dat klopt, zoals PVV, FvD, maar hij reageerde op het artikel over Denk
Announcement
Collapse
No announcement yet.
Hoe gaat het in de Nederlandse politiek?
Collapse
X
-
https://www.telegraaf.nl/opinie/lale.../83681028.html
© Rene BouwmanLale Gül: Vrouwen hebben minder haantjesgedrag en zijn gericht op samenwerking, maar vrouwbeeld SGP gaat terug naar de middeleeuwen
De SGP is zo’n partij die je het gevoel geeft dat je in een tijdmachine bent gestapt. Niet eentje die je naar de toekomst schiet, maar eentje die je linea recta terugwerpt in de middeleeuwen. Want nog altijd: géén vrouwen op de kieslijst. Het is 2025, we hebben auto’s die bijna zelf rijden en robots die je cappuccino maken, maar vrouwen die politiek willen bedrijven? Ho maar.
Wat ik echt bizar vind: een trouwambtenaar mag gelukkig geen homo’s meer weigeren, maar een partij die de helft van de bevolking systematisch buitensluit, dat mag dus wél. De ironie is pijnlijk. En dan dat andere stokpaardje van ze: de doodstraf terug in Nederland. Lilian Janse, hun bekendste boegbeeld, zei in een interview dat ze die straf zélf wel zou kunnen uitvoeren. Dit is geen partij die ooit in een regering thuishoort.
Meer vrouwen in de politiek
Maar terwijl de SGP het liefst alle vrouwen naar de keuken verbant, pleit ik voor het tegenovergestelde: méér vrouwen in de politiek. In de Tweede Kamer, Eerste Kamer, als minister, staatssecretaris, burgemeester, commissaris van de Koning, wethouder, gemeenteraadslid en Europarlementariër.
Laten we even kijken hoe we er nu voor staan. In het kabinet is ongeveer 36 procent vrouw. Gemeenteraden: 33 procent. Wethouders: 29 procent. Waterschappen: 34 procent. En ja, dat is beter dan dertig jaar geleden, maar nog steeds: als je het omdraait zou niemand het accepteren. Stel je voor dat er 70 procent vrouwen en maar 30 procent mannen in de Kamer zat. De kranten zouden vol staan met paniekstukken: ’Waar blijven de mannen?!’
Helft van de bevolking
De reden dat ik vrouwen graag in de politiek zie is niet omdat vrouwen heilig zijn, maar omdat ze de helft van de bevolking vormen. En omdat onderzoek keer op keer laat zien dat divers samengestelde groepen betere beslissingen nemen. Vrouwen zijn gemiddeld minder geneigd tot haantjesgedrag en meer gericht op samenwerking. Dat klinkt misschien soft, maar in de praktijk kan het levens redden. Crisismanagement door vrouwen wordt vaak effectiever uitgevoerd, omdat ze net even verder kijken dan de korte termijn.
Kijk ook naar de verschillen in crimineel gedrag. In Nederlandse gevangenissen is slechts 4,7% vrouw. Wereldwijd is het 6,8%. Moordenaars zijn in 95% van de gevallen man. Dat zegt iets. Vrouwen zijn aantoonbaar minder geneigd tot agressie en destructie.
En dan stel ik mezelf de vraag: wat als Poetin een vrouw was geweest? Denk je dat we dan nog steeds naar een bloedige oorlog in Oekraïne zaten te kijken? Ik betwijfel het. Het ligt simpelweg niet in de aard van de meeste vrouwen om plotseling te besluiten: ik ga vandaag een buurland veroveren. Natuurlijk, vrouwen kunnen ook keihard en ambitieus zijn, maar de wereldgeschiedenis leert ons dat de grote oorlogszuchtige ego’s toch vooral mannen zijn.
Dus ja, ik durf te stellen: méér vrouwen in de politiek betekent minder oorlog, minder geweld, meer samenwerking, meer redelijkheid. Is dat een garantie? Nee. Maar statistisch gezien is de kans groter.
Meer vrouwen in de politiek betekent ook meer rolmodellen. Meisjes die zien dat hun moeder, tante of buurvrouw niet alleen de schoolraad kan doen, maar ook de gemeenteraad. Die zien dat vrouwen wethouder kunnen worden, minister of premier. Dat het geen uitzondering is, maar normaal.
Meer vrouwen betekent betere politiek
De SGP mag dan dromen van een vrouwloze politiek, maar ik droom liever van het tegenovergestelde. Meer vrouwen betekent betere politiek. En daar hoeven we geen Bijbel voor te citeren, maar gewoon de cijfers.
En als het aan mij ligt, geldt er straks maar één verbod: een verbod op middeleeuws denken. Stem daarom op 29 oktober júíst op een vrouw.
Comment
-
gaat om kwaliteit niet om sexe, en de vrouwen Kaag, Marijnissen, Yesilgoz, Vroonhoven, Simons, Kant, Ollongren etc etc waren een ramp in de politiek
o ja Nederland is al bijna een eeuw niet in oorlog en de laatste keer was dat van buitenaf naar ons gericht , een Oostenrijker die Joden wilde uitroeien, nu wil extreem links dat
- 1 like
Comment
-
https://www.buttkicken.nl/2025/08/16...-van-baarle-6/
Briefje van Jan – aan Stephan van Baarle
Beste Stephan,
Smullen, dat gedoe bij DENK!
Het is heerlijk om een stel hele en halve Turkse en Marokkaanse testosteronbommetjes te zien strijden om de macht bij misschien wel de meest antisemitische partij van Nederland.
Het is alsof je getuige bent van een vuile oorlog tussen Hamas en Hezbollah.
Ik werd gisteren op de Straatweg aangesproken door buurman Oebele.
“Goeie, Dijkgraaf! Do folgest de polityk, toch? Kinst my útlizze wat der by DENK bart? En hâld it koart asjebleaft, want de kij moatte yn ‘e stâl.”
Als buurman Oebele ‘koart’ zegt, dan bedoelt hij ook echt kort.
Weet je hoe ik het heb uitgelegd, Stephan?
“Het bestuur wil een vrouw op een verkiesbare plaats en die drie mannetjes die nu in de Tweede Kamer zitten willen dat tegenhouden.”
“Binne dy trije gûlertsjes bang foar froulju?”
“Gûlertsjes?”
“Huilebalkjes, Dijkgraaf.”
“Sorry. Het is voor mij een leven lang leren hier qua taal, Oebele. ‘Gûlertsjes’, mooi woord.”
“Dus hoe is it dan?”
“Bij gebrek aan beter willen die drie mannetjes, Van Baarle, El Abassi en Ergin, gewoon het liefst onder elkaar verder, zonder buitenstaanders. Hun eigen ‘mienskipje’ houden, zeg maar.”
“Wat bedoelst do mei: by gebrek aan wat betters?”
“Islamitische kereltjes hebben liever een geit dan een koe.”
“Dwaaskoppen! Gjin boer soe leaver in geit hawwe as in ko!”
“Grappen uitleggen is altijd min 10, Oebele…”
Nou, zo ging dat dus, Stephan.
Anyway: blijf vooral lekker rollend over straat gaan.
En antisemieten die door al dat gezeik nu niet meer op DENK willen stemmen, kunnen altijd terecht bij Kati Piri van GroenLinksPvdA.
Groet,
JanD
Comment
-
https://www.telegraaf.nl/opinie/bart.../84125043.html
© redactie IllustratieBart Nijman: gelukkig, D66 gaat nu daadwerkelijk voor oplossingen
De zomervakantie loopt af, het politieke schooljaar begint en partijen komen met voorlopige kandidatenlijsten. Bij de VVD klonk de vraag of ze echt meer dan twintig namen nodig dachten te hebben, is tien misschien genoeg deze ronde? D66 zocht aandacht met een gewaagde move: een nieuwkomer op nummer 2 zetten, achter Rob Jetten.
Deze nieuwkomer heet Nathalie van Berkel. Ze moet vorm geven aan de nieuwste gelegenheidsprioriteit van D66: de vastgelopen overheid. Pieter Omtzigt, die als voormalig klokkenluider voor dat probleem veel electorale rugwind kreeg, is immers van het toneel verdwenen. D66 aast op de erfenis.
Hoewel niemand buiten de bestuursbubbel haar naam zal kennen, levert Google een aardige staat van dienst aan: UWV-topvrouw, directeur bedrijfsvoering bij de gemeente Amsterdam, leidinggevend, beleidsfuncties - helemaal D66 dus.
Bakens van bestuurlijke souplesse
In diverse blaadjes uit de bestuursbiotoop komt het beeld naar voren van een ambtenaar die doortastend spreekt over burgers die vastlopen in bestuurlijke regelzucht en oerwouden van ambtelijke onwil, maar bewijzen voor daadwerkelijke verbeteringen onder haar bewind zijn schaars. Amsterdam en het UWV staan evenmin bekend als bakens van bestuurlijke souplesse.
Democratische burgerwacht Chris Aalberts, de David Attenborough van de politieke jungle, kreeg van een bron binnen D66 echter haar motivatiebrief voor het Kamerlidmaatschap. Het zijn welgeteld drie zinnen en die sprankelen van hoop:
„Ik zie dat Nederlanders behoefte hebben aan echte concrete oplossingen die daadwerkelijk uitvoerbaar zijn. De politiek belooft veel maar maakt naar mijn idee onvoldoende waar. Ik denk dat het tijd is om uitvoerbare en realiseerbare plannen te maken en die ook echt uit te voeren.”
Dit verdient steun!
Kijk! Deze snapt het! Er zijn al zo veel politici die roepen dat Nederland oplossingen nodig heeft, maar de nummer twee van D66 wil „echte concrete oplossingen.” Die niet zomaar uitvoerbaar zijn maar „daadwerkelijk uitvoerbaar.” De verleiding hierop te willen stemmen houdt gelijke tred met haar bijvoeglijke toewijding.
Een dergelijke expositie van ambitie verdient toch domweg alle steun? Het geeft de burger moed, ook. Dat je denkt: eindelijk iemand die begrijpt dat het echt daadwerkelijk menens is en dat echte daadwerkelijke urgentie aan de dag gelegd moet worden. Dit is waar Het Land daadwerkelijk naar snakt.
Maar zonder gekheid: deze ongemotiveerde motivatie verraadt dat mevrouw Van Berkel vermoedelijk al wist dat haar naam op de lijst zou komen. Een jaar geleden verscheen ze samen met Alexander Pechtold in een interview over regeldruk, mogelijk is toen het zaadje geplant voor haar lidmaatschap en kandidatuur. D66 bestaat immers bij de gratie van ondemocratische partijtactieken: Jetten werd destijds geparachuteerd door Pechtold en Sigrid Kaag werd „gehaald” door kandidatenkiezer Frans van Drimmelen (die later over een MeToo’tje zou struikelen en Kaag deels in zijn val meenam, maar dat terzijde).
Twitterfenomeen Jan Paternotte
Van Berkel moest in dit scenario voor de vorm het papierwerk voor aspirant-kandidaten eventjes invullen. „Oplossingen, concreet, uitvoerbaar”, klaar - zo’n tekstje is immers toch niet bedoeld voor publieke consumptie.
Helaas had ze buiten een partijgenoot gerekend die op z’n minst verbaasd lijkt dat een nieuw D66-lid met deze magere motivatie vanuit het niets op nummer 2 komt. Vrouw en van kleur, zal dat er ook iets mee te maken hebben dat twitterfenomeen Jan Paternotte zijn tweede plek moest afstaan? Al woont ze - wederom heel D66 - niet in Amsterdam-West maar in Wassenaar.
Maar verdorie zeg, zo’n gepolijst imago als ervaren bestuurder en dan gooit één lekje dat hele beeld overhoop. Die drie zinnen vol bijvoeglijk bestuursjargon over concrete oplossingen die ook echt uitvoerbaar moeten zijn voorspellen dat Nathalie van Berkel het probleem van de vastgelopen overheid luidkeels zal koesteren als ze straks in de Kamer zit. Maar het uitblijven van die concrete oplossingen zal haar eigen carrière niet in de weg zitten.
Comment
-
https://www.telegraaf.nl/politiek/pe.../84352522.html
Woningeigenaren, vermogenden en bedrijven moeten lappen voor de peperdure plannen van GL/PvdA, de partij van Frans Timmermans. © ANP / HH
Partij Timmermans wil af van hypotheekrenteaftrek
Peperdure plannen GL/PvdA: huizenbezitters en bedrijven de klos
Den Haag- Huiseigenaren, vermogenden en bedrijven moeten het geld ophoesten voor de peperdure plannen van GL/PvdA. In het verkiezingsprogramma van de groen-rode fusieclub staat bovendien dat de staatsschuld verder mag oplopen om de tientallen miljarden kostende voorstellen van de partij te betalen.
GL/PvdA presenteert maandag een lange lijst aan investeringen die flink in de papieren zullen lopen. Zo wil GL/PvdA ’het grootste investeringsprogramma in decennia’ optuigen voor de bouw van jaarlijks ruim 100.000 woningen en een ’Toekomstfonds’ van 25 miljard euro inrichten om de economie een impuls te geven.
Rekening neergelegd bij mensen die al woning hebben
De rekening voor de woningbouwplannen wordt gelegd bij de mensen die al een woning hebben. GL/PvdA wil af van de hypotheekrenteaftrek, het fiscale voordeel van huizenbezitters wordt stapsgewijs afgebouwd.
De woningbouwplannen spelen een hoofdrol in het nieuwe GL/PvdA-programma. De partij wil woningcorporaties ’Nieuwe Stijl’, die worden vrijgesteld van winstbelasting om ruimte te maken voor nieuwbouw en verduurzaming. Ook komt er een Rijksgrondbank die actief grond opkoopt om speculatie tegen te gaan en woningbouw te versnellen.
Hypotheekrenteaftrek al op de korrel genomen
De hypotheekrenteaftrek werd vorige week door GL/PvdA-Kamerlid Habtamu de Hoop al op de korrel genomen. Op Radio 1 noemde hij het belastingvoordeel voor woningeigenaren een ’subsidie’ voor ’mensen met een heel dikke beurs’ die ’dat helemaal niet nodig hebben’.
Huizenbezitters werden weggezet als mensen die ’ontzettend veel geld hebben aan het feit dat wij zoveel schaarste hebben op de woningmarkt’.
Ook bedrijven en vermogenden in het vizier
De partij heeft daarnaast grondeigenaren, vermogenden en bedrijven in het vizier. Zo worden speculatiewinsten op grond afgeroomd, belastingkortingen voor ’de rijkste Nederlanders en aandeelhouders van multinationals’ afgeschaft en moet de winstbelasting voor bedrijven omhoog. Hoeveel dat precies moet opleveren en of dat genoeg is om alle dure plannen te betalen, wordt uit het programma nog niet duidelijk.
V.l.n.r.: Esmah Lahlah, Frans Timmermans, Kati Piri en Jesse Klaver, tijdens de presentatie van het concept-verkiezingsprogramma © ANPWoningbouw het meest prominent weggezet
Het valt op dat woningbouw het meest prominent is weggezet in de groen-rode beloften-etalage. In het verkiezingsprogramma uit 2023 domineerde duurzaamheid het eerste hoofdstuk, terwijl dit thema nu naar andere hoofdstukken is gedrukt. Het is echter niet zo dat GL/PvdA de groene ambities terugschroeft.
Zo wil de partij dat Nederland in 2040 volledig klimaatneutraal is, met al in 2030 een CO2-reductie van 65 procent ten opzichte van 1990.
Daarvoor wordt fors geïnvesteerd in windparken op zee, en uitbreiding van het elektriciteitsnet. Publiek investeren in kerncentrales hoort daar niet bij, GL/PvdA wil de miljarden die het kabinet-Schoof daarvoor opzij heeft gezet graag inzetten voor verduurzaming.
Fors knip trekken voor klimaat en energie
Voor klimaat en energie gaat de partij namelijk ook fors de knip trekken. Er komt een grootschalig ’isolatie-offensief’, oftewel een impuls voor toekomstige ’aardgasvrije wijken’.
Het openbaar vervoer moet aantrekkelijker worden via een Klimaatticket van 59 euro per maand, terwijl er miljarden gaan naar spooruitbreiding en nieuwe lijnen. De luchtvaart moet volgens GL/PvdA fors inkrimpen. Subsidies voor fossiele brandstoffen worden afgeschaft en grote vervuilers krijgen extra heffingen opgelegd. Autorijders krijgen ook met vliegende vaart een kilometerheffing aan de broek en in de bebouwde moet maximaal 30 km/u ’de norm’ worden.
Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) tijdens de presentatie van het concept-verkiezingsprogramma voor GroenLinks-PvdA. © ANPStaatsschuld mag oplopen
De hogere defensie-uitgaven - GL/PvdA wil zich committeren aan de nieuwe NAVO-norm om 3,5 procent van het bbp aan het leger uit te geven - mogen in ieder geval niet ten koste gaan van sociale zekerheid of zorg, zoals een groep topambtenaren onlangs opperde. Sterker nog: GL/PvdA wil het minimumloon fors verhogen en de AOW en andere uitkeringen, zoals de bijstand, ook mee laten stijgen.
En op het gebied van zorg pleit de linkse club voor een inkomensafhankelijke zorgpremie, waarbij er ook mag worden bijgelegd uit de staatskas als de opbrengsten daarvan lager zijn dan nu. Er worden meer cadeaus uitgedeeld: het eigen risico moet helemaal worden afgeschaft en onder meer tandartsbezoek en fysiotherapie worden toegevoegd aan het basispakket van de zorgverzekering.
En alle beloften maken ook schuld, in dit geval letterlijk. Voor ’eenmalige of tijdelijke’ uitgaven, bijvoorbeeld op het gebied van infrastructuur, is het wat de fusiepartij betreft namelijk prima om de staatsschuld daarvoor te laten oplopen.
Omarming Europees Migratiepact
Op het gebied van migratie omarmt GL/PvdA de bevindingen van de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen. Daardoor wil de partij een totale migratie van 40.000 tot 60.000 mensen per jaar. Dit moet vooral gerealiseerd worden door het inperken van ’vervuilende’ arbeidsmigratie.
Wat betreft asielmigratie verschuilt GL/PvdA zich achter het Europees Migratiepact dat volgend jaar van kracht gaat, maar waar beide fracties van de fusieclub zich in het Europees Parlement zich juist nog deels tegen keerden. Deze Europese wetgeving voorziet grofweg in strengere en snellere controles aan de buitengrenzen van Europa en gezamenlijke afspraken om over de verdeling van asielzoekers.
- 1 like
Comment
-
PvdA/GL verklaart de oorlog aan ondernemend en werkend Nederland, en ze willen de overheid vergroten, en dan zullen we het nog niet hebben over de absurde klimaat plannen, belastingverhogingen, migratieplannen en waar het geld vandaan moet komen, dat is echt compleet gestoord en zal ons land naar de afgrond brengen.
- 1 like
Comment
-
Originally posted by Geen Flauwekulletjes View Postja kom niet aan de hypotheek aftrek van mensen, dat is een politiek taboe, nou dat geeft weer lucht voor andere partijen
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/...k-omvergetrapt
Comment
-
https://www.telegraaf.nl/financieel/.../85009432.html
Martin Visser © © redactie Illustratie
Column
Martin Visser: VVD kiest gelukkig voor economie, maar waarom moet het zo ’radicaal’?
Nederland moet ’de sterkste economie’ van Europa worden, aldus de VVD. Daarvoor is volgens de partij ’radicale groei’ nodig. Klinkt mooi, maar wat is dat in hemelsnaam? Dit klinkt vooral als marketingtaal.
Woorden doen ertoe. Met precisie en aandacht bedenken partijmarketeers hoe lijsttrekkers hun boodschap tijdens de verkiezingscampagne moeten verpakken. Werkgroepen, brainstormsessies en klankbordgroepen worden ingezet om het politieke verhaal zo goed mogelijk te verwoorden. De kiezer moet immers worden verleid.
Bij de VVD moeten we dit keer ’sterker uit de storm’ komen, als we het verkiezingsprogramma moeten geloven. Welke storm dat is, wordt niet duidelijk. Het zal niet de storm van kritiek zijn op de VVD-leider na de Douwe Bob-tweet. Vermoedelijk heeft het iets te maken met geopolitiek, oorlog en polarisatie. Het is nota bene de titel van het programma, maar het woord ’storm’ komt daarna slechts twee keer voor in de tekst.
Aan het einde van de inleiding krijgen we een voorzichtige indruk waarop geduid zou kunnen worden. Na het opsommen van vijf missies staat er: „In een tijd dat het radicalisme wereldwijd hoogtij viert en de kaarten opnieuw worden geschud, is dit (die 5 missies, MV) bittere noodzaak.” De VVD waarschuwt voor radicalisering. En wat doet de partij? Die kiest bij missie 1 voor ’radicale economische groei’. Op economisch terrein gaat de VVD zelf radicaliseren. Dat vind ik grappig.
Radicale groei, wat is dat in hemelsnaam? We hadden ooit het radicale midden. Een term waar zowel D66 als CDA zich soms mee afficheerde. Radicaal was nodig als toevoeging omdat ’midden’ bloedsaai is. Radicaal is dus zoiets als uitgesproken, extreem, vergaand. Misschien zelfs progressief?
Wat zou dan radicale economische groei zijn? Is het nietsontziende, extreme groei van de economie? Is het flauw van mij om dit woord ’radicaal’ zo te benadrukken en te wegen? Ik denk het niet. Want de woordkeus zegt wel iets, hier is over nagedacht, over gebrainstormd. Uit het VVD-programma blijkt dat de partij kiest voor economische groei als dóel (en dus niet als middel). Dat is opvallend. En er valt het nodige op af te dingen.
Natuurlijk is het goed dat de ooit liberale ondernemerspartij weer een partij voor ondernemerschap, economie en innovatie wil worden. Maar het denken in groei als doel op zich is nogal ouderwets. Het gaat er juist om wat je met die groei wil bereiken en welke publieke voorzieningen je met die groeiende economie wil betalen.
Trump-ideologie
In het verkiezingsprogramma maakt de partij er een wedstrijd van. Er staat dat Nederland ’de sterkste economie van Europa’ moet worden. Wat hebben we daaraan? Is de missie niet geslaagd als bijvoorbeeld Finland een net iets hogere economische groei heeft dan Nederland? Natuurlijk niet. Streven naar een robuuste, sterke en innovatieve economie is uitstekend, maar dit wedstrijddenken is pure Trump-ideologie waarbij de winst van de ene het verlies van de andere zou zijn. Zo werkt het niet in de economie. En als kiezer koop je er ook niks voor.
De duidelijke keuze voor ondernemerschap, kenniseconomie en verdienvermogen is van groot belang. Daar heeft het de laatste jaren in Den Haag nogal aan ontbroken. Maar deze rare woordkeuze doet vrezen dat het vooral marketingtaal is en daarmee gebakken lucht.
Comment
-
https://www.telegraaf.nl/politiek/d6.../85253432.html
Nathalie van Berkel landt nu op plaats zes. © ANP/HHAlleen maar mannen in top drie
D66-leden zetten door partij naar voren geschoven nummer twee buiten de top vijf
Den Haag- De beoogde nummer twee van D66 is door de leden flink lager op de lijst gezet. De voormalige UVW-topvrouw Nathalie van Berkel landt nu op plaats zes, terwijl de top drie, volledig gevuld door mannen, hetzelfde is als bij de vorige verkiezingen.
Bij D66 mogen leden zich altijd buigen over de concept-kandidatenlijst van de partij, ook in het verleden leidde dat tot flinke verschuivingen. Zo werd in 2023 de beoogde nummer drie Ilana Rooderkerk ook op zes gezet. En in 2021 wilde de partij Hanneke van der Werf als nummer drie, maar kieperden de leden haar zelfs bijna uit de top tien.
Hetzelfde gebeurt nu met Van Berkel, en net als twee jaar geleden schuiven de D66-leden juist mannen naar voren. Zo wordt het ervaren Kamerlid Joost Sneller gepromoveerd van tien naar vijf, stijgt Hans Vijlbrief van vijf naar drie en is vice-fractievoorzitter Jan Paternotte de nieuwe nummer twee.
Daarnaast valt op dat het huidige Kamerlid Van der Werf dit keer wel in de gunst van de leden valt. Die hebben haar gepromoveerd van plek dertien naar negen. Rooderkerk, een ander zittend Kamerlid dat laag was geplaatst, zakt zelfs nog een plekje van twaalf naar dertien. Aangezien D66 nu op iets meer dan tien zetels peilt, dreigt ze daarmee buiten de Kamer te vallen.
Comment
-
https://www.parool.nl/columns-opinie...naal~bf858332/
Opinie: ‘De fusiepartij GroenLinks-PvdA op links is bij het oprichten al terminaal’
Historicus en socioloog Bernd Timmerman is niet enthousiast over de fusiepartij GroenLinks-PvdA: hij vreest dat het, door de nieuwe koers van de partij, lastig wordt om een middenkabinet te formeren. Dat schrijft hij in dit opiniestuk.
Lijsttrekker Frans Timmermans eind juni tijdens een speech op het ledencongres van GroenLinks en de PvdA.Bron Robin van Lonkhuijsen / ANP
Voor middenpartijen als VVD, CDA en D66 zijn zowel PVV als GroenLinks-PvdA lastige partners. De PVV schuift steeds verder op naar rechts radicaal-populisme en Wilders blaast kabinetten op. Maar GroenLinks-PvdA beweegt naar links-activisme. Het Emo-Piri-effect waarvoor Timmermans kiest.
Alle twee profileren ze zich door scherpe ideologische standpunten, waardoor ze moeilijk in te passen zijn in de compromissen van de coalitiepolitiek. Progressief-links overschreeuwt misschien net zoals populistisch-rechts.
Democratische coup
De fusie van GroenLinks en PvdA werd gepresenteerd als versterking van het progressieve blok, een strategische zet om het Torentje te veroveren. Een soort democratische coup, het mag. Maar wat als vernieuwing moest gelden, oogt als een radicale vlucht naar voren. Er is geen breed gedragen maatschappelijke roep om deze samenvoeging, noch een gedeelde ideologische visie die verder gaat dan het bundelen van zetelaantallen.
Het is machtspolitiek in plaats van inhoudelijke vernieuwing. Historisch zijn de verschillen groot. De PvdA is geworteld in de sociaaldemocratie, met focus op bestaanszekerheid en sociale gelijkheid, en jarenlang een brede volkspartij. GroenLinks komt voort uit kleinere progressieve, pacifistische en linkse partijen, en heeft zich steeds activistischer geprofileerd, met nadruk op klimaat, identiteit en antiracisme.
Activistische vleugel
De fusie lijkt vooral een cosmetische ingreep om electoraal verval te keren. Intern zijn spanningen al zichtbaar. Het nieuwe profiel bedient vooral de activistische vleugel, terwijl de gematigde PvdA-kiezer zich minder herkent. In plaats van een krachtig alternatief ontstaat een ideologisch diffuus blok dat worstelt met richting, identiteit en representatie. Het combineren van activistische profilering met de institutionele traditie van de PvdA levert geen krachtige mix op, maar een interne frictiezone.
Politieke samenwerking vraagt namelijk om consistentie, betrouwbaarheid en compromisbereidheid – precies de eigenschappen die nodig zijn voor samenwerking met middenpartijen. Toch kiest de fusiepartij opvallend vaak voor symbolische moties en uitgesproken activistische standpunten. Dat is misschien begrijpelijk voor het behoud van de jonge idealistische achterban, maar funest voor geloofwaardige regeringsambities.
Een duidelijk antwoord op de vraag wat GroenLinks-PvdA bindt, ontbreekt. De partij positioneert zich vooral tégen rechts en populisme, maar presenteert nauwelijks een samenhangende beleidsagenda op cruciale dossiers als wonen, zorg, migratie, veiligheid en economie. Het streven naar het premierschap lijkt een doel op zich, zonder concreet beeld van het leiderschap dat men wil bieden. Het is geen organisch gegroeide beweging, maar een opgelegde constructie zonder diepe legitimatie onder leden en kiezers.
Stevig beleid op nationale identiteit
De kans dat de fusie standhoudt, is beperkt. Achterbannen en politieke stijlen verschillen te sterk. De komende jaren kunnen deze spanningen leiden tot afsplitsingen of zelfs een heropleving van afzonderlijke partijen – een klassieke sociaaldemocratische partij en een groene partij zonder te veel radicaal activisme.
Sinds Pim Fortuyns opkomst in 2002 en de electorale successen van rechts (nog steeds meer dan 90 zetels bij elkaar) is de politieke wind verschoven. Grote groepen kiezers vragen om stevig beleid op migratie, integratie, veiligheid en nationale identiteit. Progressieve partijen negeren of bagatelliseren deze zorgen vaak, waardoor zij een groeiende groep structureel van zich vervreemden.
Links hoeft deze thema’s niet te ‘kapen’, maar moet ze wel serieus nemen en eigen, humane maar concrete oplossingen formuleren. Nu overheersen dogmatiek en dedain. De fusiepartij lijkt vooral terug te kijken naar een geïdealiseerd verleden, terwijl zij de veranderde realiteit van het electoraat negeert.
Ironisch genoeg kan de fusie, bedoeld om macht te vergroten, het tegenovergestelde bereiken. In plaats van een brug te slaan naar het politieke midden, verankert GroenLinks-PvdA zich in een ideologische niche. Daarmee vormt niet rechts, maar progressief-links zelf het grootste obstakel voor regeringsdeelname. Hebben VVD, CDA en D66 wel trek in een avontuur met radicaal-links?
Inhoudelijk, niet symbolisch samenwerken
Nederland heeft behoefte aan progressieve partijen die inhoudelijk samenwerken, niet alleen symbolisch. Partijen die moeilijke thema’s onder ogen zien en oplossingen bieden, en die hun eigen tradities en achterbannen serieus nemen.
GroenLinks en de PvdA hadden dat ieder op eigen wijze kunnen blijven doen. De geforceerde fusie oogt nu als een symptoom van politieke onzekerheid, overgoten met een saus van radicaal activisme. Wat resteert is geen frisse wind, maar een vaag ideologisch compromis waar zelfs de eigen achterban zich niet volledig in herkent.
Een kabinet vormen wordt uiterst lastig en de fusiepartij op links is bij het oprichten al terminaal. Behoudend Den Haag is geen progressief-links Amsterdam. Een middenkabinet vraagt om bruggenbouwers naar links en rechts. Geen spandoekenpolitiek maar beleidsoplossingen.
Bernd Timmerman.Dit is een ingezonden bijdrage
Dit artikel is een ingezonden bijdrage, geschreven door historicus en socioloog Bernd Timmerman.
Opiniestukken worden door lezers ingezonden en vertegenwoordigen niet het standpunt van de Paroolredactie. Iedereen kan opiniestukken inzenden.
Comment
-
https://www.ad.nl/politiek/alle-nsce...-mee~a2ec167b/
Alle NSC’ers stappen uit kabinet na aftocht Veldkamp om Gaza: ‘We waren er klaar mee’
Met videoAlle bewindslieden van NSC stappen uit het kabinet. Zij volgen het voorbeeld van NSC-collega Caspar Veldkamp van Buitenlandse Zaken, die ontslag neemt vanwege onenigheid over extra sancties voor Israël. Hij kan zich niet langer vinden in het kabinetsbeleid, zei hij na afloop van de ministerraad, die uren uitliep. Demissionair minister-president Dick Schoof zegt in een verklaring het besluit te betreuren. Volgende week is er een debat over de nieuwe breuk.
„Ik heb het nodig gevonden om aanvullende maatregelen voor te stellen”, zei Veldkamp over zijn besluit. „Ik heb gezien dat men echt wel zijn best doet om mij tegemoet te komen, maar ik zie tegelijkertijd dat de tegemoetkoming onvoldoende gelukt is.”
Veldkamp kon naar eigen zeggen ‘in onvoldoende mate’ betekenisvolle maatregelen treffen. „Ik heb er onvoldoende vertrouwen in dat ik de komende weken, maanden naar bevind van zaken kan handelen als minister van Buitenlandse Zaken als ik zo in mijn ruimte word beperkt om zelf beleid te voeren en de koers uit te zetten die ik nodig vind. Ik ga naar huis en ik ga mijn ontslagbrief schrijven.”
‘Niet geloofwaardig om aan te blijven’
Volgens NSC-vicepremier Eddy van Hijum is het ‘logisch’ dat de andere bewindslieden van Veldkamp zijn voorbeeld volgen. „We zijn er eigenlijk wel klaar mee. We hebben geprobeerd beweging te krijgen in het standpunt. Maar dat is niet gelukt. Het is niet geloofwaardig om aan te blijven. Volgens Van Hijum lagen zowel VVD- als BBB-collega’s dwars.
Dat betekent dat naast Van Hjium en Veldkamp ook ministers Judith Uitermark, Eppo Bruins en Daniëlle Jansen ontslag nemen, net als staatssecretarissen Teun Struycken, Tjebbe van Oostenbruggen, Sandra Palmen en Hanneke Boerma.
Premier Dick Schoof zei in een verklaring in de Tweede Kamer het vertrek van de NSC-bewindslieden te respecteren, ‘maar we betreuren het zeer’. Volgens hem is nader beraad over de ontstane politieke situatie ‘noodzakelijk’. Het kabinet zal de Kamer daarover een brief sturen en daarna zal er begin komende week ook een debat zijn.
Het kabinet was al demissionair, het ontslag van de NSC-ministers maakt geen wezenlijk verschil voor die status. De posten zullen herverdeeld moeten worden, maar het kabinet kan in demissionaire staat aanblijven. De achtergebleven coalitiepartners VVD en BBB zeggen niets van de NSC-exit te snappen. VVD-vicepremier Sophie Hermans noemt die stap ‘onverantwoord’. Volgens BBB-vicepremier Mona Keijzer stort NSC ‘Nederland in chaos’.
Verzet van BBB
Vrijdagochtend werd bij aankomst meteen al duidelijk dat de kwestie het kabinet zwaar op de maag lag. Vooral het BBB-smaldeel verzette zich naar verluidt fel tegen extra sancties tegen Israël. Terwijl demissionair minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp een dag eerder juist had gezegd dat het kabinet nieuwe stappen tegen Israël zou bespreken.
Veldkamp zei donderdag het ‘onacceptabel’ te vinden dat Israël de aanval op Gaza-stad heeft geopend en nieuwe nederzettingen wil bouwen op Palestijns grondgebied. Aanvullende maatregelen om Israël tot een andere koers te dwingen noemde hij ‘noodzakelijk’.
NSC’ers Judith Uitermark, Caspar Veldkamp en Eddy van Hijum. © ANP
Als voorbeeld van een mogelijke sanctie noemde Veldkamp een boycot op producten uit illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Maar tijdens het debat in de Tweede Kamer, speciaal teruggekomen van reces, bleek de BBB-fractie daar geen voorstander van. De VVD vindt dat zo’n boycot eerst maar eens in Europees verband moet worden afgedwongen.
Veldkamp wilde vervolgens zijn eigen voorbeeld niet herhalen, wat de vraag opriep of hij voor zijn beurt had gesproken. Het debat werd daarop stilgelegd: de Kamer wilde eerst de uitkomst van de Ministerraad afwachten.
Motie van wantrouwen
Maar de bijeenkomst van het kabinet bleek dus veel langer te duren dan gepland, waardoor Kamerleden tot in de avond moesten wachten op duidelijkheid. In de wandelgangen viel te beluisteren dat de sfeer in het kabinet ‘gespannen’ was, wat eerder ook al van de gezichten viel af te lezen.
Veldkamp zat in een lastig parket, omdat linkse oppositiepartijen hem juist verwijten veel te coulant te zijn voor Israël. In het debat diende de SP een motie van wantrouwen tegen hem in, mede namens Denk en de Partij voor de Dieren. De kans dat die motie zou worden aangenomen leek echter minimaal.
NSC is opgeschoven
Tijdens het debat bleek opnieuw dat een directe en totale stop op Israëlische wapens voor de Nederlandse krijgsmacht niet op steun van een Kamermeerderheid kan rekenen. Vooral linkse en progressieve partijen dringen daar al langer op aan, maar zij hebben samen geen meerderheid.
Wel bleek in het debat dat regeringspartij NSC is opgeschoven: die partij verzette zich tot dusver tegen extra sancties, maar is van gedachten veranderd. „Wij hebben eerder gezegd: ‘Als de situatie niet verbetert gaan we opnieuw overwegen’”, zei fractieleider Nicolien van Vroonhoven. „En de situatie verbetert niet, integendeel.”
Comment
Comment