Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Woke, de nieuwe maat van wie?

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • https://www.ad.nl/buitenland/hele-ve...d-br~a290ce92/

    ‘Hele verhaal van de slavernij wordt nog steeds niet verteld’


    Veel Amerikanen willen er liever niet over horen. En sommige Nederlanders vinden het ook confronterend. Want het is pijnlijke geschiedenis hoe het er aan toeging op de trans-Atlantische slavenschepen.

    De Amerikaanse historicus Marcus Rediker heeft niet veel woorden nodig als hem wordt gevraagd de humanitaire tragedie te schetsen, die de slavenhandel tussen Afrika en Amerika was tussen grofweg 1680 en 1860. Een tragedie die volgens Rediker nog doorwerkt tot op de dag van vandaag, ook in Nederland.

    ,,Probeer het je eens voor te stellen”, zegt Rediker vanuit zijn studeerkamer in Pittsburgh. ,,Je dorp is overvallen. Ze hebben jou en je dierbaren gevangen en geketend voor een lange mars naar de kust. Daar word je opgesloten, verkocht en ingeladen op een machine zoals je nog nooit hebt gezien. Dat angstaanjagende gevaarte schommelt nu op de golven. In de tropische hitte zit je met driehonderd man benedendeks samengepakt. Er klinkt geschreeuw, gejammer en gekrijs. Angstzweet loopt langs de gezichten. Waar brengen ze je heen? Sommigen worden zeeziek en kotsen de boel onder. Het stinkt afgrijselijk naar urine en poep. Als je geluk hebt hoor je niet bij de 12 procent van de tot slaaf gemaakten, die omkomen tijdens de reis. Hun lichamen worden over de reling gegooid voor de haaien die de schepen altijd volgen.”



    Marcus Rediker (1951) is een eminent Amerikaans historicus en met prijzen overladen expert in de westerse maritieme geschiedenis. En een verteller die je met je neus op die walgelijke stank drukt die opstijgt uit zijn boek over de trans-Atlantische slavenhandel. ,,In Charleston, South Carolina, waar de meeste slavenschepen voor de Amerikaanse markt destijds aankwamen, vertelden de inwoners dat je een slavenschip bij aanlandige wind al kon ruiken voordat het aan de horizon verscheen.”

    Rediker wil confronteren en richt zich met een speciaal geschreven voorwoord tot de lezers van zijn nu ook in het Nederlands vertaalde standaardwerk The Slave Ship. De door ons vaak bewonderde en prachtig geschilderde zeilschepen uit de 17de en 18de eeuw beschrijft hij als drijvende gevangenissen waarin slaven - onderweg naar de suiker- en tabaksplantages van de Nieuwe Wereld - meedogenloos werden geterroriseerd en ‘getransformeerd tot handelsgoed’.

    Geesten

    Alle zintuigen zet Rediker in voor zijn geschiedschrijving van onderaf: de geur, de geluiden, de angstige zwarte ogen die bleke mannen met lange zwarte haren als geesten zagen die - zo dachten velen - hen zouden afleveren in een dodenrijk.

    Waarop baseert hij zijn kennis van die penetrante geur aan boord, de kapiteins zullen het vast niet hebben genoteerd? ,,Er zijn wel degelijk fragmenten waaruit je dit alles heel goed kunt destilleren”, zegt Rediker. ,,Soms becommentarieert een historische passagier de stank. Mijn voordeel voor dit boek was dat ik al dertig jaar onderzoek doe in maritieme archieven. Ik had al een hele collectie van dat soort details verzameld. Maar hoeveel je er ook hebt, je moet ook jezelf in die situatie kunnen verplaatsen om in je hoofd een reconstructie te doen. Dus dan ga je je afvragen: hoe rook het? Wat zag je? Ik voelde een doorbraak toen ik me afvroeg: hoe klinkt een slavenschip eigenlijk? Het klappen van de zweep, de rouwklacht van de mensen onder het dek, het zingen van de vrouwen. Het gaat erom dat je het echt maakt zodat lezers het kunnen beleven als een menselijke ervaring.”



    Niet iedereen is daar blij mee. Regelmatig is hem verweten dat hij de Amerikaanse trots en vaderlandsliefde ondermijnt met dit boek. Om die reden, zegt hij, werd een nationale discussie mede rond het uitkomen van The Slave Ship destijds afgekapt. Want het boek verscheen oorspronkelijk ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag na de afschaffing van de Atlantische Slavenhandel in het Verenigd Koninkrijk (1807) en in de Verenigde Staten (1808).

    Onder president George W. Bush werd de subsidie voor allerlei manifestaties daaromheen geschrapt. Te gevoelig, te omstreden, luidde het argument. In Groot-Brittannië volgde er wel een nationale discussie over het Britse aandeel in de trans-Atlantische mensenhandel. Rediker hoopt op herhaling daarvan in Nederland en dat zijn boek een bijdrage kan leveren aan onze bewustwording.

    Moet het dan ook gaan over compensatiegelden?
    ,,Absoluut. Eens komt ook dat aan de orde. Maar het is aan politici, niet aan historici die discussie te leiden. Zelf heb ik eens een soort Marshallplan voorgesteld voor de zwarte achterstandswijken. Knap ze op en investeer miljarden in onderwijs en sociale zorg. Maar dat is maar een idee, je kunt dit op vele manieren repareren.”

    De Nederlandse historicus Piet Emmer verwijt u, in zijn bespreking destijds van de Engelse versie van uw boek, een antikapitalistische vooringenomenheid en een gebrek aan perspectief. ‘De sterfte tijdens de oversteek naar de Nieuwe Wereld was was hoog, maar de slaven hadden nog veel meer risico gelopen als ze terecht waren gekomen in de pre-kapitalistische Arabische en inter-Afrikaanse slavenhandel. Dan hadden ze lange afstanden moeten lopen en daarbij vielen meer doden dan op zee’, schrijft Emmer.

    Rediker gaat ervoor zitten. ,,Wat me tegenstaat in dat soort redeneringen is de veronderstelling dat er een of ander humanitair motief zat in de slavenhandel overzee. Natuurlijk was dat er niet. Er waren uitsluitend zakelijke afwegingen. Daarom was het in het economische belang van handelaren en kapiteins om het sterftecijfer omlaag te krijgen om zo meer aan de slaafgemaakten te kunnen verdienen. Als je onderweg een paar mensen moest executeren om de andere slaafgemaakten te kunnen intimideren en rustig te houden, dan vond men dat alleszins aanvaardbaar. Om collega Emmer te beantwoorden: het kapitalisme verdient geen enkele krediet voor ook maar enige menselijkheid in deze handel. Daarnaast was de slavenhandel niet de schuld van het kapitalisme, het was het werk van kapitaalkrachtige mensen. Dat ging zover dat als ze al bereid waren de slavenhandel te hervormen dan alleen onder druk van een beweging van abolitionisme van onderaf.”

    U legt een link tussen het slavenschip en de verhoudingsgewijs veel zwarte mensen die nu in de Verenigde Staten in de dodencel zitten.
    ,,Ik heb dit boek geschreven als maritiem researcher, maar er ligt zeker ook een politieke lading onder. Dat hangt samen met mijn strijd tegen de doodstraf in de Verenigde Staten en heel specifiek het geval van Mumia Abu-Jamal, een militante journalist en lid van de Black Panthers. Iemand die om politieke redenen geweld gebruikte en de doodstraf kreeg omdat hij een politieman neerschoot in 1981. Mumia zit overigens nog altijd gevangen maar, na dertig jaar, niet meer in de dodencel. Met hem sprak ik in de gevangenis over de relatie tussen ras en terreur. De geschiedenis van zwart zijn in Amerika heeft vaak die link, vond hij. Denk aan de lynchpartijen in het zuiden of aan het politiegeweld. Later gaf ik een lezing over The Slave Ship in Auburn Prison, een gevangenis in New York. Gedetineerden vertelden me dat ze die plek als ‘een modern slavenschip’ ervoeren. Dat onderstreepte voor mij dat gewelddadige opsluiting van zwarte mensen vanaf het begin verbonden is geweest met de geschiedenis van de Verenigde Staten. Er ligt een erfenis die we moeten durven benoemen.”

    Wat voor reacties krijgt u op dat concept?
    ,,De meeste mensen hebben er niet over nagedacht. Het grote publiek zal het er moeilijk mee hebben maar onder historici wint het concept terrein.”

    Nederland heeft in Rabin Baldewsingh net een Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme aangesteld. Hij noemt het een schande dat het slavernijverleden soms net een halve pagina in het Nederlandse geschiedenisboek is, terwijl er zoveel te vertellen is. Dat moet u aanspreken.
    ,,Ik vind dat heel bemoedigend. Ik denk dat dit soort uitspraken is beïnvloed door wat er na de moord op George Floyd loskwam. Na zijn dood zag je een golf van antiracisme over de wereld spoelen. Voor mij een voorbeeld hoe dat soort bewegingen ons helpen het belang van de geschiedenis in te zien. Maar wat jullie coördinator daar zegt is absoluut waar. Het hele verhaal wordt nog steeds niet verteld. Dat geldt voor Nederland en ook voor de Verenigde Staten.”

    230 jaar Nederlandse slavernij

    Gedurende de hele periode van de trans-Atlantische slavenhandel haalde op de zogenoemde ‘Middenpassage’ gemiddeld een op de acht personen de overkant niet, aldus Marcus Rediker. En daar zijn niet de slaafgemaakten bij inbegrepen die stierven voor of na de overtocht. Het totaal aantal Afrikanen dat op weg naar de Nieuwe Wereld omkwam, schat de historicus op vijf tot zes miljoen.

    Nederlanders hebben 230 jaar slavernij bedreven en ongeveer 600.0000 Afrikanen als slaaf verscheept naar Noord- en Zuid Amerika. Zo’n 75.000 van hen overleefden de reis niet, schat de Nederlandse historicus Henk den Heijer in zijn vorig jaar verschenen standaardwerk ‘Nederlands slavernijverleden’. In Nederland werd de slavenhandel - niet de slavernij - in 1814 afgeschaft door een besluit van koning Willem I. Volgens onderzoek van het Historisch Nieuwsblad wordt er in het voortgezet onderwijs meer ruimte aan het slavernijverleden gegeven dan vaak wordt gedacht: twee keer meer dan aan de Holocaust.

    Comment


    • Nu de corona epidemie op zijn einde lijkt te komen zal er weer meer aandacht komen voor woke zaken

      Comment


      • Woke (uitspraak: [wəʊk]) is een actieterm uit het Amerikaans-Engels die verwijst naar een groter bewustzijn van de samenleving. ... De term woke wordt ook gebruikt als beschuldiging van doorgeslagen aandacht voor sociale ongerechtigheden.

        Comment


        • https://www.ad.nl/utrecht/utrecht-ma...doen~a04a2b67/

          wanneer krijgen wij excuses van de Zweden, Italianen en de Spanjaarden?

          Comment


          • Vond je de excuses van Nederland aan Indonesië ook overbodig? Was dat ook 'woke' ?

            Comment


            • nee want die slachtoffers leven nog,

              vindt jij dat de Zweden, Italianen, Spanjaarden geen excuses moeten aanbieden, en wij wel aan de slaven, waar ze ook vandaan kwamen destijds?

              Comment


              • De meeste slachtoffers leven niet meer naar mijn beste weten. En over 20-30 jaar, leeft er niemand meer van.

                Als hetzelfde onderzoek met dezelfde conclusies niet nu maar over 30 jaar was uitgekomen, dan zou het dus 'woke' zijn om excuses aan te bieden als Nederlandse staat? Maar nu niet?

                Comment


                • aan wie moet je excuses aanbieden bij slaven als ze niet meer leven? qua Indie zijn er nog veel slachtoffers, mensen die toen bijvoorbeeld 5 tot 25 jaar waren en hun kinderen die hun ouders zijn verloren, zou ik niet de kost willen geven hoor

                  bij slaven zijn er geen slachtoffers meer in leven of hun kinderen. Sterker nog denk als je verre nazaten zou vragen of ze nu zonder dat zij geleden hebben, liever in Nederland nu zouden willen wonen dan in Afrika of Suriname dat het gros kiest voor de welvaart en betere omstandigheden hier. Hoe erg ook de verschrikkingen waren destijds van hun voorouders die ze nooit gekend hebben of waarvan ze niet eens weten of die slaaf waren.

                  Wat is dan de maat wanneer en wel excuses en aan wie moet je ze dan geven als ze niet meer leven?

                  Comment


                  • Kunnen we niet overal tegelijk alle excuses aanbieden voor zaken uit het verleden? Dan zijn we er vanaf. Elk land heeft zijn geschiedenis. Zolang de daders daarvan niet meer leven is het klaar, hoe zo moeten anderen daarvoor excuses maken. Als mijn voorvader slavenhandelaar was, so what? Ben ik toch niet schuldig aan en onze regering toch ook niet? En wij lijdt daar nu nog onder dan?

                    Comment


                    • De Zweden snap ik ff niet, en de Italianen?

                      Comment


                      • Originally posted by Subbie View Post
                        aan wie moet je excuses aanbieden bij slaven als ze niet meer leven? qua Indie zijn er nog veel slachtoffers, mensen die toen bijvoorbeeld 5 tot 25 jaar waren en hun kinderen die hun ouders zijn verloren, zou ik niet de kost willen geven hoor

                        bij slaven zijn er geen slachtoffers meer in leven of hun kinderen. Sterker nog denk als je verre nazaten zou vragen of ze nu zonder dat zij geleden hebben, liever in Nederland nu zouden willen wonen dan in Afrika of Suriname dat het gros kiest voor de welvaart en betere omstandigheden hier. Hoe erg ook de verschrikkingen waren destijds van hun voorouders die ze nooit gekend hebben of waarvan ze niet eens weten of die slaaf waren.

                        Wat is dan de maat wanneer en wel excuses en aan wie moet je ze dan geven als ze niet meer leven?
                        De slavernij is afgeschaft in Nederland in 1863. Zo'n 80 jaar later hebben we verschrikkingen in Indonesië plaatsgevonden. Waar we nu weer zo'n 80 jaar later wel excuses voor maken...

                        Comment


                        • Originally posted by Buffalo Bill View Post
                          Kunnen we niet overal tegelijk alle excuses aanbieden voor zaken uit het verleden? Dan zijn we er vanaf. Elk land heeft zijn geschiedenis. Zolang de daders daarvan niet meer leven is het klaar, hoe zo moeten anderen daarvoor excuses maken. Als mijn voorvader slavenhandelaar was, so what? Ben ik toch niet schuldig aan en onze regering toch ook niet? En wij lijdt daar nu nog onder dan?
                          Mark Rutte leefde niet eens in de tijd van de Indonesische onafhaknelijksoorlog. De slachtoffers die zijn gemaakt zijn grotendeels ook niet meer in leven. De 'daders' die er militair hebben opgetreden ook niet. Dus is hetzelfde principe toch?

                          Het gaat er ook niet om dat JIJ excuses maakt aan een nakomeling van een slachtoffer. Het gaat erom dat het LAND als instituut erkent dat er in het verleden fouten zijn gemaakt die grote gevolgen hebben voor de betrokken en de nazaten daarvan en dat je laat blijken dat je daar spijt van hebt.

                          Comment


                          • Rutte doet dat toch als premier van dit land en er zijn nog veel slachtoffers in leven hoor. Men heeft alleen al toen 200.000 Indonesiers gedood.

                            Comment


                            • Originally posted by Ed Raket View Post
                              De Zweden snap ik ff niet, en de Italianen?
                              Vikingen en Romeinen die ons land bezette en ons het leven zuur maakte? Ja daar heb ik ook wel psygisch last van net als die nazaten van de slavernij die nu wel mooi wonen, en werk hebben of uitkering dankzij de voorouders die hier slaaf waren. Een dankjewel zou ook op zijn plaats kunnen zijn dan ipv verontschuldigingen hahaha.

                              Comment


                              • Ik als katholiek heb nog last van de beeldenstorm en onderdrukking door de protestanten enkele eeuwen terug. Ik eis excuses en schadevergoeding🙃

                                Comment


                                • Ik als vaste bootjes bezoeker heb ook veel last van dat het zandpad gesloten is !!!!
                                  ik wil ook een vergoeding !!!!
                                  theo1

                                  Comment


                                  • Originally posted by Ed Raket View Post
                                    Rutte doet dat toch als premier van dit land en er zijn nog veel slachtoffers in leven hoor. Men heeft alleen al toen 200.000 Indonesiers gedood.
                                    Er werd geschreven 'onze regering was daar toch niet schuldig aan' bij slavernij. Mijn punt was dus, Rutte was in tijde van Indonesië niet eens in leven. Ondanks dat kan hij er dus namens de staat wel excuses voor aanbieden Als het 80 jaar geleden is gebeurd kan het blijkbaar wel, als het iets is wat 160 jaar geleden is gebeurd blijkbaar niet.

                                    En het handjevol mensen dat daadwerkelijk nog in leven is die het bewust hebben meegemaakt, is dat de reden waarom excuses hiervoor wel kunnen? Dan is het in ieder geval ruiterlijk laat.

                                    Comment


                                    • ging denk om in leven zijn van slachtoffers, niet van Rutte

                                      Comment


                                      • Nee dat lees je dan verkeerd.

                                        Comment


                                        • Mijn vader heeft gevochten tijdens de zogenaamde politionele akties. Het was verschrikkelijk en vele slachtoffers leven nog. Net als bij de 2e wereld oorlog al worden dat er snel minder komende jaren. Excuses voor nog levende slachtoffera heeft nut. Voor niet levende zie ik ook niet hoe. Welke slaaf leeft er nog van het slavernijverleden? Niemand, daarom ook geen excuses nodig van Scabdinaviers voor de Vickingen, Spanjaarden voor de 80 jarige oorlog of Italianen voor de Romeinen nodig wat mij betreft.

                                          Comment


                                          • De vraag bij excuses is wie ontvangt ze en wat moeten ze ermee? Als ze zelf geen slachtoffers zijn.

                                            Comment


                                            • ze maken van mijn part aan iedereen en voor alles excuses, dingen gebeuren nu eenmaal, maar zolang ze maar onze belastingcenten maar niet erbij gaan weggeven, we hebben genoeg aan ons hoofd met zaken in het nu en de toekomst!

                                              Comment


                                              • https://www.ad.nl/apeldoorn/vrouwen-...mels~a970d6a3/

                                                ‘Vrouwen worden aangerand door mannen, niet door transvrouwen met piemels’

                                                Waarom roept een artikel over een non-binair persoon die een X in hun paspoort wil zoveel reacties van lezers op? In de week van 22 februari behandelt de Tweede Kamer de versoepeling van de Transgenderwet die dat makkelijk maakt. Verslaggever Phaedra Werkhoven vraagt zich af wat daar het probleem van zou zijn.

                                                ,,Als er zoveel weerstand is, moeten we het misschien beter uitleggen”, zegt Lilian Haak uit Apeldoorn. Haak is fractievoorzitter van WijApeldoorn en beleidsadviseur cybersecurity bij de politie en boegbeeld van Roze in Blauw. Acceptatie is een proces dat je niet kunt afdwingen, vindt ze. ,,Als je een wet wil aanpassen, moet je die goed toelichten.”

                                                We spreken elkaar nadat een artikel over Storm Vogel, die een X in hun paspoort wilde zonder dat hen een deskundigenverklaring nodig heeft, een golf van negatieve reacties opleverde. Ook Haak is die reacties wel gewend. Ze kan ze niet meer lezen. Storm wilde niet meewerken aan dit artikel, omdat ‘hun identiteit niet iets is waar je voor of tegen kan zijn’.



                                                Hangen in Transgendrië

                                                Tot 2014 moesten mensen die genderdysforie hadden - dat wil zeggen dat je je niet thuisvoelt in het lichaam waarin je geboren bent - een geslachtsverandering ondergaan voordat ze in hun paspoort van man naar vrouw konden of vice versa. Dat was volgens Haak voor de gemiddelde Nederlander duidelijk, je ging van de ene wereld naar de andere wereld, maar volgde nog steeds het binaire (man-vrouw) denken. Sinds de Transgenderwet uit 2017 is het, zoals ze zegt, mogelijk te blijven ‘hangen’ in Transgendrië, zoals ze het niemandsland tussen mannenland en vrouwenland is gaan noemen. ,,Je hoeft je dus niet meer te opereren. Daardoor begrijpen mensen het niet meer. Dat onbegrip geeft weerstand.”

                                                De versoepeling van de wet houdt in dat mensen geen deskundigenverklaring meer nodig hebben om hun geslacht in het paspoort aan te passen. Ook vervalt de leeftijdsgrens. Het zou dan mogelijk zijn ‘zomaar’ van de ene op de andere dag vrouw of man te worden.

                                                Daar begint het al, vindt Haak. ,,Het is niet dat je ’s ochtends wakker wordt en denkt: vandaag ga ik eens even man worden. Alsof je naar de Spar gaat voor een pakje boter. Een transitie duurt zes jaar, een lange, moeilijke weg. Het gaat om mensen die genderdysforie hebben, die gelukkiger worden als hun paspoort klopt.”

                                                Met één pennenstreek vrouw

                                                Toch maakt Renate van der Zee, journalist en feminist, zich grote zorgen over het wegvallen van de toetsing als het gaat om geslachtsverandering op het geboortebewijs. ,,Iedereen kan zomaar met één simpele pennenstreek vrouw worden, ook mensen met mannelijke geslachtsdelen. Vrouwen hebben jarenlang gestreden voor speciale vrouwenruimtes en vrouwenopvang. Mensen met mannelijke geslachtsdelen kunnen daar wettelijk toegang toe krijgen. Vrouwen zijn dan niet meer veilig, want die personen hebben niet altijd goede bedoelingen.”


                                                Renate van der Zee, journalist en feminist ©Frank Jansen

                                                ,,Het is een explosief onderwerp”, zegt Vasterman. Iedereen loopt er met een grote boog omheen. ,,Ze zetten je meteen in directe lijn met Trump, Orbán en Poetin en daarmee wil je niet geassocieerd worden.” Hij vraagt zich af waarom er geen maatschappelijk debat mogelijk is over de vraag wat de versoepeling van die wet inhoudt. ,,Of over de mogelijke beïnvloeding van kinderen door social media en peergroups en de risico’s van jong in medische transitie gaan. ”

                                                Niemand zal erop tegen zijn dat mensen een andere genderrol aan willen nemen, meent hij. Maar op een gegeven moment raakt dat de belangen van anderen. Hij denkt dat vervelende reacties op zo’n artikel over Storm komen omdat de meeste mensen niet weten hoe ze er tegenaan moeten kijken. Is het een geaardheid, zoals homoseksualiteit, of is het een lifestyle? ,,De dwingende manier waarop wordt voorgeschreven hoe je de voornaamwoorden moet gebruiken en ook de discussie over inclusief taalgebruik, zoals ‘mensen met een baarmoeder’, en dat je je daarin moet schikken, vinden mensen vervelend.”

                                                Transvrouwen op vrouwenwc's

                                                Van het activisme van sommige transactivisten en ‘deugmensen’ in Den Haag zegt Lilian Haak: Not in my name. Zij vindt de angst bij vrouwen begrijpelijk, maar niet reëel. ,,Ineens roepen vrouwen dat er transvrouwen met hun piemels in kleedkamers komen en op vrouwenwc’s. Dan vraag ik: hoe vaak is het voorgekomen dat een transvrouw een andere vrouw aanrandt? Het zou kúnnen, zeggen ze dan. Maar het komt niet voor. Wel worden er veel vrouwen aangerand door mannen. Moeten we het niet daarover hebben?”

                                                Haak benadrukt dat het allemaal gaat over emotie, niet over feiten. Ook zelf heeft ze dat, tijdens het gesprek lopen die hoog op. Toen ze nog in Transgendrië was en haar mannelijk geslacht had, kleedde ze zich bij het sporten thuis of in een andere ruimte om. Wilde het niet op de spits drijven. In geen van beide kleedkamers voelde ze zich thuis. ,,Niet dat je piemel het dan nog doet, je zit vol anti-androgenen. Alsof je daarmee een gevaar zou vormen. En waarom zou ik naar borsten van andere vrouwen gluren als ik ze zelf ook heb?”

                                                Woke zijn

                                                Ze ziet het zo. Als die verandering van de wet voor 0,6 procent van de samenleving relevant is terwijl dat een potentieel gevaar kan vormen voor de helft van de samenleving, zijn we verkeerd bezig. De wet zonder debat willen doorvoeren, noemt Van der Zee woke, een nieuwe manier van progressief zijn, waarmee ook politici zich profileren. Heel on-feministisch. ,,Vrouwenrechten zijn kwetsbaar, we doen daarmee een stap terug. ”

                                                Dat er geen debat is geweest in Nederland, vindt ook Anne Louise Schotel opvallend. Ze doet onderzoek aan de Universiteit van Amsterdam naar de politieke vertegenwoordiging van transmensen in Nederland en Duitsland. In Duitsland zijn er grote politieke en maatschappelijke discussies gevoerd over de wet. ,,We moeten eraan wennen dat het niet zo strikt is. Er is lang geïnvesteerd in beelden van mannelijkheid en vrouwelijkheid en een lange weg van vrouwenemancipatie afgelegd. Als er dan ineens een groep is die zegt ‘ik wil daar niet aan mee doen’, raakt dat aan grote fundamentele vragen.”

                                                Transpersonen tornen daarmee aan grote zekerheden, waardoor cis-mensen (mensen van wie de genderidentiteit overeenkomt met het geboortegeslacht) het gevoel krijgen dat ze niets meer mogen zeggen, denkt ze. ,,Vervolgens wordt in hun ogen een ‘uitzondering’ gemaakt voor deze kleine groep en voelt dat als een soort onrecht: wanneer wordt er voor mij een uitzondering gemaakt? Terwijl de rechten van transmensen aan die van cis-mensen gelijk worden getrokken.”

                                                Dat je je als trans kan registreren op basis van zelfbeschikking, vindt Schotel heel goed. Het is geen mentale afwijking. ,,In het buitenland zie je niet ineens veel meer geslachtsveranderingen als die toetsing eraf gaat.”

                                                Geen hype

                                                Wat is er mis met gewoon wat empathischer naar je medemens te kijken, vraagt ze zich af. Wat voor zin heeft het mensen te willen labelen? Gelukkig komen deze mensen nu uit de kast. Het is geen hype, meent ze, daarvoor is het te ingrijpend. ,,Mensen die dat denken, zouden eens met een transpersoon in gesprek moeten gaan.”

                                                Ook Annemie Halsema, hoogleraar wijsgerige antropologie aan de universiteit van Leiden, waar ze zich onder andere buigt over gendervraagstukken, is blij dat er een groeiend bewustzijn over gender komt. Hoe we denken over mannen en vrouwen, over gender, over homoseksualiteit, racisme, dat verschuift voortdurend, legt ze uit. ,,Voor veel mensen is het misschien schrikken dat iets waarvan zij dachten dat het vanzelfsprekend was ineens ter discussie wordt gesteld.”

                                                Er zullen ook mensen zijn die het bedreigend vinden voor hun eigen identiteit: als iemand die eruit ziet als man, zich geen man meer voelt, wat betekent dat dan voor man-zijn? ,,Het is gecompliceerd als het gaat om gender”, weet Halsema. Je hebt je lichaam, je identiteit zoals we die ervaren, je sociale omgeving en zoals je benoemd wordt. Er zijn verschillende niveaus om gender te bekijken. ,,Er is geen eenduidige relatie tussen hoe iemand op basis van het lichaam wordt gezien en hoe die zichzelf ervaart. Dat laatste kan heel verschillend zijn van de uiterlijke geslachtskenmerken.”

                                                In je onderbroek

                                                De fascinatie voor wat er in haar onderbroek zit, verbaast Lilian Haak. Maar kennelijk leven er zorgen bij mensen dat de wet onzorgvuldig is. En daar is ze het wel mee eens, alleen niet omdat het gevaarlijk voor anderen zou zijn. ,,Het zou goed zijn als er toch iemand over je schouder meekijkt als je iets wil aanpassen aan de aanduiding in de burgerlijke stand. Vooral omdat mensen die genderdysforie hebben zich vaak erg ongelukkig voelen.”

                                                Maar eigenlijk boeit het hele idee van m, v of x haar niet. Die indeling is er volgens haar júist gekomen om vrouwen te onderdrukken. ,,Met een v-tje in je paspoort kon je niet stemmen of was je wilsonbekwaam.” Daarom geeft ze op scholen lezingen met de titel Beyond the binary, waarin ze probeert uit te leggen dat iedereen een uniek persoon is. ,,Het is ook allemaal best nieuw hè? Mannelijke vrouwen, vrouwelijke mannen, non-binaire mensen, mannen die zich vrouwen voelen en omgekeerd. Zoveel smaken. Mooi toch?”

                                                Comment


                                                • Nijmeegse snackbar haalt patatje oorlog van menu: 'Niet meer van deze tijd'

                                                  https://www.hartvannederland.nl/oekr...-menu-oekraine

                                                  Comment


                                                  • Woke zal naar de achtergrond verdwijnen met de energiecrisis, inflatie en oorlog. We hebben prioriteiten.

                                                    Comment

                                                    Working...
                                                    X