en wat kunnen ze daar precies mee?

ff groot maken en zorgen dat dames dat niet meer hoeven te doen op deze pooiersites?

Wat zijn pooiersites?

https://www.parool.nl/amsterdam/prot...dows~b91496f8/

Protestmars tegen erotisch centrum: ‘Don’t save us, save our windows’


Sekswerkers, ondernemers en bewoners van het Wallengebied demonstreerden donderdagavond. Met een protestmars richting het stadhuis verzetten ze zich tegen de plannen van de gemeente om raambordelen te verplaatsen naar een erotisch centrum.

​Demonstranten lopen naar het stadhuis om te protesteren tegen de komst van het erotisch centrum en voor het behoud van de Wallen.BEELD ANP
Meer dan honderd demonstranten, onder wie veel sekswerkers, hadden zich bij aanvang van de stoet om 18.00 uur op het Oudekerksplein verzameld. Mariska Majoor, initiatiefnemer van de mars en oprichter van het Prostitutie Informatie Centrum, hield een korte toespraak. Volgens Majoor waren de demonstranten donderdagavond bijeengekomen om de plekken van sekswerkers op de Wallen te beschermen.

Naarmate de mars vorderde, groeide de groep demonstranten. Op de Oudezijds Achterburgwal sloten bewoners en ondernemers van de Wallen aan. Uiteindelijk liepen een paar honderd mensen mee, ook bezoekers van de Wallen en bewoners uit andere stadsdelen. De demonstranten droegen borden bij zich met daarop teksten als ‘Handen af van onze ramen’ en ‘Gemeenteraad toon je ballen, blijf af van onze Wallen’. Tijdens het lopen scandeerden zij leuzen als ‘Don’t save us, save our windows’.

“De sekswerkers willen hun raambordelen op de Wallen behouden, in de rest van de stad wíllen ze geen bordelen. En dus strijden ze hier samen,” aldus de organisatie.

Rond 19.00 uur eindigde de mars bij het stadhuis. Na het zingen van het lied ‘Geef mij maar Amsterdam’ overhandigden de demonstranten bij het standbeeld van filosoof Spinoza, voor de Stopera, de petitie aan de aanwezige gemeenteraadsleden. In dit nieuwe manifest ligt de nadruk volgens Majoor vooral op ‘het behoud van de Wallen’.

Positie sekswerkers


Het erotisch centrum moet een werkplek voor ongeveer honderd sekswerkers worden in stadsdeel Noord of Zuid. Hiermee zou een deel van de ramen op de Wallen vervangen worden. Het doel is volgens het college om de positie van sekswerkers te verbeteren, de drukte en de overlast op de Wallen te verminderen en criminaliteit tegen te gaan.

“Wonen op de Wallen is niet altijd even relaxed. Maar problemen zijn er om opgelost te worden,” aldus Majoor. “Op de Wallen wordt van oudsher gewerkt, gewoond, gewipt en gebeden. Elke groep hoort erbij en heeft hier bestaansrecht. Je moet er samen uitkomen en dat is wat we nu meer dan ooit willen uitdragen.”

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1623...-betaalde-seks

Barbie slachtoffer van mensenhandel: duo zou haar hebben gedrogeerd en gedwongen tot betaalde seks

DEN HAAG - Samantha de Jong, beter bekend als realityster Barbie, blijkt het slachtoffer te zijn geweest van mensenhandel. Vanaf mei 2021 tot eind augustus 2022 zou ze zijn gedwongen om als prostituee te werken toen ze in een kwetsbare fase van haar leven zat.

© ANP / ANP KIPPA



Dat bleek vrijdag tijdens een inleidende zitting in de strafzaak tegen de 44-jarige Anthony J. uit Alphen aan de Rijn en de 38-jarige Nancy J. uit Loenen aan de Vecht, die Samantha de Jong in de val zouden hebben gelokt, haar drogeerden en haar dwongen om betaalde seks te hebben. Het geld dat ze daarmee verdiende moest ze afstaan.

https://www.ad.nl/zoetermeer/verbode...meer~af491151/


© ANP / ANP XTRAVerboden wapenbezit, drugshandel en illegale prostitutie vanuit woning in Zoetermeer


De politie heeft drie mannen opgepakt in een woning aan de Victoriagang in Zoetermeer. Ze worden verdacht van verboden wapenbezit en drugshandel. In het pand werden ook twee Roemeense vrouwen aangetroffen die prostitutie werkzaamheden verrichtten.

Meerdere buurtbewoners hadden afgelopen tijd melding gemaakt bij de politie omdat er in de woning ‘vreemde activiteiten’ plaatsvonden. De politie heeft de zaak onderzocht en viel het huis donderdag binnen.

In het pand werden drie mannen aangehouden op verdenking van bezit en handel in verdovende middelen en verboden wapenbezit. En niet alleen de drie verdachten in het pand zijn opgepakt. ,,Gedurende dit onderzoek werden er in de voorgaande weken ook al aanhoudingen verricht voor opiumdelicten”, laat de politie weten.

Ook werden er in het pand twee Roemeense vrouwen aangetroffen die vanuit de woning prostitutie werkzaamheden verrichtten. ,,Het onderzoek naar de zaak loopt nog en ook vanuit de gemeente zullen er bestuurlijke maatregelen worden getroffen”

https://www.ad.nl/den-haag/kunnen-we...laat~a754f835/



PREMIUM
Columnist Sjaak Bral, met op de achtergrond de Doubletstraat © Fotobewerking AD
Kunnen we eigenlijk nog wel spreken van dames van plezier? Het is een en al ellende wat de klok slaat


COLUMN
Je zal d’r maar wonen, in de omgeving van de goedkoopste prostitutiestraat van Nederland. De Doublet. Hier kun je voor 30 euro aan je gerief komen. Het is een steenpuist op de huid van de stad. Altijd al geweest.

In vroegere tijden viel de overlast wel mee. Ik spreek hier over de tijden van pooiers als Arie Grotekop. Niet bepaald een fijnzinnig type – hij ging naar zijn werk te paard – maar met zulke types in de buurt had je geen politie nodig. Misschien was er ook sprake van uitbuiting maar die was dan toch een stuk menselijker. Om nog maar te zwijgen van de jaren zestig en zeventig.

Als moeders op vakantie wilde naar Hawaii ging ze een weekje achter het raam zitten. Echt hé. De bewoners van het Oude Centrum zijn de overlast van bezoekers van de Doubletstraat spuugzat. Een van die bezoekers ziet het probleem niet. ‘Raamprostitutie verbieden, waarom, het is toch nostalgie?’ Hij komt liever in de Doublet. ‘In de Geleen staan ook mannen, daar heb je hier geen last van.’

Geen leeg blikje


De buurt is al jaren klaar met de ellende. Zoals smerige straten - al zul je hier geen leeg blikje meer vinden. Wist u dat prostitutiestraten landelijk gezien de plek zijn waar de meeste blikken worden geworpen? En niet enkel steels, stiekem of of omfloerst. Blijkbaar maakt hoerenlopen dorstig.

Blik blijft hier echter niet lang op straat liggen. Lang leve de zwervers. Alcoholmisbruik, verdovende middelen, gevelpissers en scheurende auto’s zijn al erg genoeg maar de meest vreselijke overlast is de straatintimidatie. Die neemt hals over kop toe. Niet alleen bij vrouwelijke buurtbewoners, ook de dames van plezier zelf die naar huis gaan worden keihard lastig gevallen. ‘Ben je geil?’ ‘Wat kost je?’

Vrouwenhandel


Kunnen we eigenlijk nog wel spreken van dames van plezier? Het is een en al ellende wat de klok slaat. Ik laat de feiten voor zichzelf spreken: in de afgelopen tien jaar zijn 57 mannen opgepakt in de Doublet vanwege vrouwenhandel. Een eerder plan om de prostitutie in een tijdelijk erotisch centrum bij de Binckhorst onder te brengen ketste (excusez-le-mot) af. Met het haalbaarheidsonderzoek zijn we ook genaaid: dat kostte de gemeenschap twee miljoen euro. De vorige coalitie zei dat ‘op termijn’ de Doubletstraat weg moest maar had geen visie en gaf geen geld. In het nieuwe coalitieakkoord wordt er met nog minder woorden over gesproken. Waarschijnlijk onder het motto: pas als je d’r over praat is er een probleem.

https://www.ad.nl/buitenland/feest-i...ezet~a7adc4a7/

Aaa wat flauw😇

https://www.at5.nl/artikelen/223143/...fd-aan-leugens

Bart Middelburg over het grootste loeder van Amsterdam: "Ze was verslaafd aan leugens"

https://www.gva.be/cnt/dmf20230820_9...QFgIxzOw%3D%3D

© Nattida-Jayne Kanyachalao
Karin (54) is huisbaas van Antwerps megabordeel Villa Tinto: “Alle kamers zijn hier rood geverfd op vraag van de sekswerkers”


51 ramen telt het gebouw dat het kloppende hart van de Antwerpse prostitutiebuurt vormt. Elke dag komen er een kleine 80 sekswerkers én hun klanten in Villa Tinto. Eén koppel Vlamingen is verantwoordelijk voor de verhuur van al die kamers. “Er staat bewust geen bad in de kamers”, vertelt zaakvoerster Karin Vander Elst (54).

De beste prostitutiebuurt ter wereld


“Antwerpen heeft een van de beste prostitutiebuurten in de wereld”, schreef The New York Times. We gingen eens kijken hoe het eraan toegaat in en rond het grootste bordeel van België.

Vandaag deel 1: op bezoek bij Karin Vander Elst, zaakvoerster van Villa Tinto in het Antwerpse Schipperskwartier

Het is woensdagnamiddag in het Schipperskwartier. Buiten is het betrekkelijk kalm, een handvol mannen zoekt op het binnenplein de blik van vrouwen achter hun ramen, en ontwijkt daarbij elkaars blik. In het onthaal van Villa Tinto geven lampjes op een paneel aan welke kamer bezet is, enkel door met vingerafdruk geregistreerde sekswerkers. Er is ook een zaaltje met lockers, en een gelegenheidswinkeltje met goedkope glijmiddelen en condooms voor elke sekswerker die zich voor haar (of zijn) shift meldt. “Goedkoper dan in veel nachtwinkels”, zegt de onthaaldame. “Met de inflatie zijn ook die dingen flink duurder geworden. Op deze manier willen we de meisjes steunen.”

© N.-J. Kanyachalao

Op de eerste verdieping zitten we in de cockpit van Belgiës grootste bordeel, met de captain speaking: Karin Vander Elst, samen met haar man en jeugdliefde Franky De Coninck bezieler van een bouwbedrijf uit het Leuvense dat doorgaans scholen of flats bouwt, maar hier in 2002 begon te bouwen aan het meest avontuurlijke verhaal. Een sekswerkbolwerk dat een verleidelijk, veilig én rood lichtend voorbeeld in de sector moest worden.

Heel vaak staat Karin Vander Elst niet in de spotlights, maar deze keer wil ze wel spreken over de Villa, die straks 20 jaar bestaat. Terwijl haar man als bestuurder van het familiebedrijf alweer bezig is met een andere deal, zoals de totstandkoming van een Oostendse Villa Tinto.

Karin Vander Elst in de cockpit van Villa Tinto. — © Nattida-Jayne Kanyachalao

Bovendien blijkt Vander Elst ook een betere HR-manager dan haar man als ze Tinto bezoekt. “Mijn man zegt altijd te snel ja als er vragen van de meisjes komen”, glimlacht onze gastvrouw minzaam. Zelf is ze niet zozeer streng, veeleer sympathiek en beredeneerd tegelijk. En ze spreekt consequent over sekswerkers. Weg met dat oeroude h-woord dat vrouwen te vaak oneer aandoet.

Rondwandelen in de buurt


“Destijds kenden wij niet veel van de sector, eerst wilden we hier in het Schipperskwartier flats en kantoren bouwen”, klinkt het. “Maar toen kwam de stad dus af met het plan om hier een nieuw soort prostitutiebuurt te bouwen. Er zijn te veel meisjes op straat aan het werk, er zijn te weinig ramen, zei men. M’n man en ik zijn hier toen een paar keer komen rondwandelen, om te zien hoe het eraan toeging. Dat er nogal wat bouwvallige panden waren, zag je vanaf de straat al. Huizen waar de duiven boven de hoofden vlogen. Eén reden om mee te stappen in het Villa Tinto-verhaal was de foute tussenfiguren er helpen uit halen, door ons rechtstreeks kamers aan sekswerkers te laten verhuren. In het begin vreesden we daarom voor represailles, ja. We hielden onze bezoekjes stil, en vertrokken soms weer langs de kelder. Eén keer is m’n man aangesproken door iemand, maar gelukkig bleef het bij woorden.”

Villa Tinto by night. Het kamercomplex geldt als een voorbeeld voor andere steden die een veilige buurt willen. — © Nattida-Jayne Kanyachalao

Luisterend oor


De tijd vóór Villa Tinto is de tijd die buurtbewoners en enkele sekswerkers met meer dan 20 jaar ervaring zich nog scherp herinneren. Het was de tijd van pooiers die meisjes ‘beschermden’ – en een deel van de koek lustten. De tijd van een Rus die bij een dokter op het Falconplein een pistool op tafel legde om duidelijk te maken dat die dokter maar beter z’n best deed. De tijd waarin politie nog maar een pand met namaakkledij leeggehaald had, of het werd alweer gevuld. En of de buurt een metamorfose onderging. Overal hangen camera’s, de politie patrouilleert openlijk én anoniem. Op het voormalige ‘rode plein’ openden zelfs een hippe pokebowl-zaak en een matcha-studio. (Dat laatste heeft niks met gevaarlijke seks te maken, maar alles met Japanse groene thee.)

In Villa Tinto, met zicht op de binnenkoer. — © Nattida-Jayne Kanyachalao

Van Amsterdam tot New York kwamen ze al kijken naar Villa Tinto. Onlangs nog wees de Amsterdamse burgemeester – een vrouw – naar het Antwerpse megabordeel als voorbeeld voor een verhuis uit het historische stadscentrum. Tien jaar geleden al beschreef een experte in The New York Times het Schipperskwartier als “kennelijk een van Europa’s beste prostitutiebuurten”. En als je ’t aan de doorsnee Antwerpse bezoeker vraagt, wordt dat natuurlijk gewoon de beste ter wereld.

“De werkomstandigheden van de sekswerkers verbeteren was uiteraard ook een reden om hierin te stappen”, aldus Vander Elst, die ook meewerkt in het bouwbedrijf van haar man. “Dat alle kamers in Villa Tinto bijvoorbeeld rood geverfd zijn, komt er op hun vraag. Blijkbaar doen rode muren het menselijke lichaam het meeste eer aan. (lachje) Heel veel is in overleg met de sekswerkers zelf gebeurd. Elke kamer een eigen bad, dachten wij eerst. Néé, zei een mondig meisje, daarin kan iemand je verdrinken. Dus werden het lavabo’s en douches. Een klusjesman staat bijna continu klaar om zaken zoals de chauffage of een lekkende kraan te repareren. Hier wordt 24 op 7 geleefd. Over de twee shifts gezien is er een bezettingsgraad van tachtig procent, voor één dag- of nachtshift (van 8 uur ’s morgens tot 8 uur ’s avonds, en van 9 uur ’s avonds tot 6 ’s ochtends, red.) betaalt een sekswerker 110 euro. Op een recente meeting met de stad rees de vraag of meisjes niet ook mochten overnachten in de kamer.”

Financiële druk


Hoezeer de werkomstandigheden ook verbeterden, Vander Elst blijft niet blind voor de problemen die er zijn. Niet alles is roze schijn en mannengeur. Zo is er vooral overdag meer leegstand. Een gevolg van corona – toen ook sekswerkers de voordelen van thuiswerk ontdekten – en zeker nu de inflatie toeslaat, is het niet moeten betalen van raamhuur meegenomen. Voldoende parking in de buurt is ook een bezorgdheid. “Het bezoekersaantal daalt, ja. Maar de sekswerkers die zich specialiseren, blijven wel goed verdienen. Ik denk dat er altijd een publiek voor deze vorm van raamprostitutie zal blijven bestaan. Het blijft al bij al vrij anoniem.” En spannend, gezien het handjevol mannen op het binnenplein die nog altijd aan het kiezen zijn. Karin Vander Elst vat het wereldje nog altijd niet helemaal, praat er in de privésfeer niet zo veel over maar leest zich wel bij, en liet al meer dan één vooroordeel varen, zegt ze.


Passanten over het binnenplein van Villa Tinto. — © N.-J. Kanyachalao

“De banken werken ook niet echt mee”, haalt ze een heikel punt aan. “Zelfs voor de bouw van Villa Tinto kregen wij destijds geen krediet. Door voldoende eigen middelen is het toch gelukt. Maar daarmee is het probleem niet van de baan. Ondertussen zijn de meeste sekswerkers hier ingeschreven als zelfstandige, maar ze blijven op banken botsen als ze daar een rekening willen openen. Waar moeten ze dan met hun cash naartoe? Dat banken niet willen ‘meewerken’ aan prostitutie, is een achterhaald iets, in 2023. Het is echt niet zo dat hier nog vrouwen onder dwang werken. De pooiers zijn er intussen van tussenuit. Al hoor ik ook weleens verhalen van een meisje met een fout vriendje dat profiteert van haar geld, ja.”

En dan is er nog de overheid, die bekijkt hoe van sekswerkers zelfstandigen en zelfs werknemers te maken. Er stijgt een zucht op. “Sorry, maar daar voel ik me dus niet goed bij. Nu verhuren wij louter ruimtes. Als sekswerkers werknemers worden, zijn ze dan niet langer eigen baas? Iemand in een kledingwinkel vragen dingen sneller op te vouwen zou ik nog kunnen, maar ik wil nooit tegen iemand zeggen met wie of hoe die persoon seks moet hebben. Ethisch is dat een grens. Nee, als de overheid ons dat statuut oplegt, stoppen we er nog liever mee.”

​© N.-J. Kanyachalao

Tijd om een luchtje te scheppen. Buiten is het inmiddels een komen en gaan van volk dat halt houdt bij bordjes als sm, shemale of normal sex. Geen man die oog heeft voor de zaakvoerster van Villa Tinto, wegens ogen te kort voor schaarser geklede vrouwen. Een spel met klanten en passanten. Al heeft Vander Elst intussen geleerd ‘haar’ sekswerkers ook als klant te beschouwen. “Wij moeten hén ook bedanken omdat ze het hier mee laten draaien. De keren dat we een bedrijfsfeestje hadden en de sekswerkers uitnodigden als klant, zag je dat velen zich meteen een stuk meer gewaardeerd voelden. Want sommigen voelen zich weleens minderwaardig. Dat maakt het extra moeilijk om weer de stap naar een leven buiten deze sector te zetten. Er zijn er die een man en kinderen hebben. Maar er zijn er ook die twijfelen of ze ooit weer een job in bijvoorbeeld een kledingwinkel kunnen hebben. En nog naar een man kunnen kijken op een andere manier dan ze het zolang gewoon zijn.”
Niet overal is het zo modern


​
In het Schipperskwartier is niet alles goud wat blinkt. In de omliggende straten vind je ook wat minder moderne panden dan Villa Tinto. Zoals het pand waar zestiger Dany ons binnen leidt. Niks smerigs, maar hier en daar kan het wel een likje opfrissing hebben, zegt Dany. Hij verhuurt een paar ramen in het pand voor de oudere huisbaas, die voorbij de taalgrens woont.

“500 euro per week is de prijs”, zegt Dany, terwijl we achter een leeg raam staan. “Voor de dagshift heeft nog niemand zich gemeld. Het is al gebeurd dat een affiche met m’n nummer een week uithing zonder dat iemand belde”, zegt hij. “De gouden jaren 90 zijn voorbij. Ondertussen is het leven drie keer zo duur geworden, kijken meisjes soms om ergens in de stad een kamer te hebben, en regelen ze hun bezoek via het internet.”

Dany maak je niks meer wijs in de wereld waarin hij al zolang meedraait. “Er dienen zich tegenwoordig ook meisjes aan die dat misschien beter niet doen”, klinkt het. “Onlangs nog een Roemeense moeder en dochter. Pardon, maar de moeder zag er niet uit. Onverzorgd, scheel kijkend.” Het is dan al duidelijk dat in het Schipperskwartier andere normen gelden dan de politiek correcte.

Op de verdieping boven het raam staat het bed. In de ene hoek een kast met een grote dildo, in de andere hoek een tv (“om porno te kijken”) en wat geldstukken op de grond. “De Zuid-Amerikanen denken dat dat geluk brengt”, zegt Dany. Zelf zou hij vooral willen dat het stilgevallen HookUp-computersysteem van de stad weer opgestart raakt – daarmee worden sekswerkers geregistreerd – én dat de muur boven de hoofdsponde van het bed een nieuw laagje verf krijgt. Nu zijn handafdrukken zichtbaar van velen die hier al op de knieën gingen.

Rond acht uur melden twee Oost-Europese blondines zich voor de nachtshift. De ene wil Dany meteen de biljetten toestoppen om de ramen te huren. “Niet op straat,” antwoordt hij. “Kom mee, naar binnen.” De werkdag kan beginnen.

https://www.telegraaf.nl/vrouw/16436...-aanbidden-mij

VROUW Glossy
SM-meesteres Wendy (52): ’Klanten aanbidden mij’

Wendy (52) is SM-meesteres en heeft een escortbureau. Ze is getrouwd, heeft een dochter (25), twee bonuskinderen (42 en 34) en twee bonuskleinkinderen (3 en 1). Ze geeft ons een kijkje achter de schermen!

’Als SM-meesteres krijg ik veel zelfvertrouwen.’
Op feestjes ben ik…

„Een open boek en vertel ik eerlijk wat voor werk ik doe. Mensen reageren eigenlijk altijd wel positief. ’Oh, wat spannend! Vertel eens?’ zeggen ze dan. Ik praat dan gerust over wat het precies inhoudt, ik maak er geen geheim van.

Het is ook gewoon werk, net als ieder ander beroep. Vroeger was ik ook directiesecretaresse en officemanager, maar daar ben ik mee gestopt. In mijn omgeving weet iedereen wat ik nu doe en accepteert me zoals ik ben.”

Als SM-meesteres krijg ik…

„Veel zelfvertrouwen. De klanten aanbidden mij en willen alles voor me doen. Dat streelt mijn ego. Tijdens een sessie ben ik superieur aan de man, ik heb echt de macht. Sinds ik dit doe, ben ik als persoon gegroeid. Het geeft me een boost.”

Soms heb ik een afspraak…

„In een restaurant. Mensen weten dan niet dat ik een spel speel met mijn klant. Dat vind ik altijd wel leuk. Ik geef hem dan bijvoorbeeld de opdracht om naar de wc te gaan om daar tepelklemmen op te zetten. Dit zijn meestal eerste kennismakingen, om te kijken of de klant aan mijn wensen voldoet en of hij mijn opdrachten op de juiste manier kan uitvoeren.”Klanten mogen niet…

„Aan mij komen, want dat wil ik niet. We spelen een spel en ik ben dominant. Ik krijg ook nooit zin in seks bij een sessie. Ik ben daar echt voor mijn werk en ik zie daar geen lust of liefde in. De klant komt voor zijn fetisj. Zo wil de één dat ik hem pijn doe en de ander wil een baby zijn. Het is ook niet zo dat ze altijd klaarkomen tijdens de sessie, want ik bepaal of en wanneer dat mag.”

Leer en latex…

„Vind ik leuk om te dragen, maar alleen als ik een afspraak heb met een klant. Dan trek ik bijvoorbeeld een catsuit aan, of een rokje met hoge hakken of laarzen, maar net wat de klant graag wil. Als ik klaar ben met werken doe ik iets makkelijks aan, sloffen aan mijn voeten en een knot op mijn hoofd. Ik hou van lekker op de bank hangen of een wandeling maken.”

Mijn man vindt…

„Dat ik gewoon moet doen wat ik wil. Hij vraagt wel altijd even hoe een sessie is gegaan. Dan is hij benieuwd of er een klik was met de klant, of juist niet. Mijn dochter weet ook alles. Als ik een paar dagen offline ben, herinnert zij me eraan dat ik nog berichten van mijn klanten moet beantwoorden.

Mijn ouders vinden het niet altijd even prettig dat ik dit werk doe, maar ze vinden wel dat ik het moet doen als ik dat graag wil. Ik krijg geen rare blikken.”

Het taboe op sekswerk…

„Is er nog altijd. Veel mensen denken dat iedereen dit gedwongen doet en het altijd gepaard gaat met uitbuiting. Als we met de klankbordgroep Seksworks training geven aan instellingen als de GGZ of de politie, merk ik dat ze toch met andere ogen naar het werk gaan kijken. Sekswerk is werk en mensenhandel is criminaliteit. Die twee dingen moeten echt uit elkaar worden gehaald. Het versterken van de positie van sekswerkers is belangrijk voor mij. Daar ligt echt mijn hart.”

https://www.sexdome.nl/nieuws/sloopk...er-voor-terug/

Sloopkogel gaat door verloederd prostitutiepand in Deventer, maar wat komt er voor terug?

Voor een van de meest vervallen panden aan de Bokkingshang in Deventer is door de eigenaar een sloopvergunning aangevraagd. Het gaat om de nummers 8 en 9, het pand dat het dichtst bij de IJssel staat. Dat blijkt uit de beantwoording van het college van vragen van D66. De partij wilde weten wat de plannen zijn met de in hun ogen ‘laatste rotte kies van de entreestraten van de stad’.



Woordvoerder Maarten Jan Stuurman van de gemeente Deventer: ,,De procedures zijn afgewikkeld, de sloopvergunning is toegekend en de bouw van een nieuw pand op deze plek ook.’’

Fractievoorzitter Jan Schuring van D66: ,,Ik ben blij verrast dat er kennelijk al plannen liggen voor de Bokkingshang, anders vraag je geen sloopvergunning aan en ga je niet nieuw bouwen op deze plek. Het antwoord van het college is wel summier: ik weet niet wat de plannen zijn.’’

,,Komt er bijvoorbeeld woningbouw, of een combinatie van wonen en werken? Of wil de eigenaar weer een exploitatievergunning voor prostitutie? Ik weet het niet. Maar prostitutie lijkt me onwaarschijnlijk, omdat het college ook aangeeft dat er steeds minder animo is voor raamprostitutie. De branche verschuift naar thuiswerken en hotels, en klanten worden via internet benaderd.’’

Opnieuw een seksbedrijf in nieuwbouw


,,De bestemming van het nieuwe pand is vooralsnog dezelfde als dat het verloederde pand heeft’’, meldt Stuurman. ,,Dat is op de begane grond een seksbedrijf en op de verdieping een combinatie van wonen en een seksbedrijf. Op de start van de sloop en de bouwwerkzaamheden heb ik geen zicht op dit moment. Mocht de eigenaar andere plannen met het pand hebben, dan moet er een bestemmingsplanwijziging komen.’’

D66 wilde van het college weten hoe de gemeente denkt de verloedering van de Bokkingshang tot staan te brengen. Volgens de partij zijn alle toegangen naar de binnenstad prachtig opgeknapt (de Keizerstraat, de Nieuwe Markt wordt aangepakt, het Pothoofd krijgt een nieuwe uitstraling en het Grote Kerkhof is getransformeerd), maar is de Bokkingshang een rotte kies in het geheel. Ook wil de partij weten hoeveel seksvergunningen zijn afgegeven.

Het college schrijft dat de nummer 8 tot en met 13 een vergunning hebben voor seksinrichting raamprostitutie. Volgens het college zijn deze panden in goede staat. De panden aan de Bokkingshang kennen in totaal vijf eigenaren, twee van hen zijn actief in de seksbranche.

Verschuiving in de seksbranche


Het college verwacht niet dat alle panden ook in de toekomst zullen worden gebruikt voor activiteiten in de seksbranche: ,,Op basis van de huidige ontwikkelingen in de seksbranche is het niet aannemelijk dat alle panden voor het exploiteren van seksbedrijven worden gebruikt. We zien in de markt een verschuiving van vergunde seksbedrijven naar meer flexibele en onvergunde vormen van sekswerk, waarbij zelfstandige sekswerkers hun klanten via internet en sociale media werven.’’

Op dit moment is wonen al toegestaan op de bovenverdiepingen van de panden. Als er plannen zijn om op de begane grond woningen te creëren, heeft het college naar eigen zeggen de bevoegdheid om dat mogelijk te maken. Daarvoor hoeft de raad geen instemming te verlenen.
Geen dwangmiddelen ter beschikking


D66 wilde ook weten of het college dwangmiddelen in handen heeft om eigenaren te bewegen tot een andere invulling van de panden dan sekswerk. Het college zegt dat dat niet mogelijk is, maar schrijft wel: ‘Net als bij andere gevallen waarbij de bestemming van een gebouw niet meer past bij de economische of maatschappelijke actualiteit, is het college bereid om op basis van initiatief van de eigenaar mee te denken over wijziging van een bestemmingsplan.’

Schuring is blij dat de verloederde Bokkingshang nu op de agenda staat en dat het college bereid is actief mee te denken over mogelijke andere bestemmingen dan prostitutie: ,,Dat betekent dat er beweging in zit. Maar ik heb nog wel een hoop aanvullende vragen. Die stuur ik later aan het college.’’

Wie is de eigenaar?


Uit gegevens van het Kadaster blijkt dat het pand eigendom is van de Geldersche Holding BV uit Utrecht. De koopsom van het pand is niet te herleiden. Het Kadaster laat een bedrag van 4,4 miljoen euro zien, met de aantekening dat het pand gekocht is met meer onroerend goed. Dat betekent dat er meerdere panden in één transactie zijn overgegaan. De koopsom van dit betreffende pand is niet te achterhalen.

Bron: destentor.nl

Ramen sterven langzaam uit

https://www.sexdome.nl/prostitutie/o...it-een-koffer/

Ook midden in een woonwijk kan je ‘afwerkkamers’ van prostituees vinden: ‘Ze leven uit een koffer’


Bron: AD.nl

Mannen en vrouwen die schuilgaan achter de ontelbare seksadvertenties op het internet, werken midden in woonwijken of in hotelkamers. En toch zijn ze veelal onzichtbaar, met als gevaar dat mensenhandelaren de sekswerkers uitbuiten. Een inkijkje in deze verborgen wereld: ,,Haar kamer is als een afwerkkamer ingericht.’’

Zonder nog om te kijken, loopt ze weg. Druk bellend met de mobiele telefoon tegen haar oor en twee grote tassen in haar vrije hand. Onderweg naar een nieuw adres, zo is de verwachting, om elders mannen te ontvangen voor betaalde seks. Maar hier, in deze onopvallende woning boven een winkel in het centrum van Gorinchem, kan deze prostituee niet meer werken. Op de voordeur is direct een sticker geplakt met de boodschap dat de woning is gesloten door de burgemeester. Omdat het verboden is zonder vergunning een seksinrichting te hebben.

Twee uur eerder in Capelle aan den IJssel. Het Regionaal Controleteam (RCT) zit aan tafel met bovenal toezichthouders van de deelnemende gemeenten en experts van de politie. Een van de medewerkers heeft zich net als nieuwe klant voorgedaan op de website kinky.nl, waar talloze vrouwen, mannen, stellen en she-males zich met spannende foto’s aanbieden voor even zovele vormen van hete seks. Ook zonder condoom, 24 uur per dag, zeven dagen per week. Ze beschrijven zich als ‘supergeile beauty’s’ met klinkende namen als Angel, Rosie en Luna.

Geen argwaan wekken

Soms duurt het enige tijd om een afspraak te maken met een van de prostituees in de gemeenten in de regio die samenwerken, van Schiedam tot Dordrecht. Maar nu is het direct raak bij een vrouw die zegt dat ze uit Zuid-Amerika komt. Dat trekt de aandacht. De controleurs zien de laatste tijd veel Zuid-Amerikaanse vrouwen in advertenties, die met een toeristenvisum niet in Nederland mogen werken. Dat maakt ze kwetsbaar.

Ze kennen de weg in Nederland niet. Worden ze gedwongen? Moeten ze hun verdiende geld direct bij een ander inleveren? Dat is de belangrijkste reden van de controles: zien of deze vrouwen slachtoffer zijn van mensenhandel. Of ze gedwongen worden tot betaalde seks. Zo ja, dan wordt er hulp aangeboden en gaat het onderzoek van de gemeente, die illegale bordelen kan sluiten, naar de politie die zich richt op mensenhandel.

De afspraak is gemaakt: 150 euro voor een uur. Het adres is gedeeld. De toezichthouders en politiemensen weten: het is nu zaak geen argwaan te wekken. ,,Negen van de tien keer staat er iemand op de uitkijk. Vaak krijgen we ook niet gelijk het echte adres. Pas als we zeggen dat we in de straat zijn, krijgen we het correcte huisnummer. En ze kijken of je wel alleen bent’’, vertelt een van de toezichthouders.

Tolkentelefoon

Het loopt zoals verwacht. Het opgegeven adres is op het oog een gewone woning. Planten in de vensterbank, de gordijnen wijd open. Maar nog voor de ‘klant’ kan aanbellen, krijgt hij een ander huisnummer door. Van een woning boven een winkel waar de gordijnen potdicht zitten. Als de vrouw denkt haar klant binnen te laten, staan er opeens vele mensen in de woning. Via de tolkentelefoon volgt het gesprek. Wat doet ze hier? Heeft ze hulp nodig? Werkt ze vrijwillig als prostituee?

Ook bekijken de controleurs haar telefoon. Daaruit blijkt dat ze op dit adres sinds augustus al vaker afspraken heeft gemaakt voor betaalde seks. Haar kamer is ook als een afwerkkamer ingericht, zo vertelt een van de controleurs. Op het nachtkastje liggen condooms, glijmiddel en vochtige doekjes. En het is warm, erg warm binnen. Bovendien lijkt er ook nog een andere prostituee te werken. Bewijs genoeg voor de burgemeester om de seksinrichting zonder vergunning te sluiten. De prostituee blijkt een Spaans paspoort te hebben en wil geen hulp. Dus loopt ze weg zodra het kan.

‘Hier moet je zijn’

Het is een scène die zich kort daarna elders in Gorinchem herhaalt. Als de ‘klant’ wil aanbellen op het doorgegeven adres, wordt aan de andere kant van de smalle straat op het raam geklopt: ‘Hier moet je zijn’. In een treintje stappen de controleurs de verhuurde airbnb binnen, waar de verwarming ook weer op standje ‘heet’ staat.

De voorbijgangers die om de hoek door de winkelstraat wandelen, zijn ongewis van deze verborgen wereld van prostituees. Ook hier hebben de vrouw en een she-male een Spaans paspoort. Op de telefoons staan tientallen appjes met klanten en vele erotische foto’s. Ook hier blijkt geen sprake van dwang. Lachend lopen de twee samen weg, hun rolkoffertjes achter zich aan trekkend. ,,Ze leven uit de koffer’’, weten de controleurs. Zij verwachten ook hier dat het tweetal snel weer op een ander adres werkt, vanuit een hotelkamer of een gehuurde woning.

Seksuele uitbuiting

Hebben deze controles eigenlijk wel zin als de dames zo naar een ander adres vertrekken? Kijkend ook naar de enorme hoeveelheid advertenties van escorts met privé-ontvangst op sekssites? Ja, is het duidelijke antwoord van de Capelse burgemeester Peter Oskam. Hij is portefeuillehouder mensenhandel in de regio Rotterdam. ,,Bij seksinrichtingen of prostituees met vergunning zijn er duidelijke regels, die nageleefd moeten worden. Prostitutie zonder vergunning is verboden en dat kan leiden tot uitbuiting. Waarbij een pooier bijvoorbeeld het paspoort van de prostituee afpakt, die geen kant op kan. Of vrijwel al het geld afpakt. Het is aan de overheid om de slachtoffers van seksuele uitbuiting te beschermen.” Op dezelfde dag als de controle in de Rotterdamse regio waren er ook controles in de regio Den Haag op erotische massagesalons zonder vergunning en in de regio Amsterdam op arbeidsuitbuiting.

Hoe vaak bij de verborgen wereld achter de seksadvertentie sprake is van mensenhandel ‘weten we niet’. Maar zonder controles en zonder (anonieme) tips komt het ook niet aan de oppervlakte. ,,Iedereen die wordt gedwongen die we uit de prostitutie kunnen halen is winst. Door de controles krijgen we ook meer zicht op wie er achter deze prostitutie zonder vergunning zitten, wie het faciliteren en het geld verdienen.’’ Het doel is niet de sekswerkers het werk moeilijk te maken. Altijd wordt hulp aangeboden. Ook aan wie zegt niet te worden gedwongen.

De hoop is dat bewoners tippen als ze van illegale prostitutie weten, als ze willen anoniem. Ook om een einde te maken aan overlast. Oskam: ,,Het is ‘s avonds laat nog druk. Er wordt heen en weer gelopen door klanten. Het is druk met parkeren. Dat wil je niet in een woonwijk.’’

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230824_92627455?

De mannen in de schaduw die het Schipperskwartier mee laten draaien: “Al onze bedden zijn gemetseld, zo blijven ze langer overeind staan”


© Nattida-Jayne Kanyachalao

De een is klusjesman in tientallen panden. De andere fietskoerier. Samen vormen Leo en Jorge mee de stille kracht die het Schipperskwartier laat draaien. “Soms belt een meisje en is het erg dringend.”

Het heetste kwartier


“Antwerpen heeft één van de beste prostitutiebuurten in de wereld”, schreef ‘The New York Times’. Reporter Kristof Bohez ging met eigen ogen kijken hoe het eraan toegaat in en rond het grootste bordeel van België.

“Hey Leo! Can you come fix something?” Aan het einde van wat voor ‘normale’ werkmensen een 9-tot-5-dag is, gilt een sekswerkster vanuit haar hoge kamer naar Leo. Onder die naam kent iedereen hier de besnorde man die net aan het sippen was van een biertje uit de dagwinkel. Kalm neemt Leo z’n spullen bijeen. Dadelijk nog even deze dame helpen.

Leo na alweer een werkdag. — © Kanyachalao

Geen Schipperskwartier zonder Leo Schippers. Hij heeft er z’n roepnaam aan te danken, en zijn T-shirt met opdruk ’t Keteltje, dat een indruk geeft hoelang hij hier al meedraait. Café ’t Keteltje was in 2008 al omstreden wegens illegale Nigeriaanse prostitutie. Burgemeester Patrick Janssens wou de keet toen sluiten, in 2019 ging de zaak aan de rand van de wijk definitief dicht onder Bart De Wever.

Maar Leo Schippers, dus. 64. “Geboren en getogen in Antwerpen”, klinkt het nochtans niet plat. Op z’n vuile vingers telt hij de panden waarin hij hier al werkte. “In de voorbije twintig jaar moeten het er meer dan dertig geweest zijn. Ooit was ik in deze buurt klusjesman voor verschillende werkgevers, vandaag werk ik enkel in de panden van één baas, die mij speciaal daarvoor vroeg.” Het gaat om een Nederlandse vastgoedmagnaat met ook panden in Den Haag. Momenteel bouwt Leo met enkele handlangers een peepshow-pand om tot een vernieuwd peepshow-pand, inclusief enkele kamers die er te huur zullen komen. Dat is zijn vaste dagtaak voor de komende maanden. Naast de hap-slik-weg-klusjes die sekswerkers in andere panden nog van Leo zullen vragen.

• LEES OOK. De meisjes van (niet altijd) plezier in het Schipperskwartier: “Tien klanten op één dag? Natuurlijk lukt dat”

“Meestal zijn het problemen die ik snel kan fiksen”, legt Leo kalm uit. “Een verstopte bidet, bijvoorbeeld. Elk meisje kan me bellen, want m’n nummer hangt hier uit. Ik ken niet de naam van iedereen hier, maar mogelijk kent iedereen mijn naam wel. Het kan ook gebeuren dat ze me ’s nachts bellen, ja. Onlangs nog ben ik op een zondag om zes uur ’s ochtends moeten uitrukken, voor een kerel die met een motorhelm tegen een raam geklopt had. Gelukkig woon ik zelf in deze buurt.”
Tegelmuren


Gelukkig woont Leo hier, zegt hij, ook al is de buurt vooral ’s nachts geen plek voor blozende maagden. Reden waarom ze in Villa Tinto geen meisjes onder de 21 laten werken tijdens de nachtshift. In de wijk vind je niet zelden iemand onder invloed. Eén café heeft de deur naar het toilet met een afstandsbediening afgesloten, omdat het gevaar op druggebruik anders te groot is. Cocaïnegebruikers vind je hier in zowat alle cafés. Met z’n beperkte veroordeling van ‘yogasnuivers’ deed Bart De Wever enkele jaren geleden oneer aan de bankier-gebruikers en postcoïtus-cokeheads die in het Schipperskwartier buiten de lijntjes kleuren.

Leo bij een van ‘zijn’ panden. — © Nattida-Jayne Kanyachalao

• LEES OOK. De vrouw achter megabordeel Villa Tinto: “Alle kamers zijn hier rood geverfd op vraag van de sekswerkers zelf”

Ondanks alles woont en werkt Leo hier met plezier, zegt hij. En met zichtbare trots, als hij naar een raampand wijst waarin hij onlangs werkte. Over alles is blijkbaar nagedacht. “Aan de gevel van onze panden: altijd een camera, los van die van de politie. Het deurslot: met een aanmeldsysteem dat geen vreemden toelaat. Tegen de muren binnenin: tegels tot een meter twintig hoog, zo niet schuren de dames met hun laarzen te veel tegen het behang. Ik zie elders in de wijk nu ook zulke tegels geplaatst worden.” En dan, moment de gloire, de bedden van de sekswerkers. “Allemaal gemetseld, in plaats van houten bedden”, aldus Leo. “Zo blijven ze langer overeind staan.” Leo lacht niet.

Volgend jaar wordt Leo 65 jaar, en zou hij kunnen afzwaaien. Maar deze buurt zit te dicht op z’n huid, hij wordt hier te graag gezien, en dat er thuis geen vaste partner zit te wachten, zal hem ook niet van extra dienstjaren houden. “Ik blijf te graag bezig, ja. Een vrouw heb ik niet. Ik ben één keer gehuwd, en dat volstond. Maar ik heb geen tekort aan vriendinnen. (lacht) Niet uit deze buurt, nee.”

(Lees verder onder de foto)

Leo, tussen seks- en andere shop in het Schipperskwartier. — © Kanyachalao
Econoom zkt. werk


Curieuzer nog is het verhaal van Jorge, nog zo’n figuur die je dagelijks door de buurt ziet sjezen. Op z’n fiets, bijna altijd beladen met zakken, en als er regenweer dreigt, ook uitgedost met laarzen en een gele helm. Steevast begroet hij de mensen breed lachend: Hola muchacho! Spaanstalige slang voor hé jongeman. Toch woont Jorge intussen al 30 jaar in Antwerpen. “Hier aangekomen in 1990 als student om een postgraduaat economie te halen aan de Antwerpse universiteit,” klinkt het als hij van z’n fiets gestapt is.

• LEES OOK. Kiana getuigt over het leven en loon als sm-meesteres: “Eén keer heb ik de noodknop gebruikt”

“Ik had in Peru rechten gestudeerd, en Europa was toen zeker nog het werelddeel waar Zuid-Amerika zich op richtte. Na die universitaire en nog enkele andere opleidingen werd ik werkzoekende in Antwerpen. Ik wist niet precies waar te beginnen, en passeerde weleens door deze buurt, waar ik met Zuid-Amerikaanse vrouwen aan de praat geraakte. Zomaar, wat babbelen. Op een dag vroeg zo’n vrouw me of ik eventueel een koffie kon halen terwijl zij doorwerkte. Toen ook haar buurmeisje een koffie vroeg, zette dat me aan het denken.”

De ondernemingsdrang in de econoom werd aangezwengeld, Jorge liet de wieltjes in z’n hoofd draaien: waarom zou hij niet vaker boodschappen voor de meisjes doen, in ruil voor een fooi? “Ik begon eraan met de vraag of er eventueel een jobje kon in zitten,” glimlacht Jorge. “Toen ik met m’n boekhouder afsprak, zei die: Proficiat, je hebt je eigen job gecreëerd. Iets als fietskoerier voor deze vrouwen bestond nog niet.” Vandaag fietst Jorge elf jaar rond in de buurt. En ja, hij kan leven van wat hij doet. Hij werkt met commissies op de producten die hij koopt, zegt hij. Die hebben de sekswerkers wel over voor z’n diensten, want voor hen is Jorge het geld waard. Elke minuut dat zij naar de winkel om koffie of keukenpapier zijn, is een minuut waarin ze geen klant kunnen strikken.

(Lees verder onder de foto)

Fietskoerier Jorge aan het werk op het Falconplein. — © Kanyachalao

Navolging


Jorge (“zeg maar dat ik vijftigplus ben”) is niet van gisteren. Leest geregeld bij over sekswerk, kent deze wereld zo goed dat er binnenkort een boekje van zijn hand verwacht mag worden. Zijn dagtaak start vaak rond de middag, zo kan hij twee eetmomenten van de meisjes – ’s middags en ’s avonds – meepikken. “In nogal wat Antwerpse restaurants kennen ze me al, en weten ze dat het beter snel gaat,” zegt Jorge lachend. “Eten, drankjes, Red Bull, condooms en keukenpapier zijn klassieke dingen die sekswerkers aan me vragen. Roemeense meisjes eten graag gerechten op basis van kip en varkensvlees, en ook Latijns-Amerikaanse meisjes houden van veel vlees. Ik rij met oortjes en een telefoon rond, meisjes geven m’n nummer wel eens door. Soms gebeurt het dat twee meisjes tegelijk iets van me willen. Tja. Dan kies ik meestal voor diegene die al het langst ‘klant’ bij me is en me zo goed als dagelijks belt, en probeer ik het andere meisje op een ander moment te helpen.”

​Keukenrol en sigaretten zijn veelgevraagde producten door meisjes. — © N. Kanyachalao

Jorges pionierswerk in de wijk leverde inmiddels ook al navolging op. Zo kan je door de straten van de wijk soms een man zien wandelen die ook boodschappen voor meisjes doet, maar dan te voet. In tegenstelling tot die koerier is Jorges reikwijdte groter, in afstand en ervaring. “Ik ken de prijzen van de meestgevraagde producten in de verschillende winkels wel een beetje, en weet waar ik naartoe moet fietsen als ik ergens het beste wil. Neem nu een klant die bij een meisje komt en een fles champagne wil delen. Dan moet het echt snel gaan, fiets ik om die fles en lever ik snel: klant én meisje tevreden.” Door de jaren leerde Jorge ook enigszins de meisjes achter de façades kennen. Hij is karig met verhalen daarover, omdat hij de vertrouwensband niet wil schaden. “Elk raam heeft z’n eigen verhaal”, klinkt het. “Sommigen blijven hier jaren, anderen keren na jaren plots terug. Als ze zelf beginnen over een kwestie, luister ik. Het grote verschil met vroeger is dat de meisjes echt wel professionele sekswerkers geworden zijn. Naar mijn inschatting doet 70 procent deze job met als hoofdmotief het financiële aspect. Omdat er een gebrek aan andere arbeidsmogelijkheden is voor hen. Een beetje zoals er ooit voor mij geen arbeidsmogelijkheden waren. Vergis je niet: hier zitten ook sekswerkers met een hoger diploma, zoals architectuur. Met sommigen kan je echt wel zinvol praten over wereldpolitiek of andere zaken zoals cultuur.”

En de overige 30 procent? “Die doen het werk omdat ze hier op vakantie zijn, als tijdverdrijf, of gewoon omdat ze er zin in hebben”, schat Jorge. Zo divers de motieven van zijn ‘klantes’ zijn om in het Schipperskwartier te werken, zo divers ook hun klanten. “Door de jaren heb ik alles gezien: zakenmannen, politici, artiesten, atleten, voetballers, arbeiders…”

Voor er een eerste meisje een bestelling via z’n oortje plaatst, wil Jorge nog een wijsheid meegeven. Hij glimlacht breed. “Eén ding staat vast. Hij die met zekerheid zegt dat hij nooit van z’n leven in het Schipperskwartier zal komen: dàt is diegene die liegt.”
Bijna miljoen contacten, veelvoud aan omzet


Achter de Antwerpse prostitutiebuurt gaat een eigen economie schuil. Een die de vergelijking met een flinke onderneming doorstaat.

Volgens een studie van professor Stef Adriaenssens (KU Leuven) uit 2015 draaide het Antwerpse Schipperskwartier toen zo’n 62 miljoen euro omzet. Ter vergelijking: Bobbejaanland draaide vorig jaar zo’n 23 miljoen euro omzet. De vergelijking tussen het Schipperskwartier en een pretpark is niet uit de lucht gegrepen. Bobbejaanland lokt op jaarbasis evenveel bezoekers als er transacties in het Schipperskwartier zijn: een dikke 900.000. Met dien verstande dat er in Lichtaart wellicht meer unieke bezoekers op één jaar zijn, en in Antwerpen meer terugkerend volk voor de attracties.

Met sekswerk gaat in Antwerpen véél geld gepaard. In verschillende richtingen. Niet alleen de sekswerkers zelf worden financieel beter van de bezoekers, ook eigenaars en geranten van raampanden verdienen eraan. Een verhuurder met enkele ramen rekent voor: “Stel dat je twee ramen verhuurt, elk raam één shift per dag bezet aan 100 euro per shift. Dat doe je maal 350 dagen op een jaar. Dan spreek je al van een bedrag.” Zeventigduizend euro aan inkomsten per jaar, welgeteld. Daar moet per raam wel 3.000 euro per jaar vanaf aan raamtaks voor de stad.

Bovenop die ‘primaire’ economie komen nog een tiental zaken die mee draaien dankzij de prostitutie en niet zouden misstaan in een pret- of vakantiepark: een zonnebankstudio, een krantenwinkel, enkele snackbars en drankgelegenheden, een dag- en nachtwinkel. Illustratief is het aanbod goedkoop ondergoed in die laatste, tussen de pakken water en chips. “Soms kopen de sekswerkers dat zelf, vaker nog hun klanten”, klinkt het aan de kassa. In de krantenwinkelrekken aan de andere kant van het plein vind je naast tijdschriften en snacks ook glijmiddel (15 euro), een plastic zak met vijftig condooms (28 euro) en zwangerschapstests (20 euro). Extra cash geld afnemen kan er bij aankoop met bankkaart, vanaf 50 euro. Ongeveer exact de prijs voor een bezoekje aan een sekswerker, zonder dat dáár een bankkaart nodig is. (kbz)

https://www.telegraaf.nl/entertainme...ke-nachtmerrie

Coleen Rooney blikt terug op seksschandaal met prostituees: ’Verschrikkelijke nachtmerrie’

Coleen Rooney (37) heeft het een en ander meegemaakt met haar losbandige echtgenoot die ze op haar 12e leerde kennen. De Britse voetbalvrouw reageert in haar autobiografie voor het eerst op het schandaal waarbij haar man vreemdging met meerdere prostituees. Ze was destijds pas 18 jaar oud. „Het was hartverscheurend.”

© GETTY IMAGES



Het jaar is 2002. De wereld ligt aan de voeten van het jonge voetbaltalent dat luistert naar de naam Wayne Rooney. Hij breekt als 16-jarige door bij Everton en schrijft geschiedenis als de jongste doelpuntenmaker ooit in de Premier League. Onsterfelijk voelt hij zich, maar hij maakt een reeks grote fouten die zijn toen nog prille relatie met Coleen op zijn grondvesten doet schudden.

De tabloids lekten uit dat het talent dat op 17 augustus 2002 debuteerde in de koningsklasse van het Engelse voetbal stiekem de lakens had gedeeld met drie prostituees, waaronder Gina McCarrick en de destijds 48-jarige oma Patricia Tiernan.



„Wayne was 16 jaar oud toen hij een prostituee in Liverpool bezocht. Toen hij me inlichtte over de situatie en de verhalen uit de pers bevestigde was ik verward en er helemaal kapot van. Ik kon geen woord meer met hem wisselen”, schrijft Coleen in haar boek My Account. De jonge tiener maakte zich ernstige zorgen over wat anderen van Wayne’s gedrag zouden denken en had het gevoel dat „iedereen zijn of haar mening klaar had liggen.”



Coleens wereld stortte in en ze herinnert hoe „gekwetst en beschaamd” ze zich voelde. „Het voelde als een verschrikkelijke nachtmerrie. Het was hartverscheurend. Ik was tenslotte ook pas 18 jaar oud.”



Tekst gaat verder onder de foto.

© GETTY IMAGES
Wayne Rooney met zijn vrouw Coleen en zoon Kai na de Premier League-wedstrijd tussen Manchester United en Swansea City op Old Trafford op 12 mei 2013.

Volgens haar drong het besef bij Wayne meteen door dat hij een grote fout was begaan. „Hij begreep hoe heftig en verkeerd zijn acties waren. Hij keek naar de grond terwijl hij me vertelde hoe gebroken hij zich voelde”, schrijft ze. Toch waren de misstappen niet onoverkomelijk. Na een aantal weken besloot ze de verontschuldiging van Wayne te aanvaarden en kon ze alles een plekje geven.

Maar wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. „Ik heb dit nooit eerder verteld, maar in deze rumoerige periode ben ik geen één keer met Wayne naar bed geweest”, onthult ze.

„Als ik erachter was gekomen dat hij een affaire had of verliefd was op iemand anders, had ik er nooit overheen kunnen komen, maar dat was niet het geval. Het is ondertussen zo lang geleden en ik denk dat we nu sterker en meer betrokken zijn dan ooit tevoren”, aldus Rooney.

Huwelijksperikelen

Hoewel er meerdere momenten zijn geweest waardoor het huwelijk van Coleen en Manchester United-legende Wayne Rooney aan een zijden draadje hing, was Coleen er vrijwel altijd van overtuigd dat de liefde tussen hen zou zegevieren.

Het grootste pijnpunt zat in het alcoholgebruik van haar man, die het zelf omschreef als een van de grootste uitdagingen die hij moest overwinnen tijdens zijn carrière. „Wayne is een geweldige vader. Maar elke keer wanneer hij ontspoort, eindigt het in domme dronken acties. Er zijn fouten gemaakt, maar ik was er altijd zeker van dat Wayne van me houdt”, vertelt ze.

Wayne had moeite met in de schijnwerpers staan, zeker aangezien hij op zéér jonge leeftijd doorbrak in de bikkelharde voetbalwereld. Om te ontsnappen aan de druk greep hij regelmatig naar de fles. „Toen ik begin 20 was, was alcohol mijn manier om spanning los te laten. Ik dronk dan tot ik bijna flauwviel”, vertelt hij. De problematische drinker hield zijn verslaving in stand door uit schaamte vooral in zijn eentje te drinken. „Ik wilde niet in de buurt van mensen zijn. Het voelde alsof ik mensen in de steek liet en ik wist niet hoe ik er anders mee om moest gaan.”

Wayne en Coleen hebben samen verschillende obstakels overwonnen, stapten in de zomer van 2008 in het huwelijksbootje in de Italiaanse stad Portofino en hebben inmiddels vier kinderen samen: de jongste is vijf jaar oud en de oudste dertien.

120-voudig international Rooney hing in 2021 zijn voetbalschoenen aan de wilgen, nadat hij in zijn nadagen nog actief was voor D.C. United en Derby County. Sinds oktober is hij de hoofdtrainer van Birmingham City FC, die uitkomt op het een na hoogste niveau van het Engelse voetbal.

https://www.sexdome.nl/nieuws/betaal...er-de-tralies/

Betaald voor seks in massagesalon? Rechtbank gelooft er niks van en zet Arnhemmer achter de tralies

Een 23-jarige Arnhemmer moet twee jaar de cel in (waarvan acht maanden voorwaardelijk) voor het verkrachten van een masseuse in een Thaise massagesalon. Volgens de man zou hij hebben betaald voor seks, maar dat gelooft de rechtbank niet.



De Arnhemmer bezocht ruim een jaar geleden met een vriend een massagesalon in de Steenstraat. Nadat hij hiervoor bij de balie had betaald, ging hij met de masseuse mee naar het hokje met de massagetafel.
Seks met de vrouw


Terwijl hij werd gemasseerd, wilde de man seks met de vrouw. Tijdens de rechtszaak twee weken geleden zei de verdachte dat de masseuse toespelingen had gemaakt op seksuele handelingen. Hij zou daar op ingegaan zijn en haar vijftig euro hebben betaald.

De masseuse gaf hij aan dat zij niet wilde meewerken aan seks, waarna de verdachte haar zou hebben verkracht. Tot aan de rechtszaak beriep de man zich op zijn zwijgrecht, maar eenmaal in de rechtszaal gaf hij tegenover de rechter wel tekst en uitleg. De seks zou, in zijn ogen, vrijwillig zijn gebeurd.

Hevig geëmotioneerd


De rechtbank gelooft de verdachte niet. De verklaring van de masseuse nam de rechter als uitgangspunt, omdat deze ‘consistent, gedetailleerd en authentiek’ was. Bovendien was de vrouw hevig geëmotioneerd geweest na de verkracht.

De rechtbank gaat uit van de verklaring van de masseuse. Die is consistent, gedetailleerd en authentiek. De rechtbank neemt daarom haar verhaal als uitgangspunt voor het vonnis. De rechtbank vindt dat de man misbruik heeft gemaakt van zijn fysieke overwicht.

De man gaat dus de gevangenis in en moet verder vierduizend euro schadevergoeding aan de vrouw betalen. Na zijn celstraf moet hij zich drie jaar verplicht melden voor behandeling. Dat moet het risico op herhaling verkleinen.

Bron: Gelderlander.nl

https://www.ad.nl/dordrecht/bonnie-m...gen~af2cb0df0/



PREMIUMDe vrouw ging onder meer naar klanten in Dordrecht, Den Haag, Assen en Katwijk aan Zee. De oudste van twee verdachte broers brachten haar. © Getty Images

Bonnie moest 30.000 euro verdienen in prostitutie na verdwenen wiet, maar werd ze gedwongen?


Als in april een grote voorraad wiet verdwijnt uit een woning is er paniek. Volgens het Openbaar Ministerie leggen twee broers de bewoonster een boete op. Die moet ze terugbetalen met gedwongen prostitutie. Volgens het duo werkte de vrouw echter vrijwillig klanten af in onder meer Dordrecht, Den Bosch en Utrecht. ,,Ze bood het zelf aan.’’

De kostbare stapel hennep ligt opgeslagen bij de jonge moeder thuis. Op een dag zijn de drugs foetsie. Mogelijk omdat de dealer van de vrouw, zo vermoeden sommigen, de partij heeft gepikt.

Volgens het Openbaar Ministerie is het voor twee Rotterdamse broers (28 en 40 jaar) aanleiding om geld terug te eisen van de bewoonster. Ze krijgt een boete en moet terugbetalen met gedwongen prostitutie.

De officier van justitie schermt met een reeks dreigberichten aan de bewoonster. ‘Luister. 30k. 1 maandje. Jij hebt niks te willen. Ik ben mijn leven al kwijt. Ik trek me handen ervanaf. Je hebt dit zelf veroorzaakt nu. Die Russen staan paraat, dom, dom, dom’.

Sekssites


Onder de werknaam ‘Bonnie’ worden advertenties op sekssites gezet. De oudste broer brengt het slachtoffer van en naar allerlei klanten door heel Nederland. ,,Een nauwe en bewuste samenwerking’’, zegt de aanklager donderdag bij een inleidende zitting in de rechtbank.

De broers claimen zich helemaal niet schuldig te hebben gemaakt aan mensenhandel. Volgens hen heeft ‘Bonnie’ zelf aangeboden om in de prostitutie te gaan werken.

,,De officier maakt er een heel mooi verhaal, maar ik heb alleen maar geprobeerd te helpen en dit is wat ik krijg. Als ze iets niet wilde, heb ik nooit gezegd dat ze het wel moest doen”, zegt de oudste broer.

De rechtszaak wordt 7 februari hervat. In de tussentijd wordt een belangrijke getuige gehoord. De broers blijven vastzitten.

https://www.sexdome.nl/nieuws/ik-was...jn-handboeien/

“Ik was politieagente maar maakte een carrièreswitch. Toch gebruik ik nog dagelijks mijn handboeien…”

Calea Toxic uit Duitsland, beweert dat sekswerk en politievrouw zijn te vergelijken valt en dat het enige verschil het ‘uniform’ is. Ze geraakte geïnspireerd nadat ze tijdens haar werk prostituees ontmoette en onthulde dat ze zeven jaar lang in het geheim bijverdiende als dominatrix. En vandaag de dag gebruikt ze fulltime haar handboeien als ‘meesteres’.



Calea Toxic klom op tot de hogere rangen van de politie toen ze nog maar in de 20 was. Maar na een bezoek aan een fetisjfeest in 2011 haalde een vriend haar over om zich in latex te hullen en haar handboeien ook voor andere doeleinden te gebruiken. Sarah was altijd al gefascineerd door BDSM, bondage en dominantie en leidde zeven jaar lang een dubbelleven.

Macht en mensen leiden


Ze onderzocht als politievrouw seksmisdrijven en sprak regelmatig met prostituees die haar over hun leven vertelden. Haar verlangen om een dominatrix te zijn werd alleen maar versterkt door hun getuigenis. Terwijl ze op weg was naar de top van het politiekorps, ontdekte de 32-jarige dat beelden van haar in een latex pak via WhatsApp circuleerden op het bureau. En ook haar besluit om haar borsten van een D-cup te laten vergroten tot een 34F maakte haar verdere ambtstermijn moeilijk.

Na 11 jaar bij de politie verliet ze het korps om fulltime sekswerker te worden. Ze zei: “Ik voelde me thuis bij de politie en het was zeker een geweldige baan. Maar er ontbrak iets. Ik wilde dingen in het leven doen die me echt vreugde geven. In mijn privéleven heb ik altijd een passie gehad voor BDSM. Het geeft me een bevredigend gevoel om mensen te leiden en macht uit te oefenen.”

Vergelijkbare jobs


En ze ging verder: “Ik liet mijn borsten vergroten, deed opzichtige make-up op en plaatste ook verleidelijke foto’s op de sociale media. Ik merkte dat mijn levensstijl steeds meer afweek van die van de meeste collega’s. Waarden als een eigen huis of sparen voor je pensioen waren voor mij veel minder belangrijk dan het aspect van je goed voelen in je eigen lichaam en genieten van vrijheid.”

Ze zegt dat beide jobs eigenlijk wel vergelijkbaar zijn: “Je hebt veel verantwoordelijkheid. Je moet mensen begeleiden en aansturen. Ik denk dat het grootste verschil het uniform is. Spelletjes spelen met latex, zwepen en bondage stelt me in staat om naar een totaal andere plaats te verdwijnen.” Calea Toxic beweert dat geld voor haar niet het allerbelangrijkste is, wel de liefde voor wat ze doet: “Ik wil mijn werk zelfstandig en vanuit mijn eigen motivatie uitoefenen. Ik werk als dominatrix net zo professioneel als ik als politieagent heb gedaan!”

Bron: clint.be

https://www.sexdome.nl/prostitutie/p...ien-uitvoeren/

Prostituees en diamantairs krijgen geen zichtrekening in België: “Ik zal mijn beroep dan maar clandestien uitvoeren”

Heel veel prostituees, verhuurders van panden in de prostitutiesector en diamantairs in Belgie”krijgen geen zichtrekening bij eender welke bank. En als een bank door een wet, die in februari in werking is getreden, verplicht wordt om toch een zichtrekening aan een van die beroepsgroepen aan te bieden, rekent die bank tot 500 euro per maand aan ‘werkingskosten’ aan.

https://www.sexdome.nl/prostitutie/b...de-echtgenoot/

Bedrogen vrouw woest op bordeel na peperdure escapade echtgenoot

GOLD COAST – Ze kwam er achter dat haar man naar een bordeel was geweest en daar bijna vierduizend dollar had gespendeerd aan dames van lichte zeden. Maar in plaats van verhaal te halen bij haar echtgenoot ging de vrouw woedend naar de manager van de Pentagon Grand in het Australische Gold Coast.



De man vertrok, maar kwam met zijn woeste vrouw weer terug bij het bordeel. Haar man was dronken geweest en stond stijf van de drugs, beweerde ze. Camerabeelden wezen echter op niets raars, aldus de manager, die benadrukte dat de man nog in prijs gematst was ook. Dat ging er echter niet in bij de vrouw.

„We hebben haar verteld dat ze welkom is om vreedzaam te protesteren op openbaar terrein”, zegt Pfeifer. „We hebben haar geadviseerd de politie te bellen als ze denkt dat haar man ’opgelicht’ is, omdat ze niet naar ons wil luisteren. Hij wist wat hij deed, maar werd betrapt.”

Het bordeel vindt het vervelend tussen twee geliefden in te komen. „Maar het is alsof je het casino de schuld geeft van het gokken van je man… we hebben geen controle over zijn daden.”

Bron: https://www.telegraaf.nl/nieuws/7377...ade-echtgenoot

https://www.ad.nl/amsterdam/30-maand...wong~a3b8c9ee/

30 maanden cel geëist tegen Amsterdamse die vrouwen tot prostitutie dwong


NIEUWSHet Openbaar Ministerie heeft 30 maanden celstraf geëist tegen een 41-jarige Amsterdamse die elf Colombiaanse en Venezolaanse vrouwen illegaal in de prostitutie liet werken. Ze zou daaraan binnen een jaar zo’n 320 duizend euro hebben verdiend.

https://www.privehuislacloche.nl/nieuws/

Discriminatie van de legale seksbranche gaat door!

lees via bovenstaande link maar eens de huidige realiteit na alle good news berichten in de media......

Hoop dat jullie er wat mee gaan doen