Banner mainpage

Collapse

Announcement

Collapse
No announcement yet.

Filmtopic

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Ik zal aan mijn 6-pack gaan werken

    Comment


    • Denk dat je ook meer kans maakt als je gekleurd of een vrouw bent in de tegenwoordige tijd😉

      Comment


      • Originally posted by Ed Raket View Post
        Ik zal aan mijn 6-pack gaan werken

        De echte James Bond heeft geen sixpack nodig, een sixpack is typisch voor mannen met minderwaardigheidscomplex of gewoon een .. personal trainer.. hahahah

        Ik heb veel Bonden-films gezien, maar heb nooit echt aandacht besteed aan hun sixpacks erin..

        Comment


        • https://www.telegraaf.nl/entertainme...n-sharon-stone

          Dertig jaar na ’Basic instinct’: impact op actrice en Verhoeven groot
          Maar hoe zat het nou echt met het slipje van Sharon Stone?

          Het is misschien wel een van de meest beroemde (en gepauzeerde) scènes in de geschiedenis van de film als actrice Sharon Stone in Basic instinct tijdens een politieverhoor op uitdagende wijze laat zien dat ze geen slipje draagt. Al dertig jaar lang spreekt de broeierige scène in de neo-noir thriller van Paul Verhoeven tot de verbeelding.



          Met haar 32 jaar was Stone aan de oude kant volgens Hollywood-normen, bekent ze in de documentaire Basic instinct: Seks, spanning & Stone. Een dergelijke gedurfde rol kon haar bovendien maken of breken. Tegenspeler Michael Douglas twijfelde aan haar, maar regisseur Paul Verhoeven wist dat ze de juiste vrouw op de juiste plek was. Hij had iemand nodig die het aandurfde, de ene na de andere actrice haakte af nadat ze met Verhoeven hadden gesproken over het gewaagde script met expliciete scènes.

          Naaktscènes


          Hij kende Sharon Stone nog van Total recall en wist dat ze geen moeite had met naaktscènes. Stone wilde overigens niets liever. Ze had een agent zelfs het script laten stelen en bestookte Verhoeven acht maanden met telefoontjes over de rol. Dat werkte.

          Haar personage Catherine Tramell heeft een duister karakter dat ver van haar eigen persoonlijkheid af staat, meer durft en verder gaat dan ze zelf ooit zou doen. Ook fysiek vindt Stone het een overweldigende rol met de intense scènes die ze als moordenares moet spelen. Ze is er soms ziek van en moet overgeven op de set. Ook heeft ze nachtmerries en slaapwandelt ze. Eenmaal moet ze zelfs behandeld worden op de set omdat ze ’out’ gaat na een moordscène.

          De beroemde scène, waarin de rechercheurs een glimp opvangen van haar intieme delen, was een idee van Verhoeven. „Als student in de jaren ’60 zag ik eens een vrouw die geen ondergoed droeg. Een vriend ging naar haar toe en vroeg de dame of ze zich bewust was van het effect. ’Natuurlijk, daarom doe ik het juist,’ was haar antwoord.”

          Schaamhaar


          Hoewel Stone zich aanvankelijk drukker maakt over het feit dat haar oksels te zien zijn bij de beruchte ondervragingsscène (dat mocht nog niet in die tijd, red.) bevriest ze als ze de scène voor het eerst tijdens een viewing ziet. Er zijn heel veel mensen bij, ze raakt in paniek. Waarom ziet ze schaamhaar? Dat was toch niet de afspraak, er zou alleen schaduw te zien zijn! Het witte slipje had ze alleen uit gedaan omdat er volgens Verhoeven reflectie te zien zou zijn.

          Ze blijft met een gevoel van schaamte zitten, heeft het gevoel dat ze te goed van vertrouwen is geweest. „Als het Michael Douglas was overkomen, was hem zéker om toestemming gevraagd. En zo niet dan zou hij Verhoeven een klap hebben verkocht”, zegt ze in de docu.





          Tegen onze krant vertelde Verhoeven het volgende erover: „Laat ik het zo zeggen: ik herinner me dat anders dan Sharon zich dat herinnert. Toen we dat shot opnamen, hebben we op haar verzoek wel iedereen van de set gestuurd. Alleen zij, de scriptgirl, cameraman Jan de Bont en ik bleven over bij het draaien.”

          Op de dag van de première gaat Stone met een vriendin alle bioscopen in New York af om de reacties van het publiek te peilen. Ze gillen het uit van enthousiasme, van de Bronx tot het chique uptown Manhattan. De negatieve recensies deren haar niet, het publiek vreet het. De film wordt een culthit en de naam van Verhoeven is in ÊÊn klap gevestigd. Stone trekt met haar sensuele, biseksuele en koelbloedig moordende personage niet alleen de film, maar ook alle publiciteit naar zich toe.

          Ze bouwt er haar verdere carrière op, maar betaalt ook een hoge prijs. Zo verliest ze de voogdijschap over haar kind, omdat volgens eigen zeggen mensen haar eigen persoon verwarren met Catherine.

          Gekuiste versie


          Verhoeven voert ondertussen een andere strijd, vertelde hij eerder in deze krant. ,,In Amerika heb ik echt een maandenlang gevecht moeten leveren over de keuring van Basic instinct, omdat ze er een porno-rating op wilden plakken. De Amerikaanse filmkeuring piept nauwelijks over geweld, maar als het over seks gaat, kan er heel weinig. Uiteindelijk heb ik van die film daarom twee versies gemaakt, waarvan de gekuiste in de VS is uitgebracht. ”

          Maar waar is het slipje gebleven? Verhoeven: „Mooi detail is dat Sharon haar slipje uittrok en aan mij cadeau deed. Ik heb dat in mijn zak gestopt en later thuis aan mijn vrouw Martine gegeven. Die het vervolgens keurig heeft gewassen.”

          NPO 2, 23:05 UUR

          Comment


          • https://www.moviemeter.nl/nieuws/har...1959?rt_feed=1

            Harrison Ford keert voor de laatste keer terug in 'Indiana Jones'

            Acteur Harrison Ford keert nog voor de laatste keer terug in de vijfde film binnen de Indiana Jones-franchise. Dat maakt de acteur zelf bekend tijdens een bezoek aan de fanbeurs Disney D23. De vijfde film, onder regie van James Mangold, is volgens hem geweldig, maar ook de titel waarmee hij na ruim 32 jaar afscheid neemt van het grote publiek.



            Harrison Ford, de acteur die wereldwijde beroemdheid verwierf met onder meer zijn titelrol als Indiana Jones in de gelijknamige filmreeks, zal nog ĂŠĂŠn keer terugkeren voor het vijfde deel. Dat maakt de acteur zelf bekend tijdens zijn bezoek aan de fanbeurs Disney D23. "Dit is het. Ik val nergens meer van af voor jullie," zo sprak Ford het aanwezige publiek geĂŤmotioneerd toe. "Indiana Jones-films draaien om mysterie en fantasie, maar ze hebben ook een hart. We vertellen een heel menselijk verhaal, maar het is ook een film die je van je stoel zal blazen." Tijdens zijn mededeling sprak hij ook vol lof over regisseur Mangold en zijn medespeelster Phoebe Waller-Bridge. "Ik kan met trots zeggen dat deze fantastisch is geworden. En dit is een van de redenen," zei hij, wijzend naar de Britse.

            Einde aan geruchten


            Indiana Jones is al lange tijd onderwerp van gesprek. Het vijfde deel in de franchise leek steeds maar niet van de grond te komen. Dat begon al toen Steven Spielberg, de regisseur die al sinds het prille begin bij de franchise betrokken is, besloot de biezen te pakken. De productie moest niet alleen op zoek naar een nieuwe regisseur, maar kreeg ook nog eens te maken met beperkingen door toedoen van het coronavirus. In mei van 2020 jaar werd in Mangold een vervanger gevonden. Hij moest het verhaal voor het aankomende deel vanaf de grond af opbouwen, aangezien ook het script volledig overboord ging. Daarbij kon hij echter wel putten uit de eerdere versies die Spielberg en schrijver David Koepp achterlieten.

            Het is de bedoeling dat het vijfde deel van Indiana Jones eind juni 2023 op het witte doek verschijnt.

            Comment


            • https://www.telegraaf.nl/entertainme...ke-opmerkingen

              Bond-acteur George Lazenby biedt excuses aan na ’creepy en walgelijke’ opmerkingen

              Acteur George Lazenby, die eind jaren zestig eenmaal de rol van James Bond vertolkte, heeft zijn excuses gemaakt nadat hij in een Australische theatershow rond 007 „creepy en walgelijke” opmerking maakte.

              Tijdens het optreden in Perth zou de 83-jarige Lazenby homofobe opmerkingen hebben gemaakt en erg expliciete verhalen hebben over zijn seksuele veroveringen. Ook zou hij, een dag na het overlijden van koningin Elizabeth II, lompe grappen over haar hebben gemaakt.

              Veel aanwezigen reageerden achteraf geschokt over de uitlatingen van de voormalige 007-ster. Zij hadden gehoopt dat Lazenby leuke anekdotes zou delen over zijn ervaringen als 007.



              Ontslag


              De BBC meldt dat Lazenby excuses heeft gemaakt voor zijn woorden. „Het was nooit mijn bedoeling om pijnlijke of homofobe opmerkingen te maken en het spijt mij dat mijn verhalen, die al ik vele malen heb gedeeld, op deze manier werden opgevat”, aldus de acteur in een schriftelijke verklaring.

              Lazenby is na de voorstelling in Perth door de producenten van de voorstelling ontslagen. „Er is geen enkel excuus voor wat hij geroepen heeft”, meldde de advocaat van de producenten in Australische media.

              De acteur vertolkte 007 in On Her Majesty’s Secret Service uit 1969. Voordat hij de rol van Bond kreeg, had Lazenby nog nooit echt geacteerd. Zijn debuut was geen groot succes; na het floppen van de film keerde Sean Connery, die voor Lazenby 007 speelde, nog eenmaal terug.

              Comment


              • https://www.telegraaf.nl/entertainme...n-wil-dat-doen

                Producers willen nieuwe James Bond voor minstens 10 jaar: ’Niet iedereen wil dat doen’

                De volgende acteur die de rol van geheim agent James Bond op zich neemt, moet zich voorbereiden op een lange zit. Producenten Barbara Broccoli en Michael G. Wilson zijn namelijk op zoek naar iemand die de rol voor minstens tien jaar wil spelen, zegt het tweetal in gesprek met vakblad Variety.



                „Wanneer we Bond casten, is het een verbintenis van 10, 12 jaar. Niet iedereen wil dat doen”, aldus Broccoli. Volgens haar was het al moeilijk om Daniel Craig te overtuigen, die destijds in de 30 was.

                Volgens Broccoli en Wilson onderschatten mensen wat er allemaal bij het casten van Bond komt kijken. „Het gaat niet alleen om het kiezen van een acteur voor een film. Het gaat over een heruitvinding, wat willen we met het karakter doen?”, stelt Broccoli. „En als we daaruit zijn, wie is dan de juiste persoon voor die nieuwe richting?”

                De zoektocht voor een nieuwe Bond bevindt zich volgens de producenten momenteel nog in een vroege fase. Idris Elba, die lange tijd aan de rol werd gelinkt, zal het waarschijnlijk niet worden. De 50-jarige acteur zei onlangs dat hij niet van plan is de rol te gaan spelen.

                Comment


                • https://www.ad.nl/show/idris-elba-en...rtig~a6acad2e/

                  Idris Elba en Tom Hardy zo goed als uitgesloten: ‘Nieuwe James Bond is een jaar of dertig’


                  James Bond-producer Michael G. Wilson schat dat de volgende James Bond waarschijnlijk een jaar of dertig is. Daarmee worden acteurs als Idris Elba (50) en Tom Hardy (45), die in de media worden genoemd als mogelijke opvolgers van Daniel Craig, ogenschijnlijk uitgesloten.

                  Wilson, die de films produceert met Barbara Broccoli, zei volgens Daily Mail tijdens een Bond-evenement dat ze wel eens hebben gekeken naar nog jongere acteurs voor de rol, maar dat dat ‘niet werkt’. ,,Onthoud, Bond is al een veteraan, hij heeft al wat ervaring. Het is iemand die oorlogen heeft meegemaakt, om zo maar te zeggen.”



                  Het is dan ook niet iemand ‘die net uit school komt’, vervolgde Wilson. ,,Daarom werkt het het beste voor iemand van een jaar of dertig.” De zoektocht naar een nieuwe 007 is nog niet begonnen, stelde de producent.

                  Comment


                  • Nieuwe film Amsterdam met een sterrencast zoals Robert de Niro schijnt een matige film te zijn met een matig verhaal, wat zich deels in Amsterdam afspeelt maar er is geen 1 seconde daar gefilmd.

                    Comment


                    • Zijn weinig knallers in de bios eigenlijk he de laatste tijd

                      Comment


                      • Daar zeg je me wat, terwijl er zoveel op stapel stonden

                        Comment


                        • https://www.telegraaf.nl/video/13249...t-nieuwsgierig

                          Spectaculaire nieuwe Avatar-film: ‘Dit maakt nieuwsgierig!’


                          Video19:28

                          James Cameron is misschien wel de meest vernieuwende regisseur ooit. Filmjournalist Marco Weijers sprak met hem vlak voor de grote première in Engeland van Avatar: The Way Of Water, de langverwachte opvolger van het eerste deel van dertien jaar geleden.

                          Comment


                          • https://www.parool.nl/het-beste-van-...2022~bd3dbe0b/

                            Dit zijn de beste series van 2022

                            Comment


                            • Jaaroverzicht

                              Dit zijn de beste films van 2022

                              Er werden het (bijna) afgelopen jaar bijna 400 films en documentaires uitgebracht. Er moesten dan ook heel wat darlings gekilld worden om tot een afgewogen Top 10 te komen.
                              Joost Broeren-Huitenga, Elise van Dam, Roosje van der Kamp, Jan Pieter Ekker en Bart van der Put13 december 2022, 11:30

                              1. L’événement van Audrey Diwan

                              2. Moonage Daydream van Brett Morgen

                              3. Drive My Car van RyĂťsuke Hamaguchi

                              4. Licorice Pizza van Paul Thomas Anderson

                              5. The Souvenir Part II van Joanna Hogg

                              6. There Is No Evil van Mohammad Rasoulof

                              7. Triangle of Sadness van Ruben Östlund

                              8. Three Minutes - A Lengthening van Bianca Stigter

                              9. Memoria van Apichatpong Weerasethakul


                              10. Dinner in America van Adam Carter Rehmeier


                              Eindejaarslijstjes


                              Het jaar van Fortuyn en The Bear: dit zijn de beste series van 2022
                              Van Stromae tot Taylor Swift: de beste albums van 2022
                              Voor op de leeslijst in 2023: de beste boeken van 2022
                              Galeries, beurzen en musea: de mooiste exposities van 2022
                              We mochten eindelijk weer naar het theater: de beste voorstellingen van 2022

                              Op zoek naar nog meer eindejaarslijsten? Ga naar ‘het beste van 2022-overzicht’

                              Comment


                              • Operation Fortune van Guy Richie is vandaag in de bioscoop in premiere gegaan.

                                Comment


                                • ja ben geweest, wel leuke film, in zijn bekende sfeer en stijl

                                  Comment


                                  • https://www.ad.nl/show/tom-hanks-dri...jaar~a47d2bef/

                                    Tom Hanks drie keer genomineerd voor slechtste filmprestaties van het jaar


                                    Blonde maakt dit jaar de meeste kans tijdens de uitreiking van The Golden Raspberry Awards, beter bekend als de Razzies, de prijzen voor de slechtste filmprestaties van het afgelopen jaar. De film over het leven van Marilyn Monroe is acht keer genomineerd, en maakt onder meer kans in de categorie slechtste film. Tweevoudig Oscar-winnaar Tom Hanks kreeg drie nominaties voor zijn rollen in Pinocchio en Elvis.



                                    Naast Blonde zijn Pinocchio, Good Mourning, The King’s Daughter en Morbius genomineerd in de categorie slechtste film.

                                    Hanks kreeg een nominatie voor slechtste acteur voor zijn rol in de liveactionremake van Pinocchio. Ook zijn rol in Elvis als Colonel Tom Parker wordt niet erg bejubeld door de Razzie-organisatie. Het leverde Hanks ook een nominatie in de categorie slechtste bijrol op. Ook zijn ‘belachelijke accent’ in de film maakt kans op een prijs.

                                    Pete Davidson maakt net als Hanks in beide categorieĂŤn kans voor respectievelijk zijn stemrol in de film Marmaduke en zijn cameo in Good Mourning.

                                    De ‘winnaars’ worden traditiegetrouw een dag voor de uitreiking van de Oscars uitgereikt. Dit jaar vindt de ceremonie van de 43e Razzie Awards plaats op 11 maart.

                                    Comment


                                    • https://www.ad.nl/show/deze-films-zi...-ze~a790c8c7a/

                                      Deze films zijn genomineerd voor de Oscars en hier bekijk je ze


                                      OVERZICHTEverything Everywhere All at Once, een krankzinnig avontuur met een Chinese immigrantenfamilie die verdwaalt in meerdere parallelle universums, staat bovenaan het lijstje van de 95ste Academy Awards-nominaties, beter bekend als de Oscars. De film heeft maar liefst 11 nominaties te pakken. Maar waar bekijk je de met een Oscar genomineerde film en wat is ons oordeel? Een overzicht.



                                      Im Westen nichts Neues
                                      • Oorlogsdrama (Netflix)

                                      De oorlogsklassieker Im Westen nichts Neues (Van het westelijk front geen nieuws) van schrijver Erich Maria Remarque is bijna een eeuw oud, maar de inhoud is nog altijd brandend actueel. Jonge mannen die door machthebbers worden opgehitst om uit vaderlandsliefde naar het front te gaan zijn van alle tijden.

                                      Regisseur Edward Berger plaatst zijn hoofdpersoon Paul Bäumer, een gymnasiast van amper 17, samen met enkele klasgenoten in de laatste maanden van de Eerste Wereldoorlog midden in de modderige loopgraven. Hen is voorgehouden dat zij voor volk en vaderland hun leven op het spel moeten zetten, maar de hel is van meet af aan voelbaar voor Paul die binnen de kortste keren zijn schoolkameraden ziet sneuvelen. Daarna staat Paul voortdurend in de overlevingsmodus. Hij doodt zijn vijanden om te overleven en van zijn menselijke gevoelens en idealen blijft niets over. Hij reageert als een in het nauw gedreven roofdier.

                                      Berger stelt in zijn film geen helden voor. Het oorlogsleed toont hij in alle details, hoe soldaten rochelend aan hun einde komen, aan bajonetten worden geregen en hoe vlammenwerpers worden ingezet om soldaten levend te verbranden. Net als het boek is deze film een onmiskenbaar anti-oorlogsdrama. De zinloosheid van oorlogen wordt door Berger extra benadrukt, vooral als de wapenstilstand wordt afgekondigd en een Duitse kolonel een offensief begint dat desastreus afloopt. Berger schenkt ook ruim aandacht aan de voor Duitsland vernederende vredesonderhandelingen die de volgende wereldoorlog inluiden. In dat opzicht wijkt hij af van Remarque. Berger heeft een monumentale film gemaakt die zich kan meten met ander Duits oorlogsdrama zoals Das Boot, Die BrĂźcke en Der Untergang. Verplichte kost voor dictators die hun onderdanen de verdoemenis insturen.

                                      Avatar: the way of water


                                      4 nominaties

                                      Te zien: in de grote bioscopen

                                      Avatar: the way of water
                                      • Fantasy (in de bioscoop)

                                      Regisseur James Cameron is niet bepaald William Shakespeare en zal dat ook nooit worden. Net als de bioscoopkraker uit 2009 gaat Avatar: the way of water soms gebukt onder knullige dialogen en belegen tegeltjeswijsheden. Maar wat dondert dat als je een drie uur durend spektakel krijgt voorgeschoteld waar je muil van openvalt? Bovendien heeft Cameron geleerd van zijn eerste film die wel erg trots was op zijn eigen innovatieve uiterlijk. Deel 2 is alleen al vanwege een stevige injectie aan emotie beter dan het origineel.

                                      ,,Techniek is eigenlijk het laatste onderwerp waar ik het over wil hebben. Zelfs ík raak er door verveeld”, aldus de regisseur die - Marvel, let goed op - pas een nieuwe film aflevert als hij tot in de kleinste finesses volmaakt is. In Avatar: the way of water zit geen frame dat nog wel een oppoetsbeurt had kunnen gebruiken. Dan maar dertien jaar wachten. Als James Cameron (hij maakte onder meer ook Titanic en de eerste twee Terminator-delen) grensverleggende cinema belooft, weet je zeker dat je niet wordt teleurgesteld.

                                      Vooral de vele onderwatersequenties (doe jezelf een plezier en betaal een paar euro meer voor 3D en een haarscherpe highframe rate-projectie) vol buitenaardse zeewezens zijn sensationeel. Deze hyperrealiteit oogt misschien zelfs iets tĂŠ perfect. Het Oceanium in Diergaarde Blijdorp kan na dit bioscoopbezoek alleen nog maar tegenvallen.

                                      Voordat ze in de computer werden omgetoverd tot Na’vi-bewoners, acteerden castleden als Kate Winslet en Sam Worthington hun scènes in watertanks om de bewegingen en zelfs stromingen op de juiste natuurkundige wijze te kunnen imiteren. Nog verbluffender is wanneer de blauwgekleurde bevolking het scherm deelt met aardse stervelingen. Zag dat er in de blockbuster uit 2009 nog wat gammel uit, hier twijfel je geen seconde aan de ‘authenticiteit’. Na jarenlang terecht gemopper op matige, gewichtloze effecten in menig superheldenfilm, herstelt de tweede Avatar in één klap je vertrouwen in digitale trucages.

                                      Meer diepte


                                      Maar dan gaat het toch weer over techniek. Toegegeven, The way of water maakt ook qua plot en innemende personages grote sprongen voorwaarts. De wat saaie Jake Sully, de verlamde ex-militair die zich in Avatar als Na’vi voordeed, verliefd werd op de inheemse Neytiri en de planeet - voorlopig - redde van de agressieve, expansiedriftige mens, was geen protagonist om verliefd op te worden. Gelukkig ligt de focus hier op zijn kinderen die je wél makkelijker in je hart sluit. Ze zeggen keurig ‘sir’ tegen hun vader, maar gaan lekker eigenwijs zelf op avontuur uit wanneer het gezin de Metkayina-waterstam vraagt om onderdak. De fluorescerende bossen van Pandora zijn namelijk geen veilige haven meer.

                                      Een van hen heet Kiri, is 14 jaar en wordt gespeeld door de 73-jarige veteraan Sigourney Weaver die stierf in de vorige film. Minstens zo bizar: de centrale schurk is wederom de krijgszuchtige kolonel Quaritch (Stephen Lang) die in het origineel toch echt met pijlen werd doorboord. Hoe dat precies zit, geven we hier niet weg. Het is in elk geval geen verkeerd idee de eerste Avatar te herzien en je een keer niet alleen te concentreren op de visuele panache. Quaritch heeft hoe dan ook (letterlijk ĂŠn figuurlijk) meer kleur gekregen. Wat eerst alleen gold voor de beelden, geldt nu ook voor karakters: iedereen is voorzien van wat meer diepte.

                                      Gebleven is het new age-gewauwel over bomen - en nu ook watergolven - met spiritueel geladen energiebanen. En zelfs de meest geharde klimaatactivist zal weer gniffelen om de primitieve manier waarop James Cameron zijn publiek aanspreekt op zijn milieu-onbewuste gedrag. Zijn films hebben altijd iets kinderlijks in hun kijk op normen en waarden. Ook op Pandora is het gezin de hoeksteen van de samenleving. Wie voor dat soort conservatisme allergisch is, zal zich tĂłch afvragen wanneer een bioscoop voor het laatst zo sterk functioneerde als een portaal naar een ander universum.

                                      De filmsector heeft het zwaar, we blijven zeker sinds corona liever thuis voor weer een avondje Netflix. Als Ă­emand ons van de luie sofa kan duwen, is het Cameron wel. Als dat lukt, is dat goed voor de gehele bioscoopbranche. OĂłk voor hen die het ticketgeld liever uitgeven aan zwaarmoedige, Oost-Europese arthousetitels.



                                      Comment


                                      • The banshees of Inisherin


                                        9 nominaties

                                        Te zien in de bioscoop.

                                        The banshees of Inisherin
                                        • Tragikomedie (bioscoop)

                                        ,,Waarom wil je mijn vriend niet meer zijn?” Pádraic, een geniaal staaltje droefkomisch acteren van Colin Farrell, begrijpt er niets meer van. Van de een op de andere dag wil zijn boezemgabber Colm (Brendan Gleeson) niets meer met hem te maken hebben. De avond ervoor zakten ze nog als vanouds gezellig samen door in de pub waar ze zo goed als wonen. Is er iets dat hij verkeerd deed dan? Colm schudt zijn hoofd. ,,Ik vind je gewoon niet meer aardig”, klinkt het griezelig nuchter.

                                        In de verte klinkt kanongebulder. Het is 1923 en op het vasteland woedt een burgeroorlog. ,,Veel geluk met wat het ook is waar jullie voor vechten”, verzucht een dorpeling. Maar op déze geïsoleerde plek met een handjevol winkels, een kerkje en wat schapen, valt bar weinig te beleven. Pádraic moet het op dit eiland langs de Ierse kust qua gezelschap verder hebben van zijn zus Siobhán, de labiele dorpsgek Dominic en huisezel Jenny. Hij blijft wanhopig proberen weer bij Colm in de gratie te vallen. Of dat nou zo’n goed idee is?

                                        Het lijkt allemaal te mager om een complete speelfilm mee te vullen, maar het weergaloze The Banshees of Inisherin (goed voor liefst 9 Oscarsnominaties waaronder voor ‘beste film’) verricht wonderen met dit uitgangspunt. Vooral wanneer toch meer duidelijk wordt waarom Colm zo plotseling de stekker uit hun vriendschap trok. Hij wil zich in deze uitzichtloze wereld meer toeleggen op zijn muzikale talent. Misschien zijn vioolspelen en componeren wel een ticket naar een bruisender leven. De ambitieloze Pádraic zit dat alleen maar in de weg.

                                        Het heeft allemaal iets grappigs, maar vergis je niet: het drama - geserveerd met zowel een surrealistisch als wreed randje - gaat je steeds meer onder je huid zitten.

                                        Elvis


                                        8 nominaties

                                        Te zien op: HBO Max

                                        Elvis, de langverwachte biografische film over ‘King of Rock and Roll’ Elvis Presley, zaait verdeeldheid. Ook voormalig filmcriticus van deze krant Ab Zagt (67) en zijn opvolger Gudo Tienhooven (43) staan lijnrecht tegenover elkaar. De een zag een meesterwerk, de ander een lelijke uitglijder.

                                        Everything everywhere all at once


                                        11 nominaties

                                        Te zien op: Amazon Prime, PathĂŠ Thuis en Picl
                                        Everything everywhere all at once
                                        • Drama (Amazon Prime, PathĂŠ Thuis en Picl)

                                        Sinds de coronacrisis vinden mensen maar moeizaam de weg terug naar de bioscoop en de eenheidsworst die we daar soms krijgen voorgeschoteld (wĂŠĂŠr een superheldenfilm!) maakt de reputatie van cinema - door sommigen onterecht beschouwd als een zo goed als afgeschreven medium - er niet beter op. DĂŠ film van het jaar, een krankzinnig avontuur met een Chinese immigrantenfamilie die verdwaald in meerdere parallelle universums, bewijst onze honger naar originaliteit. Het werd namelijk een wereldwijde hit en gaat straks waarschijnlijk nog een lading Oscars binnen harken ook. Slapstickhumor en flitsend stuntwerk wordt moeiteloos gecombineerd met filosofische overpeinzingen. Nog knapper is dat het allemaal in de basis ook nog functioneert als een familiedrama dat overtuigt en ontroert. Met twee uur en twintig minuten draait deze inventieve wervelwind mogelijk wat veel rondjes. Het is inderdaad alles en overal tegelijk. Maar zoveel creativiteit en lef verdient vooral een daverend applaus.

                                        The Fabelmans


                                        8 nominaties

                                        Te zien: vanaf 2 februari in de bioscoop en PathĂŠ Thuis

                                        De nieuwe film van Steven Spielberg: The Fabelmans, waarin de beroemde regisseur van Jurassic Park en Jaws zijn eigen jeugdgeschiedenis uit de doeken doet, gaat in februari in Nederland in première.

                                        TĂĄr


                                        7 nominaties:

                                        Te zien: vanaf 2 maart in de bioscoop en PathĂŠ Thuis

                                        Cate Blanchett wint straks mogelijk een Oscar voor haar rol als dirigente in de film TĂĄr. Het zou de Nederlandse muziekproducent Job Maarse niets verbazen. Hij was tijdens de opnames ooggetuige van haar verbazingwekkende transformatie tot een doorgewinterde maestro.

                                        Top Gun: Maverick


                                        6 nominaties

                                        Te zien op: SkyShowtime en PathĂŠ Thuis

                                        Top Gun: Maverick
                                        • SkyShowtime en PathĂŠ Thuis

                                        Scientology-wappie Tom Cruise mag als mens dubieus zijn, voor Hollywood is en blijft de mogelijk nog enige ĂŠcht grote filmster die we hebben, goud waard. Vooral dankzij hem is Top Gun: Maverick, vanaf donderdag in de bioscoop, in bijna alle opzichten beter dan de originele straaljagerklassieker uit 1986.

                                        Cruise weigert zijn rol als actieheld over te dragen aan een volgende generatie, zo blijkt uit het vervolg op de monsterhit Top Gun. De beroemde Amerikaan mag dan 59 zijn, een sneue ouwe vent weigert hij te worden. Als Pete ‘Maverick’ Mitchell zien we hem halverwege de film in zijn nieuwe mentorrol een potje shirtloos ravotten met zijn veel jongere teamgenoten op het strand. Verdomd als het niet waar is: zijn sixpack is nog even indrukwekkend als die van zijn welpjes. En als het aankomt op vliegen, zal hij uiteraard mooi ook zelf achter die stuurknuppel plaatsnemen.

                                        Noem het egotripperij, maar dankzij de soms wat potsierlijke aanwezigheid van Cruise als superheld is deze sequel (36 jaar na dato!) zo de moeite waard. De acteur stond er bijvoorbeeld op de digitale trukendoos zoveel mogelijk dicht te houden. We gaan dus echt de lucht in en voelen elke scherpe bocht, looping, of vrije val zalig kriebelen in de onderbuik. Zeldzaam in een tijd waarin filmmakers te veel leunen op de computer met een nogal gewichtloze effectenbrei (zie Marvel) als gevolg.

                                        Top Gun: Maverick is ‘old school’ en niet alleen tijdens de vele sensationele actiescènes. Het eenvoudige verhaal - er is weer een anonieme vijand (ze doen iets stouts met uranium) die in een race tegen de klok moet worden uitgeschakeld, Cruise wordt weer verliefd en oude vetes worden bijgelegd - wordt opvallend kalm uit de doeken gedaan. Een verademing tussen al die knetterdrukke blockbusters die er vanuit gaan dat de huidige kijker de aandachtspanne heeft van een kleuter. Tussen al het vlieggeweld door is er zowaar ruimte voor wat adempauzes.

                                        Dat het origineel uit 1986 hier grotendeels wordt overtroffen, is ook weer niet zo’n verrassing. Wie de klassieker nog eens aanzet, ziet een ernstig gedateerde film. Een fossiel uit vervlogen tijden. Het is eigenlijk een schaamteloos stukje Amerikaanse luchtmachtpropaganda en een vooral in dramatisch opzicht lege huls. Er staat heel lang zo weinig op het spel dat je bij het herzien stiekem smacht naar de sterfscène van Mavericks mattie Goose. Dan gebeurt er tenminste wat. Ook de chemie met de knappe instructeur Charlie (Kelly McGillis die we niet terugzien) blijkt met terugwerkende kracht nogal tegen te vallen. De beroemde seksscène ontstijgt nauwelijks de soft-erotische kitsch.

                                        Het vervolgdeel heeft wÊl een bevredigende spanningsboog. Maverick geeft in het Top Gun-eliteteam aan piloten namelijk leiding aan de zoon van Goose. Deze Bradley Bradshaw alias Rooster (een rol van Miles Teller, bekend van Whiplash) heeft een bloedhekel aan zijn door Cruise gespeelde baas. Niet alleen omdat hij hem verantwoordelijk houdt voor de dood van zijn vader. Maverick deed jarenlang achter de schermen alles om de zoon van zijn gestorven boezemvriend tegen te houden óók een straaljager binnen te stappen. Niet nog een ongeval binnen de familie, zo zwoor hij in 1986 aan weduwe Bradshaw (Meg Ryan). Tóch wist Rooster de top te bereiken.

                                        Ach, veel meer dan een degelijk drama is het nu ook weer niet. Top Gun: Maverick is vooral de moeite door alles wat zich boven de grond afspeelt. De film werd vanwege de coronapandemie twee jaar uitgesteld. Er waren talloze mogelijkheden hem op een videoplatform als Netflix uit te brengen, maar dat gebeurde niet. En terecht. Het is lang geleden dat je in een bioscoopzaal dacht: wow, hoe hebben ze dĂ­t geflikt? Tom Cruise brengt die verloren gewaande filmmagie weer een beetje terug naar het grote witte doek.

                                        Triangle of sadness


                                        4 nominaties

                                        Te zien: in de bioscoop en PathĂŠ Thuis

                                        Deze weergaloze satire maakt gehakt van de decadente superrijken. Soms subtiel met een koppel dat eindeloos kibbelt over wie het chique etentjes betaalt en soms heerlijk lomp met een 15 minuten durende kots- en diarreescène op een luxe cruiseboot. Onder alle bijtende humor gaat ook veel bitterheid schuil. De Zweedse regisseur Ruben Östlund lacht niet alleen uit, maar is ook boos en verdrietig over het feit dat we het maar niet voor elkaar kunnen krijgen de welvaart wat eerlijker te verdelen.

                                        Women talking


                                        2 nominaties

                                        Te zien: vanaf 16 februari in de bioscoop en PathĂŠ Thuis

                                        Comment


                                        • Bruce Willis nu officieel dementie bij gediagnosteerd... triest.

                                          Comment


                                          • https://www.ad.nl/mezza/paul-verhoev...n-br~a309db44/

                                            Paul Verhoeven nam slipje Sharon Stone mee naar huis: ‘Mijn vrouw heeft het nog gewassen’


                                            EXCLUSIEF INTERVIEWFilmklassieker Turks fruit is woensdag precies vijftig jaar oud. Nederlands meest succesvolle cineast Paul Verhoeven (84) blikt bij hem thuis in Los Angeles terug op de totstandkoming van de film, vertelt hoe het slipje van Sharon Stone in de ondergoedla van zijn dochters belandde en verklaart zijn fascinatie voor religie, geweld en seks. ‘Als we niet neuken, is het klaar. Nietwaar?’

                                            Een nieuwe versie van Turks fruit? Daar fantaseer ik weleens over,’ biecht Paul Verhoeven op. In de woonkamer van zijn riante villa nabij Hollywood bladert hij voorzichtig door een sterk vergeeld exemplaar van Jan Wolkers’ klassieker uit 1969. Voorzichtig, want de lijm die de pagina’s ooit op zijn plek hield, heeft zijn beste tijd wel gehad.

                                            In het boek wemelt het van de onderstreepte zinnen, kringen, pijlen en andere aantekeningen met potlood. De regisseur liet zelfs de kaft niet met rust. Jan Olie, Urks Fut, luidt de titel na het ooit, dik vijftig jaar geleden, in een verveelde bui zwart inkleuren van wat blokletters.

                                            Dit vodje diende ooit als fundament voor zijn door liefst 3,3 miljoen Nederlanders bezochte bioscoopfilm. ‘Ik ging er vanochtend nog eens doorheen en dacht voortdurend: waarom hebben we dit en dat niet gebruikt? Hier, wacht… pagina 88.’



                                            Verhoeven leest met ondeugende pretoogjes een passage voor die dusdanig expliciet is dat het onverstandig is die hier letterlijk af te drukken. Een gekuiste samenvatting: Olga (in de film gespeeld door Monique van de Ven) is ongesteld, maar laat een potje seks met haar liefde Eric (Rutger Hauer) niet aan zich voorbij gaan. Dan maar ‘van achteren’. Van de manier waarop Wolkers dit alles opschreef, krijg je nog steeds rode oortjes.

                                            Dat ook de film Turks fruit de reputatie geniet uit zijn voegen te barsten van de erotiek, is volgens Verhoeven onterecht. ‘Kijk hem nog maar eens. Ze komen er nauwelijks aan toe hét te doen, ze worden voortdurend onderbroken. Dat komt omdat scenarist Gerard Soeteman vond dat we al dat gepomp zoveel mogelijk moesten vermijden. Dat advies heb ik bij het filmen gebruikt. Gerard schreef ook Floris (Verhoevens tv-hit uit 1969, eveneens met Rutger Hauer, red.) en Wat Zien Ik!?. Dat waren successen, dus ik vertrouwde hem.’

                                            Maar een nieuwe Turks fruit? ‘Ik zou zeggen, stop daar veel meer seks in. Dan blijf je ook dichter bij Jans boek. Want wat daar allemaal in staat, is nog véél brutaler. Eric die zijn pik eerst in de slaolie hangt, voordat hij ’m in haar poeperd steekt… dat is toch hartstikke geestig nietwaar?’

                                            Verhoeven heeft op zijn leeftijd nog altijd een haast guitige kwajongensblik. Een blik die je kan verwachten bij de maker van provocerende Nederlandse ‘schandaalwerken’ als Turks fruit en Spetters, maar ook van gedurfde Hollywoodproducties als Robocop, Total Recall, Starship Troopers en Showgirls, en recenter Franse titels als de ‘lesbische nonnenfilm’ Benedetta.

                                            Die blik is ook zichtbaar als hij de gietijzeren toegangspoort van zijn vrijstaande huis in de Palisades – het Beverly Hills aan de westzijde van Los Angeles, op tien minuten rijden van het beroemde Venice Beach – bij hoge uitzondering opent voor een verslaggever. Het aangezicht, compleet met zwembad, het geluid van bladblazers en wuivende palmbomen onder de winterzon (een graad of 23); alles schreeuwt hier Hollywood. ‘Gekocht dankzij Basic Instinct,’ klinkt het trots, verwijzend naar zijn kaskraker met Sharon Stone uit 1992 die 50 miljoen dollar kostte en een slordige 350 miljoen opbracht.

                                            Het interieur oogt dan juist weer opvallend bescheiden, voor Hollywood-begrippen Hollands nuchter. Met in het midden van de lichte woonkamer de vleugel die zijn echtgenote Martine gebruikt bij de vioolles die zij geeft, en aan de muur kunst van zowel de klassieke (een Mesdag) als de moderne school (van dochter Helen). ‘In onze gouden jaren kochten we na elke film een schilderij. Dat is wel even geleden. Elle uit 2016 deed het nog best goed, maar Benedetta leverde niks op. Een week na de première gingen de bioscopen dicht vanwege corona.’



                                            In zijn studeerruimte valt het aantal theologische boeken op. Op een daarvan prijkt zijn eigen naam. Verhoeven is geen gelovig man, maar trad halverwege de jaren zestig tijdens een psychose – het gevolg van een ongewenste zwangerschap en een abortus bij Martine – kort toe tot de Pinkstergemeente. Daar nam hij al snel afscheid van de goddelijke Jezus. ‘Maar ik bleef wel nieuwsgierig naar die man.’ Het leidde tot een naar eigen zeggen ‘academische zelfstudie’ waar zo’n beetje alle tijd tussen het filmen door in ging zitten. In het resultaat, zijn boek Jezus van Nazaret, ontdoet hij hem van al zijn mythische eigenschappen. De fascinatie voor de Bijbelfiguur was ook dé reden dat hij ‘ja’ zei tegen Robocop, die volgens de maker eigenlijk gaat over ‘kruisiging en wederopstanding’.

                                            In dit vertrek staan ook de prijzen die hij won met Elle. De in Amsterdam geboren regisseur bestudeert een van de beeldjes aan alle kanten. ‘Dit is een Golden Globe, toch? Het staat nergens. Ach, het zal wel,’ klinkt het onbewogen over de meest prestigieuze filmprijs naast de Oscar.

                                            Ondanks zijn kwiekheid en kwajongensblik kun je zien dat de jaren bij de cineast tellen. Hij loopt wat voorzichtig en zoekt soms in lange stiltes naar woorden, iets dat niet alleen komt door het feit dat hij al dertig jaar hoofdzakelijk in Los Angeles woont en met Engelse stopwoorden als basically en anyhow strooit.

                                            Hoe gaat het eigenlijk met uw gezondheid?
                                            ‘Ik ging even door een moeilijke periode. Benedetta was net gedraaid, ik moest een heupoperatie ondergaan en de idioot zware pijnstillers die ik daarna kreeg, blokkeerden de dikke darm. Die is daardoor gesprongen. Het was op kerstavond 2019, ik voelde me rot en ging naar het ziekenhuis waar ze me met spoed opereerden.’

                                            Dat klinkt als kantje boord...
                                            ‘Zonder die operatie was ik er niet meer. Als de dikke darm breekt en de poep spreidt zich overal uit, is het over en uit. Zo kwam die beroemde goochelaar Houdini ooit aan zijn einde. Door een klap van iemand in zijn buik sprong de boel en ging hij dood. De grote Houdini overleefde het niet en ik ben er nog, haha. Ik moest er een half van jaar van bijkomen en toen kregen Martine en ik corona, ondanks zo’n beetje alle vaccinaties. Bij mij is het nog steeds niet helemaal weg. Om vier uur ’s middags, word ik moe en moet ik echt even gaan liggen. Al die dingen, ze hakten er stevig in.’

                                            Hebt u wel voldoende energie om nog een film te maken?
                                            ‘Ja hoor, ik ben met een stuk of vier projecten bezig, waarvan er één hopelijk gaat lukken. Het is nu heel lastig, omdat het met de bioscopen sinds corona zo klote gaat. Steven Spielberg zei laatst dat de filmindustrie het wel zou overleven, maar het is echt nog niet duidelijk of dat waar is. Ik merk in elk geval overal veel voorzichtigheid.’

                                            Comment


                                            • Welk project geeft u de meeste kans van slagen?
                                              Edward Neumeier, die ook Robocop en Starship Troopers schreef, schrijft nu een origineel scenario, de politieke thriller Young Sinner. Het gaat over Evangelism, de christelijke beweging in de Amerikaanse politiek die steeds zichtbaarder wordt.

                                              Waarom zou dit een echte Verhoeven-film kunnen worden?
                                              Omdat hij vrij provocerend is. De combinatie tussen politiek en religie is hier al snel gevaarlijk. Als je kijkt naar het nieuws over met name abortus bijvoorbeeld, wat een groot ding is hier in de USA, draait alles om de interpretatie van het christendom. Als het zaad en het eitje bij elkaar komen, is dat door God, nietwaar? Over dat laatste praten ze niet graag, maar God ligt in dit land eigenlijk overal onder. Dat aantasten, is buitengewoon tricky. De film zal deels als een aanval op religie worden gezien.

                                              U bent een provocateur, dat is althans uw reputatie. Hoe terecht is dat?
                                              ‘Dat weet ik eigenlijk niet. Als we terugkomen op Turks fruit, waar zit de provocatie dan eigenlijk? Als die er al is, is dat de hand van Jan Wolkers. Hij zou het script eerst zelf schrijven, maar kon niet op het niveau van zijn boek komen. ‘Godverdomme, ik vind hier geen bal aan!’ Gerard Soeteman nam het uiteindelijk over.



                                              Wolkers baseerde Turks fruit op zijn eigen liefdesleven met een vrouw die hem na een knetterverliefde tijd verliet. In het boek komen zijn alterego, een beeldhouwer, en deze Olga Stabulas elkaar na jaren weer tegen. Niets is meer hetzelfde. Zo blijkt zij een hersentumor te hebben waardoor ze langzaam aftakelt. Verhoeven zegt te zijn gevallen voor Wolkers’ brute eerlijkheid.

                                              Hij is dicht bij de werkelijkheid gebleven. Op één ding na dan. Toen we draaiden, bleek Olga tot ieders verbijstering nog te leven! Dat zij ooit bij hem was weggelopen, zat hem nog altijd dwars. Het was heel onaangenaam met dit verhaal bezig te zijn en dan te leren dat Turks fruit in zekere zin een wraakactie was. Of een aanval op Olga. Zo van: ik wil je eigenlijk dood hebben.’

                                              Had u gedacht dat de film een megahit zou worden?
                                              Nee, helemaal niet zelfs. Ook vrienden van me riepen later dat ik dit niet had moeten maken vanwege alle seks. Zelf zat ik er meer mee hoe we het boeiend konden houden. Er zit niet echt een spanningsboog in de verhaallijn. Twee mensen zijn dol op elkaar, dan vindt er overspel plaats, blijkt ze ziek en gaat ze dood. Dat was het wel zo’n beetje. Wij hadden de neiging er allerlei bijzondere, gekke scènes in te gooien zodat het publiek niet doorheeft dat er daarnaast weinig verhaal is.

                                              U zegt een eventuele nieuwe filmversie pikanter te willen maken. Sowieso schuwt u erotiek en naakt niet in uw werk. Wat is dat toch: Verhoeven en seks?
                                              ‘Omdat het ondergewaardeerd wordt. Dat heb ik altijd gevonden. Alles in ons leven heeft met seks te maken. En toch doen we er heel moeilijk over, alsof het een mysterie is. Borsten, erecties, een pik die ergens in gaat; wat is nou toch het probleem? Als we niet neuken, is het klaar, nietwaar?

                                              Waarom doen we er dan toch zo moeilijk over?
                                              Dat heeft volgens mij te maken met de verwerping van het idee dat we eigenlijk gewoon dieren zijn. We zien honden, paarden en koeien het met elkaar doen, maar ‘dat zijn dieren en wij zijn mensen’. Onzin! We zijn hooguit vergevorderde apen. Overigens: toen we Turks fruit draaiden waren er mensen die geschokt waren en feministen die buiten met protestborden stonden, maar ik geloof dat in grote lijnen 25% van de toenmalige bevolking uiteindelijk naar die film is gegaan.



                                              Bij de première van Benedetta in 2021 in Cannes riep u meermaals tegen de pers het belachelijk te vinden dat vrouwen niet langer topless op het strand durven te liggen. Maar de tijden zijn veranderd. Een stiekeme foto op social media plaatsen en iemands leven kan helemaal op z’n kop staan.

                                              Na een lange stilte: ‘Ja, maar het zou natuurlijk zo moeten zijn dat je niet te chanteren bént, omdat je naakt zijn ziet als een wezenlijk onderdeel van het leven. Je hoeft echt niet op het strand te gaan liggen neuken, maar die krampachtigheid van nu is ook niet gezond. Het moeilijkste is blijkbaar dat we basically veroordeeld zijn op elkaar te gaan liggen.

                                              Opnieuw volgt een lange stilte, uiteindelijk doorbroken door de huishoudster die haar vertrek aankondigt. ‘Thank you so much, Lilian!’ roept Verhoeven haar na. Vervolgens kijkt hij nog eens naar Jan Olie, Urks Fut. ‘Stel dát ik een nieuwe Turks fruit zou maken, waar haal ik dan in vredesnaam een nieuwe Rutger Hauer vandaan? Wist je trouwens dat ik hem oorspronkelijk helemaal niet wilde casten? De producent, Rob Houwer, kwam met het voorstel. Ik lachte hem uit. ‘Die kan toch nooit Jan Wolkers voorstellen? Dat is Floris, die boerenkinkel!

                                              Rob bleef er zo over doorzeuren, dat ik Rutger voor de vorm ook maar auditie liet doen,’ vervolgt de regisseur. ‘Ik was direct om, al na een paar scènes die hij speelde met Monique. De vreemde grap is dat hetzelfde gebeurde met Soldaat van Oranje. Daar had ik eigenlijk Derek de Lint in gedachten als hoofdrolspeler.

                                              Verhoeven staat bekend als koppig, maar geeft even ruiterlijk zijn fouten toe. Een mooie aanleiding toch eens te vissen naar die beroemde ondervragingsscène uit Basic Instinct. Actrice Sharon Stone gaf begin 2021 in een biografie aan dat de Nederlander haar er min of meer toe had gedwongen haar slipje uit te trekken, waarmee het femme fatale-personage de hoofden van agenten op hol brengt. De regisseur ontkende dit eerder glashard.

                                              Maakte hij, achteraf gezien, dik drie decennia geleden, niet tóch een inschattingsfout? ‘Dat ik Sharon erin heb geluisd door haar haar broek uit te laten trekken en haar vagina te ontbloten, is veel interessanter dan te horen dat ze het juist hartstikke leuk vond. Wat de waarheid is! Het klinkt overdreven, maar toen ik voorstelde dit moment zonder slipje te filmen, leek het alsof ik de duivel in haar ogen zag. ‘Ja, wow! Dat gaan we doen!’ Pas later, toen de filmstudio zag dat deze rol haar misschien een Oscar zou kunnen opleveren, wilde ze die scène er alsnog uit hebben. Daar ben ik voor gaan liggen. Ik zou nog van haar advocaten horen, maar zover kwam het nooit.

                                              Het laatste contact met Sharon Stone was volgens Verhoeven in een restaurant waar ze elkaar ongepland tegen het lijf liepen. ‘Heel vriendelijk stelde ze voor samen een keer wat te gaan eten. Toen het zover was, ging het niet door. Ik zat letterlijk al in de auto onderweg naar onze afspraak. Die vrouw was natuurlijk nooit van plan te gaan.

                                              Hij vat het nog eens bondig samen: op Stone’s verzoek werd mogelijk hét klassieke filmmoment van de jaren negentig aan het eind van de dag gedraaid, met naast Verhoeven alleen cameraman Jan de Bont en een script supervisor op de set. ‘Na afloop gaf ze me haar slipje. Mijn vrouw heeft het nog gewassen. Volgens mij hebben onze kinderen het zelfs gedragen, maar dat weet ik niet zeker.

                                              Niet veel later komt zijn echtgenote (77) de woonkamer binnenwandelen. ‘Martine, voor ik het vergeet, dat slipje van Sharon...’ Zijn echtgenote begrijpt waar hij op doelt en maakt de anekdote zelf af. ‘Ik deed het in de was en heb het bij het kinderondergoed gelegd. Onze meisjes hadden dezelfde maat. Via de onderbroekenla is het via vriendinnetjes vast weer in andere huizen beland.’ Het verhaal gaat moeiteloos door in een mededeling.

                                              Het echtpaar heeft nog een huis in Den Haag en is opa en oma van vier kleinzoons. Hun dochters Helen en Claudia die in New York en Berlijn wonen, kregen ieder twee jongens. ‘Het is een heel gedoe om elkaar te kunnen zien. Áls ze komen, hier of in Den Haag, blijven ze meteen een paar weken. Dat gebeurt hooguit drie keer per jaar.

                                              We hebben het gehad over religie, seks, maar in uw werk wordt ook geweld niet geschuwd. Daar hoor je dan weer niemand over.
                                              ‘Het is makkelijker Starship Troopers (uit 1997, over een intergalactische oorlog tussen mensen en reuzeninsecten waarbij de ledematen in het rond vliegen, red.) te draaien dan Basic Instinct. Astronomen hebben het vaak over supernova’s, sterren die uit elkaar springen. Onze zon haalt het ook niet eeuwig. Als die opbrandt en explodeert heb je ook total violence. Dan is alles weg: de civilisatie, Mozart, Stravinsky; allemaal foetsie. Geweld is inherent aan de creatie. Net als seks.

                                              Net als dat we moeten toegeven dat veel van uw films eerst worden afgeschreven als vulgair entertainment? Starship Troopers, maar ook Showgirls, geniet nu een cultstatus.
                                              Showgirls (over ambitieuze strippers in Las Vegas, red.) deed het heel slecht aan de kassa, maar is dankzij video en dvd een van dé bestsellers van studio MGM. Ze vonden het een overdreven schets van dat milieu, maar scenarist Joe Eszterhas en ik baseerden ons op zo’n zestig interviews die we deden met meisjes en choreografen van grote shows en bars. Veel was gewoon waar. Na de première van Starship Troopers werd ik, zelfs door The Washington Post, een fascistische regisseur genoemd. Maar kijk nog eens naar het werk van Leni Riefenstahl (door Adolf Hitler veel ingezet als propagandafilmer, red.) en je ziet waar ik het vandaan haal. Het was een soort satirische remake van haar werk. Ik vond dat wel komisch, maar mensen namen het serieus. In de film kijk je de hele tijd naar helden, maar by the way: het zijn tevens fascisten. Volgens mij begonnen mensen dat pas te zien toen Trump president werd.

                                              Voelt u zich in Amerika nog wel thuis?
                                              ‘Nou, minder dan een jaar of tien geleden. Vooral sinds Trump. Het is niet voor niets dat ik mijn laatste twee films in Frankrijk draaide. Toch wil ik dat met Young Sinner herstellen. Misschien blijf ik tegen beter weten in hopen de ogen te openen. In dat opzicht ben ik misschien tóch een provocateur.


                                              Comment


                                              • Originally posted by Willy Wonka View Post
                                                Bruce Willis nu officieel dementie bij gediagnosteerd... triest.
                                                Helaas, heeft Jack Nicholson ook al jaren last van

                                                Comment


                                                • https://www.ad.nl/show/hollywood-ste...etin~af0b4416/

                                                  Hollywood-ster Steven Seagal krijgt hoge onderscheiding van Vladimir Poetin

                                                  Hollywood-acteur Steven Seagal heeft maandag een prestigieuze onderscheiding gekregen van de Russische president Vladimir Poetin. De Amerikaanse acteur kreeg de Orde van de Vriendschap voor zijn ‘internationale, humanitaire en culturele werk’, zo blijkt uit een staatsdecreet dat maandag werd gepubliceerd.



                                                  De 70-jarige Seagal staat al jaren bekend als een uitgesproken voorstander van Poetin. De Russische president verleende de acteur in 2016 persoonlijk het Russische staatsburgerschap. In 2018 werd de voormalig actieheld benoemd tot speciaal gezant. In die rol moest hij namens Rusland de betrekkingen met de Verenigde Staten verbeteren.

                                                  De orde is in 1994 ingesteld door de toenmalige Russische president Boris Jeltsin. De medaille wordt gegeven aan Russen en buitenlanders die hebben bijgedragen aan de vriendschap tussen Rusland en andere landen. Andere ontvangers zijn bijvoorbeeld FIFA-president Gianni Infantino, oud-VN-chef Ban Ki-moon en voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson.

                                                  Comment


                                                  • https://palnws.be/2023/03/peter-pan-gaat-woke/

                                                    Peter Pan gaat woke

                                                    Disney kiest voor de nieuwe film ‘Peter Pan & Wendy’ opnieuw voor verschillende niet-blanke acteurs in enkele traditioneel blanke rollen. Ondanks de vele negatieve reacties op vergelijkbare beslissingen lijkt de ‘woketrein’ voorlopig niet af te remmen.



                                                    In april verschijnt een liveaction remake van de geprezen animatiefilm ‘Peter Pan’ uit 1953, gebaseerd op het kinderboek ‘Peter and Wendy’ van de Schotse auteur J.M. Barrie. Disney besloot hier net zoals bij de remakes van ‘De Kleine Zeemeermin’ en ‘Pinocchio’ om enkele blanke personages door acteurs met een andere huidskleur te laten vertolken. Zo speelt de Afro-Amerikaanse actrice Yara Shahidi de voorheen blonde fee Tinkelbel en neemt de Brits-Indische Alexander Molony de rol van Peter Pan op zich. Hoofdfiguur Wendy en haar broers zijn nog steeds blank in de nieuwe film, net als slechterik kapitein Haak, die door Jude Law gespeeld wordt.

                                                    Verloren jongens?


                                                    Het originele verhaal bevat ook een groep genaamd ‘De Verloren Jongens’, bestaande uit enkele snotneuzen die uit hun kinderwagen waren gevallen en zo in de fantasiewereld Nooitgedachtland terechtkwamen. Volgens Peter zijn er geen meisjes in de groep omdat zij te verstandig zijn om verloren te geraken. In de nieuwe trailer merkt Wendy op dat er desondanks meisjes bij ‘De Verloren Jongens’ zijn, maar die opmerking kan enkel op verontwaardiging rekenen. De video heeft op het moment van schrijven ruim zeven keer meer ‘dislikes’ dan ‘likes’ op YouTube. ‘Peter Pan & Wendy’ verschijnt op 28 april op Disney+.

                                                    Comment

                                                    Working...
                                                    X