Ik hoop dat deze moedige Turkse dame nog lang mag leven, na haar moedigheid om onder het onderdrukkende Islamitische juk vandaan te komen gezijn. Wat een heldere kijk op zaken en met haar ervaring ook een recht van spreken heeft.

Jij bent het probleem. Niet de moslim. Niet de transgender. Jij



Het probleem is niet de moslim. Niet de transgender. Niet die paar oorlogszuchtige autoritaire leiders. Het probleem is de miljoenen mensen die op hem stemmen, de massa die hem met open armen ontvangt en hem de macht toevertrouwt uit angst, gemakzucht of verlangen naar orde.

Ze voelen zich bedreigd, zeggen ze. Door hoofddoeken, regenboogvlaggen, 'woke' studenten, nieuwe woorden, andere lichamen, andere waarheden. Ze mompelen iets over 'vrijheid van meningsuiting', 'normen en waarden', 'onze cultuur'. Maar wat ze bedoelen is: de wereld is niet meer van mij alleen, en dat vreet aan ze.

Ze zijn niet boos omdat anderen teveel ruimte innemen. Ze zijn boos omdat zij niet meer de maat der dingen zijn. Omdat mensen die ze jarenlang genegeerd, bespot of weggedrukt hebben, nu hun mond opendoen en zij dat ervaren als bedreiging.

Ze roepen dat je 'alles moet kunnen zeggen', maar ze bedoelen: ik wil beledigen zonder dat iemand daar iets van zegt. Ze vinden dat iedereen tegen een stootje moet kunnen, behalve zijzelf. Want zodra iemand hen tegenspreekt, voelen ze zich aangevallen. Dan zijn ze zogenaamd het slachtoffer van de ‘woke-terreur’, van de ‘linkse elite’, van de ‘cancelcultuur’.

De moslim die bidt, bedreigt jou niet. De transgender die zichzelf serieus neemt, doet jou geen kwaad. Zij bedreigen jouw vrijheid niet. Jij bent degene die hun vrijheid niet verdraagt. Jij bent degene die vindt dat jouw ongemak belangrijker is dan hun bestaan.

Dus stem je op autocraten die beloven dat alles weer wordt zoals vroeger. Dat vrouwen weer ‘vrouwelijk’ worden, mannen weer ‘sterk’, grenzen weer dicht en monden weer gesnoerd. Jij noemt dat vrijheid. Jij noemt dat normaal.

Wat jij 'normaal' noemt is meestal gewoon wat je gewend bent. Wat voelt als thuis. Alles daarbuiten voelt ongemakkelijk, en dus wordt het verdacht. En die 'dreiging' wil je oplossen door alles wat anders is terug te duwen in de kast, achter de grens of onder de grond.

Echte vrijheid is hard werken. Het vraagt om inzicht. Om discipline. Om de bereidheid je eigen overtuigingen ter discussie te stellen, je eigen vooroordelen onder ogen te komen. Vrijheid betekent dat jij zelf de moeite doet om te begrijpen, in plaats van te oordelen. Maar daar heb je geen zin in.

Jij wilt geen samenleving vol verschillende stemmen. Je wilt een echo van je eigen mening. Je noemt het 'gezond boerenverstand', maar het is gewoon intellectuele luiheid.

Vrijheid betekent dat je luistert naar stemmen die je ongemakkelijk maken. Dat je leert verdragen dat jouw perspectief niet de enige waarheid is. Dat je nadenkt voordat je spreekt. En dat je verantwoordelijkheid neemt voor de woorden die je kiest.

Het is niet de ander die jou iets afpakt. Jij weigert te delen. Jij houdt krampachtig vast aan een mensbeeld dat allang aan het afbrokkelen is. En dat mag. Je mag bang zijn. Je mag je overweldigd voelen. Maar projecteer het niet op mensen die gewoon proberen te leven.


Annette van Bolhuis
Relatiepsycholoog


https://www.bnnvara.nl/joop/artikele...ransgender-jij

Een beetje ‘ja’ is al genoeg om het fascisme voluit te steunen
Tommy Wieringa
Tommy Wieringa is schrijver en columnist voor de Volkskrant.



Aziatische volkeren, schreef Plutarchus, waren onderworpen aan de wil van een tiran omdat ze het woord ‘nee’ niet konden uitspreken. Dat bepaalde hun noodlot. Een schitterende anekdote, onderwerping aan een alleenheerser vanwege het ontbreken van een woord.

In de ruimte van het ontbrekende ‘nee’ vestigt ook vandaag de sterke man zijn heerschappij. Om dat proces te bespoedigen zal hij de instituten die ‘nee’ kunnen zeggen tegen zijn macht moeten saboteren. De georganiseerde tegenspraak van universiteiten, rechtsspraak, ngo’s en mensenrechtenorganisaties moeten afbreken.

Het verbluffende gemak waarmee dat kan gaan is overal te zien. Er is een van staatswege erkende categorie van uitvoerders nodig (‘willing executioners’ in de breedste zin van het begrip) en een meerderheid die het ‘nee’ niet langer kan uitspreken. Het stokt ze in de keel tegenover de veronderstelde almacht die zich meester heeft gemaakt van de vrije wil. Angst is het gif dat de tong verlamt.

De staat vestigt zich in het land als een bezettingsleger, schreef Alexander Herzen over het Rusland van de tsaren. Aan deze bezettingsmacht wordt iedereen onderworpen, de zogenaamde volksvijand als eerste en daarna ook de meeloper en de collaborateur, die dachten dat ze vrijuit gingen door hun verraad.

Het ‘nee’ verdwijnt ook vandaag op tal van plaatsen uit het vocabulaire, zoals het uitroepteken verdween uit de taal van het Derde Rijk. Over de veranderingen in de nazitaal en het verdwijnen van het uitroepteken schrijft Victor Klemperer in LTI: ‘Het is alsof ze alles zo vanzelfsprekend tot aanroep en uitroep maakt dat ze daarvoor geen speciaal interpunctieteken nodig heeft, want waar zijn de bescheiden verklaringen waartegen de uitroep zich zou moeten afzetten?’

Elke uitspraak is zelf uitroepteken geworden, zoals ook alles ‘ja’ is geworden door het ontbreken van het ‘nee’. In 1933 droegen burgers in nazi-Duitsland een speldje met ‘Ja’ erop, voorafgaand aan verkiezingen waarin de democratie werd afgeschaft en de eenpartijstaat werd bekrachtigd.

Een kleine honderd jaar later blijken de grootste advocatenkantoren ter wereld niet bestand tegen de veronderstelde almacht van de Amerikaanse president. Bij de eerste intimidatiepogingen van het Witte Huis gingen ze al door de knieën. In Nederland wist Allen & Overy – tegenwoordig A&O Shearman – niet hoe vlug het moest toegeven aan de Amerikaanse chantage. Het kantoor liet zijn diversiteitscriteria zonder tegenspraak vallen en beloofde voor 125 miljoen dollar aan gratis rechtsbijstand te verlenen aan door de Amerikaanse overheid te bepalen doelen. Werknemers toonden zich geschokt, maar van een uittocht bij het kantoor lijkt geen sprake. Een beetje ‘ja’ is al genoeg om het fascisme voluit te steunen. Daarmee gaat terrein verloren dat niet meer is terug te winnen.

Als advocaten de rechtsstaat als eerste verlaten, wie zullen hem dan nog verdedigen? In zijn pamflet Over tirannie schrijft Timothy Snyder over het belang van beroepsethiek: ‘Het is moeilijk om een rechtsstaat af te breken zonder advocaten, of om showprocessen te houden zonder rechters.’

We zullen kortom collectief ‘nee’ moeten leren zeggen, ongeacht het offer. Het voor de spiegel oefenen: Nee. Nee. Nee. Zoals je leert op zelfverdedigingscursus. Net zolang tot het er gemakkelijk uitrolt wanneer het erop aankomt. Anderen helpen met de articulatie van de weigering. Zodat we niet de geschiedenis ingaan als de onnozelaars die hun vrijheid verloren omdat ze het ‘nee’ waren verleerd.

https://www.volkskrant.nl/columns-va...unen~b47e4ba5/

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/21...tuur-vernielen

Column
Nausicaa Marbe: het demonstratierecht van de meest brutalen is heilig verklaard door slappe bestuurders die onze cultuur vernielen

Nota bene op Eerste Paasdag vindt in Rotterdam de demonstratie ’Gaza schreeuwt!’ plaats: een mars vanaf de Essalam-moskee, georganiseerd door een ’Initiatiefgroep imams’. Zij roepen moskeeën en koepelorganisaties op via het vrijdagsgebed hiervoor reclame te maken, opdat er zoveel mogelijk geloofsbroeders met Pasen de straten bestormen. Rotterdam is van hen, weten ze sinds de burgemeester in het stadhuis trots een ’historische iftar’ organiseerde.

Nausicaa Marbe.




Enige eerbied voor de christelijke cultuur, voor Rotterdammers die Pasen vieren of geen Hamas-gekrijs lusten is er niet. De deelnemers aan de mars doen niet aan inclusie van de Nederlandse cultuur, maar verwachten wel bakken tolerantie en aanpassing terug.

Ze hadden ook kunnen wachten tot volgend weekend, maar het moest op deze feestdag, voor de maximale geestelijke terreur. En dat kan, omdat het demonstratierecht van de meest brutalen heilig verklaard is door bestuurders die niet kunnen handhaven.



De boodschap is duidelijk: wen er maar aan, dit is de toekomst. Dit land is niet weerbaar tegen de islamistische overname van de publieke ruimte. We zagen dat al bij de massagebeden op de Dam. We zijn niet in staat grenzen te stellen en regels te handhaven.Verbod op versterkte gebedsoproepen moskeeën



Recente incidenten laten zien hoe makkelijk burgers en bestuurders over zich heen laten lopen. Of zelfs met initiatieven van culturele zelfvernietiging komen. De argumenten gehoord in de discussie over een wettelijk verbod op versterkte gebedsoproepen van moskeeën? Zoals verwacht riepen ook niet-moslims: waarom mogen de kerkklokken dan wel?



Zoals het keppeltje abusievelijk erbij wordt gehaald om de hoofddoek te verdedigen, wordt het neutrale gebeier nu gelijkgesteld aan de azan die verkondigt dat Allah de enige god is. Kerkklokken produceren enkel geluid. Dit cruciale verschil niet willen inzien, is een manier om de dominante expansie van de politieke islam te ontkennen of te accepteren.Michiel de Ruyter-school is laf



De volgende misstap op de glijdende schaal is dat het gebeier verboden wordt – het was te luid en het betekende niks, de azan heeft tenminste een boodschap. Absurd? Binnenkort niet meer. Dan de Michiel de Ruyter-school in Amstelveen die haar naam gaat veranderen. In hun verklaring geen woord over De Ruyters ’schuld’, de school is te laf om de afwijzing inhoudelijk te motiveren. In het Parool zegt directrice Egberts:

’We willen graag uit die hele discussie stappen.’

Laat me niet lachen, als je met een verklaring naar buiten treedt en aan het cancelen slaat, start je juist een discussie. Die discussie vervolgens blokkeren, is een schoffering van de vrije meningsuiting en -vorming. Geen beste beurt voor een school.



Egberts mekkerde ook dat de naam bedacht is in WOII, ’een tijd van sterk nationale gevoelens.’ Alsof Michiel de Ruyter een nazi-prototype zou zijn en iedereen in Amstelveen aan Hitler denkt bij het passeren van de school. De naam sneuvelt ook om wazige dingen als ’we zijn een brede school met verschillende culturen en nationaliteiten’, de naam moet ’inclusiever’.Inclusiviteit: streep vaderlandse geschiedenis weg



Aha, andere culturen gaan voor en inclusiviteit betekent: streep de vaderlandse geschiedenis weg. Uiteraard heeft de school geen flauw idee wat de nieuwe naam moet worden. De glazen bol van politieke correctheid geeft nooit thuis.



En de ouders? Die vonden het prima, begrijpelijk, passend bij deze tijden, zo bleek uit een reportage van Nieuws van de Dag. Sommige meelopers wisten niet eens wat Michiel de Ruyter fout gedaan had, gaven ze toe. Toch zag je ze buigen en praten met angst in de mond. In vrijheid je hersenen uitschakelen, het is onbevattelijk. Indoctrinatie doet haar werk.



De bestuurders van de universiteiten die sinds 2023 de ergste terreur, Jodenhaat en vernielingen accepteren maken dit land ook kapot. In Amsterdam liet de UvA het zover komen dat het gebouw door de ME ontzet moest worden.Opgepakte rapaille UvA weer vrij



De docenten en de studenten die relden zijn niet geschorst, het opgepakte rapaille is weer vrij. Alle condities voor een herhaling zijn gecreëerd. Zelfs als het Hamas-tuig daar mensen uit ramen zou gooien, zal er een bestuurder te vinden zijn die potsierlijk roept dat ’demonstreren een groot goed is’.

Op de Radboud lieten de bestuurders zich afbekken door gemaskerde activisten. ’Jullie doen geen reet’, wist het provocerende tuig en dat klopte: er is niet ingegrepen. Drie karikaturaal machteloze vrouwen knikten begripvol. ’Please, please, verlaat het gebouw!’ smeekten ze.



’Het is niet toegestaan om hier te zijn,’ mompelde een lijzige tante hoofdschuddend. Wat dachten ze uit te stralen? Tolerantie, fatsoen, beschaving? Veel geluk met die naïeve, nutteloze houding, nu het antisemitisme een veenbrand is op je terrein en de universiteit aangevallen wordt door internationaal bij elkaar gesprokkelde terreurbendes.

Er sneuvelt heel wat in Nederland. Klaslokalen, gebouwen, instituten, het onderwijs zelf, de waardigheid van besturen, de geloofwaardigheid van Justitie. Te snel en te makkelijk sneuvelen ook de weerbaarheid, het zelfrespect, het gevoel van zelfbehoud, het verzet tegen antisemitisme, het besef dat je een democratie actief moet verdedigen. Dat wordt ingeleverd in ruil voor een verzonnen de-escalatie: de sussende leugen die onze zelfdestructie moet toedekken.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/49...nbeschoft-zijn

Kringen
Rob Hoogland: hoe kan iemand zó onbeschoft zijn?

Het aantal hufterige uitspraken over de Dodenherdenking blijft zich maar uitbreiden. Het is daardoor moeilijk kiezen, maar tot nu toe is de meest opzienbarende, op het Musk-platform, toch wel die van een anoniempje dat zich achter een gezellige oud-Hollandse naam verschuilt, al liggen zijn roots elders: ’De Joden kapen de Dodenherdenking.’




Hoe kan iemand zo onbeschoft zijn? Zo bot, zo antisemitisch ook? Kan indoctrinatie door Cestmocro, Al Jazeera en TikTok zoveel met je doen dat je je vol overtuiging bij de vijfde colonne voegt? Liggen hier ook aansporingen van imams aan ten grondslag? Leidt blinde, door valse info aangewakkerde Israël-haat werkelijk tot zoiets?

Nog niet eens zo lang geleden dacht ik tijdens die af en toe slechts door een prachtig zingende merel onderbroken stilte tussen 20.00 en 20.02 uur uitsluitend aan de Joods/Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, en hun nabestaanden. Zo borrelden er altijd herinneringen aan ome Ris in mij op, onze buurman, aan wie ik een van de eerste van mijn 9.000 Telegraaf-stukjes besteedde. Elk jaar veranderde hij eind april van een vrolijke, geestige en plagerige man in een sombere bejaarde, die zuigend aan de ene na de andere Golden Fiction-sigaret urenlang in gedachten verzonken tegen het hekje tussen zijn voortuin en het trottoir stond geleund.



„Laat hem”, zei mijn moeder op een gegeven moment desgevraagd. „Zijn zoon is in de oorlog vermoord.”Ergste wat mensheid ooit is aangedaan



De verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, de zes miljoen Joden die daarbij vergast werden, het ergste wat de mensheid ooit was aangedaan, dáár ging het op 4 mei om. Ik dacht tijdens de Dodenherdenking aan niets anders. Ook van overheidswege werd dat van mij verlangd, totdat men op het onzalige idee kwam om ook de slachtoffers van andere conflicten en vredesmissies erbij te gaan betrekken. Ik was het er vanaf dag 1 mee oneens: alles herdenken is niets herdenken.



Moet je nu zien. Onder de naam ’4 mei inclusief’ organiseert een groepje rijksambtenaren en oud-diplomaten op de dag van de herdenking een alternatieve bijeenkomst in Den Haag voor ’de slachtoffers van de genocide (!) op de Palestijnen’. En hoe reageerde minister David van Weel? Hij riep slechts op tot ’waardigheid’. Meer niet. Ook tal van andere pro-Palestina bewegingen willen 4 mei misbruiken, en dat terwijl Femke Halsema de beperkende maatregelen die vorig jaar bij de officiële bijeenkomst op de Dam werden ingevoerd grotendeels heeft afgeschaft.

Wat zei Hendrikus Colijn, vlak voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak, toen hij het volk op de radio aanraadde om rustig te gaan slapen? Dit: „Er is voorshands nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn.”



Welnu, dit zei de Amsterdamse burgermoeder naar aanleiding van haar besluit: „Iedereen is weer welkom. De actiebereidheid is weliswaar nog groot, maar er is geen aanleiding om te veronderstellen dat deze zich op de nationale herdenking zal richten.”



Ik vrees dat ik dit jaar op 4 mei tussen 20.00 en 20.02 uur aan heel andere dingen zal moeten gaan denken.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/95...de-andere-niet

Column
Lale Gül: De ene boekverbranding is de andere niet

Het zal u misschien ontgaan zijn, want er is nauwelijks media-aandacht hiervoor geweest, maar onlangs gebeurde iets erg interessants in onze hoofdstad. Enkele weken terug werd er voor de zoveelste keer een Koranverbranding aangekondigd. En dat zou natuurlijk niets opzienbarends zijn, ware het niet dat een week later op dezelfde locatie een ander boek werd verbrand, voor het eerst in Nederland: de Thora, het heilige geschrift van de Joden.




Een groter verschil tussen de twee ’demonstraties’ kon er niet zijn, waar onze verslaggever Marijn Schrijver over schreef op X. De overeenkomsten: bij beide werden veel wegen afgesloten en was de hele ME op de been. Maar in het eerste geval waren ze hard nodig en in het tweede geval konden ze net zo goed een dagje vrij nemen.

Lale Gül: boekverbrandingen best sneu




Bij de verbranding van de Thora was er namelijk geen boze menigte, waren er geen tegendemonstranten, geen geweldsdreiging waardoor de demonstrant zijn leven niet zeker zou zijn; en verder gewoon geen vuiltje aan de lucht. Wat er ook niet was: Kamervragen van de partij Denk, die er als de kippen bij is het moslimhaat te noemen als hún boek wordt verbrand, maar nu niets van zich laat horen. Zou dit dan volgens die redenering geen Jodenhaat moeten zijn?



Enfin, ik denk dat een meerderheid van u het met me eens is als ik zeg: boekverbrandingen zijn best sneu. Je kunt veel beter je punt maken met woorden, een debat, een boek (zoals De duivelsverzen of Ik ben vrij), een column, een lezing of voorstelling. Het in de hens steken van heilige boeken is weinig constructief en vruchtbaar, er is namelijk niet één ziel die daardoor gaat twijfelen aan zijn geloof of anderszins aan het denken wordt gezet. Het is de snelste en goedkoopste (voor de demonstrant dan, niet voor de gemeente) manier van heel veel aandacht op jezelf vestigen en de boel ontwrichten, zonder daadwerkelijk je doel te bereiken, namelijk mensen wijzen op misstanden van een geloof.

Lale Gül: onderontwikkeld en tribaal



De gemiddelde Nederlander zal daarom niet snel met borden en spandoeken enthousiast deelnemen aan zo’n demonstratie, en dat is niet gek. Sowieso is het openlijk verbranden van spullen en symbolen iets onderontwikkelds en tribaals. Alsof je niet in staat bent je kritiek uit te drukken in woorden, of met iets ludieks, zoals het in een beschaafde samenleving gaat.

Toch kan ik het niet laten om me af te vragen: als je het ene heilige boek probleemloos kunt verbranden, en het andere niet, wat zegt dat dan? Ik hoopte al een tijdje op de dag waarop een Bijbel of Thora verbrand zou worden in Nederland, om erachter te komen of elke geloofsgemeenschap dan schuimbekkend reageert met bedreigingen en geweld.



Nu heb ik mijn antwoord. En dat antwoord is helaas teleurstellend; ik had namelijk gewild dat de moslimgemeenschap dezelfde volwassenheid had getoond en dat er in de toekomst geen haan meer zou kraaien naar een koranverbranding. Of islamkritisch boek. Of cartoon. Het tegengestelde is waar, in Zweden werd dit jaar een Koranverbrander doodgeschoten in zijn huis. En onder anderen Salman Rushdie, schrijver van De duivelsverzen, is blind gestoken door zijn kritische boek

.’Oog om oog...’



Het enige wat ik kon vinden over de Thora-verbranding was een YouTube-filmpje van PowNed, waarin de demonstrant zichzelf verklaart: ’Oog om oog, tand om tand, toch?’, zegt hij in opperste paraatheid tegen de verslaggever.



Ik vraag me af of de uitgebleven woede en teleurstelling aan de kant van de Joden stof was om over na te denken voor deze man. Je zou hopen van wel, maar ik denk het niet.

https://www.buttkicken.nl/2025/04/26...an-lale-gul-4/

Briefje van Jan – aan Lale Gül




Beste Lale,

Zoals elke week las ik je column in De Telegraaf.

Die is eerlijk gezegd ook moeilijk te missen.

Want waar gerenommeerde opiniemakers als Nausicaa Marbe, Wouter de Winther en Ronald Plasterk slechts een tweekolommer tot hun beschikking hebben voor hun pennenroerselen en de éminence grande Rob Hoogland zelfs maar één kolommetje, ruimt de redactie voor jouw wekelijkse stukje bijna een hele pagina in.

Meestal ben ik het met je eens.

Maar dat geeft niet.

Ik vind het altijd wel lekker om nog eens bevestigd te zien wat ik zelf vind en wat mensen als Theo van Gogh begin deze eeuw en Ebru Umar ook al schreven.

Enig nadeel van jouw columns: ze brengen mijn hartslag niet in beweging.

Daar kwam gisteren dus verandering in.


Gisteren schreef je: “Ik denk dat een meerderheid van u het met me eens is als ik zeg: boekverbrandingen zijn best sneu. Je kunt veel beter je punt maken met woorden, een debat, een boek (zoals De duivelsverzen of Ik ben vrij), een column, een lezing of voorstelling.”

Kijk, dan lig ik dus dubbel, Lale!

Dat je je eigen (tweede) boek ‘Ik ben vrij’ in één adem noemt met ‘De Duivelsverzen’ van Salman Rushdie…

Ik doel dan niet op het feit dat iedereen die jouw boek wél las moet erkennen dat uitgeverij Prometheus er beter net zoveel redacteuren op had kunnen zetten als destijds op de aantekeningen die Özcan Akyol ooit inleverde voor zijn eerste boek, maar op de wereldwijde impact.

Ik doe niets af aan de effecten die jouw ontsnapping uit de klauwen van de islam op jouw leven heeft gehad en aan de nuttige functie van jouw (eerste) boek voor jonge moslima’s.

Maar als je in de spiegel kijkt (doe je vaak) en je ziet daar éigenlijk Salman Rushdie, dan ben je misschien íets teveel in jezelf gaan geloven.

Salman Rushdie zit qua bewaken en beveiligen op het niveau van Geert Wilders, vanwege de impact van zijn boek.

Jij hebt een noodknop voor als er iets gebeurt. Da’s niveau Chris Klomp en Sander Schimmelpenninck…

Ik zeg het dan ook oud-SP-leider Jan Marijnissen na: doe even normaal, man!

Groet,

JanD

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/12...met-de-moslims

In vrijheid
Lale Gül: het is echt waar, we zijn in oorlog met de moslims

Ik weet niet of u het al doorhad, maar we zijn in oorlog. En wij zijn ook nog eens de aanvallende partij. Met wie dan?, hoor ik u denken. Met de moslims. Ja, echt waar. Dat vertelt namelijk onze Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme, Rabin Baldewsingh, aan de wereld, dus dan moet het wel waar zijn.




Hij zei dit deze week op de controversiële Arabische nieuwszender Al Jazeera, gefinancierd door de staat Qatar. U weet wel, dat land dat veel meer mensenrechten schendt in een dag dan heel Europa bij elkaar in een paar decennia. Toch een zeer merkwaardige keuze om juist op die zender te durven praten over wat Nederland fout zou doen in de omgang met minderheden. De ironie is bitterzoet. De 6500 arbeidsmigranten die zijn gestorven bij het bouwen van de WK-stadions in Qatar zijn het vermoedelijk niet met u eens, meneer Baldewsingh.

Afgelopen donderdag ging daarom mijn telefoon. Of ik wilde aanschuiven bij een radioprogramma om het hierover te hebben. Mijn tegenstander: Joram van Klaveren. De tweede ex-PVV’er die zich bekeerde naar de islam en daar boeken over schreef. Ik twijfelde even, al was het alleen maar omdat ik geen zin had in zijn achterban in mijn inbox, maar ik besloot toch te gaan. Angst is immers geen goede raadgever.
Moslimgemeenschap geniet ontzettend veel vrijheden



De redacteur van het programma belde me om een zogenoemd voorgesprek te hebben; gebruikelijk in de mediawereld om de inhoud en strekking van het gesprek alvast te doorlopen. Ik vroeg haar waarom meneer Van Klaveren het eens was met deze stelling, aangezien de moslimgemeenschap in Nederland ontzettend veel vrijheden geniet. Zo konden er 500 moskeeën ontstaan (mét versterkte gebedsoproepen), 68 islamitische scholen (betaald van publiek geld), is het aantal leerlingen dat naar een islamitische school gaat met 23 procent gestegen de afgelopen vijf jaar en komen er nog heel wat islamitische scholen bij in de toekomst. In 2021 zijn er in heel Nederland 95 aanvragen ingediend voor overheidsfinanciering van nieuwe scholen. Hiervan waren 25 aanvragen afkomstig uit islamitische hoek, wat neerkomt op ongeveer 26 procent van het totaal.



Daarnaast bestaat er een aanzienlijk aantal informele onderwijsinstellingen die gericht zijn op islamitisch onderwijs, zoals Koranscholen en Arabische of Turkse weekendscholen. Volgens schattingen van het Verwey-Jonker Instituut volgt ongeveer 70 procent van de islamitische kinderen in Nederland naast het reguliere onderwijs ook religieus onderwijs.

Nijpende voorbeelden van moslimdiscriminatie




De redacteur kwam met het volgende lijstje: het boerka-verbod, kritiek op halal slachten, kritiek op gebedsoproepen, meer toezicht en controle wensen op informele scholing in het weekend en kritiek op hoofddoeken. Dit was het lijstje dat Van Klaveren had ingediend als concrete en nijpende voorbeelden van moslimdiscriminatie.



Het leuke hier was het cruciale woord kritiek. Er is dus geen sprake van een verbod, geweld, of wetsovertredingen; nee, er is kritiek. En een wens voor toezicht op informeel onderwijs. Kritiek en toezicht, daar gaat het dus om. En kritiek staat dus gelijk aan het onderdrukken, discrimineren en zelfs een oorlog voeren tegen moslims, volgens deze redenering.



Dat is dus precies de redenering die ze in het Midden-Oosten vaak volgen; elke vorm van kritiek en spot moet verdwijnen, in de gevangenis of onder de grond, omdat het een staatshoofd of geloof ’beledigt’, en de maatschappij ’ontwricht’.



Kritiek moeten we niet willen met z’n allen. Een open democratisch debat, waar is dat nu goed voor? Heilige huisjes bespotten, vraagtekens zetten bij misstanden in die gemeenschap, zoals eerwraak, besnijdenis, uithuwelijking, seksisme, homogeweld, bedreiging en verstoting van afvalligen. Die westerse mensen ook met hun vermoeiende open debat waar je op het scherp van de snede het oneens met elkaar moet kunnen zijn en toch nog koffie moet kunnen drinken achteraf in plaats van elkaar bedreigen of slaan. Heel erg discriminerend voelt dat. Nee, we zouden met z’n allen de islam moeten bejubelen.



Dan, en alleen dan, bent u geen racist, volgens de heren Baldewsingh en Van Klaveren.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/14...l-onmiddellijk

Kringen
Rob Hoogland: alsnog opdoeken die hap, en wel onmiddellijk

Lees je even mee, Rabin Baldewsingh?




Alle begrip voor het feit dat je het hartstikke druk hebt, met de bestrijding van die afschuwelijke moslimjacht in dit land. Man, wat heb jij toch een zware taak. Als je even niet oplet worden die arme mohammedanen straks nog gedwongen om een gele ster zichtbaar op hun kleding te naaien, ik noem maar iets. Daarom raad ik je aan het volgende zo snel mogelijk in je op te nemen. Als Al Jazeera je dan weer voor een gesprek uitnodigt, kom je toch wat beter beslagen ten ijs.

Het was zó’n schattig beeld, toen ik van de week het leed dat hoofdstedelijk autorijden heet weer eens aan den lijve mocht ondervinden. Ik stond muurvast in de file op de iets verderop totaal afgesloten Stadhouderskade toen zich aan de overzijde, bij het spiksplinternieuwe gebouw van de Nederlandsche Bank, een gesprek ontspon tussen drie jonge moslima’s op het terras op de walkant en een stel in een voorbijdobberend huursloepje. Wat ze bespraken was niet te verstaan, maar ik zag wel dat zich enige aarzeling van het gehoofddoekte trio meester maakte, totdat de stuurman zijn bootje al wenkend aanlegde en de jongedames het kloeke besluit namen om aan boord te stappen, zonder enige twijfel voor een onverwachte toeristische tour door de Amsterdamse grachten.



Het kan dus ook anders, Rabin.



Daar wilde ik je op wijzen.



Heb je al spijt van je uitspraken in dat interview met Al Jazeera? „Nederland voert een oorlog tegen de moslims”, zei je. Het was je zoveelste miskleun en het was dan ook niet gek dat daar nogal wat heibel over ontstond. ’t Is eerder andersom, dacht ik zelf, met 1001 polderlandse incidenten in het achterhoofd. In het hoofdredactioneel commentaar van De Telegraaf van vrijdag werd om die reden voor je ontslag als Nationaal Coördinator tegen Racisme en Discriminatie gepleit, maar mij was dat veel te genuanceerd.



Ik vind het eerlijk gezegd doodzonde dat onlangs is besloten om het voortbestaan van de NCDR tot 2029 te garanderen. Alsnog opdoeken die hap, zeg ik, en wel onmiddellijk. Reden: nutteloosheid. Weet je nog wat de werkverschaffing van een eeuw geleden inhield, Rabin? Welnu, wat ze voor jou hebben bedacht, is precies hetzelfde, en dat geldt tevens voor de ontelbare andere polderlandse anti-discriminatie en -racismeclubs en -platforms en -werkgroepen- en -commissies en weet-ik-veel hoe al die zwaar gesubsidieerde organisaties allemaal heten. Het is een complete industrie, een miljardenverslindend werkverschaffingsproject zonder enig effect, nee, dat moet ik anders zeggen: met averechts effect. Het is een verdienmodel voor de Sylvana’s onder ons, voor de Jerry Afriyie’s, voor de islamofobiekrijsers van groeperingen als Muslim Rights Watch Nederland met hun ’Signaleringsdossiers’, noem maar op. En voor jou dus. Goedbeschouwd zijn jullie zélf angstaanjagend racistisch en discriminerend: jullie veroordelen blanken op hun huidskleur.

Tip voor als je straks op straat staat, Rabin Baldewsingh: zoek ook eens die file op de Stadhouderskade op.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/62...niet-eens-meer

Column
Rob Hoogland: vleesgeworden zooitje onfatsoen doet aangifte tegen oorlogsheld Marco Kroon, het verrast me niet eens meer

Wat het nog erger maakt, is dat het niet eens meer verrast. Op het moment dat onze hoogst onderscheiden oorlogsheld Marco Kroon persoonlijk ingreep toen een stel insolente aandachtsjunks zonder enig historisch besef de orde tijdens Ruben Brekelmans’ traditionele 5 mei-toespraak in Wageningen verstoorde, wist ik het al: ook deze publicitaire citroen gaat dat totaal geïndoctrineerde schorriemorrie weer tot en met de laatste druppel uitknijpen.




En verdomd, een week later reeds werd er een begin mee gemaakt: het vijftal doet aangifte tegen Marco Kroon, want o, o, o, au, au, au, wat sloeg meneer ze weer bont en blauw. De demonstrant die hij zelf afvoerde, had zelfs een schaafwondje op zijn hand, waar een heuse pleister op moest!


„Het roept de vraag op wie er nu eigenlijk verantwoordelijk was voor de ordeverstoring”, verklaarde de in dit soort affaires blijkbaar onvermijdbare mr. Willem Jebbink, de advocaat van deze ’respectloze watjes’ (dixit Caroline van der Plas) en bijvoorbeeld ook Volkert van der G. en de stinkrebellen.



Mr. Willem noemde de actie ’volkomen vreedzaam’ en achtte het volledig in lijn met het demonstratierecht dat dit vleesgeworden zooitje onfatsoen zich op dit plechtige herdenkingsmoment geroepen voelde om dat kennelijk veel te saaie geleuter over ’zij die voor ons vielen’ te overstemmen met het in herinnering brengen van een aantal hedendaagse gevalletjes onbillijkheid, zoals daar zijn de vermeende teloorgang van de trans- en dierenrechten, alsmede uiteraard het Gaza-conflict.

Rob Hoogland: ’Lang leve de rechtspraak’



Je moet de lef maar hebben, ofschoon ik wel degelijk rekening houd met de mogelijkheid dat die aangifte tot een veroordeling van Marco Kroon leidt, óók omdat ik een paar dagen eerder reeds mocht vernemen dat Richard Verkijk, hogerberoepsrechter bij het gerechtshof Arnhem/Leeuwarden, zich op X tot de volgende opmerking had laten verleiden: „Ik heb het niet zien gebeuren, maar begrijp ik nu goed dat twee militairen eigenrichting hebben gepleegd omdat ze het gedrag van een demonstrant onwenselijk vonden? Klinkt nogal zorgwekkend.”



Rechtertje hoor. Hij had het niet zien gebeuren, maar wist toch al een oordeel te vellen. Lang leve onze onafhankelijke rechtspraak!



Oei oei, nu moet ik oppassen. Bij Buitenhof waren zondag immers niet alleen een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige, een Israël hatende Gaza-deskundige en verbazingwekkend genoeg ook een Israël hatende Gaza-deskundige te gast (ja ja, een uitermate onpartijdig programma, dat Buitenhof), maar tevens Henk Naves, de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak, die iets over de erosie van onze rechtsstaat kwijt wilde.

Voor de verandering zal ik die hogerberoepsrechter daarom maar eens met rust laten. Al verrasten ook zijn woorden mij niet.

Het is de wereld op zijn kop

https://www.ad.nl/show/sophie-kom-ui...land~afb622fe/


PREMIUMAngela de Jong. © Shody Careman

Sophie, kom uit je Amsterdamse toren en ga eens kijken en luisteren in de rest van Nederland!


Angela Kijkt TVMarco Kroon zat aan tafel bij Bar Laat. ‘Applaus’, riep mede-gast Frits Barend meteen. Maar Sophie Hilbrand was wat anders van plan, zag Angela de Jong.

Frits Barend zat woensdagavond als gast aan tafel bij Bar Laat - vanwege het puntenverlies van Ajax, hoe kan het ook anders - maar toen het interview met Marco Kroon begon, kwam de talkshowhost van weleer weer even in hem boven.

‘Applaus’, sommeerde hij de andere aanwezigen in de studio nadat de beelden van 5 mei jongstleden uit Wageningen waren getoond, alsof niet Sophie Hilbrand maar hij de leiding had over de uitzending.

En het publiek? Dat luisterde natuurlijk naar Frits en klapte enthousiast mee. Logisch ook. Je kunt van alles vinden van de persoon Marco Kroon, maar op dat plein had hij zich van zijn doortastende, heldhaftige kant laten zien. Er klom een onbekend sujet over de hekken tijdens de toespraak van minister Brekelmans en die kreeg iets aangereikt.

De militair aarzelde geen seconde, kwam van zijn plek, spurtte naar hem toe en overmeesterde hem. Prima actie waarop inderdaad maar één reactie mogelijk is. Applaus. Zou je zeggen.

Maar Frits was even vergeten dat hij niet bij zomaar een talkshow zit, maar bij Bar Laat. Beter gezegd: in een Bar Laat met Sophie. En Sophie had zo te zien helemaal geen zin in applaus voor Marco. Meteen al bij de eerste vraag was merkbaar dat ze haar speciale, sarcastische toontje had gereserveerd voor de militair. Het toontje dat ze altijd gebruikt bij gasten die niet in haar straatje passen of die ze niet serieus neemt.

En dan vooral politici die zich ter rechterzijde van GroenLinks bevinden, of het nou Henri Bontenbal van het CDA is of Vincent Karremans van de VVD of Caroline van der Plas van de BBB. En dat snap ik. Ze presenteert een talkshow voor de linkse BNNVara, ze hoeft geen objectiviteit te veinzen, lang leve de pluriforme NPO.

Maar om nou Marco Kroon dezelfde behandeling te geven? Is die ineens ook ‘engrechts’? Omdat het onbekende sujet in Wageningen uiteindelijk geen aanslagpleger bleek maar een zogenaamd ‘vreedzame demonstrant’ voor Gaza die zijn actie met een schaafwond moet bekopen en nu samen met zijn publiciteitsgeile advocaat een aanklacht heeft ingediend?

Hou toch op. Had het watje van tevoren maar beter na moeten denken over de plaats van zijn actie en wat fatsoen betekent. Maar Sophie zag het anders, dat hoorde je luid en duidelijk door haar vragen heen. ‘Had je een goed gevoel na die dag?’ Kom op zeg.

In wat voor rare bubbel leven die mensen bij Bar Laat toch? Kom eens uit je Amsterdamse toren en ga eens kijken en luisteren in de rest van Nederland. Probeer het eens, verder kijken dan je neus lang is en je inleven in andere mensen. Zouden de kijkcijfers ook vast en zeker van opknappen. Ajax punten verloren, kampioenschap onzeker? Ach gossiepossie toch. Maar gek idee, je had in plaats daarvan ook een item kunnen maken met een dolblije PSV-fan.

Ik moest wel lachen om de stoïcijnse houding van Marco Kroon op alle vragen van Sophie. Hij had nóg harder moeten trekken, vond hij. Heerlijk. Om Frits te citeren: applaus!

Sophie is een linkse activiste, dat dat onbestraft blijft zegt iets over de NPO

https://www.buttkicken.nl/2025/05/15...zelfrespect-2/

99 woorden: Zelfrespect



Zouden ze bij het NOS Journaal nog enig zelfrespect hebben?

Ik bedoel: de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema laat de NOS opdraven bij een vergadering, omdat ze groot nieuws heeft. Ze gaat het kabinet een brief op poten sturen waarin ze eist dat Israël tot de orde wordt geroepen.

Nou is zo’n oproep voor medewerkers van de Staatsomroep wat Gods woord is voor een ouderling, dus ik snap wel dat de NOS met gierende banden naar Amsterdam reed.

Alleen: Halsema weigert vervolgens na de vergadering je te woord te staan.

Als je dat pikt, ben je toch een ontzettende kneus?

Er zijn ca 20 a 30 oorlogen/conflicten aan de gang in de wereld en wij maken ons vooral druk over 1 buiten ons werelddeel... echt absurd, en dan gaan gemeentes zich daar ook nog mee bemoeien, die moeten toch voor hun gemeente zorgen? Hooguit buitenlandse zaken in Den Haag kan zich daar mee bemoeien

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/20...a-is-voorbeeld

Katwijkers waren niet zo laf om hun gezichten te bedekken
Nausicaa Marbe: Moedig tegengeluid Katwijk tegen selectieve woede over Gaza is voorbeeld

Katwijk is geen gewone plaatsnaam meer. Na de gebeurtenissen van afgelopen week zal het symbool staan voor een volksopstandje tegen pro-Palestijnse demonstranten die er een bijeenkomst kwamen verstoren. Zeg je ’Katwijk’, dan gaat het over burgers die klaar zijn met het machtsvertoon van Gaza-activisten in de publieke ruimte. Maar het gaat ook over falend bestuur en straatgeweld dat voorkomen had kunnen worden als politici en bestuurders niet alleen maar naar de selectieve woede over Gaza hadden geluisterd, maar ook naar andere signalen en onvrede in de samenleving.




Katwijk gaat over wat er precies op die plek gebeurde en tegelijkertijd over heel Nederland. In de Nieuwe Kerk hield Christenen voor Israël een bijeenkomst ter viering van het bestaan van Israël. En samenkomst van christenen en Joden, waarbij ook een rabbijn en de Israëlische ambassadeur aanwezig waren. Een burgemeester zou dan alert moeten zijn op onlusten en een waterdichte beveiliging moeten regelen. Hij dient namelijk de vrijheid van de aanwezigen te beschermen om bij elkaar te komen, een religieuze viering te houden en hun mening te uiten.

Monsterlijke herleving van antisemitisme




De beveiliging die de Katwijkse burgemeester Visser regelde zal wel in orde zijn geweest. Maar hij maakte een andere inschattingsfout. Nadat een omstreden salafistische prediker zijn religieuze gemeenschap opriep om tegen die bijeenkomst te gaan protesteren, zag Visser niet in dat dit een oproep was tot verstoring van een bijeenkomst en intimidatie van heftig bedreigde groepen. Christenen voor Israël heeft met belagingen en doodsbedreigingen te maken en Joden zijn doelwit van een monsterlijke herleving van antisemitisme.



Maar Visser bestempelde de door de haatprediker opgetrommelde groep als ’demonstranten’ die protectie moesten genieten. Voor de microfoon van Nieuws van de dag noemde hij ze zelfs abusievelijk tegendemonstranten. Alsof in de kerk een demonstratie plaatsvond die, volgens de Wet Openbare Manifestaties, overschreeuwd mocht worden door een tegendemonstratie.



Maar de viering in de kerk was geen demonstratie. En de meute die Hamas-leuzen roepend erop afkwam was dus geen tegendemonstratie. De burgemeester had die optocht na de oproep van een haatprediker kunnen verbieden of verplaatsen naar een plek waar die geen gevaar vormden voor de aanwezigen in de kerk. Dat gebeurde niet. En toen was de maat vol voor de Katwijkers.Lamlendige autoriteiten zijn grip kwijt



Honderden burgers gingen de straat op in protest. Om de Gaza-demonstranten te verjagen. Er is incidenteel geweld toegepast, ook tegen de politie en dat is op geen enkele manier goed te praten. Het is zelfs beangstigend, want niemand zit te wachten op rellen tussen burgers die elkaar te lijf gaan terwijl lamlendige autoriteiten de grip kwijt zijn op de samenleving.

Er is ook vreedzaam geprotesteerd met gezang, vlaggen van Israël en de Bijbel in de hand: aangrijpend, omdat je zulke solidariteit zelden ziet. In een land waarin Netanyahu met Hitler wordt vergeleken, Gaza gelijk staat aan de Holocaust en waarin de Israëlische politiek en Joods zijn hatelijk gelijkgetrokken worden, is een spontaan tegengeluid zeldzaam en voor velen hartverwarmend. Nadat zoveel burgemeesters na de pogrom op 7 oktober 2023 weigerden de Israëlische vlag te hijsen, nadat er een klopjacht op Joodse Israeli’s georganiseerd is in Amsterdam en de Israëlische vlag overal verbrand mag worden, is het een moedige daad om met diezelfde vlag de straat op te gaan tijdens een Gaza-demonstratie. En let op, de Katwijkers waren niet zo laf om hun gezichten te bedekken.



Als je ziet wat voor agressie en Hamas-leuzen de straten doorlopend domineren, terwijl burgemeesters die ophitsing toestaan en verdedigen, is het een wonder dat de stoppen niet eerder doorgeslagen zijn bij de bevolking die klaar is met dat ’From the river to the sea’-megafoongekrijs.



Als rouw, verdriet en wanhoop om de onschuldige slachtoffers in Gaza samenvallen met een doorlopende glorificatie van de antisemitische doelen van Hamas in de publieke ruimte, dan moeten lokale bestuurders beseffen dat het hier niet meer om demonstraties gaat, maar om opruiing en polarisatie. En daar doen ze aan mee, uit angst voor agressieve hordes of uit misplaatste sympathie.

Gaza-optocht kruitvat vol Westenhaat



Ze sluiten gemakzuchtig hun ogen voor wat ze mogelijk maken: de ’globale intifada’ tegen ’zionisten’ in de hele wereld, in feite een aankondiging van het Judenfrei maken van de aarde en de verdwijning van Israël van de kaart. Maar ook een virulent en fors toenemend anti-westers ressentiment dat segregatie en polarisatie als doel heeft. Een Gaza-demonstratie is niet zomaar protest tegen de regering die niet alle banden met Israël afbreekt, maar een optocht die de hele bevolking angst moet aanjagen. Zo’n optocht is een kruitvat vol Westenhaat, minachting voor de liberale democratie, verheerlijking van islamisme en een nieuwe apartheid waarin ’ze’, de ’witten’, permanent bloed aan de handen hebben en daarvoor gestraft moeten worden. Dat uit zich op straat, maar ook in de steun van extremisten op universiteiten, ministeries, instituties en alle bestuurlijke lagen van de overheid.



Tegenover dit ideologische geweld dat een recept voor grote maatschappelijke onlusten is, trokken de bewoners van een kustdorp hun streep in het zand. Het is te hopen dat meer gemeentes deze boodschap zullen uitdragen, absoluut geweldloos, maar dominant in de publieke ruimte. Het wordt tijd voor een moedig tegengeluid.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/20...radicale-islam

Column
Assita Kanko: niet langer wegkijken van gevaar radicale islam

Tien messteken in het hoofd en in het lichaam: schrijver Salman Rushdie kroop in 2022 door het oog van de naald, maar overleefde de gruwelijke aanslag op zijn leven. De dader, de 27-jarige Hadi Matar, werd vrijdag door een rechter in New York veroordeeld tot 25 jaar cel.






„Ik dacht dat ik zou sterven”, vertelde Rushdie na de aanslag. De wereldberoemde schrijver verloor een oog en kan één hand niet langer gebruiken, maar hij werd gered dankzij het snelle optreden van de hulpdiensten. Rushdie werd aangevallen omdat hij boeken schrijft. Hij leeft nog, maar eigenlijk is zijn leven al decennialang verwoest.


Assita Kanko: Salman Rushdie doelwit van religieus fanatisme Hadi Matar




In 1989 sprak de Iraanse ayatollah Khomeini een fatwa tegen hem uit, na de publicatie van zijn boek De duivelsverzen. De auteur leeft dus al bijna dertig jaar onder continue bewaking, moest vanwege de doodsbedreigingen jarenlang op geheime adressen wonen en zag zich gedwongen voortdurend te verhuizen.



Salman Rushdie is niet de enige. Veel denkers en auteurs in Europa ondergingen de voorbije jaren hetzelfde droevige lot, maar intussen kijken we hier collectief weg van het kernprobleem: de radicale islam.



In het geval van Rushdie is de dader nu eindelijk veroordeeld tot 25 jaar cel. Maar het échte, onderliggende probleem blijft. We ontkennen, onderschatten of normaliseren zelfs het geweld dat voortvloeit uit de radicale islam. Hadi Matar, de extremist die Rushdie neerstak, sympathiseerde met de Iraanse ayatollahs en gaf eerder ook al aan dat Rushdie de islam beledigd zou hebben.

De veroordeling van Hadi Matar verhult het echte probleem



Maar volgens sommige media ’gaf de dader geen motief op voor zijn daad’. Wat hebben we eigenlijk nog meer nodig? Rushdie werd al jarenlang bedreigd, vanuit extremistische moslimhoek werd openlijk opgeroepen om hem het zwijgen op te leggen omdat hij een godslasterlijk boek zou hebben geschreven.



Maar toch blijven sommige westerse media het daglicht ontkennen. De wortels en ingrediënten voor dat soort geweld blijven liggen dus niet enkel in de manier van denken van de daders, ze blijven ook voortbestaan in de wijze waarop wij er hier mee omgaan en erover rapporteren.

Radicale imam Mohamed Toujgani krijgt Belgische nationaliteit



Uitgerekend in de week waarin de man die Rushdie wilde vermoorden veroordeeld werd, bevestigde het Hof van Cassatie in België dat de radicale imam Mohamed Toujgani nu toch de Belgische nationaliteit kan krijgen. De rapporten van de Belgische Staatsveiligheid over de man, die nota bene in 2021 al werd uitgewezen na beschuldigingen van extremisme en spionage, zouden juridisch gezien onvoldoende concreet zijn.

Om het plaatje even duidelijk te schetsen: de imam woonde al sinds de jaren 80 in België, maar spreekt vandaag nog altijd geen van de drie landstalen. Hij was actief in een van de grootste moskeeën van het land, in Molenbeek, in een taal die we niet verstaan, en de Belgische Staatsveiligheid bestempelde hem na onderzoek als ’conservatief met radicale contacten’.



Daarvoor verwees ze onder meer naar een antisemitische uitspraak in een video uit 2009. In 2021 werd hij dan finaal het land uitgezet, maar twee jaar later oordeelde het toezichtsorgaan van de Belgische veiligheidsdiensten dat de Staatsveiligheid onvoldoende concrete bewijzen kon aanvoeren. En deze week besliste de hoogste Belgische rechtscollege dus dat hij nu toch de Belgische nationaliteit kan krijgen.

Belgische zaak-Mohamed Toujgani roept fundamentele vragen op



Hebben we nog meer bewijs nodig dat ons beleid rond nationaliteit tegenwoordig op bijzonder wankele benen staat? En kan je het al die mensen die zich hier nu héél veel vragen bij stellen dit kwalijk nemen?



Ook ikzelf vind deze vragen bijzonder gerechtvaardigd. In dit soort dossiers mogen we niet balanceren op de rand van de twijfel, maar moeten we het beestje bij de naam durven te noemen. De nationaliteit is immers geen vanzelfsprekend recht, het is niet zomaar een vodje papier. Je verdient die door aan te tonen dat je onze waarden deelt: vrijheid, gelijkheid, rechtsstaat, mensenrechten.

Importbruiden en sharia



Helaas is Europa te lang te naïef geweest. We hebben parallelle gemeenschappen laten groeien die van de welvaart genieten maar de waarden verwerpen - die apart leven met buitenlandse media, importbruiden en elementen van de sharia in het dagelijks leven.



Dit gaat niet over religie of afkomst. Het gaat over de bescherming van onze samenleving en over het versterken van het vertrouwen in de rechtsstaat. Wie het burgerschap aan deze gevaarlijke imam gunt, moet eens goed nadenken. En dit geldt net zo goed voor wie geschokt was door de vreselijke aanslag op Rushdie, maar tegelijk elke kritiek op de islam de voorbije jaren afdeed als islamofobie.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/10...egenover-staat

Lale Gül: karaktermoord op Khadija Arib had een enorme impact, het is schrijnend wat daar nu tegenover staat

Het is opvallend hoe snel we bereid zijn helden van hun sokkel te trekken in dit land. Khadija Arib, jarenlang een rots in de branding van de Tweede Kamer, een vrouw die respect afdwong van links tot rechts, is een van de slachtoffers van een cultuur waarin anonieme klachten zwaarder lijken te wegen dan bewezen verdiensten.

© René Bouwman

Lale Gül: Arib werd niet alleen politiek kaltgestellt, maar moreel beschadigd – op basis van een onderzoek dat vóór publicatie al gelekt was.




Het OM eiste donderdag 140 uur taakstraf tegen Sonja K., een ambtenaar die wordt verdacht van het lekken van informatie naar de pers. Zij zou NRC hebben verteld over een onderzoek naar vermeend wangedrag door Khadija Arib, waarna er een abrupt einde kwam aan de carrière van de oud-Kamervoorzitter.

Dit lek heeft enorme impact gehad. Arib werd niet alleen politiek kaltgestellt, maar moreel beschadigd – op basis van een onderzoek dat vóór publicatie al gelekt was. Dat is niet zomaar ’onhandig’ of ’ongelukkig’; dat is karaktermoord via de achterdeur van de media.
Lale Gül: voor Arib voelt deze zaak ongetwijfeld als een pyrrusoverwinning



En daar staat nu een taakstrafje tegenover, als het aan het OM ligt. De ironie is schrijnend: een vrouw die jarenlang streed voor democratische rechtsstatelijkheid wordt geofferd, terwijl degene die haar naam te grabbel gooide mogelijk wegkomt met een lichte tik op de vingers.



Voor Arib voelt deze zaak ongetwijfeld als een pyrrusoverwinning. Ja, er is eindelijk enige erkenning dat zij niet zomaar viel; dat krachten actief hebben bijgedragen aan haar val. Maar de echte schade is onomkeerbaar: reputatie, loopbaan, eer.Reactie Arib was scherp ja, maar begrijpelijk



De Kamer zou zich moeten schamen. Niet alleen voor de manier waarop het onderzoek naar Arib is opgezet, maar ook voor het feit dat dit lek niet is gestopt. Als de democratie haar dienaren niet beschermt tegen ongefundeerde verdachtmakingen, wie durft er dan nog te dienen?



Zonder formele waarschuwing vooraf werd Arib in het najaar van 2022 geconfronteerd met een intern onderzoek, geïnitieerd door het presidium op basis van anonieme meldingen. Geen hoor of wederhoor vooraf. Geen enkele concrete klacht tijdens haar voorzitterschap. En toch werd een extern bureau ingeschakeld om ’feiten’ boven tafel te halen – een soort rechercheactie in een mist van vermoedens en vooroordelen. En alles al gelijk openlijk in de pers.

Haar reactie was scherp ja, maar begrijpelijk. Wie zou niet ontzet zijn als je jarenlang loyaal werkt en wordt afgerekend op vage signalen die nooit openlijk zijn besproken tijdens je functie?
Zelden zo’n vaag en nietszeggend onderzoek gelezen



Ik heb ook zelden zo’n vaag en nietszeggend integriteitsonderzoek gelezen. Het is een totaal geanonimiseerd verslag met uiterst nevelige bewoordingen. Het heftigste wat er in te vinden is, is ’stemverheffing’ en mensen die daar ’emotioneel onder geleden’ zouden hebben.



Dan heb ik gelijk een paar vragen: wat ís stemverheffing? Is dat schreeuwen en met deuren smijten? Is dat praten met een iets luidere stem? Wat is emotionele schade? Hoe groot is die schade? Bleven mensen ziek thuis die dag? Dat blijft allemaal in het ongewisse.

Duidelijk geval van trial by media



Het is zo’n onzin. Het enige waar ze mee kunnen komen is stemverheffing en ’het bemoeien met het ambtelijk apparaat’, wat ook weer een miljoen dingen kan betekenen. Er zijn 19 ambtenaren gesproken, waarvan 15 zeer positief over haar waren. Zij zeiden Arib als een zeer bekwame Kamervoorzitter te hebben ervaren, die op momenten attent en betrokken was, schrijven de onderzoekers. Dat zet het verhaal in een heel ander daglicht.



Als je slachtoffer bent van grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer, moet je met je borst vooruit melding daarvan doen en bewijs leveren, zaken documenteren. We kunnen niet mensen veroordelen en carrières ruïneren met anonieme beschuldigingen zonder bewijs, en ook nog eens achteraf. Sociale veiligheid is heel belangrijk, ook voor mevrouw Arib. Dit is een duidelijk geval van trial by media.

Die ambtenaren overal hebben deels macht in ons land, werken tegen, of gooien mensen vd me too of grens overschrijdend gedrag bus

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/22...-onze-kinderen

Column
Assita Kanko: extremistische islam richt zich eerst op onze kinderen

In heel Europa bouwen de Moslimbroeders aan een parallelle samenleving, waarbij ze op termijn naar de invoering van de sharia streven. Daarvoor doen ze nota bene niet zelden een beroep op financiële middelen en subsidies die wij hen zelf ter beschikking stellen. Dit alles wordt nog maar eens bevestigd in een uitgebreid rapport dat de voorbije dagen in Frankrijk flink wat stof deed opwaaien.




Het was de Franse minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau die deze week een rapport o.a van de inlichtingendiensten vrijgaf over de activiteiten en het almaar groeiende netwerk van de Moslimbroeders in Frankrijk.

Het diepgravende, ruim 70 pagina’s lange rapport geeft ons een onthutsend beeld van de snelle opgang van de politieke islam in Frankrijk.
Assita Kanko: Frankrijk van binnenuit ondermijnd door islamisme



Het vertelt in detail hoe Frankrijk almaar vaker van binnenuit wordt ondermijnd door het islamisme, en hoe het land ook een toegangspoort geworden is voor de Moslimbroeders naar andere West-Europese landen. Onder meer België, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk.



Schokkend nieuws? Niet voor mij. Integendeel, het bevestigt wat ik al veel langer zie en benoem, met stijgende bezorgdheid.



Enkele maanden geleden ontving ik in het Europees Parlement de auteurs van het boek Allah heeft niets te zoeken in mijn klas, samen met mijn Franse collega, Europees Parlementslid François-Xavier Bellamy.’Politieke islam infiltreert scholen en sociale structuren’



Enkele weken daarvoor hadden de auteurs een geplande boekvoorstelling in het centrum van Brussel moeten annuleren. Waarom? Omdat zij, maar ook de boekhandel door jongeren bedreigd werden. „Over Allah mag je niet praten.”



Dat zegt alles. Ik nodigde hen dus uit in het Europees Parlement om hun bevindingen daar te komen delen en ging met hen in gesprek. Hun getuigenis was bijzonder schrijnend. En ik ontvang regelmatig getuigenissen van leerkrachten die het heel moeilijk hebben.Leerkrachten getuigen over radicalisering in de klas



Ze vertelden hoe radicale islamitische ideologieën hier systematisch binnensijpelen via Koranscholen, huiswerkbegeleiding, TikTok en andere sociale mediakanalen.



Vaak gebeurt dit buiten het zicht van leerkrachten, directies of inspectie, waarna de impact plots wél heel zichtbaar wordt in de klas.

Kinderen worden geïndoctrineerd en geradicaliseerd. Wetenschappelijke inzichten worden in twijfel getrokken, kritische leerkrachten krijgen bedreigingen of worden zo zwaar geïntimideerd dat ze van school veranderen.
Holocaust ontkend en vrouwenhaat genormaliseerd



De Holocaust wordt ontkend, vrouwenhaat wordt genormaliseerd, ja zelfs gelegitimeerd. Jongens leren dat meisjes minderwaardig zijn, en bestempelen vrouwelijke leerkrachten die in de bres springen voor de Europese waarden als hoer.



Het is misselijkmakend, en het gebeurt hier vandaag - net zoals in Frankrijk - onder onze neus. Het ontneemt zoveel kinderen de kans op goed onderwijs.Strategieën en opkomst van de Moslimbroeders in Europa



Vorig jaar sprak ik in mijn podcast ook met de Franse antropologe Florence Bergeaud-Blackler. Zij doet al jaren onderzoek naar de strategieën en de opkomst van de Moslimbroeders in Europa.



Ze leeft sindsdien onder politiebescherming, een bitter symbool van de prijs die men tegenwoordig moet betalen voor de waarheid.



In een interview met de toonaangevende krant Le Figaro windt ze er geen doekjes om. „De Moslimbroeders willen onze samenleving aanpassen aan de sharia.” Dat klopt, zo bevestigt het nieuwe Franse rapport nu opnieuw.Frans rapport: groeiend netwerk van Moslimbroeders



De Moslimbroeders werken gecoördineerd en doelbewust aan een religieus, sociaal en politiek netwerk, dat radicaal ingaat tegen ons maatschappijmodel en dat onze vrijheden stap voor stap uitholt.



De cijfers zijn onthutsend. Er zijn in Frankrijk nu al 139 moskeeën die banden hebben met de Moslimbroeders, en daarnaast zijn er nog eens 68 bijkomende gebedsplaatsen gelieerd aan het netwerk. Zo bereiken ze 91.000 gelovigen.



De Moslimbroeders hebben ook een voet tussen de deur bij 280 organisaties verspreid over tal van sectoren en in 21 scholen, goed voor 4200 leerlingen.Koranscholen gelieerd aan Moslimbroeders



Sinds 2014 zijn er in Frankrijk 815 Koranscholen opgericht waar 66.050 kinderen les krijgen. Daarvan zijn er ook 114 gelieerd aan de Moslimbroeders.



Dit alles is nog maar een greep uit het recente Franse rapport, maar hoe zit het in België, en in Duitsland? In 2022 al noemde de Belgische Staatsveiligheid de Moslimbroeders een ’dreigingsfenomeen met hoge prioriteit.’



Ook de Belgische militaire inlichtingendienst ADIV sloeg jaren geleden al alarm in België. Maar wanneer ik daar iets over zeg, word ik weggezet als een excuustruus. Door die mensen die altijd alles blijven ontkennen.Extremistische strategie Moslimbroeders



Het is dus hoog tijd dat we onze ogen openen. De extremistische strategie is immers heel duidelijk: begin bij de kinderen, en infiltreer dus in eerste instantie in scholen en in allerlei sociale bewegingen. Later volgen dan ook andere instellingen.



In een tweede fase worden dan de wetenschap en de vrije meningsuiting geviseerd, en wordt er druk gezet op critici en op politici. Komen er kritische vragen of worden de islamisten ontmaskerd, dan claimen ze slachtofferschap en verwijten ze hun critici racisme.



Daarnaast moeten we ook bijzonder goed beseffen wat er nu op het spel staat: onze vrijheid. In eerste instantie die van meisjes en vrouwen.Extreem-islamitisch gedachtegoed



Dit is dus géén strijd tegen het geloof, het is een strijd vóór de vrijheid. Laat me helder zijn: ik zal nooit toegeven aan de normalisering van extreem-islamitisch gedachtegoed dat onze waarden en rechten ondermijnt, en waarvan moslimmeisjes zelf de eerste slachtoffers zijn.



Onze democratie moet zich weerbaar tonen, maar daarvoor is ook meer politieke moed nodig. Enkel wat kritische rapporten zullen dus niet volstaan.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1558...n-gek-geworden

Zorgen om groeiend antisemitisme
Ex-VVD-politica Ayaan Hirsi Ali (55) waarschuwt voor islamisme: ’Is het Westen gek geworden?’

Amsterdam - Met lede ogen ziet voormalig VVD-politica Ayaan Hirsi Ali hoe Jodenhaat woekert in het Westen. ,,Het zijn de islamisten die, samen met links, het antisemitisme aanwakkeren.”

© Jean-Pierre Jans

Ayaan Hirsi Ali, die leeft met ernstige doodsbedreigingen, werkt als onderzoeker en conservatief auteur in de VS.




Ze komt nog zelden in Nederland, maar bewaart goede herinneringen aan het land dat haar asiel gaf, en dat zij te midden van veel controverse in 2006 verliet. „Het voelt hier als thuis”, zegt Ayaan Hirsi Ali (55). „Maar het gaat me aan het hart als ik zie hoe Nederland en het Westen eraan toe zijn.”

Ze doelt op de virulente Jodenhaat in westerse landen. „Uitgerekend Arabische leiders waarschuwen: ’Zijn jullie in het Westen gek geworden?’ Het Westen heeft massaal islamisten binnengelaten, die nota bene in de Arabische wereld worden vervolgd en die nu westerse jongeren indoctrineren met haat. De Moslimbroeders en andere islamistische organisaties hebben inmiddels hun hoofdkwartieren in westerse steden. Weet je waarom? Omdat ze hier gebruik kunnen maken van de vrijheden, die zij uiteindelijk willen vernietigen. Onderschat de islamisten niet. De Moslimbroederschap is al honderd jaar oud: ze hebben de tijd en hun momentum is nu. Hier, in het Westen.”
Ayaan Hirsi Ali leeft met doodsbedreigingen



Hirsi Ali, die leeft met ernstige doodsbedreigingen, werkt als onderzoeker en conservatief auteur in de VS. Zij ziet onder president Trump een drastische koerswijziging in de Amerikaanse buitenlandse politiek: weg van militaire interventies. Deze maand bezocht Trump Saoedi-Arabië, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten met een duidelijke boodschap: laten we samenwerken, honderden miljarden investeren en van het Midden-Oosten een bloeiende, welvarende en vreedzame regio maken.



Lees verder onder de foto

© Jean-Pierre Jans

Ayaan Hirsi Ali heeft goede herinneringen aan het land dat haar asiel bood. Wel geeft ze een stevige waarschuwing: „Het gaat me aan het hart te zien hoe Nederland eraan toe is.”



Samenwerken ook met een land als Qatar, waar de Hamas-leiding onderdak vond en dat ervan wordt beschuldigd radicale islamisten te financieren? „Die aanpak kan slagen, maar ze is erg riskant”, zegt Hirsi Ali bedachtzaam.

„Trump is een unieke president, die als New Yorkse zakenman niet in politieke, maar in economische termen denkt. Hij doet de dingen anders. In zijn eerste periode kwam Trump al met de Abraham Akkoorden, waarmee de banden tussen Israël en Arabische staten werden genormaliseerd. Hij gaat er vanuit dat de Arabische leiders en ook de Iraanse bevolking – niet de huidige leiders van Iran – vrede willen met Israël en samen met de VS een toekomst in welvaart prefereren boven conflict.”

Belangrijke verschuivingen in Midden-Oosten




Hirsi Ali wijst op belangrijke verschuivingen in de soennitische wereld, waar ’een nieuwe generatie leiders praat over voetbal, golf en wolkenkrabbers’. „De enige soennitische leider die nog altijd droomt over de vestiging van het kalifaat is de president van Turkije. De Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman en Mohamed bin Zayed, leider van de Verenigde Arabische Emiraten – MBS en MBZ – begrijpen dat zij hun economieën moeten diversifiëren en moderniseren: weg van de olie, richting een kenniseconomie. Dit is een extreem belangrijke ontwikkeling omdat het betekent dat die traditionele, op religie gebaseerde samenlevingen opengesteld gaan worden aan de wereldeconomie.”

Ze vervolgt: „Dat wordt een probleem voor het islamitische establishment, de religieuze leiders, want welke rol gaan die spelen in de toekomst? Als het belangrijkste islamitische land, Saoedi Arabië, deze verandering wil – het land waarvan de leider de behartiger is van de belangrijkste heilige plaatsen in de moslimwereld, Mekka en Medina – dan moeten we dat serieus nemen. Vergeet niet: in hun hart houden Arabieren van het Westen, van de Amerikaanse cultuur: de films, de snelle auto’s, het hedonisme.”



Dit kan een hoopvolle ontwikkeling zijn, zegt Hirsi Ali. „Maar onderschat nooit de tegenstander. Vijfentwintig jaar na 9/11 zijn de Taliban sterker, machtiger en rijker dan ooit. Iran, Turkije, de reactionaire krachten in Qatar: de VS en andere westerse landen hebben nog altijd geen coherente strategie ontwikkeld hoe we met het islamisme moeten omgaan.

”Islamistische infiltratie en ondermijning van onze samenlevingen



„We focussen ons op terrorisme, terwijl het vooral ook moet gaan over subversie: de islamistische infiltratie en ondermijning van onze samenlevingen via de media, de politiek, de moskeeën, de ambtenarij, het onderwijs. Feitelijk zijn de islamitische scholen in Nederland madrassa’s. Ik was, samen met Afshin Ellian en nog enkelen, 25 jaar geleden in Nederland de enige die waarschuwde voor deze ontwikkeling. Inmiddels hebben we te maken met een gevaarlijk links-islamistisch monsterverbond.”

De Israëlische premier Netanyahu begrijpt dat Israël een ’ideologische oorlog’ voert, benadrukt Ayaan, die zich in 2023 bekeerde tot het christendom.. „Maar begrijpen de Amerikanen dit ook? Of denkt Trump straks, als hij de nieuwe wolkenkrabbers in de Arabische landen ziet, dat het islamisme is verdwenen? Dat zou een ernstige onderschatting zijn van het ideologische fanatisme van de tegenstander, die niet uit is op consensus, zoals wij in het Westen. Je sluit geen consensus met islamisten, je vernietigt ze, net als het nazisme moest worden vernietigd. Als we dit niet inzien, als we telkens maar inschikkelijk blijven, pleegt het Westen zelfmoord.”



Waar ziet zij een kentering? „Bij de arbeidersklasse, die door de linkse politiek in de steek is gelaten. Het verzet komt van onderop. MAGA bestaat ook hier, in Europa. Wilders won de verkiezingen, maar werd geen premier. Macron is doodsbang voor Le Pen. In Duitsland is de AfD de grootste in de peilingen. Niet die partijen vormen een gevaar voor de democratie, zij zijn de toekomst van de democratie, in combinatie met een herwaardering van het christendom want zonder zingeving en een hoger doel in het leven zijn onze jonge generaties verloren.”

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/70...j-over-gaza-op

Column
Roderick Veelo: pers pookt razernij over Gaza op

Het duurde maar even voor de eerste steunbetuigingen online stonden voor de man die in Washington een jong stel doodschoot, omdat hij vermoedde dat zij Joods waren. De moordenaar had vooraf een manifest geschreven met de veelzeggende titel ’Escaleer voor Gaza, breng de oorlog hier.’




Op anti-Israël demonstraties is het een veelgehoorde kreet: ’globalize the intifada’. De intifada, dat waren begin deze eeuw 130 zelfmoordaanslagen in Israël. Daarbij kwamen 1300 Israëlische burgers om het leven. De meedogenloze reactie van het Israëlische leger kostte 5000 Palestijnen het leven.


Geweldsorgie




Wat stellen de activisten zich voor bij het globaliseren van deze geweldsorgie? De roep om een wereldwijde intifada is een oproep tot geweld tegen willekeurige Joden waar ook ter wereld. De moordenaar van het jonge stel in Washington wilde niets liever dan aan die oproep gehoor geven en een voorbeeld stellen.



Hoe zijn we verzeild geraakt in deze razernij? Mensen zijn getroffen door het aanhoudende geweld dat de inwoners van Gaza te verduren krijgen, zeker. Maar er is ook een generatie linkse activisten en moslims die vurig de vernietiging van de staat Israël scandeert. En er is de eeuwenoude reflex om Joden van alles de schuld te geven. Ook van wat anderen hen aandoen, zoals de pogrom van Hamas op 7 oktober 2023.Verontwaardiging



Het is de taak van de pers om - zeker in tijden van oorlog en grimmige woede - nuchter en feitelijk naar het nieuws te blijven kijken. Maar in plaats van nuchter en feitelijk kiezen gerenommeerde kranten en nieuwsrubrieken voor emotie (verontwaardiging) en eenzijdige berichtgeving. Daarmee verhelderen zij niets en stoken de razernij rond Gaza verder op.



Zo doet het Internationaal Gerechtshof (ICJ) onderzoek of Israël in Gaza genocide pleegt. Journalisten willen niet wachten op de conclusies van het Hof. NRC en RTL Nieuws lieten experts alvast oordelen. Ver weg van Gaza vónd een aantal dat Israël genocide pleegt. Die mening betekende groen licht om voortaan over genocide te spreken. Zelfs de aanhalingstekens konden weg.

In een recente aflevering van het tv-programma Buitenhof begon presentator Twan Huys een gesprek met de Amsterdamse burgemeester Halsema met: ’Driehonderdvijftig doden de afgelopen dagen in Gaza. Wat denkt u als u zo’n dramatisch getal hoort?’ Halsema antwoordt: ’Verschrikkelijk.’

Cijfers en informatie van Hamas




De burgemeester zit er niet om het werk van een journalist te doen, maar een informatiever antwoord was geweest: ’Hoe komt u aan dat getal? Is het van de gezondheidsautoriteiten in Gaza? Dan komt het van Hamas. Zijn het dode burgers of dode Hamas-strijders? Hamas maakt geen onderscheid, moeten wij wel doen. Maar Buitenhof zocht de emotie bij Halsema en kreeg die.

Gaza is een oorlogsgebied waar journalisten geen onafhankelijk onderzoek kunnen doen. Of het leed al niet groot genoeg is produceert Hamas aan de lopende band cijfers en emotionele verhalen, die hier zonder enig verifieerbaar bewijs worden overgenomen.

Gevaar van de razernij



De perverse prikkel om met emoties de aandacht van lezers en kijkers te trekken staat haaks op het zorgvuldig en eerlijk informeren over deze oorlog. En de razernij over Gaza kan de partijdigheid van journalisten missen als kiespijn.

https://www.telegraaf.nl/watuzegt/18...ving-over-gaza

Opinie
Ronald Plasterk: waar is de objectiviteit bij verslaggeving over Gaza?

De hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Klok, schreef afgelopen zaterdag in de rubriek ’De Week van de Hoofdredacteur’: „De golf aan desinformatie die over het internet spoelt is het grootste gevaar voor de democratie. [...] De journalistiek moet steeds harder werken om voldoende tegengif te bieden en te voorkomen dat desinformatie de macht bereikt.”




Klok heeft gelijk. Het probleem is dat de meeste media, zoals de publieke omroep, plus de meeste kranten dat niet doen. Het NOS-journaal heeft elke poging losgelaten om objectief te berichten over Gaza. Avond aan avond wordt ongefilterd het nieuws van de terroristische organisatie Hamas doorgegeven. Het is propaganda, geen journalistiek, en in een recente uitzending werd triomfantelijk gemeld dat de Nederlandse publieke opinie over Gaza een paar procent was verschoven ten nadele van Israël. Propaganda werkt.



Hamas weet dat, en dat is de reden dat het de eigen burgers vasthoudt rond de militaire doelen waarop Israël aanvallen uitvoert. Het is de bedoeling van Hamas dat daarbij burgerdoden vallen, en elke dag lopen ze met de lijkjes van kinderen naar de camera’s, wetend dat die gruwelijke beelden de publiciteitsoorlog tegen Israël voeden. De Nederlandse publieke omroep brengt in elk journaal die beelden.

Gemarteld in ondergrondse kelders



Geen woord meer over de gijzelaars die Hamas op 7 oktober 2023 meenam en die nu anderhalf jaar gemarteld worden in ondergrondse kelders. Ook aantallen slachtoffers worden ongefilterd doorgegeven, en als achteraf blijkt dat ze niet kloppen, wordt dat buiten beeld gehouden. Dat Israëlische voedselsteun voortdurend door Hamas wordt gestolen, wordt verzwegen. Het bontste maakt BnnVara het, dat Hamas beschrijft als legitieme verzetsbeweging, terwijl Hamas internationaal als terreurorganisatie is aangemerkt.



Hiermee is niet gezegd dat Israël alles goed doet in Gaza. Hamas heeft de sadistische 7 oktober-aanval op onschuldige jonge festivalbezoekers als groot succes gevierd. Israël heeft uit respect voor de nabestaanden de meest gruwelijke beelden bewust niet gepubliceerd, maar het is duidelijk dat er op de meest pijnlijke manier gemarteld is, op grote schaal verkracht, en levend verbrand of voor de ogen van familieleden geëxecuteerd. Hamas stelt dat het 7 oktober zal herhalen zolang Israël bestaat. Israël moet zich daar militair tegen verdedigen.

Zo gericht mogelijk ingrijpen



Elke oorlog is gruwelijk, maar bij een ’gewone’ tegenstander wordt van beide kanten geprobeerd militair te winnen, maar voor zover dat kan burgerslachtoffers te vermijden. Israël doet daar z’n best voor, door aanvallen tijdig aan te kondigen en door te proberen zo gericht mogelijk in te grijpen.

De veiligheidsdienst – ik heb vijf jaar de AIVD in portefeuille gehad en de Israëlische veiligheidsdienst is beslist een van de beste ter wereld – brengt heel precies in kaart waar de militaire leiders en de wapendepots zijn. Het probleem is dat Hamas geen gewone tegenstander is. Waar anderen proberen hun burgers in schuilkelders te beschermen, brengt Hamas ze juist onder waar bombardementen verwacht worden, met het doel burgers te laten omkomen.

Hoe moet Israël dan Hamas verslaan?



Natuurlijk is het afschuwelijk dat er zoveel burgerdoden vallen in Gaza. Maar de wedervraag aan mensen die zeggen dat het geweld van Israël excessief is, luidt: hoe moet Israël dan Hamas verslaan? Hoe moet het dan voorkomen dat er opnieuw een 7 oktober komt? Het antwoord is altijd: ’Dat weet ik ook niet precies!’ Maar als je dat niet weet, wat geeft je dan het recht om Israël scherp te veroordelen?



Het verste gaan mensen die spreken van genocide, volkerenmoord. Dat is juist voor Joden en Israël natuurlijk een enorme open zenuw na de Holocaust. Er zijn precieze beschrijvingen van het begrip genocide, het is een zeer zware juridische toets. Die is voor Israël niet uitgevoerd, en zal ook niet van toepassing blijken, omdat Israël niet de intentie heeft zoveel mogelijk burgers te raken; integendeel.



Toch lanceren burgemeesters van sommige Nederlandse steden die begrippen. Die burgemeesters zijn geen antisemieten, maar het is wel verwijtbaar dat ze door het losjes lanceren van de term genocide het antisemitisme aanwakkeren, met nu al aantoonbaar gevolgen.

Joods paar doodgeschoten



In New York werd vorige week een jong Joods paar doodgeschoten door een man die bij zijn arrestatie riep ’Free Palestine’. In reactie hierop meldde D66 leider Rob Jetten: „Oorlog brengt niets anders voort dan dood en verderf. Dat verspreidt zich over de wereld, zoals nu met de vreselijke moord op twee Israëlische diplomaten in de VS. De oorlog in Gaza moet stoppen. Het vergif dat haat en antisemitisme voortbrengt moet uit de samenleving.” Dus eigenlijk hebben Israël en de Joden het weer gedaan. ’Blaming the victim’, de slachtoffers de schuld geven.



Ook de Volkskrant van Pieter Klok is partijdig over Gaza. Dat is ze trouwens ook over kernenergie, en over immigratie. Klok gaf laatst in een interview bij De Nieuwe Wereld toe bepaalde nieuwsberichten te vermijden om niet de verkeerde mensen in de kaart te spelen. Zijn oproep aan journalisten om objectief alle kanten van zaken te belichten mag ook de Volkskrant ter harte nemen.