten mee naar huis kregen, is JA21-senator Annabel Nanninga. „Ik hoopte op een leuk boekje voor 750 jaar Amsterdam, maar ik heb niet de indruk dat het over Amsterdam ging”, zegt zij na het voorlezen. „Er zat geen één Nederlandse of Amsterdamse traditie in.”

’Tot slaaf gemaakten’



In het eerste hoofdstuk gaan de kinderen naar Keti Koti. Amir zegt per ongeluk ’slaven’. „We noemen ze tot slaaf gemaakten’, verbetert iemand, terwijl Amir van zijn bara knabbelt. In een later hoofdstuk is Amirs oma op de terugweg van de moskee gevallen en ligt ze met Eid al-Fitr (het Suikerfeest) in het ziekenhuis.



Mella kijkt verwonderd toe hoe iedereen cadeautjes begint uit te delen. „Het lijkt wel pakjesavond, maar dan zonder Sinterklaas.” De kinderen vieren verder het hindoeïstische Holi-Phagwa en maken een homohuwelijk op de pont mee. In het laatste hoofdstuk zijn ze bij het feest op de ring (zij hebben wel kaartjes).



Tekst gaat verder onder de foto

© ANP/HH

Annabel Nanninga onderkent de goede bedoeling van het boekje, maar begrijpt niet waarom Nederlandse tradities ontbreken.



De inclusie ligt er behoorlijk dik op, zoals het boek ook op de kaft belooft. „Waarom moet het via conservatieve, religieuze feesten zoals de ramadan?”, zegt Nanninga. „En die communistische heilsleer dat als kinderen een wedstrijdje doen, er niemand mag winnen. Ik zeg niet dat de hele boodschap van het boek vervelend is, maar er wordt heel jonge kinderen weer van alles door de strot geduwd. Alsof er geen autochtoon, seculier kind meer in de stad woont.

”Geen Koningsdag en Kerstmis



Traditionele feestdagen zoals Koningsdag en Kerstmis ontbreken, net als Joodse feestdagen. 4 en 5 mei en Sinterklaas worden alleen als referentie genoemd. Er is wel een prominente bijrol voor een burgemeester die verdacht veel op Femke Halsema lijkt. Ze prijkt ook op de omslag.



De burgemeester komt langs in een rolstoelgeschikte speeltuin. Ze deelt een snoepketting uit en nadat ze is toegezongen door de kinderen, maakt de burgemeester een rondje op een inclusieve draaimolen. „Heerlijk die Noord-Koreaanse persoonsverheerlijking”, zegt Nanninga. „Ik moest wel lachen eigenlijk, dat niemand in haar team dacht: misschien moeten we dat maar niet doen.”

Maar moet een partij als JA21 die zich zorgen maakt over de afnemende homotolerantie onder Amsterdamse jongeren, juist niet blij zijn met aandacht voor een huwelijk tussen twee mannen? Nanninga herhaalt dat het niet om de inhoud, maar de methode gaat. „Het is wéér een instrument om identiteitspolitiek door te drukken. En het werkt maar één kant op. Er wordt niet verwacht van de Amsterdamse schooljeugd dat zij weet wat Pinksteren of Chanoeka is.”



Tekst gaat verder onder de foto

© ANP/HH

De burgemeester in het boekje lijkt op Femke Halsema, maar „mocht iemand op iemand lijken, dan is dat geheel toevallig”, zegt Dania van Dishoeck van uitgeverij Leopold. „Maar wel een leuke kwinkslag.”



„Deze deugpublicatie geeft een fantastisch inkijkje in de verwrongen denkwereld van de mensen die de dienst uitmaken in deze stad. Zo zien zij de toekomst. Het is een soort missie.” Volgens Nanninga werkt dit averechts. „Het is al zo moeilijk voor moslims om wat losser met het geloof om te gaan, of eruit te stappen. En dan help je er niemand mee om dit vanuit de blanke bakfietsbubbel zó te benadrukken.”

Het Amsterdamse JA21-raadslid Cas van Berkel onderschrijft de kritiek van zijn partijgenoot. Ook hij noemt dit boekje ’niet het juiste middel’ voor bewustwording over diversiteit. „Hoe sympathiek een huwelijk tussen twee mannen met een dochter ook is in een kinderboekje, het is nu identiteitspolitiek waarbij ook homo’s gebruikt worden als minderheden om diversiteit op te leggen”, zegt hij. „Het is niet uit te leggen waarom er voor de grootste groep in de samenleving niets bij is.” Van Berkel zal uitleg vragen aan de burgemeester.

’Een beetje boos’



„Wij vinden dit een mooi en heel evenwichtig boek”, reageert Lieke Thesingh, voorzitter van Breed Bestuurlijk Overleg (BBO), namens de Amsterdamse basisscholen. „Alle varianten komen naar voren. Een kind van twee vaders, een kind in een rolstoel. Wat wil je nog meer? Ik word hier eerlijk gezegd een beetje boos van.”



Thesingh kreeg vooralsnog ’alleen maar positieve’ reacties van scholen. „Het is heel belangrijk dat kinderen lezen”, benadrukt zij. „Het taalniveau is onder de maat.” Dit boek kan helpen bij leesonderwijs, zegt Thesingh. „Omdat het zo herkenbaar is en je lol hebt met elkaar. Je geeft iets dat stimulerend is. Als je kinderen aan het lezen wilt krijgen, moet je het met dit soort boeken doen.” Ze moedigt het alleen maar aan als ouders nog meer boeken aanbieden of voorlezen, voor de veelzijdigheid.



De gemeente Amsterdam betaalt een deel van de benodigde subsidie voor het boek. Bijbehorende voorwaarde was dat de inhoud aan zou sluiten bij het burgerschapsonderwijs, namelijk ’de diversiteit in Amsterdam en onze gedeelde geschiedenis’. Verder zou er geen inhoudelijke bemoeienis vanuit de gemeente zijn geweest.

’Ontzettend belangrijk’



„Het is een superleuk boek en de gemeente heeft ons niets opgelegd. 0,0. Dat kan ik direct ontkrachten”, zegt Dania van Dishoeck van uitgeverij Leopold. Het idee om specifiek dit boek uit te delen, kwam van de uitgeverij zelf. Van Dishoeck was dan ook heel blij dat BBO de avonturen van Nine en Mella uitkoos, want er waren ook andere boeken in de race.



De uitgeverij noemt het boek ’ontzettend vrolijk’. „Veel kinderen kunnen zich er in herkennen.” Volgens Van Dishoeck is niet te onderschatten hoe bijzonder het cadeautje is. „Veel kinderen hebben geen boek thuis en gaan nooit naar de bibliotheek. Hoe leuk is het dan dat je een boek hebt gekregen? Lezen is ontzettend belangrijk.”



Tekst gaat verder onder de illustratie

De uitgeverij noemt het boek ’ontzettend vrolijk’. „Veel kinderen kunnen zich erin herkennen.”



De inhoudelijke keuzes zijn allemaal door de uitgeverij gemaakt, benadrukt ze. Ook rondom de bijrol van de burgemeester. „Mocht iemand op iemand lijken, dan is dat geheel toevallig. Maar wel een leuke kwinkslag die helemaal uit de vrijheid van de illustrator komt.

”Mijn jarige stad



Het boek wordt uitgedeeld aan kinderen in groep 1 tot 4. Voor de oudere basisschoolleerlingen is er een ander boek: Mijn jarige stad van Jan Paul Schutten. Een mooi vormgegeven, informatief boek over de historie van de hoofdstad met helden als Johan Cruijff, Anne Frank, Baruch Spinoza en Rembrandt. Er is aandacht voor Amsterdamse uitdrukkingen, bijzondere gebouwen en het Mirakel van Amsterdam. Er zijn kritische kanttekeningen over Michiel de Ruyter, maar die zijn ook weer voorzien van nuances.



Van Nanninga geen op- of aanmerkingen bij dat boek. Sterker nog, ze ziet het als voorbeeld van dat het wel kan. „Een leuk, informatief boek over Amsterdam vol cijfers en weetjes.”

En het gaat maar door...

https://www.telegraaf.nl/nieuws/9760...alt-over-tekst

Amsterdams weetjesboek voor kinderen óók al onder vuur: Chinese gemeenschap valt over tekst

Amsterdam - Amsterdam viert haar 750e verjaardag door allerlei leuke dingen te organiseren voor bewoners. Zo krijgen alle basisschoolkinderen een boek. Leuk zou je denken, in deze tijden van ontlezing, maar er klinkt ook kritiek.

© Gemeente Amsterdam




Voor de jongste kinderen, tot en met groep 4, was er Feest in Amsterdam van Ellen Brudet. Dat is volgens critici wel erg inclusief, met Keti Koti, Ramadan én een homohuwelijk, maar zonder Koningsdag, 5 mei of Sinterklaas.

Toeristen op het fietspad




Nu valt de Chinese gemeenschap over een detail in het boek voor kinderen in groepen 5 tot en met 8, Mijn 750-jarige stad door Jan Paul Schutten.



Hier is een ganzenbord-spel (voor de Amsterdamse editie omgedoopt tot duivenbord) opgenomen. Bij vakje 49 staat de tekst ’Ni hao! Chinese toeristen blokkeren het fietspad. Om ze te ontwijken ga je terug naar vakje 39.’ De Chinese gemeenschap is not amused, schrijft onder anderen de in China gespecialiseerde hoogleraar aan de Vrije Universiteit in Amsterdam Peter Peverelli op Chinasquare.be.



Toeristen zijn inderdaad een bekend obstakel voor fietsende Amsterdammers, maar het was niet nodig geweest daar een nationaliteit aan te hangen, vinden Nederlanders van Chinese afkomst. Andere toeristen zien het verschil tussen stoep en fietspad immers evenmin.’Verbijstering en verdriet’



Vanuit de Nederlands-Chinese gemeenschap is een brief naar burgemeester Femke Halsema gestuurd om het ongenoegen te delen. „Binnen de Chinese gemeenschap is met verbijstering en verdriet op deze passage gereageerd. Veel mensen ervaren dit als culturele stigmatisering, zeker in een tijd waarin Aziatische Nederlanders steeds vaker te maken krijgen met subtiele én openlijke vormen van discriminatie. Zulke uitingen versterken gevoelens van uitsluiting en onveiligheid en zetten de sociale cohesie onder druk. Een boek dat bedoeld is om te vieren, werkt zo juist polariserend.”



Extra pijnlijk voor sommigen is de verwijzing in het spel naar nummer 39, vertelt Carol Ying, die al tien jaar als expat in Amsterdam woont en schrok van de opmerking in het boek. In 2013 maakte Gordon een veel bekritiseerde grap naar een Chinese kandidaat van Hollands Got Talent, Xiao Wang. „What number are you singing? Number 39 with rice?” Dat leidde tot veel verontwaardiging in binnen- en buitenland. 39 Chinese restaurants hielden een kortingsactie, 39 procent korting op nummer 39, om de discriminatie aan te kaarten.

Ying is bang dat de opmerking in het boek wordt aangegrepen om kinderen die al worden gediscrimineerd, nog meer te pesten. „Ik las dat het stadsbestuur zich met de inhoud heeft bemoeid en dat het uitgebreid is getest op een basisschool. Dat maakt het nóg zorgwekkender, dat zij deze beledigende opmerking voor de Chinese gemeenschap blijkbaar hebben gemist. Dit is niet onschuldig.”

Oproep om discriminatie te melden



Onder Amsterdammers met Chinese wortels gaat op sociale media een bericht van Hui-Hui Pan, oprichter van Pan Asian Collective, rond. ’Feestelijk racisme met een vrolijk Ni hao.’ In het gedeelde bericht wordt opgeroepen de discriminatie te melden bij instanties. Anti-Aziatisch racisme wordt te vaak niet herkend, staat in de boodschap, maar de meeste mensen in de gemeenschap maken het mee.



Uitgeverij Pavlov reageert op LinkedIn op Pan. „We hebben het boek uitvoerig getest met leerlingen en leerkrachten van verschillende Amsterdamse basisscholen, waarbij leerkrachten hebben meegedacht in een klankbordgroep. Nu is er helaas een fragment in terechtgekomen dat veel mensen heeft gekwetst. Ik wil hierbij aangeven dat wij met alle betrokken partijen hier in alle oprechtheid vreselijk van balen en waar ik namens ons allen ook zonder meer excuses voor wil aanbieden.”



Al meer dan honderd mensen hebben aangegeven donderdag 5 juni om 15.00 uur te gaan demonstreren bij het Amsterdamse gemeentehuis, de Stopera, vertelt Ying.

https://www.telegraaf.nl/entertainme...d-over-me-heen

Boer John blikt terug op zijn deelname aan Boer zoekt vrouw: ’Ik kreeg heel woke Nederland over me heen’

Hij wilde een paar dagen even alles laten bezinken, maar nu blikt boer John Nouwen (37) uit Heythuysen dan toch terug op zijn deelname aan Boer zoekt vrouw. „Ik ben nog steeds een gelukkig mens. Dat was ik al voor ik meedeed aan dit programma en dat ben ik nu nog altijd.”

© Linelle Deunk

Pluimveehouder John Nouwen.




„Het begon eigenlijk met een geintje van mijn vriendengroep die ik al ken van de basisschool en met wie we ook een carnavalsgroepje vormen: De Fieësnaze. ’Als je volgend jaar nog vrijgezel bent, geven we je op voor Boer zoekt vrouw.’ Eind 2023 voegden ze de daad bij het woord.”

John Nouwen lacht. „Ik dacht dat het niet zo’n vaart zou lopen, maar twee maanden later kreeg ik al een belletje: ’Met Boer zoekt vrouw’…”



Tekst gaat verder onder de foto.

© Linelle Deunk

Tijdens de reünie van Boer zoekt vrouw afgelopen zondag werd duidelijk dat de liefde tussen boer John en Eileen geen stand had gehouden.



De 37-jarige pluimveehouder vroeg een weekje bedenktijd. „Het is als agrarisch ondernemer heel lastig een partner te vinden als je 24/7 in touw bent. Als je iemand tegen het lijf loopt en zij aan je vraagt ’wat ga je morgen doen?’ en je zegt ’werken’ en ze vervolgens vraagt ’en volgende week zondag dan?’ en je antwoordt ’weer werken’, haken de meesten af.”Boerenleven



Volgens Nouwen weten namelijk veel buitenstaanders niet wat het boerenleven inhoudt. „Dus ik dacht: als ik me opgeef, verhoogt dat de drempel, en reageren alleen de vrouwen die daar wel mee bekend zijn, en is het daarna makkelijker een keuze te maken. Althans, dat was mijn veronderstelling.”



Daarnaast trok hem ook wel het avontuur. „Aan Boer zoekt vrouw neem je maar een keer in je leven deel. Ik keek het al jaren. Vond het een leuk en relatief luchtig programma waar je als boer niet verkeerd wordt weggezet. Dus heb ik na overleg met mijn broer de knoop doorgehakt. Al was zijn reactie niet bepaald positief: ’Weet waar je aan begint. Pas op voor de aandacht. Want als je je kop boven het maaiveld uitsteekt, loop je ook de kans afgemaaid te worden.’”



Al direct na zijn oproep op tv liep het aantal aanmeldingen storm. Hoeveel brieven hij exact heeft ontvangen, wil Nouwen niet zeggen. „Want het is geen competitie. Maar het waren er meer dan honderd.”



Wat hij opvallend vond, was het grote aantal dames dat hem via sociale media benaderde om buiten het programma om af te spreken. „Maar die heb ik allemaal netjes doorverwezen naar de Kro-Ncrv en de site van Boer zoekt vrouw.”

Chocolade reuzenei




Tussen alle reacties bevonden zich ook opmerkelijk veel bijzondere creaties. „Van één brievenschrijfster kreeg ik zelfs een chocolade reuzenei dat ik stuk moest slaan om de brief te kunnen lezen die erin zat.”



Lees hieronder verder.

© Linelle Deunk

Boer John tijdens de speeddates: „Ik heb in mijn leven nooit veel gedate en dan moet je voor Boer zoekt vrouw plots tien dames op één dag bevragen.



Ook de variatie in brieven deed hem versteld staan. „Van sommige vrouwen kreeg je een briefje met daarop slechts twee regels, en van de ander een heel portfolio, alsof het om een sollicitatie ging.” Dat het er zo veel waren, verbaasde hem. „Als je gewoon op straat loopt, vindt niemand je leuk en als je met je gezicht op tv komt, wil plots iedereen wat van je.”



De tien liefdesgegadigden selecteren die op speeddate mochten komen, vergde behoorlijk wat tijd. „Het terugbrengen tot twintig kandidaten ging me vrij gemakkelijk af, maar van twintig naar tien kanshebbers was een ander verhaal. Omdat je uit zo’n brief met foto maar weinig kunt afleiden hoe iemand echt is. Je krijgt alleen een eerste indruk.”



De speeddates zelf veranderden daar weinig aan. „Ik heb in mijn leven nooit veel gedatet en maar één lange relatie gehad met de moeder van mijn kinderen. En dan moet je voor zo’n programma plots tien dames op een dag bevragen. Dat is heel raar. En dan ook nog op zo’n bijzondere locatie, een romantisch kasteeltje, waardoor je nog meer overdonderd wordt.”

© Linelle Deunk

Boer Julius, boer Roel en boer John beleggen hun pizza tijdens de reünie van Boer zoekt vrouw.
Hightea



Ook nu ging de eerste drie afvalsters aanwijzen hem relatief makkelijk af. „Omdat die heel anders bleken te zijn dan ik uit de brief afgeleid had. Maar ja, dan heb je nog steeds twee dames te veel om op dagdate te laten komen.”



Het vijftal dat uiteindelijk naar Limburg mocht afreizen werd getrakteerd op een hightea, waarna er een gezamenlijke activiteit volgde: zijn crossauto van graffiti voorzien. „Het lastige van zo’n gezamenlijk iets is dat je niet echt de kans krijgt voor een-op-eenmomentjes, waardoor het vaak bij algemene vragen blijft. En in een groep kan iemand heel anders zijn dan privé. Dat vond ik moeilijk om doorheen te prikken.”



Na die dagdate bleven Mira, Eileen en Karin over die – meteen aansluitend – hun koffers mochten uitpakken voor de logeerweek. „Drie leuke vrouwen. Twee wat stillere en (met een knipoog) een iets meer aanwezige.” Persoonlijk had hij tussen de dagdate en de logeerweek liever even pauze gehad om alles te laten bezinken. „Want nu volgde alles wel heel snel na elkaar.”

© Linelle Deunk

Alle deelnemers tijdens de reünie van het veertiende seizoen van Boer zoekt vrouw.



Tijdens de logeerweek merkte de Midden-Limburger al snel dat niemand echt het achterste van zijn tong durfde te laten zien. „Het is heel lastig om je voor de camera kwetsbaar op te stellen. Omdat je weet dat als je met z’n drieën bent, er twee teleurgesteld gaan worden. Dus heb ik af en toe maar een grapje gemaakt om zo te proberen die spanning wat te doorbreken en de sfeer te verbeteren.” En dan, met zelfspot: „Maar die zijn niet allemaal even goed opgepikt.”Boetekleed



Hij trekt het boetekleed aan: „Ik kreeg meteen heel woke Nederland over me heen met de opmerking dat ik tachtig tot honderd uur werken best wel veel vond ’voor een vrouw’. Vanaf dat moment ben je in de ogen van Angela de Jong en de haren meteen ongeëmancipeerd.”



De roze overalls met opschrift ’Life is better with chickies’, die hij speciaal voor zijn dates had laten maken, met een knipoog naar zijn bedrijf, gooiden nog meer olie op het vuur. „En dan krijg je dus die sneeuwbal die de helling afdondert en alsmaar groter wordt. Omdat zaken uit hun context worden getrokken. De dames zelf konden er wel om lachen. Vonden het grappig. Maar ja, dat is nu eenmaal het effect van televisie: een volledige dag wordt samengevat in enkele minuten.”



Lees hieronder verder.

© Linelle Deunk

Yvon Jaspers maakt een selfie met de boeren van Boer zoekt vrouw tijdens de borrel na afloop van de speeddates.



Nouwen bekent dat hij de reacties na de eerste twee uitzendingen best wel heftig vond. „Daarna dacht ik: laat ze maar schrijven.” Wat hij „zeer onprettig” vond, was het verhaal in de roddelbladen dat hij op voet van oorlog met zijn buren zou leven, vanwege de stank die zijn bedrijf zou veroorzaken en dat dat verhaal ook aangehaald werd in een portret in de krant.



„Die kritiek stamde uit een ver verleden, zelfs uit een vorige generatie, toen het bedrijf nog op een andere locatie zat. Ook de bewering dat ik naast mijn bedrijf nog over een landhuis beschik dat ik als B&B run was volledig uit de duim gezogen. En zeker in de hedendaagse maatschappij waarin iedereen van alles over een ander vindt en die mening ook ongevraagd deelt, kom je dan al gauw over als een jongen die lak aan alles heeft en alleen maar doet wat hij zelf wil.”Rol van de media

Met name de rol van de media heeft hij onderschat. „Op een gegeven moment ben ik ook gestopt met alle artikelen te lezen en heb ik alleen nog maar de koppen gesneld. Omdat je wel enigszins op de hoogte wilt blijven van wat er over je geschreven wordt. Maar dat heeft me wel geraakt. Ik doe er als ondernemer juist alles aan om niemand tot last te zijn. Ik zit niet voor niets al zeven jaar voor het CDA in de gemeenteraad met de portefeuille ’fysieke omgeving’. Waarin ik me buig over woningbouw, maar ook het buitengebied en me – simpel gezegd – bezighoud met zaken variërend van kapotte straatverlichting tot en met het bepalen van parkeernormen.”



Lees hieronder verder.
​
© Linelle Deunk

Eileen was de kandidate met wie boer John op citytrip ging.



Toch hebben de negatieve reacties bij hemzelf niet de overhand gekregen. „Als je normaal datet met iemand kun je die afspraak niet terugkijken. Bij dit programma kan dat wel. En als je dan onhandige uitspraken doet, mogen de mensen daar ook best kritiek op hebben, zolang het maar met respect gebeurt. Het probleem bij mij was dat tijdens de logeerweek mijn gevoel op een gegeven moment op slot ging, en ik met mijn verstand ging redeneren. Niet zo slim als je de liefde wilt vinden.”



Toen de sfeer in huis plots bekoelde tussen de twee overgebleven kandidaten Karin en Eileen, ging hij bij zichzelf te rade. „Had ik echt mijn aandacht te weinig verdeeld? Gaf ik daadwerkelijk verkeerde signalen af? Waarna ik in een achtbaan van gevoel en emoties terechtkwam en nog selectiever werd in het oppikken van signalen. Daar speelde de vermoeidheid natuurlijk ook een stukje in mee. Achteraf bezien had ik me meer op een persoon moeten focussen.”Sprookje



Uiteindelijk koos hij voor Eileen met wie hij op citytrip naar het Noorse Tromsø ging. „Die omgeving was zo mooi dat het voelde alsof ik in een sprookje zat. We hadden een superleuke klik, nog los van het feit dat ik Eileen een heel mooie vrouw vind. Maar wat we na die citytrip bespeurden, was dat als we elkaar niet zagen, het vuur ook weer heel snel doofde. Normaal als je verliefd bent en een appje krijgt, wil je meteen reageren. Nu merkte ik bij mezelf dat dat niet het geval was. Dus hebben we uiteindelijk een maand na ons verblijf in Noorwegen de knoop doorgehakt, en geconstateerd dat echte liefde er niet inzat.”
​
© Kro-Ncrv

Boer John en Eileen maken een sleehondentocht tijdens hun citytrip naar Tromsø.



Iets wat Nouwen jammer vindt. „Dat is natuurlijk niet waar je op hoopt en wat je verwacht als je je opgeeft voor zo’n programma. Je hoopt natuurlijk dat de ware er wel tussen zit. Toch kijk ik terug op een heel bijzondere en unieke ervaring waarin ik ook weer levenslessen heb opgedaan. Al heb ik me door de scherpe kantjes die aan dit avontuur zaten ook wel afgevraagd of ik dit eigenlijk wel had moeten doen. Want je geeft jezelf toch bloot voor de rest van Nederland. Stelt je kwetsbaar op voor de camera’s waardoor heel veel mensen denken de ware John te hebben leren kennen. Terwijl ze eigenlijk maar een heel klein stukje van hem hebben gezien. Als ik alles nog eens over kon doen, zou ik mijn grappen anders verpakken ”



Wat de liefde aangaat maakt hij even een pas op de plaats. „Is het niet veel leuker als cupido spontaan op je pad komt in plaats van geforceerd? Want als dat zo moet zijn, gebeurt dat ook. Daarvan ben ik overtuigd. Nu, zo kort na het programma, is het alleen even lastig omdat je niet weet of vrouwen die belangstelling tonen een oogje op jou als persoon hebben of op de John die ze op tv hebben gezien met alles wat daarbij hoort. Dat maakt me wat voorzichtiger. Maar ik ben nog steeds een gelukkig mens. Dat was ik al voor ik meedeed aan dit programma en dat ben ik nu nog altijd.”